Καλως ορισε το ΔΝΤ τα νεα μας Αφεντικα

[tai]

ΕΛΛΗ ΣΤΑΗ:""Να κατανοήσουμε πως θα αλλάξει ο χάρτης τής Ελλάδας η οποία θα μικρύνει"…
μας διεμήνυσε η κυρία Στάη από την ραδιοφωνo


"Να κατανοήσουμε πως θα αλλάξει ο χάρτης τής Ελλάδας η οποία θα μικρύνει μας διεμήνυσε η κυρία Στάη από την ραδιοφωνική εκπομπή της

Τα μεγάλα κρύβονται σε μικρές λέξεις ή οι μεγάλες αλήθειες λέγονται ψιθυριστά. Κάπως έτσι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η τοποθέτηση της γνωστής Έλλης Στάη, η οποία από την ραδιοφωνική της εκπομπή, στο ραδιόφωνο του Flash, το μεσημέρι της Τετάρτης 14.7.2010, «έβγαλε λαυράκια».

Το πρώτο, αλλά όχι ιδιαιτέρως σημαντικό «λαυράκι» της κυρίας Στάη, ήταν από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, τον κύριο Πεταλωτή, ο οποίος «αναγκάστηκε» να ομολογήσει πως «κάποια στιγμή γίνονται ανασχηματισμοί και πιθανότατα τον επόμενο Νοέμβριο θα γίνει ανασχηματισμός της παρούσας κυβέρνησης».
Ομολογώ, πως η «είδηση» ουσιαστικά αποτελεί ένα καλό τρόπο εκτόνωσης της πολιτικής πίεσης, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και μία προειδοποίηση προς το εσωτερικό της κυβέρνησης, σε όλους εκείνους που δυσανασχετούν (με οποιοδήποτε τρόπο) από την μέχρι τώρα «πορεία» του κυβερνητικού έργου.

Το δεύτερο και μεγάλο «λαυράκι» της συγκεκριμένης εκπομπής, ήταν από την ίδια την κυρία Στάη, η οποία στις 1.55 σε μία στιγμή όπου «ανακεφαλαίωνε» τα πολιτικά μηνύματα της ημέρας, αναφέρθηκε στην ανάγκη που υπάρχει λόγω της πολύ δύσκολης οικονομικής κατάστασης που διανύουμε
«να κατανοήσουν οι έλληνες πολίτες πως πρέπει να αλλάξει ο χάρτης του σκεπτικού τους, αλλά και πως πρέπει να κατανοήσουμε και να συμβιβαστούμε τελικά με την αλλαγή του χάρτη της χώρας»!!!

Πραγματικά βόμβα μεγατόνων, που ίσως θα έπρεπε η κυρία Στάη να εξηγήσει άμεσα τι ακριβώς εννοούσε ή τι ακριβώς γνωρίζει γύρω από το συγκεκριμένο θέμα της τοποθέτησής της.

Μήπως, κάποιοι γνωρίζουν τραγικά γεγονότα που έρχονται;
Μήπως κάποιοι γνωρίζουν τι μέλλει γενέσθαι στην χώρα και στους πολίτες της;
Μήπως κάποιοι θα πρέπει, τελικά, να καθίσουν με ευθύνη απέναντι στους πολίτες και να μιλήσουν με ειλικρίνεια, προσπαθώντας να βοηθήσουν τη χώρα να αντιμετωπίσει τους πραγματικούς κινδύνους που την απειλούν;

Σε κάθε περίπτωση, εάν η κυρία Στάη δεν εξηγήσει τα λεγόμενά της, δυστυχώς, τοποθετεί τον εαυτό της ανάμεσα στους επικίνδυνους και στους κινδύνους της χώρας:



Πηγή

[Cpt. Haddock]

Βομβα μεγατόνων μια μαλακία που είπε η Στάη...

Αμα δεν έχεις με τί να γεμίσεις τα μπλογκς....

