Αξίζει η ζωή σου για μιά μηχανή

[Alx 84]

Αρχικά δημιουργήθηκε από asimas
Να σαι καλα φιλε...

Οσο για το τι παιζει σε αλλες χωρες επειδη ζω αγγλια τα τελευταια 4 χρονια θα σου πω για τους αγγλους...
Ο Αγγλος την μηχανη δεν την εχει ως μεσο μεταφορας, αλλα σαν μεσο ψυχαγωγιας γιαυτο και η πρωτη μηχανη σε πωλησεις ειναι το CBR 600.
Ακομα και τωρα το καλοκαιρι που και καλα κανει καλο καιρο εδω, οι μηχανες ειναι λιγες που βλεπεις να κυκλοφορουν και ειδικα μεσα στο Manchester που μενω.

Και θα αναρωτiθεις πως το Donington γεμισε υπο βροχη με 100.000 κοσμο στo τελευταιo MotoGP?
Θα καταλαβεις αν δεις την λιστα με τα track days events που γινονται καθημερινα στο www.trackdays.co.uk...

Οι αγγλοι εχουν πολυ καλυτερη μοτοσυκλετιστικη παιδεια απο μας ...Θα δεις φυσικα κυνηγητα σε δημοσιο δρομο αλλα δεν θα δεις σφινιδια η διηθησεις αναμεσα απο αυτοκινητα. Γενικοτερα ατυχηματα με μηχανες δεν παιζουν πολλα...μπορει λογο των δρομων...μπορει λογο της παιδειας...μπορει επειδη εχουν πιστες και τα βγαζουν εκει...Μαλλον ειναι ολα τα παραπανω..

Θα σου πω και τις εντυπωσεις μου απο Ιταλια που πηγα τον Ιουνιο..Τοπιο κατι απο Ελλαδα..μηχανες και σκουτερ παντου...Εβλεπα στο Μιλανο SS να ξεκινανε απο φαναρια τεζα....ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΕΝΑΝ ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΝΟΣ..
Εχω συγκατοικο Ιταλο και ειναι μηχανοβιος, και μου λεει οτι ατυχηματα με μηχανες ειναι οικιο φαινομενο...Αλλα ολοι οσοι καβαλανε θα περασουν και μια απο πιστα.
Τον εφερα στην Κω αρχες καλοκαιριου και τον πρωτο πραγμα που του εκανε εντυπωση οταν κατεβηκε απο το αεροπλανο ηταν οτι κανενας δεν φορουσε κρανος....

Συμπερασματα δικα σας...

Μην πάς μακρυά. Κι εγώ πριν λίγες ημέρες απο ρόδο γύρισα. θαύμα θα ήταν αν είδα 10 ατομα με κράνος και οι περισσότεροι άν όχι όλοι τουρίστες. Μη μιλήσω για στολή. Μάλλον δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα εκεί.

Αυτό είναι το μεγάλο μου παράπονο για αυτή την χώρα. Γιατί όχι οι άλλοι και όχι εμείς; Γιατί οι άλλοι να έχουν δρόμους, παιδεία, σωστό σύστημα και όχι εμέις; Που είναι οι πίστες μας. Γιατί όλοι πρέπει να τα παίρνουν για να κάνουν κάτι; ξεφεύγουμε εντελώς απο το θέμα βεβαια.
Απο τον ξαδερφό μου που σπούδαζε γερμανία μου έλεγε για τους δρόμους τους, το πόσο σεβόντουσαν τους νόμους και τον χάζευα λες και ήταν απο άλλο πλανήτη. τρομερή εντύπωση μου έκανε το ότι ο συνεργειάς κρατούσε το χλμ για το servise και όποιος ξέφευγε πολύ απο την επόμενη αλλαγή(λαγιών, ελαστικών κλπ) έπεφτε πρόστημο. Εδω???? Γιατί όχι εδω?
Άσε που υπάρχουν δρόμοι χωρίς speed limit. πάει ο πορωμένος εκέι ή σε μια πιστα ξεδίνει και είναι χαλαρός μετά χωρίς να τρέχει με 150 στην κυψέλη...

Βέβαια οι άγγλοι απότι ξέρω (και μπράβο τους) χρησιμοποιούν πολύ τα μεσα μαζικής μεταφοράς. Εδώ τα περιμένεις 15-20 λεπτά(αν όχι παραπάνω) και κάνεις 1 ώρα να πάς κάπου επειδή ο κάθε ένας μπαίνει στην λωρίδα των λεωφορίων. Ζούγκλα

[siokatas]

αξιζει παντοτε να ζεις για ενα ονειρο και ας ειναι η φωτια του να σε καψει.....

