Για υδροβιότοπο, παρθένα φύση και τα λοιπά νομίζω ότι δεν χρειάζεται να τα αναφέρω καν.
Για υδροβιότοπο, παρθένα φύση και τα λοιπά νομίζω ότι δεν χρειάζεται να τα αναφέρω καν.
Στόχος μας ήταν το άραγμα, το στήσιμο σκηνής και η χαλάρωση. Περιηγηθήκαμε στην γύρω περιοχή. Εντοπίσαμε το σημείο που θα στήναμε την σκηνή μας και ψάξαμε για πολιτισμό και εφόδια.
Νερά, μπύρες και κανα δυο μπινελίκια για το βραδάκι.
Τέτοιες ταμπέλες συναντάς σε όλη την χώρα, όπως και κατά μήκος της ακτογραμμής της συγκεκριμένης λίμνης. Υπάρχουν θέσεις για τροχοβίλες, για σκηνή. Θέσεις όπου υπάρχει έτοιμο διαθέσιμο μπάρμπεκιου ή ακόμα και καλύβες όπου μπορείς να κοιμηθείς χωρίς κανένα κόστος. Σηματοδοτημένα είναι ακόμα και οι κάδοι για την απόρριψη των σκουπιδιών σου… Πραγματικά διαφορετική νοοτροπία.
Τα δάση τους απίστευτα οργανωμένα, καθαρά και ζωντανά από κόσμο και οικογένειες που τους αρέσει να έρχονται σε επαφή με την φύση. Παντού έβλεπες διακριτική παρουσία ανθρώπινου πολιτισμού, ακόμα και στα πιο απομακρυσμένα μέρη. Όλα τα βενζινάδικα είχαν προϊόντα προσανατολισμένα στο ελεύθερο κάμπινγκ. Μπορούσες να βρεις και στο πιο μικρό βενζινάδικο από κάρβουνα και πυρότουβλα για την φωτιά σου, συσκευασμένα κρέατα και λουκάνικα για μπάρμπεκιου, έτοιμα γεύματα όπως σούπες και πουρέδες αλλά μέχρι και σκηνές και υπνόσακους.
Το σημείο που είχαμε διαλέξει ήταν ιδανικό. Μέσα στο δάσος, με φυσικό ανάχωμα από πίσω μας για προστασία από τον αέρα που ερχόταν από την λίμνη και την κρύα Ρωσία.
Πριν ξεκινήσουμε το στήσιμο βρέξαμε και τα πόδια μας στην λίμνη, κάνοντας ένα μικρό περίπατο στην αμμουδιά.
Έτοιμο!
Ήταν ιδανικά. Το ταξίδι μόλις έπαιρνε τον τίτλο του απόλυτου ταξιδιού…
430 χιλιόμετρα για εκείνη την ονειρική μέρα…
Η νύχτα πέρασε με ελαφρύ και γλυκό πονοκέφαλο από τις μπύρες. Το νυχτερινό κατούρημα στην λίμνη δεν επιφύλαξε τίποτα εκπλήξεις (thanks for sharing… ).
Morning tea in Estonia, τιτλοφορείται η παρακάτω φωτό και γεμάτοι ενέργεια ήμασταν πανέτοιμοι για μία ακόμα γεμάτη μέρα.
Ξυπνήσαμε στις 7 παρά γεμάτοι ενέργεια και καλή διάθεση.
Ο καιρός είχε αρχίσει να αλλάζει. Η νύχτα ήταν ιδιαίτερα δροσερή, αλλά και από νωρίς το πρωί σύννεφα, μαύρα και κακοδιάθετα έρχονταν από την Ρωσία…
Παρόλο την έλλειψη χρόνου και την βροχή που μας έπιασε στον δρόμο, επέμεινα να πάμε μέχρι τα σύνορα με την Ρωσία. Ήταν κύκλος και άχρηστα χιλιόμετρα, αλλά δεν θα έχανα την ευκαιρία για μία τέτοια φωτογραφία…
Προχωρήσαμε με κατεύθυνση την Νάρβα. Την τελευταία πόλη στα βόρεια σύνορα.
Δυστυχώς ο καιρός δεν μας έδινε ιδιαίτερα κέφια για στάσεις και φωτογραφίες. Η όψη ταμπελών του στυλ 144 χιλιόμετρα για Αγ. Πετρούπολη μου πρόσφεραν έντονα και ανάμεικτα συναισθήματα… Αδρεναλίνη να είμαι τόοσο κοντά, απογοήτευση που δεν υπήρχε χρόνος – βίζα κτλ για να την επισκεφτώ. Να είσαι 132 χιλιόμετρα μακριά και εσύ απλά να κοιτάς την μπάρα…?
Μία γρήγορη και κλεφτή φωτό από τα σύνορα, μιας και οι καρέκλες που έπεφταν μας είχαν ξενερώσει απίστευτα..
Στο επόμενο ταξίδι χωρίς δεύτερη συζήτηση βίζα και είσοδος στην Φιλανδία από Ρωσία. Ούτε καράβια ούτε τίποτα…
Χαρακτηριστική φωτό των συναισθημάτων εκείνης της ημέρας…
Ο ποταμός Νάρβα και στην αντίπερα όχθη η Ρωσία. Το φελέκι μου μέσα… Ακούς QSpec και λοιποί μνηστήρες του Νορντκαπ?
Από τις πιο συγκινητικές στιγμές ήταν όταν αντικρίσαμε την θάλασσα μέρος του κόλπου της Φιλανδίας.
Και η βροχή έπεφτε στρέιτ θρου…
Η περιοχή θεωρείται απόλυτος τουριστικός προορισμός για τους Δυτικούς Ρώσους, αλλά κάτι η βροχή και το κρύο, κάτι τα έργα στους δρόμους δεν το νιώσαμε αυτό το συναίσθημα…
Προχωρήσαμε για Ταλίν. Από κει θα περνάγαμε με καράβι στην Φιλανδία.
Σταματήσαμε κατευθείαν στο λιμάνι, να ρωτήσουμε για τις διαθέσιμες επιλογές που είχαμε για να περάσουμε απέναντι. Δεν βόλευε τίποτα… Όχι τόσο από θέμα ωραρίων αλλά πιο πολύ από θέμα κόστους…
Αποφασίσαμε να περάσουμε την μέρα μας στην Ταλίν. Να αράξουμε, να την δούμε και μετά να ψάξουμε για καμιά καλή καβάτζα για την σκηνή μας.
Πανέμορφη πόλη το Ταλίν.
http://en.wikipedia.org/wiki/Tallinn
Τσιμπήσαμε κάτι πρόχειρο στην κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης, έχοντας κατά νου ότι και σήμερα το βράδυ θα μαγειρεύαμε δίπλα από την σκηνή μας…
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση