Αρχικά δημιουργήθηκε από devil's animal
λεει ανακατασκευασμενο ρε Βυρωνα...
δλδ αν εχει περαστει υαλοβολη και μετα βαφη, τι να παθει το αλουμινιο?
Το αλουμίνιο δεν επανέρχεται όπως οι σιδερένιοι σκελετοί. "Απομνημονεύει" την κόπωση που έχει μαζέψει όλα τα χρόνια και απλά σπάει.
Αρχικά δημιουργήθηκε από byr0n
Το αλουμίνιο δεν επανέρχεται όπως οι σιδερένιοι σκελετοί. "Απομνημονεύει" όλη την κόπωση που έχει μαζέψει όλα τα χρόνια και απλά σπάει.
δεν το'ξερα αυτο...
Από περιέργεια ρωτάω, αλλά αν θεωρήσουμε ότι δεν έχει ρωγμές και (ξανα)περάσει την κατάλληλη θερμική κατεργασία, μπορεί να επανέλθει πλήρως;Αρχικά δημιουργήθηκε από byr0n
Το αλουμίνιο δεν επανέρχεται όπως οι σιδερένιοι σκελετοί. "Απομνημονεύει" όλη την κόπωση που έχει μαζέψει όλα τα χρόνια και απλά σπάει.
Παίδες στην Αντοχή υλικών είχα κάνει κοπάναΑρχικά δημιουργήθηκε από Acacius
Από περιέργεια ρωτάω, αλλά αν θεωρήσουμε ότι δεν έχει ρωγμές και (ξανα)περάσει την κατάλληλη θερμική κατεργασία, μπορεί να επανέλθει πλήρως;
Το σίγουρο είναι οτι ο χρόνος και οι καταπονήσεις επηρεάζουν το αλουμίνιο. Το πόσο, εξαρτάται απ΄το κράμα τις διαστάσεις κλπ. Πλεονεκτήματα υπάρχουν, αλλά υπάρχουν και αρκετά μειονεκτήματα όπως πχ η δυσκολία επισκευής τους.
Το ότι κάποιοι κατασκευαστές εξακολουθούν να χρησιμοποιούν χρωμομολυβδένιο στους σκελετούς όπως η Ducati & η KTM έχει λόγο, και επιχειρήματα.
Το συγκεκριμένο RGΓ ήταν το 1ο μηχανάκι παραγωγής με σκελετό αλουμινίου. Και η εποχή τότε ήταν ολίγον περίεργη σχετικά με τον τρόπο που έπρεπε να φτιαχτεί ο σκελετός. Ουσιαστικά είναι μια αντιγραφή των σκελετών του τότε (απλοί, τετράγωνης διατομής) κατασκευασμένοι από αλουμίνιο.
Τα 2 RGΓ που έχω δει ειχαν ρωγμές στο τρίγωνο που βρίσκεται κάτω απ΄τη σέλα btw.
Βύρωνα, δεν είναι ακριβώς έτσι...Αρχικά δημιουργήθηκε από byr0n
Το αλουμίνιο δεν επανέρχεται όπως οι σιδερένιοι σκελετοί. "Απομνημονεύει" όλη την κόπωση που έχει μαζέψει όλα τα χρόνια και απλά σπάει.
Αρχικά δημιουργήθηκε από Acacius
Από περιέργεια ρωτάω, αλλά αν θεωρήσουμε ότι δεν έχει ρωγμές και (ξανα)περάσει την κατάλληλη θερμική κατεργασία, μπορεί να επανέλθει πλήρως;
Εχμμμ..σαν σκελετός εννοείς ή σαν πρωτογενές στοιχείο?
Δεν καταλαβαίνω την ερώτηση.
το ατσαλινο πλαισιο ειναι πιο ανθεκτικο απο το αλουμινενιο?ποια ειναι τα υπερ και τα κατα του καθενος?