Τεσπα, μια διαφορετική άποψη για τις συγχωνεύσεις τραπεζών (θα αρέσει σε πολύ κόσμο εδω μέσα )

Η στρατηγική too big to fail των τραπεζιτών

Παρασκευή, 16 Ιούλιος 2010 01:13

Στη διεθνή ορολογία, είναι πλέον του συρμού η έκφραση “too big to fail banks”, γνωστή και με τη συντομογραφία TBTF’s. Στην Ελλάδα, μόλις τώρα οι τραπεζίτες ανακαλύπτουν τη γοητεία του… μαγαζιού που έχει τόσο σημαντικό ρόλο για μια εθνική οικονομία, ή ακόμη και για ένα ευρύτερο σύστημα, που πάντα οι κυβερνήσεις θα είναι υποχρεωμένες να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη –των φορολογουμένων…- για να το σώζουν.

Οι Έλληνες τραπεζίτες έχουν καταφέρει τις τελευταίες εβδομάδες να μετατρέψουν τη δική τους στρατηγική επιβίωσης στην κρίση σε πολιτική «επιλογή» της κυβέρνησης, υποχρεώνοντας το υπουργείο Οικονομικών και την Τράπεζα της Ελλάδος, όπως φαίνεται από σειρά τελευταίων σχετικών δηλώσεων, να υιοθετήσουν τη στρατηγική της «αναδιάρθρωσης με στόχο τη δημιουργία μεγαλύτερων τραπεζικών ιδρυμάτων», όπως συνηθίζουν να λένε:

n Στην πραγματικότητα, όμως, η δημιουργία μεγάλων τραπεζικών σχημάτων στις παρούσες συνθήκες είναι αμφίβολο πόσο εξυπηρετεί τις ανάγκες της εθνικής οικονομίας: «στις σημερινές συνθήκες, όλες οι ελληνικές τράπεζες, ανεξαρτήτως μεγέθους, είναι αποκλεισμένες από τις αγορές. Άρα, αν το πρόβλημα είναι η έλλειψη ρευστότητας, η λύση δεν είναι η επινόηση μεγαλύτερων τραπεζικών σχημάτων, τα οποία θα παραμείνουν αποκλεισμένα από τις αγορές», τονίζουν τραπεζικά στελέχη, που δεν συμμερίζονται τη μυθοπλασία περί «μεγάλων και ισχυρών τραπεζών.

n Επιπλέον, το άλλο σοβαρό πρόβλημα, η διαρκής «διάβρωση» των χαρτοφυλακίων των τραπεζών από προβληματικά δάνεια, εξαιτίας της απότομης «βουτιάς» της οικονομικής δραστηριότητας, δεν πρόκειται να λυθεί αν απλώς συγχωνευθούν δύο ή περισσότερες τράπεζες. «Το να προσθέτεις στα προβληματικά δάνεια μιας τράπεζας τα προβληματικά δάνεια μιας άλλης, χωρίς να αλλάζουν οι συνθήκες στην οικονομία, δεν λύνει το πρόβλημα, απλώς δημιουργεί ένα μεγαλύτερο “τσουβάλι” προβληματικών δανείων».

n Έτσι, η δημιουργία μεγάλων τραπεζών (η περίφημη θεωρία των δυόμιση τραπεζών που είναι αρκετές, δήθεν, για την ελληνική αγορά) δεν λύνει τα προβλήματα του τραπεζικού συστήματος, αλλά μόνο τα προβλήματα των τραπεζιτών: όσο μεγαλύτερο είναι ένα πιστωτικό ίδρυμα, τόσο δυσκολότερο γίνεται για μια κυβέρνηση και για τις εποπτικές αρχές να το οδηγήσουν σε εκκαθάριση αν κάτι δεν πάει καλά, τόσο μεγαλύτερη γίνεται και η πίεση στις αρχές να χρηματοδοτούν χωρίς πολλές ερωτήσεις μεγάλες και προβληματικές τράπεζες.

