Συμβουλες φωτογραφισης με θεμα τη μοτοσυκλεττα-Ixnilatis

[ixnilatis]

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:



Η εργασία αυτή αφιερώνεται στη μνήμη του Επιτίμου Προέδρου του Varadero Club Hellas

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΖΙΤΖΟΥ

ο οποίος έφυγε στις 24 Απριλίου 2005 τόσο άδικα και ξαφνικά σε τροχαίο – εγκατάλειψη πάνω στη μοτοσικλέτα που αγάπησε τόσο πολύ







Είναι σχεδόν σίγουρο ότι είστε κάτοχος μιας φωτογραφικής μηχανής και ότι τη χρησιμοποιείτε πού και πού για να τραβάτε μοτοσικλέτες, μέρη που επισκεφτήκατε μ’ αυτές, ή φίλους σας αναβάτες και συνεπιβάτες.
Μια καλή φωτογραφία είναι πιθανόν ο καλύτερος τρόπος για να ξαναζήσετε μια ξεχωριστή μοτοσικλετιστική εμπειρία.

Το πρόβλημα όμως παρουσιάζεται όταν το φιλμ επιστρέφει από το κατάστημα και οι καλές φωτογραφίες είναι πολύ λίγες, ή όταν κάνετε την ΄΄εμφάνιση΄΄ στην οθόνη του pc όταν αδειάζετε την memory cart.
Οι περισσότερες δεν έχουν καμία σχέση με την υπέροχη εικόνα που βλέπατε πίσω από τον φακό.
Δυστυχώς, είναι άσχημα σκηνοθετημένες, θολές και χωρίς ίχνος ψυχολογικής επιρροής στους άλλους. Μα πώς γίνεται αυτό;
Και φαίνονταν όλα τόσο όμορφα…
Αν και η φωτογραφική τέχνη μπορεί να γίνει…όσο περίπλοκη θέλετε να την κάνετε, τα περισσότερα λάθη είναι σχετικά βασικά.
Όλοι μπορούν να βελτιώσουν την τεχνική τους ακολουθώντας μερικές πολύ απλές συμβουλές. Γι’ αυτό, βγάλτε τη μηχανή από το συρτάρι , ξεθάψτε τις οδηγίες χρήσεως και συνεχίστε το διάβασμα στο κείμενο που ακολουθεί παρακάτω…

ΦΟΝΤΟ

Εκτός από καθαρά τεχνικούς παράγοντες όπως η έκθεση (γι’ αυτήν θα μιλήσουμε αργότερα), υπάρχουν τρία βασικά πράγματα που απογοητεύουν τους ερασιτέχνες φωτογράφους: το φόντο, το καδράρισμα και η οπτική γωνία.
Την επόμενη φορά που θα κοιτάξετε μέσα από το προσοφθάλμιο, μην επικεντρωθείτε μόνο στο αντικείμενο. Δείτε τα ΠΑΝΤΑ που βρίσκονται εντός κάδρου. Με κίνδυνο να αναφέρουμε τα ευκόλως εννοούμενα, μια φωτογραφία συνήθως περιέχει πολλά περισσότερα από το αντικείμενο της φωτογράφησης. Το τελευταίο, συνήθως, είναι μπροστά από κάποιο φόντο, που παίζει σημαντικότατο ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα.
Το ανθρώπινο μυαλό αρχίζει να θολώνει όταν αξιολογεί μια εικόνα. Συνήθως τα καταφέρνει καλύτερα όταν τη συνθέτει. Όλοι έχουμε δει θάμνους να φυτρώνουν πίσω από τα κεφάλια, ή τυχαίους να περπατάνε μπροστά απ’ αυτούς που ποζάρουν και άλλα ευτράπελα που αποσπούν την προσοχή από τη φωτογραφία. Το μάτι μπορεί να ξέρει ότι πρέπει να συγκεντρωθεί στη γοητευτική Varadero που μας κοιτάει πονηρά από το κέντρο της φωτογραφίας, αλλά το μυαλό θα παρασυρθεί απ’ ότι μπορεί να του τραβήξει την προσοχή μακριά της.
Το πιο απλό και απέριττο φόντο που μπορείτε να βρείτε είναι συνήθως ο ουρανός, το οποίο σημαίνει ότι παρκάρουμε τη μοτοσικλέτα και τραβάμε από χαμηλά.
Εάν πρέπει απαραιτήτως να υπάρχει άλλο φόντο, βεβαιωθείτε τουλάχιστον ότι έχει κάποια σχέση με το αντικείμενο. Μοτοσικλέτες και λουλούδια δεν πάνε. Τι σχέση έχει μια μηχανή πάνω στο γκαζόν, εάν δεν είναι απ’ αυτές που το κόβουν; Μοτοσικλέτα και ελικοειδής δρόμος όμως είναι πιο σχετικός συνδυασμός. Θα περιμένατε να δείτε τσελεμεντέ με φωτογραφία κόκορα κρασάτου μέσα σε ένα φτυάρι; Τότε, μη βάζετε μηχανές εκεί που δεν ανήκουν, εκτός κι αν ειρωνεύεστε κάτι.


ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ

Τις περισσότερες φορές οι ερασιτέχνες φωτογράφοι, τραβάνε φωτογραφίες από την πιο φυσική στάση, δηλαδή όρθιοι. Οι επαγγελματίες όμως έρπουν στο έδαφος, ή σκαρφαλώνουν και παίρνουν από ψηλά. Ο λόγος γι’ αυτήν την παράξενη συμπεριφορά δεν είναι λαχτάρα για λάσπη και σκόνη, ούτε λατρεία για τα ύψη. Απλά, διαφορετικές γωνίες επηρεάζουν διαφορετικά την ψυχολογία του θεατή.
Δείτε μια οποιαδήποτε κινηματογραφική ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ και θα δείτε ότι κι αυτός το καταλάβαινε αυτό, το χρησιμοποιούσε και υπέβαλε τους θεατές ψυχολογικά. Σχεδόν όλες οι φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί από συνηθισμένη όρθια θέση δείχνουν…συνηθισμένες. Διαφορετικές οπτικές γωνίες, από την άλλη, έχουν τη τάση να προσθέτουν ΄΄δραματικότητα΄΄ και ένταση στο τελικό αποτέλεσμα. Το ίδιο καταφέρνει και η κατάλληλη τοποθέτηση του αντικειμένου στο φυσικό του στοιχείο. Μη φοβάστε να πειραματίζεστε. Οι διαφορές που θα δείτε δίνοντας λίγο παραπάνω προσοχή σε αυτά τα δύο – φόντο και οπτική γωνία – θα είναι τεράστιες.


