χθες λοιπόν έγινε τελικά η μετακόμιση στο καινούριο και ιδιόκτητο σπίτι πλέον , το οποίο είναι ας πούμε εκτός Αττικής. Λίγο μετά την Σταμάτα για την ακρίβεια , για αυτούς που γνωρίζουν.
Ταλαιπωρία αρκετή , κούραση αν και στην τελική , λες το κάνω μόνο μια φορά ακόμα και τέρμα.
Πραγματικά είναι απομακρυσμένο σημείο , όπου για να φανταστείτε κομάτι του δρόμου μέχρι εκεί , ακόμα δεν έχει στρωθεί με άσφαλτο. Τώρα έφερε το φορτηγό 3Α να ρίξει , απο Σεπτέμβρη. Μάλιστα μπροστά απο το σπίτι , λίγο πιο πέρα έχει ενα μονοπάτι που περνάνε και παιδιά για enduro.Δεν λέω μαλακίες, στην πρώτη ευκαιρία όταν οργανωθώ θα κεράσω καφεδάκι σε όποιον θέλει,....καλά καλά και μπύρα!!!
Λοιπόν σήμερα το πρωί , καβαλώ την μηχανή και ξεκινώ να φύγω ..Ανοίγω την πόρτα και μιας και η μηχανή πλέον δεν φέρει τρακτερωτά αλλά street s/m ελαστικά, πήγαινα σιγά σιγά , μιας και το οικόπεδο ήδη το είχαμε στην περιοχή και δεν ήθελα άλλο.
Αποφεύγωντας τεχνικά κροκάλες και χώματαλακκούβες (μπου ρε , ανίκανε!!!) ξαφνικά μετά ,απο κλειστή στροφή χωμάτινη , μπροστά κοντινό κοπάδι αιγοπροβάτων που είχε βγεί για πρωινό κολατσιό.
Αμέσως στο μυαλό μου , ήρθε η ιστοράι του Λύκου και αποφάσισα να έχω τον νού μου σε κανένα τράγο που θα θέλει να δοκιμάσει και το δικό μου goat resistance. Έλα όμως που δεν ήρθε απο εκεί.
Κορνάρωντας και ψιλο-μαρσάρωντας , ο θόρυβος απο την εξάτμιση ήταν αρκετά για να τρομάξουν το κοπάδι και να φύγει μπροστά...ΑΛΛΑ...
Ακριβώς απο πίσω Ελληνικός ποιμενικός (που θα έπρεπε να λέγεται αλλιώς Ελληνική ΄΄Αρκτος κατά το με΄γεθος του) αποφάσισε οτι η κόρνα μου ήταν καμπανάκι φαγητού και η εξάτμιση τον "ερέθιζε" στα αυτιά του.
Έτσι ενώ είμαι πάνω στην μηχανή και είμαι με χαμηλή ταχύτητα με την άκρη του ματιού βλέπω σκοτεινό όγκο που ερχόταν με φόρα απο αριστερά.
Ενστικτωδώς ανοίγω το γκάζι λίγο ακόμα και παίρνω χαμπάρι οτι έχω γίνει το παιχνίδι του μαντρόσκυλου που με μια γλώσσα έξω , τρίχες μακριές και σκούρες να ανεβοκατεβαίνουν απο το τρέξιμο, που είχε πάρει το βλέμα του Ben Johnson , όταν είχε πάρει αναβολικά και ήθελε να πάρει το παγκόσμιο ρεκόρ. Τρέξιμο εγώ , τρέξιμο και αυτό...
Ρε ξουτ.... και δωστου να απλώνω το άρβυλο... εκείνο να το παίρνει σαν κλαρί ή σαν κόκκαλο (δεν ξέρω τι ακριβώς) και να προσπαθεί να το πιάσει...Γαβ,γουβ,γκρρρ..και αφού δεν μπορεί να πιάσει το άρβυλο , θα σκέφτηκε καλύτερα να πιάσει το πίσω ελαστικό που κάνει και καλό στα δόντια του για μασούλημα..
Τι να πω ρε παιδιά... Αλαφιασμένος εγώ αλά Joe Bar να προσπαθώ να ξεφύγω με μηχανή S/M πάνω σε κροκάλες, σκόνες , χώμα, πίσω μου η "μαύρη αρκούδα" ..ουγκ!!!.... και το μυαλό μου να πηγαίνει σε ιστορίες του παλιού ΜΟΤΟ , όπου ο γνωστός Stukerman προσπαθούσε να αποφύγει παρόμοιες καταστάσεις.
Φυσικά για να σας γράφω τώρα, σημαίνει οτι την γλύτωσα με μερικές άσπρες τρίχες ακόμα και την αίσθηση οτι ο μπάσταρδος θα μου την παραφυλάει την επόμενη φορά...
Υ.Γ. Απο εβδομάδα που θα είμαι στημένος μέσα στο σπίτι θα σας έχω και φωτογραφίες για το αληθές του λόγου , καθώς δεν έχω τώρα δυνατότητα να πάρω τις φωτό απο την κάμερα που δείχνουν την περιοχή.
Gandalf
Απάντηση με παράθεση