νομιζω οτι ο παπακωνσταντινου κατι ηξερε και το τραγουσουσε δυστηχως στα 30 μου αποφασισα να το ζησω αφηνοντας το κουτι μου στην ακρη.....καλιο αργα παρα ποτε....

[sonic22]

εχω αρχισει να προβληματιζομαι...

οιχ οτι δεν το εχω σκευτει πολλες φορες το θεμα (ειδικα μικροτερος που η μηχανη ηταν προπος εκτονωσης και οταν κυκλοφορουσα τα εβλεπα ολα ισια και ειδικη διαδρομη...μαζι με κατι φιλους...

δεν μετανιωνω ακριβος για ολα αυτα απλα καταλλαβα ποσο επικινδυνα ειναι τελικα...

στο θεμα μας ομως...

και για πιο πραγμα αξιζει να ζεις ρε παιδια? τι ειναι ζωη επιτελους?

ο γερο πλατανος ζει αιωνες, ειναι η ζωη που θελουμε?
ειναι ζωη να λυωνεις μπροστα στον υπολογιστη?
ειναι ζωη να δουλευεις ολη μερα και μετα να γυρνας απιτι και να ενσωματωνεσε στον καναπε βλεποντας ΤV?
ειναι ζωη να περνας 3-5 ωρες μεσα σεν ενα κλουβι με ραδιοφωνο και aircondition καθε μερα?

ασ δουμε λιγο και τι θα χαναμε αν σταματαγαμε να εχουμε την μηχανη στην ζωη μας...

απο την προσωπικη μου εμπηρια θα ημουνα χειροτερος ανθρωπος αν δεν ειχα μηχανη...

ναι οκ σε καμια περιπτωση δεν θα ηθελα τα παιδια μου (οταν κανω) να μεγαλωσουν με την φωτογραφεια μου και οχι με εμενα (οπως μεγαλωσε ενας φιλος μου) αλλα τι ανθρωπος θα ημουν χωρις την μηχανη...

το ερωτημα θα επρεπε να ειναι [για καποια πραγματα αξιζει να ρισκαριες στην ζωη.. για την μηχανη?] και εκει θα απανταγα οτι το ισοζηγιο γερνει ελαφρα υπερ του ρισκου αυτου...

το θεμα ειναι να ελλατωσουμε τις πιθανοτητες αποτυχιας...

οσο για το κρατος και την νοοτροπια του ελληνα τα εχουμε ξαναπει... δεν σωνομαστε εμεις με τιποτα... για τις επομενες γενιες πολλεμαμε...

[Alx 84]

Αρχικά δημιουργήθηκε από sonic22
εχω αρχισει να προβληματιζομαι...

οιχ οτι δεν το εχω σκευτει πολλες φορες το θεμα (ειδικα μικροτερος που η μηχανη ηταν προπος εκτονωσης και οταν κυκλοφορουσα τα εβλεπα ολα ισια και ειδικη διαδρομη...μαζι με κατι φιλους...

δεν μετανιωνω ακριβος για ολα αυτα απλα καταλλαβα ποσο επικινδυνα ειναι τελικα...

στο θεμα μας ομως...

και για πιο πραγμα αξιζει να ζεις ρε παιδια? τι ειναι ζωη επιτελους?

ο γερο πλατανος ζει αιωνες, ειναι η ζωη που θελουμε?
ειναι ζωη να λυωνεις μπροστα στον υπολογιστη?
ειναι ζωη να δουλευεις ολη μερα και μετα να γυρνας απιτι και να ενσωματωνεσε στον καναπε βλεποντας ΤV?
ειναι ζωη να περνας 3-5 ωρες μεσα σεν ενα κλουβι με ραδιοφωνο και aircondition καθε μερα?

ασ δουμε λιγο και τι θα χαναμε αν σταματαγαμε να εχουμε την μηχανη στην ζωη μας...

απο την προσωπικη μου εμπηρια θα ημουνα χειροτερος ανθρωπος αν δεν ειχα μηχανη...

ναι οκ σε καμια περιπτωση δεν θα ηθελα τα παιδια μου (οταν κανω) να μεγαλωσουν με την φωτογραφεια μου και οχι με εμενα (οπως μεγαλωσε ενας φιλος μου) αλλα τι ανθρωπος θα ημουν χωρις την μηχανη...