ΚΑΔΡΑΡΙΣΜΑ

Ένα άλλο κοινό σφάλμα που κάνουν οι αρχάριοι φωτογράφοι είναι και η μανία να τοποθετούν το αντικείμενο ΑΚΡΙΒΩΣ στο κέντρο της φωτογραφίας. (Σε αυτό συχνά ωθούνται από το γεγονός ότι αυτό είναι το σημείο που η μηχανή κάνει auto-focus, αν και οι περισσότερες φωτογραφικές μηχανές επιτρέπουνε να κάνετε focus - νετάρισμα - , να ξεκαδράρετε και μετά να τραβήξετε: Διαβάστε τις οδηγίες χρήσεως της φωτογραφικής σας μηχανής και θα δείτε πόσο εύκολα γίνεται αυτό). Αυτό είναι επίσης λιγότερο, ευχάριστο στο μάτι. Πριν πατήσετε το κουμπί, αποφασίστε τι σας ενδιαφέρει και συγκεντρωθείτε σ’ αυτό.
Ένας πρακτικός οδηγός είναι και ο ΄΄ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΩΝ ΤΡΙΤΩΝ΄΄. Δηλαδή χωρίζετε την εικόνα που βλέπετε μέσα από το τζαμάκι του προσοφθάλμιου σε τέσσερις νοητές γραμμές, δύο κάθετες και δύο οριζόντιες (σε τρίτα δηλαδή, δείτε και το σχήμα) και προσπαθήστε να τοποθετήσετε το αντικείμενο εκεί που δύο απ’ αυτές τις γραμμές τέμνονται. Η φωτογραφία θα δείχνει πιο ισορροπημένη και ελκυστική.





Πίνακας του ΄΄κανόνα των τρίτων΄΄
(ακολουθεί παρακάτω και σχεδιάγραμμα)





Με τις μοτοσικλέτες υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν. Κινούνται, και έτσι το μάτι βρίσκει πιο φυσικό κάποιον χώρο στη φωτογραφία προς τον οποίο μπορούν να κινηθούν, από το να φαίνονται σαν να είναι έτοιμες να συγκρουστούν με την άκρη του κάδρου. Έτσι, αν η μοτοσικλέτα – φωτομοντέλο κινείται από αριστερά προς τα δεξιά, αφήνουμε περισσότερο ελεύθερο χώρο στη δεξιά μεριά του κάδρου. Αυτό ισχύει και αν η μηχανή δεν κινείται: αφήνουμε πιο πολύ χώρο στον μπροστινό τροχό απ’ ό,τι στον πίσω.
Μετά απ’ όλα αυτά, μη φοβάστε να γεμίζετε το κάδρο σας με αυτό που φωτογραφίζετε, τη μοτοσικλέτα σας, την κοπέλα σας, τους φίλους σας, ή οτιδήποτε.
Άσχετος χώρος και πράγματα γύρω από το αντικείμενο, το εμποδίζουν να έρθει κατευθείαν μπροστά στα μάτια του θεατή και απλώς αποτελούν αιτίες για να αποσπάται η προσοχή του.
Ομοίως, δεν υπάρχει λόγος να μη γείρετε τη φωτογραφική σας μηχανή έτσι ώστε να τραβήξετε από γωνία. Για κανονικές φωτογραφίες τοπίων είναι ανόητο, αλλά αν τοποθετώντας μια μοτοσικλέτα (ειδικά κινούμενη) στο κάδρο γέρνουμε λίγο τη φωτογραφική μηχανή, δίνουμε έμφαση στις διαγώνιες, προσθέτοντας extra μπρίο. Γέρνοντας ή όχι, οι διαγώνιοι χαρίζουν οπτική ΄΄δύναμη΄΄ σε μια φωτογραφία.


ΦΑΚΟΙ


Καμία από τις φωτογραφίες αυτού του άρθρου δεν έχει τραβηχτεί με ΄΄εξωτικούς΄΄ φακούς: Τίποτα περισσότερο από 200 χιλιοστά, τίποτα λιγότερο από 28 χιλιοστά. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη για να διευρύνετε τη γκάμα σας, εκτός και αν έχετε ξεπεράσει τις δυνατότητες της.
Είναι πολύ πιο βασικό να καταλάβετε το αποτέλεσμα που έχουν οι φακοί στο τελικό αποτέλεσμα. Οι μακρινοί φακοί (ας πούμε 135 χιλιοστών και πάνω) έχουν τη τάση να ΄΄τραβάνε΄΄ το αντικείμενο μέσα στη φωτογραφία. Ειδικότερα σε συνδυασμό με μεγάλο διάφραγμα, βγάζουν το φόντο εκτός focus, επικεντρώνοντας τη προσοχή στο αντικείμενο ακόμα και αν υπάρχει ΄΄ακαταστασία΄΄ τριγύρω του.
Οι μικροί φακοί (μικρότεροι των 50 χιλιοστών) πετυχαίνουν ακριβώς το αντίθετο. Περισσότερες εστιακές ζώνες είναι καθαρές (in focus), με το φόντο ευρύτερο. Πιθανότερες είναι οι αποσπάσεις της προσοχής αλλά περισσότερο περιεχόμενο, αν θέλετε να χωρέσετε πολλά. Φακοί μικρότεροι των 35 χιλιοστών θα παραμορφώσουν την εικόνα.



O ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΖΙΤΖΟΣ ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ VARADERO CLUB HELLAS

[ixnilatis]

