Η πρώτη ποδοσφαιρική επιλογή που να μην έχει σχέση με γραφεία από τον Μαρινάκη δείχνει και το στυλ της νέας διοίκησης.
Του Αντώνη Πανούτσου
Ο Τάσος Μητρόπουλος, που έχει φορέσει τη φανέλα του Παναθηναϊκού με την ίδια επιτυχία που ο Αντώνης Αντωνιάδης έχει φορέσει την αντίστοιχη του Ολυμπιακού, έχει περάσει στην ιστορία του Ολυμπιακού με τον περί «σωφρονιστικού συστήματος» λόγο. Μετά το ματς του Ευθυμιάδη στη Λεωφόρο ο Τάσος Μητρόπουλος είχε βγει έξω από την πόρτα των αποδυτηρίων στην Τσόχα και μιλούσε στις κάμερες για τον Φιλιππίδη όταν είπε «…και πρέπει να τον (ε) κλείσουνε στη φυλακή αυτόν τον κύριο. Κι όχι στις ανδρικές φυλακές, γιατί θα περνάει καλά, αλλά στις γυναικείες». Με τον λόγο να είναι σημαντικός όχι μόνο επειδή δείχνει τις ευαισθησίες του Τάσαρου για την κατάσταση των φυλακών, αλλά επειδή έθεσε κι ένα μεγάλο γλωσσολογικό πρόβλημα που πολύ σωστά έθιξε ο ξάδελφος Γιώργος. Πού στον διάολο πάει στα πειραιώτικα το «ε» ανάμεσα στο «τον» και το «κλείσουνε»; Ο Τάσος Μητρόπουλος, που πρέπει να μιλάει τα καλύτερα πειραιώτικα μαζί με τον Σούλη Παπαδόπουλο, τι είπε; «Να τον εκλείσουνε» ή «Να τονέ κλείσουνε». Κατηγορηματικά απαντώ ότι το σωστό είναι «Να τονέ κλείσουνε».
Στα πειραιώτικα το φωνήεν πάει πάντα στο τέλος της λέξης. Παράδειγμα. Ας πούμε –ο μη γένοιτο– ότι γεννηθήκατε στην Αθήνα και το λέτε «αυτόν». Αν είχατε γεννηθεί στον Πειραιά θα λέγατε «αυτόνε». Κι ακόμα καλύτερα για λόγους ασφαλείας «αυτόνανε». Το φωνήεν στην αρχή της λέξης είναι για τους κατσίφλωρες, ενώ στο τέλος δείχνει ότι το παιδί έμαθε να τα μιλάει σωστά. Ακόμα καλύτερο παράδειγμα από το «αυτόνανε» είναι το «αποκείνονα». Παράδειγμα για τη σωστή χρησιμοποίησή του. Ερώτηση: «Από ποιόνανε θα πάρουμε τα εισιτήρια για την 7;». Απάντηση: «Αποκείνονα» και με το δάχτυλο δείχνεις «αυτόνανε που τα 'χει».
Το ίδιο σημαντικός είναι ο κανόνας του τριπλού συμφώνου. Στην περίπτωση που τρία σύμφωνα ακουμπάνε στην ίδια λέξη, το πρώτο κουνάει μαντίλι. Το να πεις «άνθρωποι» είναι φλωριά. Το σωστό είναι «αθρώποι». Κατά το «αυτοί οι αραπάδες δεν θα γίνουνε αθρώποι» που από ρατσιστική άποψη δεν είναι ακριβώς politically correct, αλλά λεκτικά είναι άψογο. Τέλος στη νέα εποχή καλό είναι να μελετηθεί ο τρόπος που λέγεται το «Παναθηναϊκός». Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι νεαροί οπαδοί του Ολυμπιακού το λένε «Παναθηναϊκός» ενώ το σωστό είναι όπως, για παράδειγμα, το λένε ο Σάββας και ο πραγματικός του γιος: «Παθηναϊκός». Και για τους φιλόδοξους που θέλουνε όχι μόνο να λένε τον «Παθηναϊκό» σωστά αλλά και τον ΑΕΚτσή υπάρχει η ακόλουθη άσκηση: επαναλάβετε 100 φορές τη φράση «με αυτόνανε ήντουσαν ένας Παθηναϊκός και δύο ΑΕΚιτζήδες» και μετά πέστε «τήνα» στον Τάσαρο κι αν δεν σας κοιτάξει με θαυμασμό «να τονέ κόψω».