Απ'όσο ξέρω τα κράματα αλουμινίου μπορύν να αλλάξουν χαρακτηριστικά σε σημαντικό βαθμό ανάλογα με τη θερμική κατεργασία την οποία υφίστανται. Έστω ότι έχουμε ένα καταπονημένο πλαίσιο το οποίο αποτελείται από μόνο ένα τύπο αλουμινίου, μέχρι και στις κολλήσεις. Μπορούμε να αναιρέσουμε μέρος της καταπόνησης που έχει υποστεί (να το φρεσκάρουμε) μέσω μίας σειράς (υποθέτω θερμικών) κατεργασιών, διατηρώντας το σχήμα του και χωρίς σημαντικές αλλοιώσεις;Αρχικά δημιουργήθηκε από Tpap
Εχμμμ..σαν σκελετός εννοείς ή σαν πρωτογενές στοιχείο?
Δεν καταλαβαίνω την ερώτηση.
Υποθέτω στην ουσία χωρίς να ξέρω, ότι ένα κράμα που έχει υποστεί καταπόνηση σε κάποια σημεία μπορεί με την κατάλληλη κατεργασία να επανέλθει σε μια κατάσταση όπου έχει ομοιόμορφα μηχανικά χαρακτηριστικά σε όλη του την έκταση (άρα οι κατά τόπους αδυναμίες λόγω καταπόνησης έχουν εξαλειφθεί) και από εκείνο το σημείο, με άλλη κατεργασία να επαναποκτήσει τα χαρακτηριστικά (έστω σε ένα ποσοστό) που είχε όταν ήταν καινούργιο. Όλα αυτά χωρίς μεγάλες αλλοιώσεις στο σχήμα του αντικειμένου κατά προτίμηση (διαστολές/συστολές θεωρούνται δεδομένες).
Έχει λογική ή σκέψη μου ή λέω μ@λ@κίες;
Μαγάααααλη συζήτηση σηκώνει το θέμα…..
Όταν το αλουμίνιο προστατεύετε από εξωτερικούς παράγοντες, με ανοδείωση, βαφή, βερνίκι, τότε αντέχει περισσότερο στο χρόνο και στις μηχανικές του ιδιότητες σε σχέση με το σίδερο.
Αν για οποιοδήποτε λόγω το ζεστάνουμε, ή για να το ισιώσουμε ή για να το κολλήσουμε, τότε οι μηχανικές ιδιότητες αλλάζουν μέχρι το σημείο που έχει αναπτυχθεί υψηλή θερμοκρασία. Όχι σε όλο το κομμάτι. Γι’ αυτό οι σωστοί τεχνίτες, δεν το πλακώνουν για να το τελειώσουν γρήγορα, γιατί θα πεταχτεί γρηγορότερα.
Σιγά-σιγά, σημείο-σημείο, πονταρισιά-πονταρισιά. Στη συνέχεια αν προστατευτεί, όπως είπα παραπάνω, θα αντέξει και θα είναι ασφαλές.
Προφανώς κάπως έτσι θα είναι. Οι ρωγμές που είχα δει ήταν στις κολλήσεις του τριγώνου κάτω απ΄τη σέλλα.Αρχικά δημιουργήθηκε από binzis
Μαγάααααλη συζήτηση σηκώνει το θέμα…..
Όταν το αλουμίνιο προστατεύετε από εξωτερικούς παράγοντες, με ανοδείωση, βαφή, βερνίκι, τότε αντέχει περισσότερο στο χρόνο και στις μηχανικές του ιδιότητες σε σχέση με το σίδερο.
Αν για οποιοδήποτε λόγω το ζεστάνουμε, ή για να το ισιώσουμε ή για να το κολλήσουμε, τότε οι μηχανικές ιδιότητες αλλάζουν μέχρι το σημείο που έχει αναπτυχθεί υψηλή θερμοκρασία. Όχι σε όλο το κομμάτι. Γι’ αυτό οι σωστοί τεχνίτες, δεν το πλακώνουν για να το τελειώσουν γρήγορα, γιατί θα πεταχτεί γρηγορότερα.
Σιγά-σιγά, σημείο-σημείο, πονταρισιά-πονταρισιά. Στη συνέχεια αν προστατευτεί, όπως είπα παραπάνω, θα αντέξει και θα είναι ασφαλές.