ΦΩΣ


Εκτός κι αν φωτογραφίζετε με υπέρυθρες, το φως είναι προφανώς η πιο σημαντική παράμετρος της φωτογράφησης (στο φως εξάλλου χρωστάει το όνομα της και η λέξη Φωτογραφία, αν και αρχικά την ονομάζανε ηλιογραφία).
Εξαρτάται άμεσα από την ώρα και την κλιματολογική κατάσταση της ημέρας. Δώστε προσοχή στο διαγώνιο φως. Ο ήλιος να ΜΗΝ έρχεται ακριβώς από πίσω, αλλά καλύτερα από το πλάι.
Πάντα σας έλεγαν να τραβάτε με το φως πίσω σας (ο ήλιος στην πλάτη σας). Αυτά είναι υπεραπλουστεύσεις και συνήθως έχουνε ως αποτέλεσμα ΄΄επίπεδες΄΄ φωτογραφίες, χωρίς αίσθηση των τριών διαστάσεων, το οποίο στην φωτογραφική τέχνη ονομάζετε διαμόρφωση (modeling). Να θυμάστε ότι πετυχαίνετε καλύτερη διαμόρφωση με το φως να έρχεται από το πλάι, από τους ώμους, αντί από πίσω.
Αλλά μπορείτε να τραβήξετε και με το φως μπροστά σας. Βρείτε μια ευθεία την ώρα που ανατέλλει ή δύει ο ήλιος, μια ηλιόλουστη μέρα, και κοιτάξτε τον δρόμο με το φως πίσω σας, Θα σας φανεί σκοτεινός και μουντός. Κοιτάξτε μετά από την αντίθετη κατεύθυνση: Θα λάμπει σαν από ασήμι. Το φαινόμενο είναι γνωστό ως ΄΄κόντρα στο φως΄΄ και έχει την ίδια επίδραση σε όλα τα αντικείμενα, άλλοτε σε μικρότερο και άλλοτε σε μεγαλύτερο βαθμό. Δοκιμάστε να τραβήξετε και ΄΄σιλουέτες΄΄ με τον ήλιο κατευθείαν πίσω τους. Λίγο δύσκολο βέβαια (το φωτόμετρο ίσως να μη θέλει να συνεργαστεί), αλλά αν πετύχει, το αποτέλεσμα θα σας δικαιώσει. Για να μειώστε τις αντανακλάσεις χρησιμοποιήστε τα ειδικά προστατευτικά του φακού από τον ήλιο (παρασολέιγ).
Έπειτα είναι και η ώρα της ημέρας. Κατά την ανατολή ή τη δύση, το φως από τον ήλιο παίρνει μια ΄΄χρυσή΄΄, γλυκιά, απαλή ποιότητα. Αρέσει τόσο στους φωτογράφους, ώστε την ονομάζουνε Χρυσή Ώρα. Δοκιμάστε τη. Πάνω απ’ όλα αποφεύγετε να τραβάτε φωτογραφίες το καταμεσήμερο μιας καλοκαιρινής μέρας, όταν τα πάντα θα στέκονται μέσα στη σκιά τους (ειδικά στις φωτογραφίες πορτρέτων τα μάτια ρίχνουν τη σκιά τους προς τα κάτω και φτιάχνουν μαύρες σακούλες). Αν χρησιμοποιείτε τρίποδο, μπορείτε ακόμα να τραβήξετε το βιολετί φως, μετά το ηλιοβασίλεμα. Μπορείτε να βασίζεστε σε μια συννεφιασμένη και γκρίζα ημέρα για πιο μουντές και γκρίζες φωτογραφίες.
Αντικαταστάτης του τριπόδου ίσως μπορέσει να γίνει κάτι άλλο σταθερό (πχ μια μεγάλη πέτρα ή η σέλα ή η βαλίτσα της μοτοσικλέτας σας σε περίπτωση που το θέμα σας δεν θέλετε να περιέχει την μοτοσικλέτα).



ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ (γιατί μοτοσικλέτα σημαίνει τουρισμός)


Οι τουριστικές φωτογραφίες, όπως και όλες εκείνες που τοποθετούν μια μοτοσικλέτα μέσα σε ένα τοπίο, είναι διαφορετικές από εκείνες του τύπου ΄΄test΄΄. Αναπόφευκτα έχουν να κάνουν πιο πολύ με το μέρος που πάτε και τους δρόμους που περνάτε, παρά με την ίδια την μοτοσικλέτα σας.
Είναι κατανοητό ότι ίσως θέλετε να συμπεριλάβετε και αυτήν σε μια τουριστική φωτογραφία, αλλά το να την παρκάρετε απλώς στο πλάι του δρόμου δείχνει πολύ κακόγουστο και φτηνό, ειδικά όταν είναι και τοποθετημένη συμμετρικά στο κάδρο. Μέρος της μοτοσικλέτας μαζί με το τοπίο θα σας βοηθήσει καλύτερα να μεταδώσετε – αποτυπώσετε τη διάθεση του ταξιδιού.
Έστω κι αν είναι τόσο κοντά που βγαίνει εκτός focus, σίγουρα κάτι θα προσθέσει στη συνολική αίσθηση.
Ακόμα καλύτερες είναι οι φωτογραφίες σε έναν γρήγορο δρόμο. Δεν χρειάζεται να πιάνει μεγάλο μέρος του κάδρου και δεν χρειάζεται επίσης να κινείται γρήγορα (άρα και η ταχύτητα του διαφράγματος μπορεί να είναι σχετικά αργή, έτσι ώστε να επιτρέπει ΄΄βάθος΄΄ - περισσότερα περιεχόμενα με καλό focus).
Το να γυρίσετε την κάμερα κάθετα (θέση γνωστή ως ΄΄πορτρέτο΄΄ ), συχνά δίνει πολύ καλύτερα αποτελέσματα απ’ ό,τι η συνήθης οριζόντια (θέση τοπίο) σε τουριστικού τύπου εικόνες. Μάλλον έχει την ικανότητα να τραβάει το μάτι, προσκαλώντας τον θεατή να διανύσει τον δρόμο.



ΔΡΑΣΗ (φωτογραφία δράσης)