Αυτά τα προβλήματα είναι γνωστά στις δυτικές κυβερνήσεις, που κινούνται σε σαφώς αντίθετη κατεύθυνση από την ελληνική. Στις ΗΠΑ, όπου δημιουργήθηκαν τα μεγαλύτερα τραπεζικά μεγαθήρια και άρχισε η χειρότερη χρηματοικονομική κρίση, η κυβέρνηση Ομπάμα μόλις τώρα κατορθώνει να περάσει μεταρρυθμίσεις, που ακριβώς αποσκοπούν στο να μην ξαναβρεθεί η Ουάσιγκτον αντιμέτωπη με την ανάγκη να στηρίξει με τεράστια ποσά τις μεγάλες τράπεζες.

Στην Ελλάδα, όμως, οι τραπεζίτες φαίνεται ότι έχουν καταφέρει να επιβάλλουν στην κυβέρνηση να εναρμονισθεί πλήρως με τις δικές τους επιδιώξεις: όσο μεγαλύτερα σχήματα δημιουργούνται, τόσο πιο βέβαιη θα είναι η απεριόριστη στήριξή τους με διάφορα χρηματοδοτικά σχήματα του Δημοσίου, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Απλά, επειδή θα είναι too big to fail και οι φορολογούμενοι θα πρέπει να τα υποστηρίζουν στο διηνεκές, ακόμη και την ώρα που περικόπτονται οι δικοί τους μισθοί και συντάξεις.

Κάπως έτσι, οι Έλληνες τραπεζίτες μπαίνουν πλέον σε ένα εντελώς στρεβλό ανταγωνισμό: η μάχη πλέον θα κριθεί με βάση το ποιος θα επινοήσει και θα δημιουργήσει το μεγαλύτερο τραπεζικό σχήμα που θα μπορούσε να δημιουργηθεί με βάση τη δική του τράπεζα. Γιατί το μεγαλύτερο τραπεζικό σχήμα που θα δημιουργηθεί θα έχει εξασφαλίσει και την πιο άνετη πρόσβαση στις κρατικές χρηματοδοτήσεις, περιορίζοντας ταυτόχρονα τον κίνδυνο επιθετικής εξαγοράς, ή κατάρρευσης. Σε αυτό το κλίμα, ας μην απορήσουμε αύριο, αν κάποιος τραπεζίτης προτείνει μια τετραπλή ή πενταπλή συγχώνευση: όταν το too big to fail αποτελεί το μοναδικό ασφαλές διαβατήριο στα κρατικά ταμεία, όλα είναι πιθανά…

http://www.sofokleous10.gr/portal2/t...2010071525854/

[Εχετλαίος]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
Βομβα μεγατόνων μια μαλακία που είπε η Στάη...

Αμα δεν έχεις με τί να γεμίσεις τα μπλογκς....

Επίσης άλλη μια μαλακία που είπε η Μπενάκη.
http://www.youtube.com/watch?v=pVuKCZSG_SA

Πολύ στη μαλακία το έχουν ρίξει τελευταία και μας έχουν πάρει τα γάλατα!

[Εχετλαίος]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
Στην πραγματικότητα, όμως, η δημιουργία μεγάλων τραπεζικών σχημάτων στις παρούσες συνθήκες είναι αμφίβολο πόσο εξυπηρετεί τις ανάγκες της εθνικής οικονομίας: «στις σημερινές συνθήκες, όλες οι ελληνικές τράπεζες, ανεξαρτήτως μεγέθους, είναι αποκλεισμένες από τις αγορές. Άρα, αν το πρόβλημα είναι η έλλειψη ρευστότητας, η λύση δεν είναι η επινόηση μεγαλύτερων τραπεζικών σχημάτων, τα οποία θα παραμείνουν αποκλεισμένα από τις αγορές», τονίζουν τραπεζικά στελέχη, που δεν συμμερίζονται τη μυθοπλασία περί «μεγάλων και ισχυρών τραπεζών.