το ερωτημα θα επρεπε να ειναι [για καποια πραγματα αξιζει να ρισκαριες στην ζωη.. για την μηχανη?] και εκει θα απανταγα οτι το ισοζηγιο γερνει ελαφρα υπερ του ρισκου αυτου...

το θεμα ειναι να ελλατωσουμε τις πιθανοτητες αποτυχιας...

οσο για το κρατος και την νοοτροπια του ελληνα τα εχουμε ξαναπει... δεν σωνομαστε εμεις με τιποτα... για τις επομενες γενιες πολλεμαμε...

Σωστός man!!!

[Gandalf dr685sm]

ο γερο πλατανος ζει αιωνες, ειναι η ζωη που θελουμε?
ειναι ζωη να λυωνεις μπροστα στον υπολογιστη?
ειναι ζωη να δουλευεις ολη μερα και μετα να γυρνας απιτι και να ενσωματωνεσε στον καναπε βλεποντας ΤV?
ειναι ζωη να περνας 3-5 ωρες μεσα σεν ενα κλουβι με ραδιοφωνο και aircondition καθε μερα?

Αυτό που αναφέρεις εδώ , δεν είναι η ζωή αυτή καθαυτή..

Ο τρόπος που περνάς τον χρόνο σου πάνω σε αυτό τον πλανήτη καθημερινά, δεν είναι αναγκαίο να υποβαθμίζεται μέσα απο την διαδικασία μια καθημερινής ρουτίνας.

Το πόσο "έντονα" ζείς την κάθε στιγμή , είναι ενα μέρος της προσωπικότητας σου. Κανείς δεν σε αναγκάζει να δεθείς με ενα χαζόκουτο για 4 ώρες την ημέρα (tv) στο ελεύθερο χρόνο σου εκτός δουλειάς.
Μπορείς είτε να πάς βόλτα με μηχανή , είτε με φίλους ή ακόμα και να πάς για λίγο μπάλα ρε αδερφέ...

Υπήρξαν στιγμές που πραγματικά , γύρω στις 02.00 το βράδυ είχα μπουχτίσει τόσο που έβγαινα να περπατήσω ακόμα και να σταματήσω να δώ κάτι που δεν θα παρατηρούσα υπό άλλες προυποθέσεις.
Το πως θα ζήσεις την ζωή σου δεν είναι προσάρτηση του τι οδηγείς αλλά του πως αντιλαμβάνεσαι το πέρασμα του χρόνου σου πάνω σε αυτό τον πλανήτη.

Άλλαξε το με ενα βιβλίο ή αν δεν σε αγγίζει αυτό , πάρε ενα φίλο/η και κάνε μια βόλτα ή πήγαινε ενα cinema , φαγητό κοκ...

Μην πέφτεις στην "λούμπα" απο μόνος σου..


Εκείνο όμως που αναφέρθηκε στο πρώτο post για το τουτου και την μηχανή...

Είναι καθαρά και εκείνα μέρος του πως αντιλαμβάνεσαι την ζωή... Αν πραγματικά θες να είσαι με τον διαρκή φόβο και το άγχος του αύριο , σαν ύπαρξη, μπές σε ενα τάφο απο τώρα, μιας και ακόμα και στο κρεβάτι σου , μπορεί και να πέσει και το ταβάνι να σε πλάκωσει (όπως λέμε ο Ουρανός να μας πλακώσει μα τον Τουτατή!!!)

Είπαμε καλό είναι να προγραμματίζουμε για την επόμενη μέρα, αλλά να μην είμαστε και εξαρτημένοι απο αυτό. Είναι καλό να είμαστε συμφιλιώμενοι με την ιδέα του Θανάτου. Λύνει πολλά προβλήματα... Αρκεί όμως και να μην φτάσουμε και στο άλλο άκρο και βγάζουμε και την γλώσσα, με τις πράξεις μας στο Κοκαλιάρη δρεπανοφόρο..

Gandalf

[StarSailor]

Ο καθένας το βλέπει με τα δικά του μάτια το θέμα αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Πριν λίγες μέρες είχα ένα ατύχημα με ένα παπαράκο με αγροτικό ενώ πήγαινα χαλαρά βόλτα. Η μηχανή μπορεί να έγινε βίδες αλλά εγώ ήμουν τυχερός.