Φυσικά δεν θα είναι το πρώτο πέρασμα του Τάσου Μητρόπουλου από τα αποδυτήρια και τους πάγκους. Η πρώτη εμφάνιση ως διοικητικό στέλεχος του Ολυμπιακού είχε γίνει επί Ντούσαν, με μεγαλύτερη στιγμή ένα ματς που η κερκίδα είχε κολλήσει να κράζει τον Σέρβο που «πάντα αδίκαγε το παιδάκι, τον Οφορίκουε» και τον είχε κάνει αλλαγή. Ο Μπάγεβιτς είχε πάρει ανάποδες, είχε κλοτσήσει μια καρέκλα και πήγαινε να φύγει. «Τότενες» ο Τάσαρος είχε σηκωθεί και είχε μαγκώσει τον Σέρβο και τον είχε φέρει πίσω για να «μη δίνουμε και δικαιώματα στους Παθηναϊκούς ότι πλακωνόμαστε αναμεταξύ μας».
Ο καλύτερος ορισμός για τον διοικητικό ρόλο του Τάσου Μητρόπουλου στον Ολυμπιακό έχει δοθεί από τον Νίκο Αναστόπουλο. Οταν ο Τάσαρος επί Λεμονή είχε επιστρέψει στον Ολυμπιακό και είχαν ρωτήσει τον «allenatore Nicolo» τι θα κάνει, είχε απαντήσει: «Χουμφ. Ξέρω κι εγώ; Θα του λέει ο Τάκης: "Τάσο, νευρίασα, κλότσησε μια καρέκλα"».
Με τον Μητρόπουλο, πάντως, φαίνεται καθαρά η γραμμή που θέλει να δώσει ο Μαρινάκης. Με μια άλλη ενδιαφέρουσα παράμετρο το τι θα γίνει με τα κόζα (έτσι είναι το σωστό. Προφέρεται όπως τα «μπετά». Το «κόζια» είναι για τις εφημερίδες και τους φλώρους). Ο Πατέρας είχε στείλει το μήνυμα ότι τα κόζα άλλαξαν, όταν είχε φάει τον Γκαγκάτση, την τριμελή με τα τρία μέλη και είχε στείλει και ένα-δύο εξωθεσμικά κατ' οίκον μηνυματάκια σε διαιτητές, ότι η κατάσταση έχει αλλάξει. Τώρα ο Μαρινάκης λογικά θα κάνει κάτι ανάλογο και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει ο courier. Ποιος θα πάει τα μηνύματα στην ΕΠΟ του Πιλάβιου; Να κρατήσει τον Γιώργο Λούβαρη, θα μου κάνει μεγάλη εντύπωση, διότι πέρυσι η παρουσία του στην ΕΠΟ ήταν soft. Να πάρει τον Γκαγκάτση, δεν τον έχω. Θωμάς κι ανάλογες περιπτώσεις ανήκουν στην ιστορία, οπότε η εκπροσώπηση στην ΕΠΟ, όπως και η εκλογή προέδρου στην ΕΠΑΕ, θα δώσουν στίγμα.
