Κατά τις 7,50 στέλνω ένα μήνυμα στον Κωνσταντίνο (Κανένας). Στις 8,30 άλλο μήνυμα.
Στις 8,50 τελικά παίρνω τηλέφωνο,
« τι έγινε κων/νε?»
« ώ! Γαμώτο! Τώρα ξύπνησα!»
« Καλά, πάω σιγά-σιγά προς την Λαμία, και συναντιόμαστε εκεί»
«Ο.Κ. έτοιμος είμαι. Καβαλάω και έρχομαι.»
Μια στάση στον Λεωνίδα, για την κλασική φωτογραφία και μια στο μνημείο των 700 θεσπιέων που αν και περισσότεροι, είναι ξεχασμένοι.
![]()
Κανένα 2ωρο πίνοντας καφέ, και ξεκινάμε για Δράμα, η οποία προστέθηκε στο πρόγραμμα μετά από προτροπή του Κωνσταντίνου.
«έχει δυο φανταστικά σπήλαια εκεί πάμε?»
« Πάμε. 150χλμ είναι μόνο»
Πιάνουμε Εγνατία και στον χωριό Προφήτης, ανάμεσα από Κορώνεια και Βόλβη, κάνουμε στάση ανεφοδιασμού με βενζίνα για της μηχανές και τσίπουρου με ψωμοτύρι για μας.
![]()
που δεν την έχουμε ξαναδεί. Σταματώντας έξω από την Δράμα μου λέει ο Κωνσταντίνος, «παρακάλαγα να κόψεις γιατί φόραγα τα καλοκαιρινά τα γάντια, και οι σταγόνες μου πόναγαν τα χέρια». Εγώ ένιωθα την σταγόνα μέσα από το αδιάβροχο και το δερμάτινο να μου χτυπάει το στήθος!
7 μμ. Είχε σκοτεινιάσει ό τόπος!
![]()
Ένα καλούτσικο Ξενία (μετά από έρευνα όλα είχαν την ίδια τιμή, αλλά αυτό είχε parking) και μετά το ξεφόρτωμα, ένα ουζομεζεδοπωλείο μας αποζημίωσε για τον κόπο.
Καλά τα τσιπουράκια και οι μπύρες, αλλά ο συνταξιδιώτης μου, ήθελε και ένα χυμό τροπικού φυτού. (!)![]()
![]()
Ε! αφού ήπιαμε από τρεις, και πήγε και τρεις! ας πάμε και για ύπνο. Αρκετά μακριά φτάσαμε (680χλμ) για πρώτη μέρα.
Κατά της 10 ξεκινάμε με κατεύθυνση Β/Δ για Προσοτσάνη καμιά 15αρια χλμ.
Να δούμε ένα ποτάμιο σπήλαιο, το μοναδικό αξιοποιημένο στην Ελλάδα. Το σπήλαιο των πηγών του Αγγίτη. Ένα σπήλαιο που το διαπερνά καθ’ όλο το μήκος του, ό Αγγίτης ποταμός. Όπως ίσως ξέρετε, δεν επιτρέπονται μέσα στα σπήλαια φωτογραφίες, αλλά σας παραδίδω τον εξωτερικό χώρο, που μόνο της νεράιδες δεν είδαμε.
![]()