Μετά από 10 μέρες και κουτσαίνοντας ακόμα πήγα για ένα ποτάκι με ένα φιλαράκι. Έφερε και τον αδελφό του που είχα να δω 2 χρόνια. Το ήξερα ότι είχε πάθει πολύ σοβαρό ατύχημα όταν τον χτύπησε αυτοκίνητο ενώ καβαλούσε τη παλιά BMW του. Τον έφεραν σηκωτό η φυσιοθεραπεύτρια του, η νοσοκόμα που τον φροντίζει και ο αδελφός του. Δεν μπορεί να μιλήσει παρά βγάζει μόνο άναρθρες κραυγές, ούτε να περπατήσει, να εστιάσει το βλέμμα του και η κατάσταση μετά από 2 χρόνια, πολλές εγχειρήσεις, νοσηλεία σε κέντρα αποκατάστασης πολυτραυματιών στο εξωτερικό μάλλον δεν θα καλυτερεύσει.

Αφού καθόμαστε μου λέει ο φίλος μου "Θες να ξαναπάρεις μηχανή τώρα?"

Η απάντηση (που δεν του έδωσα) είναι ΝΑΙ. Τώρα το λέω αυτό που δεν έχω γυναίκα, παιδιά αν είχα ίσως να σκεφτόμουν διαφορετικά. Αν σκοτωθώ δεν θα ζω για να λυπηθώ και το ξέρω ότι οι λίγοι δικοί μου άνθρωποι και μόνο θα πονέσουν. Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι μη πάθω κάτι αντίστοιχο με τον αδελφό του φίλου μου αλλά αυτό είναι μια ακόμα πιθανότητα από τις άπειρες που υπάρχουν όσο αφορά σε αυτά που μπορούν να συμβούν, σε αυτή τη περίπτωση προτιμώ να πεθάνω αφού τέτοια ζωή να μου λείπει. Οπότε τώρα που γράφω το ότι θέλω να έχω μηχανή είναι πιο ισχυρό από το φόβο που έχω μη πάθω κάτι αναπάντεχο και στηρίζομαι στο αίσθημα επιβιώσης που όλοι έχουμε για να συνεχίζω να χαίρομαι όσο ακόμα είμαι ζωντανός over

[Tigas]

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ STARSAILOR ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΤΣΙ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ.

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ ΠΟΣΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΙΛΗΣΕΙ ΓΙΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ Η ΦΙΛΩΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΜΕ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ.
ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΝΤΑΞΕΙ Η ΜΗΧΑΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΕΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΟΠΩΣ ΓΡΑΦΕΙΣ ΕΣΥ ΤΟ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΄΄ΚΑΛΟ΄΄(ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΤΕ)
ΤΟ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΑΝΑΠΗΡΟΣ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ, ΤΟ ΦΙΛΟ ΤΟΥ ΑΝΗΜΠΟΡΟ ΣΕ ΕΝΑ ΑΝΑΠΗΡΙΚΟ ΚΑΡΕΚΛΑΚΙ.

ΑΥΤΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ΤΡΕΧΕΙΣ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΣΥΜΒΕΙ.

[Gandalf dr685sm]

Ο φόβος είναι πάντοτε υπαρκτός και μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να πάρει σάρκα και οστά.

Κανείς δεν λέει το αντίθετο.

Το οτι είμαστε πάνω σε δύο ρόδες , όντως είναι επικίνδυνο... αλλά και τι δεν είναι ρε παιδιά;....

Ο τρόπος ζωής μας;..η διατροφή μας;... η μετακίνηση μας;...ΟΛΑ...

Απλά κάπου ζυγίζουμε και προχωρούμε έχοντας συναίσθηση πάντα του μέτρου.
Αν όντως πλέον σε απωθεί τόσο η ιδέα του να είσαι οδηγός μηχανής , τότε το αλλάζεις σε τετράτροχο... ή ακόμα και λεοφωρείο...

όλα είναι συνάρτηση του τι νιώθεις και πόσο θα σε "χαλάσει" ή θα σε "φτιάξει" αυτό το πράγμα... Γιατί μπορεί να "κόψεις" την μηχανή , αλλά αυτό να σε "χαλάσει" τόσο πολύ στην διάθεση και ψυχολογικά που να τυρρανάς και τους γύρω σου...