Άντε! Σοβαρά;

[guzzistas]

http://www.capital.gr/News.asp?id=1011876

Kαλοκαιρινός μποναμάς έως 3200 ευρώ σε κάθε βουλευτή.....

έτσι... για τα καλοκαιρινά ποτάκια.....

[Cpt. Haddock]

Λιγη ιστορία...

Μ.Σάλλας:Ο τραπεζίτης των deals

Παρασκευή, 16 Ιούλιος 2010 01:11

Πώς ο καθηγητής της Παντείου και σύμβουλος του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου δημιούργησε τον Όμιλο Πειραιώς και σήμερα επιχειρεί να αλλάξει τον ελληνικό τραπεζικό χάρτη.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, επικρατούσε ένα κλίμα έντονης ανησυχίας για τις τράπεζες, καθώς μέσα στα επόμενα χρόνια οι (συνήθως) γραφειοκρατικές και κρατικά ελεγχόμενες τράπεζες, έπρεπε να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα που θα έρχονταν: στην Τραπεζική Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απελευθέρωνε την ευρωπαϊκή αγορά και περιόριζε δραστικά το ρόλο του κράτους (2002), αλλά και την προσαρμογή σε ένα περιβάλλον χωρίς συναλλαγματικούς περιορισμούς, με μια δραχμή που παρέπαιε, με έναν πληθωρισμό πάνω από το 20% και με το δημόσιο ταμείο να αγωνιά για το πώς θα καταβάλει τις συντάξεις του επόμενου μήνα…



Πρωταγωνιστές του τραπεζικού συστήματος, ήταν τότε η Εθνική και στη δεύτερη θέση βρισκόταν η Εμπορική Τράπεζα, με τρεις θυγατρικές τράπεζες: την Ιονική, την Αττικής και την Πειραιώς. Η τελευταία ήταν μια τραπεζούλα που όλη σχεδόν την είχαν ξεγραμμένη και σχεδόν κανείς δεν προέβλεπε ότι θα μπορούσε να επιζήσει. Εδώ επικρατούσε αγωνία για το μέλλον των leaders του τραπεζικού κλάδου…



Εκείνη την εποχή κάνει για πρώτη φορά έντονη την παρουσία του στο ευρύ κοινό, ο κ. Μιχάλης Σάλλας: αναλαμβάνει επικεφαλής μιας ομάδας επιχειρηματιών (πάνω από εκατό τον αριθμό) που υποβάλλουν πρόταση εξαγοράς και τελικά καταφέρνουν να αποκτήσουν τον έλεγχο της «καταδικασμένης» Τράπεζας Πειραιώς, μετά από μια περιπετειώδη διαδικασία.



Το concept της πρότασης ήταν πρωτοποριακό για την εποχή εκείνη. Έναντι πολύ χαμηλού τιμήματος, οι επιχειρηματίες θα αποκτούσαν την άδεια μιας μικρής τράπεζας με κάποια καταστήματα και δίνοντας στην τράπεζα αυτή, τις τραπεζικές εργασίες των βασικών μετόχων της, θα την πολλαπλασίαζαν σε μέγεθος. Οι πρώτοι μεγάλοι πελάτες της Τράπεζας θα ήταν οι ίδιοι οι μέτοχοί της με τις επιχειρήσεις τους. Αν όλα πήγαιναν καλά, θα είχαν να ωφεληθούν όλοι!



