Αφού κάνουμε τον γύρο της λίμνης, μέσω Κιλκίς πάμε Έδεσσα.
Ένα καφέ στους καταρράκτες, και τηλ στον dodok edessa ο οποίος ήτανε Χαλκιδική!
Αν και Χαλκιδική ο Θοδωρής , μας βρήκε ξενοδοχείο με parking. Ξεφόρτωμα και βούρ στο προτεινόμενο μαγαζί για σαβούρωμα. Ένα καλαίσθητο μαγαζί, που έχει αξιοποιήσει τον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό, απ’ όπου πήρε και το όνομά του (Σταθμός). Ο Πέτρος (ο ιδιοκτήτης), πολύ ( έως υπερβολής) ευγενικός και εξυπηρετικός, με πολύ καλούς μεζέδες, και φανταστικό κρασί.
(ταχυδρόμε μας έδωσε χαιρετίσματα)
Και νωρίς νωρίς (2,30) πάμε για ύπνο.
και στοχεύουμε την Φλώρινα. Εκεί ανακαλύπτουμε ότι στη βάση της τριπλέτας μου, εκεί που δένει με την εξάτμιση, έχει φύγει η βίδα. Ευτυχώς βρίσκω σε ένα χρωματοπωλείο μια βίδα με κόντρα παξιμάδι, και αλώβητοι συνεχίζουμε για ορεινή διάβαση Πισσοδερίου. (Τα πρώτα 1500 (καθ' υπόδ. του crs k) μέτρα υψόμετρο που ανεβαίνουμε.)
![]()