Πάντως είμαι σίγουρος ότι κάπου έχω διαβάσει για την "μνήμη" του αλουμινίου στις καταπονήσεις, αλλά έχω πάθει αμνησία :rotflmao: :rotflmao:
Edit. Εκανα και ένα μικρό διαχωρισμό για να μας τα εξηγήσει ο oldman που έχει ιδιαίτερη σχέση με την Αντοχή Υλικών
Σωστός είσαι, κατά βάση.Αρχικά δημιουργήθηκε από Acacius
Απ'όσο ξέρω τα κράματα αλουμινίου μπορύν να αλλάξουν χαρακτηριστικά σε σημαντικό βαθμό ανάλογα με τη θερμική κατεργασία την οποία υφίστανται.
Ορθώς λοιπόν κατανόησα αρχικώς. Ως πρός το ερώτημά σου: Όχι.Αρχικά δημιουργήθηκε από Acacius
Μπορούμε να αναιρέσουμε μέρος της καταπόνησης που έχει υποστεί (να το φρεσκάρουμε) μέσω μίας σειράς (υποθέτω θερμικών) κατεργασιών, διατηρώντας το σχήμα του και χωρίς σημαντικές αλλοιώσεις;
Όχι και πάλι, με τα δεδομένα που βάζεις...Αρχικά δημιουργήθηκε από Acacius
Υποθέτω στην ουσία χωρίς να ξέρω, ότι ένα κράμα που έχει υποστεί καταπόνηση σε κάποια σημεία μπορεί με την κατάλληλη κατεργασία να επανέλθει σε μια κατάσταση όπου έχει ομοιόμορφα μηχανικά χαρακτηριστικά σε όλη του την έκταση (άρα οι κατά τόπους αδυναμίες λόγω καταπόνησης έχουν εξαλειφθεί) και από εκείνο το σημείο, με άλλη κατεργασία να επαναποκτήσει τα χαρακτηριστικά (έστω σε ένα ποσοστό) που είχε όταν ήταν καινούργιο. Όλα αυτά χωρίς μεγάλες αλλοιώσεις στο σχήμα του αντικειμένου κατά προτίμηση (διαστολές/συστολές θεωρούνται δεδομένες).
Δεν έχουν μόνον λογική οι σκέψεις σου, αλλά και ενδιαφέρον.Αρχικά δημιουργήθηκε από Acacius
Έχει λογική ή σκέψη μου ή λέω μ@λ@κίες;
Σε καμία περίπτωση δεν λές μαλακίες απλά αγνοείς μερικά πράγματα.
Άν μάλιστα το αντικείμενο της μηχανολογίας/μεταλλουργίας σου είναι εντελώς ξένο, οι απορίες σου είναι παραπάνω από ''καλές''.
Το σίγουρο είναι ότι τα τελευταία χρόνια, η ποιότητα, η αντοχή και οι ιδιότητες του αλουμινίου, είναι πολύ καλύτερες από του ατσαλιού, γι'αυτό βλέπουμε όλο και περισσότερες εφαρμογές σε όλο το φάσμα κατασκευών, συν το πλεονέκτημα του βάρους.Αρχικά δημιουργήθηκε από byr0n
Προφανώς κάπως έτσι θα είναι. Οι ρωγμές που είχα δει ήταν στις κολλήσεις του τριγώνου κάτω απ΄τη σέλλα.
Πάντως είμαι σίγουρος ότι κάπου έχω διαβάσει για την "μνήμη" του αλουμινίου στις καταπονήσεις, αλλά έχω πάθει αμνησία :rotflmao: :rotflmao:
Μιλάμε πάντα για ειδικά κράμματα.:smilea:
-Ποιοτικός έλεγχος και τεχνολογία υλικώνΑρχικά δημιουργήθηκε από byr0n
Edit. Εκανα και ένα μικρό διαχωρισμό για να μας τα εξηγήσει ο oldman που έχει ιδιαίτερη σχέση με την Αντοχή Υλικών
-Μεταλλουργία
...και εγώ με την σειράμου πρόλαβα και πόσταρα πρίν διαχωρίσεις.
Πιστεύω οτι αν μιλάμε για σημερινές κατασκευές, το μόνο πρόβλημα του αλουμινένιου πλαισίου σε σχέση με το ατσάλινο, ειναι η σχετικά περιορισμένη δυνατότητα επισκευής σε περίπτωση ατυχήματος.