Gandalf

[ronin1]

Αρχικά δημιουργήθηκε από McGyver
Δεν μπορώ να εκφράσω (ακόμα) άποψη...
Είμαι πολύ νέος γι' αυτό...

Σκέφτομαι όμως πως χαρακτηρίζουμε τους εαυτούς μας "μηχανόβιους", δηλαδή ζούμε παρέα με τη μηχανή μας...

Μας συντροφεύει...
Μας ταξιδεύει...
Μας γεμίζει εμπειρίες...
Μας κάνει φίλους, έστω και άγνωστους πίσω από τη ζελατίνα του κράνους για μερικά χιλιόμετρα στο δρόμο...
Μας κάνει καλύτερους ανθρώπους...

Αυτά βλέπω εγώ στο κοντέρ της μοτοσυκλέτας μου...
Αυτά θέλω να βιώσω μαζί της και μαζί σας...

Μπράβο ρε φίλε.
Διάβασα και κάτι άλλοπου είχες γράψει για την ''καλή'' σου, πολύ καλά και τα δύο!
Έχεις φλέβα μπρ'αβο , εκμεταλλεύσου το

[sonic22]

θυμαμαι ενα γνωμικο (το οποιο και υποστηριζω ος ενα βαθμο) που λεει οτι

Η ΖΩΗ ΑΠΛΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΝΩ ΕΜΕΙΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

με αλλα λογια δεν θελει τοσο σκεψη... το θεμα ειναι να απολαυσης την ζωη σου χωρις να ζεις με ασηδοσια και κανοντας πολλες καταχρησεις...

ρε Gandalf τα ειδια νομιζω υποστηριζουμε ή κανω λαθος??

[adam_tsouk]

Αρχικά δημιουργήθηκε από StarSailor


Αφού καθόμαστε μου λέει ο φίλος μου "Θες να ξαναπάρεις μηχανή τώρα?"

Η απάντηση (που δεν του έδωσα) είναι ΝΑΙ.

Έτυχε να κάνω μια παρόμοια σκέψη πριν από λίγες μέρες.

Έγινε ένα σοβαρό ατύχημα στην Αθηνών-Λαμίας κοντά στη Μεταμόρφωση. Νομίζω δεν υπήρχε μηχανή στο όλο ατύχημα αλλά αρκετά αυτοκίνητα. Σϊγουρα υπήρχε και ένας θάνατος, είδα το πτώμα.
Με το που περνάω το σκηνικό αρκετά επηρρεασμένος με περνάει ένα fazer (δεν έχει σημασία το μοντάλο φυσικά) με καμιά 160-180 χλμ/ω και με σχτική κίνηση σε εκείνο το σημείο μιας και όλοι είχαμε βγει από ένα μίνι μποτιλιάρισμα.
Αμέσως σκέφτηκα: ο τύπος δεν έχει επηρρεαστεί από το τροχαίο; Εγώ όσες φορές έχω βρεθεί έστω και σε "μικρά" ατρυχήματα παρών, μετά οδηγώ λίγο "φοβισμένα". Τεσπα, έκανα κάποιες σκέψεις και έλεγα ότι ίσως το ότι να πεθάνεις μερικές φορές είναι καλυτερο από το να μείνεις φυτό-αναπηρος κτλ κτλ με αποτέλεσμα να βασανίζεσαι ο ίδιος και κατά συνέπεια να βασανίζεις πολύ περισσότερο τοπυς ανθρώπους που σε αγαπάνε.
Αυτό δεν εχει να κάνει άμεσα με τον προβληματισμό που αρχικά είχε βάλει ο Σταύρος αλλά μου ήρθς συνειρμικά με τα τόσα που διάβασα εδώ.

Εγώ το έχω ξαναπεί, μετά από πολλά, μπορώ να πω ότι ΝΑΙ, θα οδηγώ μηχανή μέχρι να μην μπορω άλλο.




Καλούς δρόμους να έχουμε....

[micmic]

Πρώτη φορά θα πάρω μηχανή στα 38 μου, αλλά το σκέφτομαι από όταν ήμουν 20. Συμπέρασμα: Η μ@λ@κία είναι αθεράπευτη, ή τουλάχιστον δεν είχα εγώ κάποια εμπειρία που να την θεραπεύσει. Αν κάποιος δικός μου είχε ατύχημα με μηχανή ίσως να το έβλεπα διαφορετικά το πράγμα.