Εκτός και να θέλετε τη μοτοσικλέτα θαμπή και το φόντο καθαρό, θα κάνετε panning, το οποίο έχει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Τι είναι όμως αυτό;
Φανταστείτε ότι χρησιμοποιείται τη φωτογραφική μηχανή σαν καραμπίνα, σημαδεύοντας κι ακολουθώντας τη μοτοσικλέτα όπως κινείται, ακολουθώντας την ακόμα και μετά που θα τραβήξετε τη φωτογραφία.
Ανώμαλο έδαφος και βαριά ή σφιχτά ρούχα θα σας δυσκολέψουν να πετύχετε αρμονία στην κίνηση.
Όπως και στις στατικές, μη φοβάστε να γεμίσετε το κάδρο με τη μοτοσικλέτα. Ομοίως γέρνοντας τη φωτογραφική μηχανή προσθέτετε ενέργεια.
Το focus γίνεται κομματάκι δύσκολο με μια γρήγορη κινούμενη μοτοσικλέτα να γεμίζει το κάδρο, εκτός και να διαθέτετε πολύ καλό σύστημα auto-focus.
Σε γενικές γραμμές είναι πιο εύκολο να κάνετε focus από το εσωτερικό της στροφής, μια που η απόσταση από τη μοτοσικλέτα μέχρι τη φωτογραφική μηχανή παραμένει σχετικά σταθερή. Αν και αυτού του είδους οι φωτογραφίες απαιτούν μακριούς σχετικά φακούς (τηλεφακούς), μπορείτε να πετύχετε διαφορετικού είδους εφέ χρησιμοποιώντας κοντύτερους, καταφέρνοντας έτσι να φαίνεται και ο δρόμος μαζί με την μοτοσικλέτα. Στην πραγματικότητα, στις περισσότερες σύγχρονες πίστες, ακόμα και ένας φακός 300 χιλιοστών δε θα σας φέρει αρκετά κοντά για μια αξιοπρεπή φωτογραφία, αφήνοντας σας με μια μικρή μικρή σαν μινιατούρα μηχανούλα χαμένη κάπου μέσα στο κάδρο. Προτιμήστε καλύτερα μικρότερους φακούς για να πιάσετε την ατμόσφαιρα, είτε τα πλήθη στο Assen είτε το τοπίο στο Isle of Man.
Το εφέ που επιτυγχάνεται με τις αλλαγές στην ταχύτητα του κλείστρου / ανοιγόκλεισμα του διαφράγματος, γίνεται δραματικότερο όσο μεγαλώνουν οι φακοί (τηλεσκοπικοί). Με φακό 200 χιλιοστών ή μεγαλύτερο, οποιαδήποτε ταχύτητα γρηγορότερη από 1/500 του δευτερολέπτου θα ΄΄παγώσει΄΄ μαζί με τη μοτοσικλέτα και το φόντο, κλέβοντας λίγο από την αίσθηση της ταχύτητας. Σοβαρή φυσική κίνηση στο φόντο προκαλεί το 1/125 του δευτερολέπτου, και μπορείτε να κατεβείτε μέχρι το 1/30, αν και η καθαρότητα θα υποφέρει όσο πιο αργή ταχύτητα διαλέγετε, λόγω κουνήματος.
Ως γενικό κανόνα να θυμάστε ότι στα 100 χλμ/ώρα μια μοτοσικλέτα διανύσει 28 μέτρα το δευτερόλεπτο, οπότε έχουμε τη δυνατότητα να ακολουθήσουμε το αντικείμενο με ακρίβεια.
Αν κάτι κινείται με πραγματικά μεγάλη ταχύτητα, καλό είναι να κοιτάζεται από το σκόπευτρο με το ένα μάτι και να το άλλο να παρακολουθείτε το θέμα που πλησιάζει.
Αν περιμένετε μέχρι να δείτε το θέμα στο καρέ, μπορεί να καταλήξετε μόνο με την ΄΄ουρά΄΄ του θέματος μέσα στο καρέ σας ή και απολύτως τίποτα.





TRACKING



Tracking ονομάζεται η μέθοδος φωτογράφησης από ένα κινούμενο όχημα σε κάποιο άλλο. Προφανώς με τον φωτογράφο συνεπιβάτη και όχι οδηγό.
Ακόμη και τότε, δώστε προσοχή.
Επειδή μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ευρυγώνιους φακούς και σχετικά χαμηλές ταχύτητες κλείστρου (1/60 έως 1/125 του δευτερολέπτου), είναι δυνατό να έχετε αρκετά καθαρά και τη μοτοσικλέτα και το φόντο – τέλια για τουριστικού τύπου φωτογραφίες – χωρίς να θυσιάζετε εντελώς την αίσθηση της ταχύτητας (ηθελημένο θάμπωμα) στον δρόμο και στις άκρες.
Τεχνικά, είναι αρκετά εύκολο.



ΠΟΡΤΡΕΤΑ


Αυτό το θέμα αποτελεί ένα άρθρο από μόνο του.
Πρέπει να ξέρετε όμως ότι οι στημένες πόζες συνήθως έχουν ως αποτέλεσμα σφιγμένες, αποστειρωμένες, ψυχρές φωτογραφίες.
Προτιμήστε να αιφνιδιάζετε, τραβώντας εκεί που δεν το περιμένουν


O ΠΙΝΑΚΑΣ ΄΄ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΩΝ ΤΡΙΤΩΝ΄΄

[ixnilatis]

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ:

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΣΑΣ ΜΗΧΑΝΗ


Ότι κι αν είναι, μάθετε τη, Διαβάστε καλά τις οδηγίες χρήσεως της και καταλάβετε τι κάνουν τα κουμπιά της. Μην επιλέγετε την αυτόματη λειτουργία, γιατί έτσι δεν έχετε έλεγχο των φωτογραφιών που τραβάτε.
Αντίθετα, κάντε προσπάθειες να χρησιμοποιείτε την ΄΄προτεραιότητα ταχύτητας΄΄ (συνήθως έχει το σύμβολο S) ρυθμίζετε τη ταχύτητα και μετά η μηχανή αυτόματα επιλέγει το κατάλληλο διάφραγμα ή την ΄΄προτεραιότητα διαφράγματος (συνήθως έχει το σύμβολο A) και συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο (ρυθμίζετε το διάφραγμα και μετά η μηχανή αυτόματα επιλέγει την κατάλληλη ταχύτητα) για περισσότερο έλεγχο του πεδίου βάθους, συγχρόνως όμως έχοντας το νου μας στη ταχύτητα κλείστρου που επιλέγει η μηχανή, έτσι ώστε να μην πέφτει σε τόσο χαμηλά επίπεδα που να μας κουνήσει υπερβολικά τη φωτογραφία και να μας την καταντήσει άχρηστη.
Μόνο με αυτό τον τρόπο ελέγχεται η αίσθηση του βάθους και, στα κινούμενα αντικείμενα, η εντύπωση της ταχύτητας.
Παρ’ όλο τον όγκο των πληροφοριών που λαμβάνουμε όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι βασικά το κυρίως σώμα της φωτογραφικής μηχανής είναι ένα ερμητικά κλεισμένο κουτί που δεν αφήνει το φως να περάσει, και στο οποίο τοποθετούμε το φιλμ (ή είναι τοποθετημένος ο αισθητήρας – επεξεργαστής στης ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές).
Τον πιο σημαντικό ρόλο για την ποιότητα των φωτογραφιών τον παίζουν οι φακοί (υποθέτοντας ότι χρησιμοποιείτε μηχανή SLR ή Dslr και μπορείτε να τους αλλάζετε).
Αγοράστε ότι καλύτερο μπορείτε και μην αγνοείτε τους καλούς μεταχειρισμένους φακούς γιατί το κόστος αγοράς ενός καλού καινούργιου φακού είναι πάρα πολύ υψηλό.