Πάνω από εκατό γνωστοί επιχειρηματίες μετείχαν τότε στο εγχείρημα, μεταξύ των οποίων οι κ.κ. Ηλιάδης (Shelman), Παπαγεωργίου (Sanyo), Φουρλής (ΙΚΕΑ, Intersport, Samsung, ηλεκτρικές συσκευές), Δασκαλόπουλος (Δέλτα Γαλακτοβιομηχανία), Βασιλάκης (Autohellas, Aegean Airlines), Ν. Δασκαλαντωνάκης (Grecotel), Κων/νος Αγγελόπουλος και πολλοί άλλοι. Νέος Πρόεδρος λοιπόν της ιδιωτικοποιημένης Τράπεζας Πειραιώς ο καθηγητής κ. Μιχάλης Σάλλας και «δεξί του χέρι» από τότε μέχρι σήμερα ο κ. Ιάκωβος Γεωργάνας, από τα εμπειρότερα και ικανότερα στελέχη του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος.



Ισχυρό backround



Ο κ. Σάλλας βέβαια μπορεί να μην ήταν τόσο γνωστός τότε στο ευρύ κοινό, αλλά δεν προερχόταν από το πουθενά: είχε προφτάσει να διαγράψει μια αξιοπρόσεκτη πορεία στον πολιτικό, τον πανεπιστημιακό, αλλά και στον επενδυτικό στίβο. Έχουμε λοιπόν και λέμε, μερικά από τα μέχρι τότε στοιχεία του βιογραφικού του:



Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στο μάθημα της οικονομετρίας. Συνεργάτης και σύμβουλος του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου σε θέματα οικονομίας.

Κατά τη δεκαετία του 1980 ανέλαβε κατά διαστήματα θέση στην Κυβέρνηση Παπανδρέου, αλλά και το αξίωμα του Διοικητή της ΕΤΒΑ (Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Αναπτύξεως).

Ήταν Πρόεδρος της Ιδιωτικής Επενδυτικής, μιας Εταιρίας Επενδύσεων Χαρτοφυλακίου, η οποία κατόπιν μετονομάστηκε σε Πειραιώς Επενδυτική.

Με «πλούσιο» λοιπόν βιογραφικό, ο κ. Σάλλας συνδύαζε κάτι σπάνιο στην Ελλάδα: την πανεπιστημιακή ιδιότητα με την εμπειρία της αγοράς και την πολιτική δράση.



Η Τράπεζα είναι «γκαστρωμένη»!



Στην πρώτη γενική συνέλευση της Τράπεζας Πειραιώς όπου το «στοίχημα της ανάπτυξης» μόλις τότε ξεκινούσε, ένας μικρομέτοχος είπε: «κύριοι μέτοχοι, η Τράπεζα Πειραιώς είναι σήμερα γκαστρωμένη και θα περιμένουμε στην επόμενη Γενική Συνέλευση, σε ένα χρόνο, να δούμε αν και τι θα γεννήσει»!.



Και πράγματι, κατά τα αμέσως επόμενα χρόνια, η «γκαστρωμένη» Τράπεζα Πειραιώς άρχισε να γεννάει και να αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς. Τα δάνεια «έτρεχαν», νέα καταστήματα άνοιγαν, η μετοχή πήγαινε καλά και, όπως λένε, τρώγοντας έρχεται η όρεξη…



Η Τράπεζα αύξανε συνεχώς το μερίδιό της στην αγορά, ενώ παράλληλα σε συγκεκριμένους τομείς δραστηριότητάς της, πετύχαινε μερίδια αγοράς πολύ μεγαλύτερα από αυτά που της αναλογούσαν. H αρχή έγινε με το κομμάτι των χρηματιστηριακών εργασιών, αγοράζοντας το 51% της Σίγμα Χρηματιστηριακής (και αργότερα το 100%) από τον αείμνηστο Τζόνυ Μαρκόπουλο.



