Η διαδρομη μεχρι τωρα καλη αλλα οχι και τιποτα τρελο.Με τοσα που εχουν δει τα ματια μας αυτες τις μερες εχουμε καλομαθει νομιζω.Φτανουμε στην Lienz και απο εκει κατευθεινομαστε δυτικα με σκοπο να βγουμε στο Mittersil και απο εκει να πιασουμε το δρομο για το Grossglocner.
Απο εδω το τοπιο αλλαζει και για αλλη μια φορα μενουμε με ανοιχτο στομα.Η διαδρομη ειναι καταπρασινη με τα γυρω βουνα να ειναι "πηγμενα" σε ψηλα πανεμορφα δενδρα (μαλλον ελατα).Το οδοστρωμα για αλλη μια φορα τελειο και η χαραξη του δρομου ανοιχτη θα ελεγα με γλυκες καμπες.
Αφου περασαμε μεσα και απο ενα μεγαλουτσικο τουνελ με ψιλοτσουχτερο εισητηριο αν θυμαμε καλα (καπου 5-6 ευρω)φτασαμε στην πεδιαδα του Zell am See και πιανουμε να ανηφορισουμε το γνωστο πασο.
Οι μοτο γινονται ολο και περισσοτερες πολλες παρεες περνανε διαφορων "κατηγοριων".Σταματαμε στα διοδια του πασου και πληρωνουμε 18 ευρω.Οταν ειδα την πινακιδα που πληροφορoυσε για το ποσο τα ματια μου εκαναν πουλακια.
Εντελει φτανουμε στην πρωτη κορυφη το Edelweisspitze σε υψομετρο καπου στα 2500 μετρα.Ο δρομος στο τελευταιο του κομματι σκετο φιδι με τυφλες στροφες αλλα και με εμπιστοσυνη οτι δεν θα προδωσουν.Η χαρα του στριφτη που λενε.
Το τοπιο απο την κορυφη απλα τελειο.Βλεπεις τα γυρω βουνα και τους παγετωνες και πραγματικα απορεις με τo μεγαλειo της φυσης.Δεν χορταινει το ματι να αγναντευει.Εχει και μια αιθουσα με φωτογραφιες απο την ιστορια του πασου οπου γινονταν αγωνες εκει απο πολυ παλια.Και το σχετικο μαγαζι με σουβενιρ που χαζεψαμε και εμεις λιγο.
![]()