Χθες ήταν μια ήσυχη μέρα για μένα. Αδειούλα μια μέρα, φόρτωσα το μικρό και τη γυναίκα στο αμάξι, για βόλτα και ψώνια. Όλα φανταστικά! Στη συνέχεια σπίτι, παίχνιδι με τον μπέμπη, όλα πολύ ωραία.
Κατά το απογευματάκι βάζω λίγο τηλεόραση - πράγμα σπάνιο πλέον για μένα - και μου γύρισαν τα άντερα για μια ακόμη φορά. Στις ειδήσεις του ΑΛΤΕΡ, κάλυπταν το θέμα της προχθεσινής έκρηξης, με θύμα τον μικρό Αφγανό. Τα αποβράσματα των ΜΜΕ λοιπον δεν δίστασαν να βάλουν δημοσιογράφο και κάμερα μέσα στο δωμάτιο που νοσηλεύονταν η μητέρα του Αφγανού.
Το είδα και δεν το πίστευα. Η μητέρα ξαπλωμένη με τραύματα στο πρόσωπο και η καριόλα η δημοσιογράφος καθησμένη σε καρέκλα ακουμπώντας στο κρεβάτι, με το μικρόφωνο στο χέρι.
Η κάμερα άνοιγε που και που το πλάνο και έβλεπες στο διπλανό κρεβάτι μια άλλη κυρία, προφανώς σε ακινησιά καθώς κοίταγε μόνο το ταβάνι.
Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο, όλοι οι δημοσιογράφοι έδειχναν συντετριμένοι από το γεγονός. Μόνο που δεν μας έδειξαν το χαρτομάντηλο που σκούπισαν το αίμα από τα χειλη τους πριν βγουν στον αέρα. Άνθρωποι ή ερπετά? Αν υπάρχει ένας άνθρωπος σε χειρότερη θέση από όλους τους άλλους στην Ελλάδα, αυτές τις μέρες, αυτός είναι η Αφγανή μητέρα. Το εκμεταλλευεστε και αυτό ρε καριόλιδες?
Τελικά ποιός είναι ο μεγαλύτερος εγκληματίας?
Αυτός που βάζει ορφανές βόμβες, είτε είναι ακροαριστερός, είτε ακροδεξιός?
Ή τα ΜΜΕ που πίνουν φρέσκο αίμα για να πλουτίσουν?
Σιχάματα όλοι.