Σε αυτό φυσικά εκτός του υλικου καθεαυτού συμβάλλουν και οι σύγχρονες διαστασεις, όπου τα τοιχώματα των τεράστιων εξωτερικών διαστάσεων δοκών ειναι πολύ λεπτα.
Το πλαίσιο του συγκεκριμένου RG250, με το οποίο άρχισε η κουβέντα ειναι το πρώτο αλουμινενιο πλαίσιο που μπήκε σε μοτοσυκλέτα παραγωγής, και οι διαστάσεις του ειναι πολύ μακριά απο τι σημερνές.
Παρ ολα αυτα, εφ όσον δεν εχει δεχθεί χτυπήματα κλπ, δεν νομίζω να εχει κάποιο πρόβλημα απο τα χρόνια και μόνο.
Πρόσφατα ειδα ενα τέτοιο να περνάει μπροστά μου στην Πατησίων κι έπαθα πλάκα, καθως ηταν πολύ σπάνια ακόμα και τότε, αφού ηταν πιο ακριβό απο το RD350.
sapila racing team
bimota SB6 1995
Hornet 900 2005
Yamaha SR500 1981
BMW R75/6 1975
BMW R26 1957
παιδια επειδη 11 χρονια εψηνα αλουμινια στην ELVAL παραθετω τα εξης.Αρχικά δημιουργήθηκε από binzis
Μαγάααααλη συζήτηση σηκώνει το θέμα…..
Όταν το αλουμίνιο προστατεύετε από εξωτερικούς παράγοντες, με ανοδείωση, βαφή, βερνίκι, τότε αντέχει περισσότερο στο χρόνο και στις μηχανικές του ιδιότητες σε σχέση με το σίδερο.
Αν για οποιοδήποτε λόγω το ζεστάνουμε, ή για να το ισιώσουμε ή για να το κολλήσουμε, τότε οι μηχανικές ιδιότητες αλλάζουν μέχρι το σημείο που έχει αναπτυχθεί υψηλή θερμοκρασία. Όχι σε όλο το κομμάτι. Γι’ αυτό οι σωστοί τεχνίτες, δεν το πλακώνουν για να το τελειώσουν γρήγορα, γιατί θα πεταχτεί γρηγορότερα.
Σιγά-σιγά, σημείο-σημείο, πονταρισιά-πονταρισιά. Στη συνέχεια αν προστατευτεί, όπως είπα παραπάνω, θα αντέξει και θα είναι ασφαλές.
το αλουμινιο για να αποκτησει τις μηχανικες του ιδιοτητες μετα τα χυτηρια και αφου εχει παρει τη μορφη πλακας περναει απο μια διαδικασια που λεγεται ομογενοποιηση.
η ομογενοποιηση λοιπον ειναι διαφορετικη για καθε ειδους κραμα.εχουμε κραματα σκληρα σαν ατσαλι που τα ονομαζαμε ναυπηγικα 5182,5083,5086 κτλ,κτλ.μαλακα 1050,5005,8150,8050,8079 και ημισκληρα 4006,3104 κτλ κτλ.η ομογενοποιηση στην ουσια φερνει τα μορια του μεταλου στη σωστη θεση και αποσταση μεταξυ τους ωστε να πετυχουμε τις επιθυμητες μηχανικες ιδιοτητες.αυτο γινοταν με ανεβοκατεβασμα της θερμοκρασιας σε συγκεκριμενους βαθμους και για συγκεκριμενη ωρα.πολες φορες απαιτουνταν και αποτομη ψυξη πριν την ελαση.το ελαστρο αναλαμβανε να κανει μετα την πλακα φυλλο.ακομα και τα πασα υποβιβασμου στο ελαστρο της πλακας παιζουν ρολο στις μηχανικες ιδιοτητες.
εμεις συγκεκριμενα διναμε αλουμινιο στη bmw και στην audi και οι προδιαγραφες ηταν πολυ αυστηρες καθως και οι ποινικες ρητρες.ελπιζω να βοηθησα και να μην μπερδεψα...
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση