Άλλος το καλεί Θεό, άλλος Κi, άλλος Chi, άλλος συμπαντική ενέργεια, αρμονία...
Άλλος πάλι δεν παραδέχεται ότι υπάρχει κάτι πέρα των δυνάμεων της φύσης και άλλος δεν παραδέχεται κάτι που δεν είναι του ορατού και του απτού...
Κάποιοι πιστεύουν ότι το ανθρώπινο κέντρο ελέγχου (λέγε με εγκέφαλο) έχει απίθανες ιδιότητες και ικανότητες που απλά είναι "κλειδωμένες" με κάποιο τρόπο επειδή α)δεν τις αναζητήσαμε ποτέ και β)δεν έχουν θέση στην φαστ-φούντ καθημερινότητά μας.
Υπάρχουν και κάποιοι που στόχο ζωής έχουν θέση την ανακάλυψη, το "ξεκλείδωμα" και χρησιμοποίηση αυτών των ιδιοτήτων για μύριους σκοπούς (ιδιοτελείς, ανιδιοτελείς, πολεμικούς κτλ).
Και υπάρχουν και κάποιοι που πιστεύουν ότι αν φέρεις σε επαφή τις ιδιότητες του ανθρώπινου εγκεφάλου με την συμπαντική αρμονία τότε είσαι σε θέση να καταφέρεις πολλά!
Ο (ας τον πούμε έτσι) Τέλης είναι ο μέσος μικροαστός. Έχει μια δουλειά που δεν του αρέσει (εξάλλου άλλα σπούδασε και άλλα ήθελε να κάνει επαγγελματικά), είναι παντρεμένος με παιδιά και τρέχουν λογαριασμοί και ενοίκια με την ταχύτητα του φωτός. Στην εργασία του πιέζεται ψυχοσωματικά πολύ. Όταν γυρίσει το μεσημέρι στο σπίτι του η ψυχοσωματική πίεση θα αυξηθεί καθότι το ανδρόγυνο δεν έχει βοήθεια από πουθενά (γιαγιάδες-παπούδες μένουν σε άλλη πόλη) και τα παιδιά "απαιτούν" προσοχή και χρόνο.
Τον τελευταίο καιρό, με την υπάρχουσα οικονομική δυσπραγία ο Τέλης στάθηκε τυχερός και ήταν ο μόνος στη δουλειά του που δεν απολύθηκε. Βέβαια του έκοψαν την ασφάλιση και του φόρτωσαν και την εργασία των 3 πρώην συναδέλφων του. Το κερασάκι στην τούρτα φαίνεται να ήταν η μη πληρωμή της γυναίκας του επί τετράμηνο στην εργασία της και οι διαρκείς ιώσεις των παιδιών ελέω παιδικού σταθμού. Ο Τέλης, ένα πρωί, στη δουλειά του μετά από εντονότατη λογομαχία με τον εργοδότη του έσπασε...Μέσα σε ένα τρίωρο το σώμα του εμφάνισε αρκετές φλύκταινες και άρχισε να γεμίζει ψωρίαση...Το ίδιο απόγευμα, όταν τον αντίκρυσε η γυναίκα του το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να βάλει τα κλάμματα και να τον πάρει αγκαλιά...
Και σε ποιο ιατρό δεν πήγε ο Τέλης, και τι φάρμακο και τι θεραπέια δεν εδοκίμασε. Από τις κλασσικές ελοιφές που παρασκευάζουν τα φαρμακεία μέχρι και τις υπερμοντέρνες "βιολογικές" ενέσιμες θεραπείες (που του έκαναν το συκώτι πιλάφι και μετά βίας εγλύτωσε χειρότερα...). Η καθημερινότητα πλέον αβάστακτη, όλοι να τον κοιτούν ωσαν το λεπρό. Και αυτός να κρύβει το πρόβλημα είτε με μακρυά φαρδια ρούχα είτε πιο βαθιά μέσα του.