ΤΕΧΝΙΚΗ


Όσο σημαντική είναι η φωτογραφική σας μηχανή, είναι και ο τρόπος που την κρατάτε στα χέρια σας.
Στηριχτείτε αποφασιστικά, μαζέψτε τους αγκώνες κοντά στο σώμα σας και κρατήστε γερά τη μηχανή με το δεξί χέρι.
Να είστε σταθεροί, αλλά όχι σφιγμένοι. Κρατήστε το φακό με το αριστερό χέρι – αν είναι πολύ μακρύς, θυμηθείτε πώς πιάνετε μια κυνηγετική καραμπίνα.
Μη διστάσετε να χρησιμοποιήσετε κάποιον βολικό τοίχο ή δέντρο, ιδιαίτερα όταν φυσάει δυνατός άνεμος.
Μην πατάτε το μαγικό κουμπί απότομα, αλλά μαλακά, αυξάνοντας σταδιακά την πίεση επάνω στην εκπνοή.
Θυμηθείτε οι άντρες αυτό που μας μαθαίνανε στην βασική στρατιωτική εκπαίδευση στον ένδοξο Ελληνικό Στρατό, όταν κάναμε βολές φορητού οπλισμού στα πεδία βολής, το γνωστό Α.Α.Σ.Ε. (ΑΝΑΠΝΟΗ,ΑΝΕΣΗ,ΣΚΟΠΕΥΣΗ,ΕΚΠΥΡΣΟΚΡΟΤΗΣΗ) κάτι ανάλογο γίνεται και εδώ.
Οι τηλεσκοπικοί φακοί είναι πιο επιρρεπείς στο κούνημα από τους ευρυγώνιους.
Ένας φακός 200 χιλιοστών θα χρειαστεί τουλάχιστον 1/250 του δευτερολέτπου, ενώ 1/60 είναι εντάξει γι’ αυτούς των 50 χιλιοστών.
Αν οι φωτογραφίες εξακολουθούν να εμφανίζονται κουνημένες (κάνετε σωστό focus αλλά ολόκληρη η εικόνα είναι θαμπή), επιλέξτε γρηγορότερη ταχύτητα.
Αν σώνει και καλά χρειάζεστε χαμηλή ταχύτητα, χρησιμοποιήστε τρίποδο ή μονόποδο (όσο πιο σταθερά μπορείτε).



ΜΕΣΟ


Με τον όρο ΄΄μέσο΄΄ εννοούμε τον τρόπο με τον οποίο μια εικόνα κωδικοποιείται / αποθηκεύεται, και που στις μέρες μας δεν είναι μόνο τα φίλμς αλλά και οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές (ψφμ) με τους αισθητήρες επεξεργαστές τους.
Τη στιγμή που μιλάμε οι ψφμ παρέχουν απεριόριστες δυνατότητες και με τους φακούς που διαθέτουνε και με τους αισθητήρες τους (megapixels) αλλά ακόμα και τώρα η απόδοση των χρωμάτων δεν είναι στην άριστη ποιότητα απόδοσης των χρωμάτων σε ένα καλό φιλμ.
Ακόμα πιο καλά είναι να είστε κάτοχος μιας DSLR και με αυτό τον τρόπο κάνετε ΄΄οικονομία΄΄ στα φιλμ που θα ξοδεύατε για μια σωστή φωτογραφία, αφού έχετε τη δυνατότητα να δείτε το αποτέλεσμα πριν φτάσετε στην εκτύπωση.
Το πατροπαράδοτο φιλμ μπορεί ακόμα και από μη επαγγελματίες να δώσει υπέροχες φωτογραφίες μεγάλου μεγέθους (σε περίπτωση που η ψφμ σας δεν διαθέτει πολλά megapixels).
Αλλά τι είδους να χρησιμοποιούμε;
Υπάρχουν δύο επιλογές: αρνητικά και σλάιντς. Για δική σας χρήση τα πρώτα είναι πιο βολικά. Η εμφάνιση είναι γρήγορη και συνήθως φθηνή, ενώ δεν χρειάζεται να έχετε κάποιον ειδικό εξοπλισμό για να τις δείτε. Επίσης, συγχωρούν σε πολύ μεγάλο βαθμό λάθος έκθεση.
Αντιθέτως, στα σλάιντς, ο βαθμός έκθεσης πρέπει να είναι πολύ ακριβής.
Πενήντα τοις εκατό παραπάνω ή λιγότερη έκθεση, έχει ως αποτέλεσμα άχρηστη φωτογραφία. Με τα αρνητικά, ακόμα και 200% λάθος (δύο ΄΄στοπ΄΄, σε φωτογραφική αργκό), δε θα χαλάσει τη δουλειά. Άμα θέλετε καλύτερη και μεγαλύτερη ανάλυση και πιστότητα χρωμάτων προτιμήστε τα σλάιντς.
Το ίδιο ισχύσει και για τα ΄΄αργά΄΄ φιλμς, που ξεχωρίζουν από τον αριθμό ASA που αναγράφεται. 400 ASA είναι γρήγορο, αλλά ΄΄κοκκώδες΄΄ και πιο άτονο σε χρώματα, παρόλο που τα τελευταία χρόνια τα 400άρια σε αρνητικό έχουνε βελτιωθεί απίστευτα, σε σημείο να καταστούν ιδανικά για γενική χρήση, ιδιαίτερα σε compact μηχανές, που συνήθως έχουν πιο ΄΄σκοτεινά΄΄ ζουμ.
Αν έχετε άφθονο φως και σχετικά φωτεινούς φακούς, προτιμήστε 100 ASA καλύτερα.
Ως γενικό κανόνα να ξέρετε ότι τα 100 ASA σε μια ηλιόλουστη μέρα αποδίδουν σωστά με έκθεση γύρω στο F8 στο 1/500 του δευτερολέπτου.
Αν η μηχανή σας δείχνει μια πολύ μεγαλύτερη διαφορά, μάλλον κάνει λάθος.





ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ


Προοπτική λέμε τη φαινομενική σχέση των διαστάσεων, των σχημάτων και των θέσεων των πραγμάτων μεταξύ τους μέσα στο χώρο.
Η προοπτική εξαρτάται από τη θέση στην οποία βρίσκεται ο φωτογράφος, όταν παίρνει τη φωτογραφία, από τη θέση στην οποία βρίσκεται ο θεατής, όταν κοιτάει τη φωτογραφία, και από το βαθμό μεγεθύνσεως του αρνητικού.
Επειδή η φωτογραφία αποδίδει σε δύο διαστάσεις έναν τρισδιάστατο κόσμο, ο έλεγχος της προοπτικής από τον φωτογράφο παίρνει εξαιρετική σημασία.
Ο έλεγχος αυτός μπορεί να έχει σκοπό την πιστή απόδοση του τρισδιάστατου περιβάλλοντος όπως το αντικρίζει ο άνθρωπος στις συνηθισμένες εκδηλώσεις του, είτε την υπερβολική διαστρέβλωση του περιβάλλοντος, όπως συμβαίνει και πάλι να το αντικρίζει ο άνθρωπος, αλλά ή να μην το προσέχει ο εγκέφαλος του να κάνει αυτόματα τις απαραίτητες διορθώσεις.
Σε οποιαδήποτε όμως περίπτωση, ο φωτογράφος για να ελέγξει την προοπτική έχει στη διάθεση του μόνο την αλλαγή θέσης λήψης σε σχέση με το αντικείμενο.
Πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα η τελευταία παρατήρηση, και τούτο γιατί υπάρχει η αντίληψη ότι η προοπτική αλλάζει με τη χρησιμοποίηση φακών διαφορετικής εστιακής αποστάσεως. Αυτό είναι λάθος. Στην πραγματικότητα αλλάζοντας θέση λήψεως χωρίς να αλλάξουμε και φακό, αλλάζουμε και την προοπτική και το μέγεθος της εικόνας, αλλάζοντας όμως φακούς, αφήνουμε ανέπαφη την προοπτική ενώ αλλάζουμε το μέγεθος της εικόνας.
Αν λοιπόν αλλάζουμε και θέση λήψεως και φακό, μπορούμε να διατηρήσουμε το ίδιο μέγεθος εικόνας και να αλλάξουμε την προοπτική, δημιουργώντας, ανάλογα με την αισθητική ή εκφραστική ανάγκη, μια προοπτική απότομη ή μια προοπτική επίπεδη.




ΕΚΘΕΣΗ


Οι φωτογραφικές μηχανές ελέγχουν την ποσότητα του εισερχόμενου φωτός μεταβάλλοντας την ταχύτητα του κλείστρου και το άνοιγμα του διαφράγματος (προφανώς, όσο μεγαλώνει ο χρόνος που μένει ανοιχτό, τόσο περισσότερο φως μπαίνει).
Το διάφραγμα είναι μια οπή μεταβαλλόμενης διαμέτρου, που βρίσκεται μέσα στο φακό, κάτι αντίστοιχο με την ίριδα του ανθρώπινου ματιού δηλαδή. Θα έχετε προσέξει ότι η τελευταία μεγαλώνει σε σκοτεινές συνθήκες για να επιτρέπει την είσοδο περισσότερου φωτός. Οι φωτογραφικές μηχανές λειτουργούν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.
Οι σύγχρονες μηχανές διαθέτουν ενσωματωμένα φωτόμετρα, τα οποία γενικά κάνουν καλά τη δουλεία τους. Πολύ σκοτεινά ή υπερβολικά φωτεινά ΄΄σενάρια΄΄ συχνά μπερδεύουν τα ενσωματωμένα φωτόμετρα. Το πρόβλημα ξεκινάει διότι υποθέτουν ότι τα αντικείμενα τα οποία σημαδεύουν έχουν την ίδια αντανακλαστικότητα με το ΄΄18% γκρι΄΄. Είναι αυτονόητο ότι πολύ σκούρα αντικείμενα αντανακλούν λιγότερο φως, και πολύ ανοιχτά πολύ περισσότερο.
Τα υπερμοντέρνα πολυζωνικά φωτόμετρα καταφέρνουν και εξισορροπούν ακόμα και αυτό.
Τα φωτόμετρα σε πιο κλασικές μηχανές, και παλιότερες θα υποπέσουν στο σφάλμα της υπερέκθεσης.
Μην απελπίζεστε όμως, η βοήθεια είναι δίπλα σας:
Αυτό που συμβαίνει είναι ότι ανοιχτόχρωμοι (ελαφρώς γκρι) δρόμοι αντανακλούν σχεδόν οτιδήποτε υποτίθεται πως μετράει μια φωτογραφική μηχανή. Έτσι, εάν το αντικείμενο της φωτογράφησης είναι σκοτεινό, ρυθμίστε με σημείο αναφοράς την άσφαλτο του δρόμου.
Όλως τυχαίως, ένα πραγματικό μαύρο πράγμα είναι αόρατο στο φιλμ (και στο ανθρώπινο μάτι, επί τη ευκαιρία). Αυτό που πραγματικά βλέπετε από μια μαύρη μοτοσικλέτα είναι οι αντανακλάσεις απ’ ότι καθρεφτίζεται απάνω της.
Αν και το φαινόμενο αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα εκπληκτικές φωτογραφίες σε ελεγχόμενες συνθήκες φωτός (όπως σε ένα φωτογραφικό studio για παράδειγμα), ή τη νύχτα, οι μαύρες μοτοσικλέτες πολύ σπάνια βγαίνουν καλά με λαμπρό φως. Επίσης χαλάνε και την έκθεση (όπως και οι άσπρες μοτοσικλέτες), εκτός και έχετε μάθει να την αντισταθμίζετε

[ixnilatis]

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ



Έχει καταντήσει πλέον κλισέ το ΄΄ό,τι δίνεις παίρνεις΄΄, αλλά είναι σίγουρο αλήθεια στην τέχνη της φωτογράφησης.
Οι καλές φωτογραφικές μηχανές και οι καλοί φακοί κοστίζουν αλήθεια πολύ ακριβά, και άμα προσθέσουμε στον προϋπολογισμό και το κόστος αγοράς όλου του υπόλοιπου φωτογραφικού εξοπλισμού (τρίποδο, εξωτερικό φλας, φίλτρα, σάκος μεταφοράς, εξωτερικό φωτόμετρο κ.ά) τότε η απόκτηση όλως αυτών απευθύνετε σε λάτρεις της φωτογραφικής τέχνης (εραστές της τέχνης – ερασιτέχνες δηλαδή) ή σε επαγγελματίες.
Οι μηχανές μπορεί να είναι πολύ έξυπνες στις μέρες μας, αλλά είναι τόσο μεγαλοφυείς όσο και τα τούβλα όταν καταλήγουμε στα συστατικά μιας καλής φωτογραφίας: Το αντικείμενο το οποίο σημαδεύετε εσείς με αυτές. Ο μόνος που μπορεί να το αποφασίσει αυτό, είστε εσείς και μόνο εσείς.




Παραθέτω μερικές συμβουλές (12) για να κάνετε όσο το δυνατόν πιο σωστή φωτογράφηση και να απολαμβάνετε τις φωτογραφίες της καλής σας (είτε είναι moto, είτε η γυναίκα σας, είτε η γυναίκα σας πάνω στην moto....)