Ακόμα και μετά από 15 χρόνια που οδηγώ αυτοκίνητο και ενώ όχι μόνο δεν κάνω ποτέ συνειδητές μ@λ@κίες αλλά ούτε καν τρέχω ακόμα και όταν θα μπορούσα, πιάνω μερικές φορές τον εαυτό μου να έχει κάνει αθέλητη μ@λ@κία και τρομάζω. Πέρα από 2-3 ψιλοτρακαρισματάκια με μηδενικές ταχύτητες δε μου έχει συμβεί τίποτα άλλο τόσα χρόνια, αλλά αυτό ίσως να είναι επειδή το αυτοκίνητο συγχωρεί. Π.χ. πριν ένα μήνα πρόσεξα τελευταία στιγμήτο κόκκινο και πλακώθηκα στα φρένα. Σταμάτησα πάνω στη διάβαση και ούτε γάτα ούτε ζημιά... αλλά αν ήμουν εκείνη τη στιγμή με μηχανή ?

Τί αξίζει και τί δεν αξίζει εξαρτάται από το μυαλό που κουβαλά ο καθένας και το πώς αξιολογεί τις εμπειρίες του. Βλέπεις άτομα να μη μετανιώνουν για λάθη που έχουν καταστρέψει τη ζωή τους, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι έχουν δίκιο - σημαίνει απλά ότι είναι ανώριμοι. Μιλώντας για τον εαυτό μου, είμαι απόλυτα σίγουρος ότι αν πάθω κάτι σοβαρό θα το σκυλομετανιώσω. Αλλά τότε γιατί παίρνω μηχανή στα 38 μου ?

Το κάνω αφενός επειδή είμαι σίγουρος ότι θα πηγαίνω σαν κότα, και αφετέρου επειδή έχω μια μεγάλη ανάγκη να απομυθοποιήσω μια μαγική εικόνα της παιδικής μου ηλικίας. Αυτή την απομυθοποίηση την έχω κάνει αρκετές φορές ως τώρα, με διάφορα πράγματα, και μάλιστα σε μεγαλύτερες ηλικίες. Πολλά απ'αυτά δεν ήταν καθόλου επικίνδυνα (π.χ. το να παίζεις κιθάρα ή να κάνεις windsurf) ενώ άλλα είχαν αυξημένο βαθμό επικινδυνότητας (π.χ. είμαι αρκετά τυχερός που απομυθοποίησα -και παράτησα- το καράτε πριν πάθω κανένα χιαστό ή βγάλω κανένα ώμο).

Το ίδιο και με τη μηχανή. Αν βγω με μικροζημιές από τη διαδικασία, θα αξίζει όλα τα λεφτά. Αν πάθω κάτι σοβαρό, δε θα αξίζει τίποτα. Από την πλευρά μου θα κάνω ότι μπορώ για να μειώσω τους κινδύνους, αλλά ξέρω εκ των προτέρων ότι και μόνο που θα καβαλάω δυο ρόδες αυξάνει τις πιθανότητες να πάθω κάτι.

Οι παραστάσεις που έχω από φίλους μέχρι τώρα είναι καλές. Οι φίλοι μου που οδηγούν μηχανή είναι άτομα άνω των 30 που δεν έχουν πάθει σχεδόν τίποτα τόσα χρόνια. Αλλά βέβαια -απ'όσο ξέρω- δεν έκαναν ποτέ τους μ@λ@κίες και οδηγούσαν υπερσυντηρητικά. Και χρησιμοποιούν τη μηχανή μόνο περιστασιακά, βασικά κινούνται με αυτοκίνητο. Κάτι τέτοιο ελπίζω και για μένα.

Δεν υπάρχει λοιπόν στάνταρ απάντηση στο αν αξίζει και πόσο. Όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Και αξιολογούνται με βάση το μυαλό που κουβαλάει ο καθένας, δηλαδή με το κατά πόσον έχει την ικανότητα να αξολογεί τις εμπειρίες του και να μαθαίνει απ'αυτές.

[Lupo]

Δεν το είχα δει το thread αυτό, ώς τώρα.



Κυριακή πρωί.
Ξύπνησα νωρίτερα από την γυναίκα μου και ήπια καφέ κάνοντας σχέδια.
Να τελειώσουμε κάποιες δουλειές και οικογενειακές υποχρεώσεις, να βάλουμε τα μπουφάν μοτοσυκλέτας, κράνη, και να πάμε βόλτα-εκδρομή-καφέ σε χωριουδάκι βουνού.
Δεν κρατιόμουν.


