γυρος λιμνών

[Κανένας]

Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
Ένα γεύμα μας βοηθά να γνωριστούμε με τα ψάρια της λίμνης (εγώ) και τα μοσχάρια που εκτρέφουν εκεί (Κωνσταντίνος) μόνο με 23 ευρώ!

+2 μπυρες +2 κολες

[Κανένας]

μετά, μια βόλτα μέχρι τον άγιο Αχίλλειο, αλλά η πλωτή γέφυρα δεν κάνει για μηχανές, αλλά μόνο για πεζούς και παλιστα όχι υπέρβαρους

[Κανένας]

η ζέστη μας απέτρεψε από μια επίσκεψη εκεί

[Κανένας]

Δρόμο παίρνουμε, δρόμο αφήνουμε, γραμμή για Καστοριά, όπου και ζητάω από τον Χρήστο να σταματήσουμε για καφέ, γιατί μου νύσταξα
Στην καφετερία είπα στον Χρήστο, να βγάλει καμία την φωτογραφία την λίμνη και τις πάπιες, αλλά είχε πρόβλημα και η δικιά του μηχανή, με την αυτόματη εστίαση

[Κανένας]

Aπό-γεύμα πλέον και δρόμο για Καλαμπάκα μεσω του παλιού δρόμου που οδηγεί στα Γρεβενά

[Κανένας]

Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
είδαμε ποτάμια που δέν ξέρω.

Ο Βενέτικος, παραπόταμος του Αλιάκμονα πηγάζει από τον ορεινό όγκο της Βασιλίτσας. Η γεωγραφική του θέση είναι αρκετά σημαντική, όπως μαρτυρά η ιστορία του. Από εδώ περνούσε η ρωμαϊκή «βασιλική στράτα» και μέχρι τις αρχές του αιώνα αποτελούσε εμπορικό άξονα που ένωνε την Ήπειρο με την Μακεδονία. Τα ιστορικά πέτρινα γεφύρια που βρίσκονται κατά μήκος του και οι διαδρομές που προσφέρει αφού διαρρέει τοπία απαράμιλλου φυσικού κάλλους καθιστούν τον Βενέτικο ιδανικό προορισμό για δραστηριότητες εναλλακτικού τουρισμού, όπως ράφτινγκ και καγιάκ

[Κανένας]

και τελικά φτάνουμε Καλαμπάκα και βλέπουμε το πρώτο μέχρι τώρα κάμπινγκ και ο Χρήστος με απειλεί, εμμέσως πλην σαφώς, για κατασκήνωση εκεί
Εγώ αρχίζω τα παρακάλια για την πλάτη μου, που με πονούσε και την υγρασία και τελικά με λυπήθηκε και μου έκανε την χάρη, να μείνουμε σε ξενοδοχείο, που βρήκαμε μεσω μιας παράξενης διαδικασίας

[Κανένας]

Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
και βρίσκοντας ξενοδοχείο με parking ξεφορτώνουμε. Προτεινόμενο μέρος για φαί το Καστράκι.
Μέτριο φαί στην ταβέρνα ‘τριανταφυλλιά’, μέτριο κρασί, απαράδεκτο σέρβις!
Και ήταν από τα καλά μας είπαν.

Η κουβέντα μας κράτησε πάλι μέχρι της 3πμ και ο ύπνος ήταν εύκολος. (για μένα, γιατί ο Κων/νος έπαιζε με το αιρκοντίσιον)

1το φαγητό στο Καστράκι, προέκυψε και αυτό μεσω μιας παράξενης διαδικασίας

μέσα στο χωριό, σταματάμε σε ένα περίπτερο, για να πάρουμε τσιγάρα και ρωτάμε τον ιδιοκτήτη που έπινε τσίπουρο, που να παμε για φαγητό και αυτός αρνείται να μας πει, λέγοντας ότι δεν είναι σωστό να μας πει που να παμε
τότε τον ρωτάω εγώ πες μας που να μην παμε η που δεν θα πήγαινες εσύ
και αυτός μας απαντά στα 100 μέτρα και στα 150 μέτρα μετά
τότε ο Χρήστος λεει να παμε στην τάδε? και λεει ο μαγαζάτορας ναι… κουνώντας το κεφάλι του πάνω κάτω

συνεννόηση καρπούζι λοιπόν


και πράγματι στα 100 μέτρα, ήταν μια ταβέρνα, που δεν είχε κανέναν και στα 150 ήταν αυτή που πήγαμε, που είχε κόσμο, αλλά τελικά δεν μας άρεσε