Δώδεκα Χρυσές Συμβουλές για Σωστή Φωτογράφηση των moto
1. Μάθετε τη μηχανή σας. Μελετήστε και κατανοήστε τις οδηγίες χρήσεως του κατασκευαστή.
2. Να δίνετε τόση προσοχή στο φόντο, όση και στο αντικείμενο. Αφαιρείτε ότι δεν χρειάζεται εάν μπορείτε.
3. Προσπαθήστε να κάνετε ένα πλούσιο κάδρο. Το φτωχό κάδρο κάνει φτωχή και την φωτογραφία και την ίδια την μοτοσικλέτα. Καλό είναι να βγάζετε την κατάλληλη moto στο ΄΄φυσικό΄΄ της χώρο. Για παράδειγμα μια SS πρέπει να φωτογραφηθεί πάνω σε άσφαλτο. Ένα cross σε χώμα ή σε λάσπες κοκ.
4. Θα μπορούσατε να βελτιώσετε την οπτική σας γωνία; Θα βοηθούσε ιδιαίτερα άμα καταφέρνατε να είσαστε πιο ψηλά ή χαμηλά (ακόμα και τελείως κάτω) ή άμα δίνατε κλίση στην φωτογραφική μηχανή.
5. Καλό είναι το φως να έρχεται από το πλάι και όχι από μπροστά ή από πίσω. Αποφεύγεται να φωτογραφίζετε το μεσημέρι που το φως είναι ΄΄σκληρό΄΄ αλλά νωρίς το απόγευμα ή καλύτερα ακόμα το απόγευμα.
6. Μπορείτε να ΄΄παίξετε΄΄ με διαφορετική ταχύτητα, διάφραγμα. Οι καλύτερες φωτογραφίες βγαίνουνε με το πρόγραμμα manual…
7. Προσέξτε λίγο περισσότερο τις φωτογραφίες των moto στα περιοδικά. Θα ανακαλύψετε πολλές τεχνικές. Από πού είναι η πηγή του φωτός, πως έγινε η σύνθεση του κάδρου, τη γωνία λήψης κα.
8. Προσπαθήστε να βρείτε τα δικά σας λάθη στις δικές σας φωτογραφίες. Η αυτοκριτική είναι ο καλύτερος σύμβουλος στην τέχνη και όχι μόνο.
9. Χρησιμοποιήστε τον σωστό εξοπλισμό για το κατάλληλο θέμα. Για παράδειγμα, ένα εξωτερικό φλας μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμο.
10. Δεν είναι απαραίτητο να βάζετε το αντικείμενο (μοτοσικλέτα) στο κέντρο του κάδρου. Μπορείτε να το βάλετε προς τα αριστερά και κάτω ή δεξιά και κάτω και να γεμίσετε το υπόλοιπο κάδρο με ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμα.
11. Προσπαθήστε να αποφεύγετε όσο μπορείτε τις αντανακλάσεις (πχ η πινακίδα από το φλας, ή η επιφάνεια της moto από την ηλιακή ακτινοβολία) Άμα έχετε πολωτικό φίλτρο για να εξαλείψετε τέτοια φαινόμενα ακόμα καλύτερα.
12. Τελευταίος και πολύ βασικός κανόνας είναι ο ορίζοντας. Πολύ εύκολα αφαιρούμαστε και δίνουμε κλίση στον ορίζοντα προς τα αριστερά ή τα δεξιά. Προσπαθήστε να τον έχετε οριζόντιο και να μην τον βάζετε στη μέση του κάδρου αλλά προς τα επάνω ή προς τα κάτω (ανάλογα το θέμα)
Αυτά τα ολίγα για αρχή. Υπάρχουνε χιλιάδες ακόμα συμβουλές, αλλά σε ερασιτεχνικό επίπεδο νομίζω πως είμαστε αρκετά καλυμμένοι.


Υπάρχει και σχετικό site. Το http://www.symofe.gr
(ΣΥ.ΜΟ.Φ.Ε. - Σύνδεσμος Μοτοσικλετιστικής και Φωτογραφικής Εξερεύνησης)


ΠΗΓΕΣ ΑΝΤΛΗΣΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ:

Περιοδικό μοτοσικλέτας Moto Summer Special 2003
Mac McDiarmid
National Geographic
Πλάτων Ρηβέλλης (Φωτογραφία εκδόσεις Φωτοχώρος)
Varadero Club Hellas www.varaderoclub.gr
Κωνσταντίνος Τσαγκαλίδης (Varadero)


Who is Who

Mac McDiarmid
Ο Stewart, έτσι όπως τον προσφωνεί μόνο η μαμά του και οι συνάδελφοι του από το Classic Bike.
Πρόκειται ίσως για την πιο πολυδιάστατη και πιο ολοκληρωμένη προσωπικότητα στον ειδικό Τύπο, και όχι μόνο.
Ο ίδιος λέει πως προτιμά να είναι πρώτα συγγραφέας και μετά φωτογράφος, αλλά η αλήθεια είναι ότι και για τις δύο ιδιότητες αποτελεί σημείο αναφοράς.
Είναι ένας από τους καλύτερους φωτογράφους του κόσμου και ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς.
Έχει στο ενεργητικό του έξι συμμετοχές σε TT και δύο σε GP του Manx, ενώ έχει διατελέσει διευθυντής του περιοδικού Bike, διαθέτοντας μία από τις πιο αιχμηρές και έγκυρες δημοσιογραφικές πένες.
Πλέον συνεργάζεται ως freelancer συντάκτης με διάφορα περιοδικά του κόσμου, έχει ταξιδέψει σε κάθε γωνιά της Γης – πολλά από τα ταξιδιωτικά του έχουνε δημοσιευτεί και σε Ελληνικά περιοδικά – έχει επισκεφτεί την Ελλάδα ως καλεσμένος του περιοδικού MOTO στο πρώτο Mega test ON-OFF το 1995 και η άποψη που έχει διαμορφώσει για τη μοτοσικλέτα αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για κάθε δημοσιογράφο του χώρου.
Οι γνώσεις του πάνω σε ιστορικά θέματα της μοτοσικλέτας – τα Classics του Mac είναι άλλη μια σειρά άρθρων που έχουνε δημοσιευτεί στο περιοδικό Moto και οι γνωριμίες του τον έχουν κάνει αναπόσπαστο κομμάτι κάθε σημαντικής παρουσίασης.