Η μετοχή της Τράπεζας Πειραιώς είχε αναμφίβολα μια πολύ καλή πορεία, βασισμένη σε μια κερδοφορία που «έτρεχε» με ταχείς ρυθμούς. Και επειδή το «ζεστό» χρήμα όταν κυρίως προέρχεται από μετοχικά κέρδη είναι πειρασμός, αρκετοί εκ των λεγόμενων «ιδρυτικών μετόχων» του εγχειρήματος ρευστοποίησαν τις θέσεις τους, προκειμένου να χρηματοδοτήσουν τις προσωπικές τους επιχειρηματικές δραστηριότητες. Έτσι είναι η αγορά…



Ενώ λοιπόν, κάποιοι επιχειρηματίες μείωναν τις θέσεις τους, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990, η Τράπεζα Πειραιώς εξαγοράζει και στη συνέχεια απορροφά την Τράπεζα Χίου του Ομίλου Βαρδινογιάννη, μέσω αύξησης κεφαλαίου, στην οποία συμμετείχαν οι επενδυτές και ο Όμιλος Βαρδινογιάννη. Από τότε μέχρι και σήμερα, στην πολυμετοχική Τράπεζα Πειραιώς ο Όμιλος Βαρδινογιάννη αποτελεί το μεγαλύτερο μέτοχο του Συγκροτήματος, χωρίς όμως αυτό το ποσοστό να είναι μεγάλο.



Η Ιονική, η Marfin και η ETBA Bank



Όσο η άνοδος της Τράπεζας Πειραιώς συνεχίζεται, το «άστρο» του κ. Μιχάλη Σάλλα λάμπει ολοένα και περισσότερο. Αναβαθμίζεται λοιπόν σε κεντρικό τραπεζικό παράγοντα και στα τέλη του 1999 διεκδικεί την εξαγορά της μεγαλύτερής τότε Ιονικής Τράπεζας με μοναδικό αντίπαλο τον κ. Γιάννη Κωστόπουλο της Alpha Bank. Η Alpha Bank «κερδίζει τη μάχη στο νήμα», με προσφορά 270 περίπου δις δραχμές και ελέγχει την Ιονική Τράπεζα (στη συνέχεια την απορρόφησε), αλλά ο κ. Σάλλας φαίνεται ότι ήταν «τυχερός μέσα στην ατυχία του». Η νίκη της Alpha Bank θεωρήθηκε εκ των υστέρων ως «Πύρρειος», γιατί οι επισφάλειες της Ιονικής ήταν μεγάλες και εκ των υστέρων ακολούθησε η χρηματιστηριακή κατρακύλα, με αποτέλεσμα να προκύψει κατά τα αμέσως επόμενα χρόνια μια σημαντική «τρύπα» για την Alpha. Βέβαια, τέτοια εγχειρήματα κρίνονται σε μακροπρόθεσμη βάση.



Δύο ακόμη κινήσεις του κ. Μιχάλη Σάλλα συζητήθηκαν πολύ. Η πρώτη ήταν η κατ' αρχήν συμφωνία του με τον κ. Ανδρέα Βγενόπουλο του Ομίλου Marfin, προκειμένου να ενώσουν τις δυνάμεις τους και η Τράπεζα Πειραιώς να εξαγοράσει την Marfin. Η συμφωνία ανακοινώθηκε μέσω δελτίου τύπου, αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, μετά από μια «βελούδινη διαφωνία», για την οποία ελάχιστα πράγματα έγιναν γνωστά.



Μετά από δύο συνεχείς αποτυχίες εξαγορών (Ιονική Τράπεζα, Marfin) ήρθε η ώρα του Μιχάλη Σάλλα να «σκοράρει». Εξαγοράζει την κρατικά ελεγχόμενη ΕΤΒΑ Bank που είχε εισέλθει στο Χρηματιστήριο της Αθήνας και στη συνέχεια την απορροφά. Με τον τρόπο αυτό ενισχύει τη θέση του στα δάνεια των μεγάλων επιχειρήσεων, αλλά και στη χρηματοδοτική μίσθωση, λόγω του σημαντικού μεριδίου αγοράς που διέθετε τότε η ΕΤΒΑ Leasing.