Καιρό είχα να τον δω και βρεθήκαμε σε ένα παιδικό πάρτυ. Αγνώριστος ο Τέλης...τον πήρα παράμερα και μιλήσαμε. Κατάλαβα, έπρεπε να τον βοηθήσουμε οι φίλοι του, και ας κρυβόταν και από εμάς.
Το δύσκολο ήταν να καταλάβει τη θέση του στον κόσμο, τις 3 σφαίρες. Το "εγώ", το "περιβάλλον μου" και το "σύμπαν". Ενέργεια ρέει και από μέσα προς τα έξω και από έξω προς τα μέσα. Και είναι άμεσα διαθέσιμη! Είναι πάντα εκεί!
Κάθε μέρα του είπαμε να κλέβει 5 λεπτά από τη δουλειά του (σε ένα άλλο χώρο στο γραφείο) και να κάθεται ήσυχα και ήρεμα και να σκέφτεται ότι κάθε δευτερόλεπτο που περνάει το σώμα του γίνεται καλύτερα. Ότι χιλιάδες μικροσκοπικοί μηχανικοί και εργάτες δουλεύουν αδιάκοπα πάνω στο δέρμα του αναπλάθωντάς το. Και αυτό γίνεται όλο και πιο στιλπνό, όλο και πιο υγιές! Επίσης ότι όλο το σύμπαν παρακολουθεί και βοηθάει δίδωντας ενέργεια αναζωογόννησης με κάθε εισπνοή και απομάκρυνση των "ακάθαρτων" σκέψεων και σωματικών προβλημάτων με κάθε εκπνόη.
Ταυτόχρονα ο Τέλης έπρεπε γενικά να ηρεμήσει και να coolάρει. Να μάθει να λέει "βρε δε γ." για πράματα ανούσια και μη σοβαρά. Επίσης να μάθει να μιλάει για τα προβλήματά του με τους φίλους του που τον αγαπούν. Η εξωτερίκευση ενός πρόβλήματος αποτελεί καθαρμό για την ψυχή. Ταυτόχρονα, οι φίλοι του, αφιερώναμε αρκετά λεπτά της ημέρας κάνοντας θετικές σκέψεις για τον Τέλη, βασικά για την ανάρρωσή του και την ηρεμία του.
Αποτέλεσμα των παραπάνω; Η αυτοπεποίθηση του ανθρώπου αυτού απογειώθηκε. Σύντομα δεν τον ενδιέφερε να του κοιτούν τα πληγιασμένα χέρια που δεν έκρυβε πλέον και με θάρρος απαντούσε με χαμόγελο στα βλέμματα "έχω γενικευμένη ψωριοσειοειδή δερματίτιδα κορμού και δεν κολλάει, μη φοβάστε". 3 βδομάδες μετά την έναρξη της "θεραπείας" η κατάσταση ήταν απίστευτα καλύτερη και μονάχα αν ήξερες το ιστορικό διέκρινες κάποιες αμυδρές κοκκινίλες. Η ζωή του, σήμερα, κυλάει ομαλότερα με χαμόγελο και ηρεμία ακόμα και σε δύσκολες καταστάσεις. Ο ύπνος βελτιώθηκε, τα γαστροεντερικά προβλήματα που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια έφτιαξαν και η ζωή μέσα στην οικογένεια είναι πολύ καλύτερη. Ο φίλος μας ξανάγινε ο φίλος που ξέραμε πριν δέκα και πλέον χρόνια. Χωρίς φαρμακοχημεία, χωρίς ζόρισμα...
Ο Θεός, το Ki, το Chi, η συμπαντική ενέργεια, η αρμονία...είμαστε όλοι εμείς.
Αν το καταλάβουμε αυτό κάποτε, τότε τίποτε δεν είναι μη εφικτό!
Υγεία σε όλους!
Απάντηση με παράθεση
Σχεδον την εξαλειψα ,οχι με τον παραπανω τροπο.