Πλάτων Ριβέλλης


Ο Πλάτων Ριβέλλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε Νομικά στην Αθήν, Πολιτικές επιστήμες στο Παρίσι και φωτογραφία στις Η.Π.Α.
Εργάστηκε ως δικηγόρος στην Αθήνα επί δώδεκα έτη.
Δίδαξε φωτογραφία στο University of LaVerne στη Κηφισιά, στις ιδιωτικές σχολές Focus και Leica Academy και του Κολλεγίου Αθηνών και στο τμήμα ΜΜΕ του Παντείου Πανεπιστημίου.
Οργάνωσε τα πρότυπα τμήματα φωτογραφίας της Λαϊκής Επιμόρφωσης και δίδαξε τους επιμορφωτές τους.
Επιμελήθηκε εκπομπών της τηλεόρασης για τη φωτογραφία. Παρέδωσε πολλά σεμινάρια και διαλέξεις σε επαρχιακές πόλεις. Εξέθεσε τις φωτογραφίες του σε πολλές ατομικές κα ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα.
Έχει συγγράψει βιβλία και άρθρα για τη φωτογραφία.
Είναι Πρόεδρος του Σωματείου ΄΄Φωτογραφικός Κύκλος΄΄ και διευθυντής του εκθεσιακού χώρου, των εκδόσεων και του περιοδικού με το όνομα ΄΄Φωτοχώρος΄΄.







Varadero Club Hellas


http://www.varaderoclub.gr/

Σκοπός του VARADERO CLUB HELLAS είναι η καλλιέργεια και η προώθηση του συνδέσμου μεταξύ ιδιοκτητών ή φίλων της μηχανής τύπου Varadero και Μάρκας HONDA, η διοργάνωση εκδρομών και λοιπών περιηγήσεων ή/και συμμετοχή σε κοινωνικές και λοιπές εκδηλώσεις και δραστηριότητες με θέμα τον άνω τύπο μηχανής και γενικότερα τη μηχανοκίνηση και συναφείς με αυτή δραστηριότητες. Η Λέσχη απευθύνεται τόσο σε ιδιοκτήτες όσο και σε φίλους του συγκεκριμένου τύπου μηχανής σε μια προσπάθεια να φέρει κοντά ανθρώπους που μοιράζονται το ίδιο πάθος και ενδιαφέροντα.
Σύμμαχός μας σε αυτό είναι η XLV 1000 VARADERO,που θα μας επιτρέψει καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη μοτοσικλέτα, να γνωρίσουμε την μοναδική σε ομορφιά και ποικιλία τοπίων Ελλάδα μας, καθώς και τη μαγευτική και λαμπερή Ευρώπη.


Κωνσταντίνος Τσαγκαλίδης (ixnilatis - Varadero)

Γεννήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 1973 στην ακριτική Αλεξανδρούπολη αλλά, έζησε και μεγάλωσε μέχρι τα 18 του στην πανέμορφη Ξάνθη, μέχρι που αποφάσισε να την αφήσει αφού είχε εισαχθεί σε Στρατιωτική Σχολή.
Ασχολείται ερασιτεχνικά πολλά χρόνια με την φωτογραφία και τις μοτοσικλέτες. Αυτές είναι και οι δύο μεγάλες του αγάπες πέρα από τη σύζυγό του.
Είναι παντρεμένος με την Μουσικολόγο Έλσα Καλλιπολίτου και προσπαθούνε να κάνουνε όσο πιο συχνά μπορούνε ταξίδια με την μοτοσικλέτα τους.

[ixnilatis]

Αν και τεχνικά σωστή το αποτέλεσμα είναι κακό.
Η οπτική γωνία στερείται πρωτοτυπίας και τα γύρω γύρω αποσπούν τη προσοχή. Φακός 85mm 1/25 sec

[ixnilatis]

Αν και αυτύ η φωτογραφία δεν είναι για βραβείο η ίδια μοτοσικλέτα δείχνει πολύ πολύ καλύτερα με καθαρότερο φόντο. Φακός 200mm 1/250 sec

[ixnilatis]

Οι φωτογραφίες των μοτοσικλετών δείχνουν όμορφες από 3/4 γωνία μπροστά και χαμηλά.
Ένα απλό φόντο (ο ουρανός είναι πάντα καλό φόντο) συγκεντρώνει τη προσοχή του θεατή σε αυτό που πρέπει:
ΣΤΗ ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΑ

[ixnilatis]

Πολύ καλή ιδέα η πόρτα στο κάδρο.
Σημαντικό να διατηρείται η αίσθηση του βάθους και να βγουν καθαρά το το φόντο και τα αυτοκόλλητα.
Φακός 50mm 1/60sec

[ixnilatis]

ΚΑΡΔΑΡΙΣΜΑ

Αυτή η φωτογραφία στηρίζεται στη μίμηση μιας πολύ γνωστής εικόνας. Δυστυχώς οι συνθήκες φωτός ήτανε κακές κατά τη λήψη της.
Φακός 85mm 1/60sec

[ixnilatis]

Αυτές οι φωτογραφίες είναι δυνατές και χωρίς να είμαστε στα pits.
Απλή φωτογραφία αλλά πολύ αποτελεσματική.
Φακός 35mm 1/350sec

[ixnilatis]

Ξανά από μπροστά 3/4 γωνία αλλά με δραματικό ουρανό και με περισσότερη έμφαση λόγω του φλας.
Η φωτογραφική μηχανή ακουμπάει στο έδαφος.

[ixnilatis]

Μη φοβάστε να τραβήξετε κόντρα στο φως.
Οι αστραφτεροί δρόμοι δείχνουν μεγαλοπρεπείς.
Δεν χρειάζεται panning, απλώς περιμένετε να περάσει η μοτοσικλέτα από το προκαθορισμένο σημείο.
Φακός 200mm 1/500sec

Το φωτόμετρο της φωτογραφικής μηχανής λογικά θα συνεργαστεί.

[ixnilatis]

Ξανά, οι συνθήκες που δημιουργούνται από τις κόντρα στο φως εικόνες είναι εντυπωσιακές.
Αν τραβιόταν αντίθετα (με τον ήλιο στην πλάτη) το αποτέλεσμα θα ήτανε ΄΄επίπεδο΄΄ χωρίς να μεταδίδετε η εικόνα μια όμορφης βόλτας.
Φακός 28mm 1/30 sec

[ixnilatis]

ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Η μοτοσικλέτα οι αναβάτες και ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα στη μια στάση του ταξιδιού.
Το φλας θα κατέστρεφε όλη τη μαγεία της φωτογραφίας.

[ixnilatis]

ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Φωτογραφία τύπου ΄΄πορτρέτο΄΄ με τη κάμερα κάθετα.
με τον δρόμο στο κάδρο οδηγούν το μάτι στην εικόνα.
Πάντα θα υπάρχει ο συμβιβασμός βάθους και θαμπώματος, αλλά 200mm φακός με 1/250 sec ταχύτητα ΄΄τραβάει΄΄ το φόντο προς τον θεατή.