H συνεργασία με την ING



Ο πολυμήχανος Μιχάλης Σάλλας κατέληξε σε στρατηγική συνεργασία και με τον πολυεθνικό κολοσσό της ING. H πολυεθνική τράπεζα απέκτησε μειοψηφικό ποσοστό στην Πειραιώς και οι δύο πλευρές δεσμεύθηκαν να προχωρήσουν δυναμικά στο μέτωπο του bancassurance. Αν και αυτή η συνεργασία κράτησε αρκετά χρόνια, δεν φαίνεται να απέδωσε τα αναμενόμενα.



H «άτυχη στιγμή» του Προέδρου της Τράπεζας Πειραιώς ήταν το χειμώνα του 2000, όταν είχε προβλέψει ότι στο τέλος του έτους, ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου της Αθήνας θα έφτανε στις 7.300 μονάδες, ξεπερνώντας κατά πολύ το μέγιστο της «φούσκας» του 1999. Η πράξη εκδικήθηκε τόσο πολύ την πρόβλεψη, έτσι ώστε πολλοί εκ της πολιτικής (ήταν προεκλογική περίοδος, βλέπετε) και όχι μόνο σκηνής, να κατηγορήσουν έντονα τον Πρόεδρο της Τράπεζας Πειραιώς. Για την ιστορία, η τότε πρόβλεψη είχε βασιστεί στην αναμενόμενη δραστική υποχώρηση των επιτοκίων, η οποία και έγινε. Η «σούπα όμως χάλασε» όταν λίγο αργότερα άρχισε να σκάει η φούσκα της νέας οικονομίας στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Έκτοτε, κανένας τραπεζίτης δεν έχει κάνει πρόβλεψη για την πορεία των χρηματιστηριακών τιμών.



Την περίοδο 1999-2000 ο κ. Μιχάλης Σάλλας συνεταιρίζεται με τον γνωστό Κύπριο επιχειρηματία κ. Νίκο Σιακόλα, εξαγοράζοντας μάλιστα –μεταξύ άλλων- και το 51% τότε της Euρoinvestment & Finance. Κατά την επίσκεψή του στην Κύπρο είχε αναφέρει ότι θα βοηθούσε κατά το δυνατόν την εισαγωγή των εταιριών του κ. Σιακόλα στη Σοφοκλέους, εξέλιξη όμως που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.

Ερευνώντας το παρελθόν, εύκολα θα διαπιστώσει κάποιος ότι τα λάθη του κ. Μιχάλη Σάλλα ήταν πολύ λιγότερα –και ήσσονος σημασίας- σε σύγκριση με τις σωστές του επιλογές. Κατά την τελευταία τριετία η Τράπεζα Πειραιώς συνεχίζει να «τρέχει» με τρελούς ρυθμούς, αυξάνοντας δραστικά τα μερίδιά της στη λιανική τραπεζική και μετεξελισσόμενη σταδιακά σε έναν διεθνοποιημένο Όμιλο στο χώρο των Βαλκανίων (και ιδιαίτερα της Ρουμανίας όπου έχει μια ισχυρότατη παρουσία με επίλεκτα καταστήματα σε πολύ προνομιούχες κεντρικές περιοχές του Βουκουρεστίου και όχι μόνο), και της Βόρειας Αφρικής (παρουσία στην Αίγυπτο).



Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι η υπό πτώχευση Τράπεζα Πειραιώς του 1992 είναι σήμερα μεγαλύτερη σε μέγεθος, κερδοφορία και δείκτες από την τότε μητρική της Εμπορική Τράπεζα. Και παρά το γεγονός ότι αυτές οι εργασίες είναι ομαδικές, είναι βέβαιο ότι ένα σημαντικό κομμάτι αυτού του επιτεύγματος οφείλεται και πιστώνεται προσωπικά στο Μιχάλη Σάλλα.

http://www.sofokleous10.gr/portal2/t...2010071525853/

[WebD]

Δε μαζευόμαστε να αγοράσουμε καμιά motobank; Σίγουρα θα υπάρχουν και πιο φθηνές τράπεζες για ξεπούλημα

Λέτε να αρχίσω να πληρώνω τα χρέη μου μήπως και σωθούν οι ελληνικές τράπεζες; μπα άσε καλύτερα!!!