Η FIFA έγινε σκληρή
Κυκλοφόρησε η πληροφορία ότι στην ΕΠΟ έφτασε και τέταρτος φάκελος με ύποπτα για στήσιμο λόγω στοιχήματος παιχνίδια, δημιουργώντας τη βεβαιότητα ότι τα μέτρα από πλευράς Ομοσπονδίας θα είναι άμεσα και σκληρά. Μέχρι, δηλαδή, που όλοι θα μείνουν για ένα ακόμα τρίμηνο στη Νότιο Αφρική, ώσπου κάποιος να θελήσει να ασχοληθεί. Αντίθετα με την ΕΠΟ, όμως, χθες είδαμε πόσο γρήγορα και δραστικά είναι τα αποτελέσματα όταν μία ομοσπονδία αποφασίζει να κινηθεί. Οχι για να βρει τους ενόχους ενός στημένου ματς αλλά για να σταματήσει ένα ενδεχόμενο στήσιμό του, το οποίο θα δυσφήμιζε το ποδόσφαιρο. Αναφέρομαι φυσικά στο ματς της Ουρουγουάης με το Μεξικό.
Αμέσως μετά τα αποτελέσματα της προηγούμενης αγωνιστικής η Ελλάδα, ο κόσμος, ο γαλαξίας, στην περίπτωση που υπάρχει ζωή, και οι μπούκηδες στοιχημάτιζαν ότι Μεξικό και Ουρουγουάη θα έφερναν το ματς «Χ», επειδή έτσι θα περνούσαν και οι δύο στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Οι αποδόσεις είχαν ξεφτιλιστεί. Εγώ που είχα παίξει 90 ευρώ στο 1,90 θεωρούμουν τυχερός, επειδή οι υπόλοιποι το είχαν βρει πιο χαμηλά. Στο «Χ» το θέμα ήταν μόνο η απόδοση εκτός από τους πολύ ψαγμένους που είχαν παίξει «Μεξικό». Στη λογική ότι η ισοπαλία δεν το βόλευε, επειδή θα σταύρωνε με την Αργεντινή, οπότε μπορεί και να κέρδιζε το ματς για να στείλει αντίπαλο της ομάδας του Μαραντόνα την Ουρουγουάη. Οχι φυσικά ότι το ματς δεν θα ήταν στημένο, αλλά ότι οι Μεξικανοί θα την έκαναν και θα έριχναν τους Ουρουγουανούς στην εξέλιξη του αγώνα. Ανοίγω, λοιπόν, την τηλεόραση για να δω ένα κλασικό στημένο παιχνίδι. Αραχτοί και οι δύο στο 0-0, να πέφτουνε τα γκολ σαν το χαλάζι, αλλά πάντα για την ισοπαλία, αν οι προπονητές και παίκτες το είχαν παίξει σκορ και με το που μπαίνει ένα γκολ ο άλλος να ισοφαρίζει για να μην υπάρχουν υποψίες για ρίξιμο. Αντ' αυτού, όμως, ματσάρα. Ευκαιρίες η Ουρουγουάη, δοκάρι το Μεξικό, γκολ η Ουρουγουάη κι ακόμα κι όταν στο άλλο ματς η Νότιος Αφρική είχε προηγηθεί 2-0 και υπήρχε περίπτωση το Μεξικό να αποκλειστεί, η Ουρουγουάη κυνηγούσε το δεύτερο γκολ.
Το ερώτημα είναι αν οι χώρες έγιναν ξαφνικά πιο έντιμες. Και η απάντηση είναι «όχι». Η FIFA έγινε πιο σκληρή. Εβαλε παρατηρητές να βλέπουν αν το ματς παίζεται κι απείλησε με τιμωρίες. Διακριτικά για να μη στοχοποιήσει δύο χώρες που ακόμα δεν ήταν ένοχες. Το σύστημα δούλεψε, το αίσχος του Δανία – Σουηδία 2-2 δεν επαναλήφθηκε και φάνηκε πόσο απλό είναι. Οταν, όμως, υπάρχει αποφασιστικότητα να αντιμετωπισθεί η παρανομία και οι φάκελοι δεν μπαίνουν στο τελευταίο συρτάρι που απέξω γράφει «τάφος»...