4 σελίδες μετά, σκεφτόμουν ότι, καλά είναι κι ο κοντινός καφές πηγαίνοντας στην παραλία με το αυτοκίνητο.
Πάντα υπάρχει συτό το δίλημμα στο μυαλό μας, αλλά δεν το παίρνουμε είδηση μέχρι να μας το ξυπνήσει μία εικόνα ή μία συζήτηση.
Ε το ξυπνήσατε λοιπόν.
Κάθε άλλο παρά τάπα πηγαίνω, και κάποιοι εδώ μέσα ξέρουν ότι με την μηχανή που έχω ξεμείνει τον τελευταίο καιρό, δεν γίνετε.
Όμως, αρχίζουν οι σκέψεις:
Εγώ πάω πάντα "προβλεπόμενα", αλλά αν καποιος δεν με δει?
Αν κάποιος είναι "μάγκας" και κάνει ταρζανιές με αποτέλεσμα να πέσει πάνω μου?
Καλά εγώ έχω την αρρώστια μου από πιτσιρικάς, η γυναίκα μου γιατί να είναι επάνω στο μοτόρι?
Μήπως να πάω με τ'αυτοκίνητο?


Κι απ'την άλλη....

Αφού δεν μπορώ.
Θέλω να μυρίσω , να δώ , να ευχαριστηθώ. Θέλω βόλτα με μεχανή.
Θέλω να ζήσω όχι μόνο να επιβιώσω!


Το μικρόβιο μας είναι αυτό. Δεν μπορούμε χωρίς μηχανή.
Ίσως να βλέπουμε, ίσως να ξέρουμε, κάτι παραπάνω από τους άλλους που απλά υπάρχουν.

Ναι, ρισκάρουμε λίγο παραπάνω.
Όμως το θέμα είναι , τελικά, πόσο ρισκάρει ο καθένας μας.

Με το παπί στο κέντρο, έχει το ρίσκο του.
Με το ΜΧ στα βουνά, κι αυτό.
Με το custom σε χαλαρές βόλτες, επίσης.
Με το ss με 200, κι όλα κάτω στις στροφές, επίσης.

Δεν το λέω για τον τύπο μοτοσυκλέτας, αλλά για τον τρόπο οδήγησης.
Πολύ πιθανό , ο τύπος με το ss να είναι πιο προσεκτικός από τον τύπο με το παπί. Όμως το επίπεδο του ρίσκου, είναι μικρότερο, το ίδιο ή και μεγαλύτερο.

Εν κατακλείδι, το μικρόβιο είναι βαθιά ριζωμένο μέσα μας. Δεν γίνετε αλλιώς. Απλά όσο πιο χαλαρά και προσεκτικά γίνετε, παίδες.
Τα γρήγορα στην πίστα.


Τελικά θα πάω με την μηχανή. Δεν γίνετε αλλιώς!

[StarSailor]

Αρχικά δημιουργήθηκε από micmic
(π.χ. είμαι αρκετά τυχερός που απομυθοποίησα -και παράτησα- το καράτε πριν πάθω κανένα χιαστό ή βγάλω κανένα ώμο).

Κυριολεκτικά το απο-Μυθοποίησες πάντως, γιατί μετά από 10 χρόνια προπόνησης και αρκετούς αγώνες δεν μου είχε ανοίξει ρουθούνι...

Όσο αφορά στις μηχανές πάντως, σε διαβεβαιώ μόνο μύθος δεν είναι ότι κόσμος σκοτώνεται καθημερινά στους δρόμους και τις περισσότερες φορές από λάθος κάποιου άλλου...

[micmic]

Αρχικά δημιουργήθηκε από StarSailor
Κυριολεκτικά το απο-Μυθοποίησες πάντως, γιατί μετά από 10 χρόνια προπόνησης και αρκετούς αγώνες δεν μου είχε ανοίξει ρουθούνι...

Δεν ξέρω τί στυλ κάνεις (εγώ έκανα traditional Shotokan - χωρίς προστατευτικά) αλλά αν το σχόλιό σου ερμηνεύεται ως γενικότερη παρατήρηση που έχει να κάνει με τους τραυματισμούς -ή την έλλειψή τους- στο καράτε, τότε ...τί να πω, μάλλον ζούμε σε διαφορετικούς πλανήτες. Αλλά είμαι εκτός θέματος, οπότε δεν επεκτείνομαι...