2
Υπήρχε πρόβλημα με το αιρκοντίσιον, γιατί ενώ, δεν έκανε ζέστη για βράδυ, είχε υγρασία που έκανε την πλάτη μου να πονά
Ομως όπου και να κατεύθυνα τις περσίδες η θα πήγαινε ο αέρας πάνω στην πλάτη του Χρήστου (και δεν είχαμε αλλα έμπλαστρα) η αν τις κατέβαζα προς τα κάτω, χτύπαγαν επάνω στο κουρτινόξυλο( και δεν είχα άλλη πλάτη), όποτε μετά από πολλά πειράματα… κατέληξα στην αρχική ιδέα του Χρήστου και το έκλεισα
:ZZZ:

[Κανένας]

Αφύπνιση, πρωινό για πρώτη φορά, τοπικές προτάσεις για βόλτες και μια επίσκεψη στην μονή ΑγιουΣτεφανου, την μόνη που δεν χρειάζεται να περπατήσει κάποιος πολύ

[Κανένας]

ωραία θέα

[Κανένας]

και μερικές φωτογραφίες αργότερα,

[Κανένας]

μια καλή εντύπωση και δυο κακές

Ακουσα επιτέλους, καλόγριες να γελάνε

Αλλά είδα και μια πραγματικά πανέμορφη(από όσο μπορείς να διακρίνει κανείς λόγω τσαντορ, που όμως δεν ήταν πάνω από 20 ετών (πραγματικά κρίμα)
ήθελα να την βγάλω φωτογραφία αλλά ήταν μέσα στον ναό, που εκείνη την στιγμή αγιογράφοι, ζωγράφιζαν αγιογραφίες στην οροφή
Μα να μην δω μια ευχάριστη και αισιόδοξη?
Δηλαδή, τι εντύπωση έχει κάποιος πιστός η άπιστος, όταν κοιτάει τον ουρανό και προς την φώτιση και βλέπει μόνο, βασανιστήρια μαρτύρων και εφιαλτικές σκηνές από την αποκάλυψη ?

[Κανένας]

Από εδώ φεύγουμε για Περτουλι και πραγματικά η διαδρομή μας αποζημίωσε

[Κανένας]

σταματάμε στο χωριό Δέση, γιατί ο χάρτης που είχα αγοράσει, έδειχνε τον δρόμο που θα μας έφερνε στην λίμνη Πλαστήρα, άσφαλτο, ενώ ήταν χώμα
Η λύση ήταν να γυρίσουμε πίσω και να στραφούμε προς Ελάτη η να ακολουθήσουνε την διαδρομή, που μας πρότεινε ο πρόεδρος του πολιτιστικού του χωριού και η πραγματικά πολύ φιλόξενη παρέα του, που έπιναν τσίπουρα με συνοδεία πέστροφας και που μας κέρασαν και τους καφέδες
Ευχαριστούμε παιδιά


Και όχι δεν τα ήπιαμε εμείς αυτά
Το τσίπουρο είχε γλυκάνισο

[Κανένας]

η διαδρομή υπέροχη, δίπλα στον ασπροποταμο και στους παραπόταμους, που δυστυχώς δεν έχουμε φωτογραφίες, μιας και κάθε στάση μας καθυστερούσε και θα έπρεπε να κάνουμε πολλές

η παράκαμψη αυτή -γύρω στα 100 χιλιόμετρα- μέσα στα δάση και τα νερά ήταν πανέμορφη και μας ξανάφερε στην Καλαμπάκα, μιας και κάναμε τον γύρω της νότιας Πίνδου (όχι δεν θα γράψω υψόμετρο ) αλλά μας καθυστέρησε αρκετά
(στην πραγματικότητα δεν είχαμε κάποιο πρόβλημα χρόνου, όλες τις μέρες, εκτός του ότι, δεν θέλαμε να οδηγάμε νύχτα )
Έτσι με συνοπτικές διαδικασίες, αποφασίζουμε να μην παμε στην λίμνη Ταυρωπου (έπεσε από εμένα η ιδέα να παρακάμψουμε την λίμνη ), αλλά φτάνοντας στην Καρδίτσα
κοιταχτήκαμε και οι δυο (με συνοπτικές διαδικασίες ) και λεμε δεν παμε και πήγαμε