[iosif]

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ:

Η σημερινή Κρίση άρχισε να ξεδιπλώνεται στην ποδιά των φτωχών.


• Των φτωχών αμερικανών που αγόρασαν σπίτια πριν το 2008 με στεγαστικά δάνεια που τους φόρτωσαν επιτήδειοι τραπεζίτες υποσχόμενοι επιτόκια που δεν μπορούσαν να διατηρηθούν.

• Των φτωχών τω πνεύματι του χρηματοπιστωτικού τομέα που νόμισαν ότι μπορούν ως νέοι Harry Potters να δημιουργούν ιδιωτικό χρήμα με τα μαγικά τους ραβδιά (μετατρέποντας ες αεί την φτώχεια των άλλων σε δικά τους κέρδη).

• Των φτωχών κρατών της Ευρώπης που, ελέω ευρώ, κατάφεραν να δανειστούν υπέρογκα ποσά με επιτόκια που κάποια στιγμή όμως ήταν γραφτό να τιναχτούν στον αέρα την στιγμή που το μαγικό ραβδί των πτωχών τω πνεύματι έπαυε να δουλεύει (τα γνωστά μας spreads).


Τώρα που η Κρίση γιγαντώνεται, το κόστος το καταβάλλουν (φυσικά) οι φτωχοί. Όσο για εκείνους που έως πρότινος κατάφερναν να κρατούν το κεφάλι τους μια σπιθαμή πάνω από την επιφάνεια της φτώχειας, τα μέτρα "σταθερότητας" εγγυημένα θα τους σπρώξουν κάτω από αυτήν (αν δεν το έχουν ήδη κάνει).

Όλοι μας (δεξιοί και αριστεροί, κυβερνητικοί και αντιπολιτευόμενοι, πολιτικοποιημένοι και απογοητευμένοι) γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στην εποχή της Κρίσης όπου φτωχός κι η μοίρα του. Όλοι οι νοικοκυραίοι (λέμε ότι) ανησυχούμε για τον αντίκτυπο της Κρίσης στους μη έχοντες. Οι περισσότεροι μάλιστα ανησυχούν ειλικρινά. Όμως, με το που εισερχόμαστε σε μια σοβαρή συζήτηση για την Κρίση, κάτι ενδιαφέρον και παράξενο συμβαίνει: η λέξη φτώχεια, ως για μαγείας, εξαφανίζεται από την συζήτηση.


Εκεί που στο ταξί, στο δρόμο, σε συζητήσεις του ποδαριού αναλογιζόμαστε και συζητάμε την φτώχεια που φέρνει η Κρίση στους αδύναμους, όταν είμαστε σε πιο καθωσπρέπει χώρους, όπου οι αναλύσεις μας γίνονται πιο "εμβριθείς", κάπου εκεί μεταξύ τύρου και αχλαδίου, ξάφνου πιάνουμε τον εαυτό μας να μιλάμε ως τεχνοκράτες των οποίων ο ανώτερος και ακονισμένος νους καταπιάνεται με όρους όπως 'ανάπτυξη', 'δημόσιο χρέος', 'δημοσιονομική σταθερότητα', 'δομική ανεργία', 'πράσινη οικονομία'. Σε αυτές τις 'σοβαρές' συζητήσεις της καλής κοινωνίας, η λέξη φτώχεια ακούγεται σαν βρισιά: βάναυση, ανάγωγη, παλαιομοδίτικη, ξεπερασμένη. (Δεν είναι τυχαίο που η Ευρωπαϊκή Ένωση προτιμά μεταμοντέρνους όρους όπως 'κοινωνικός αποκλεισμός', αποφεύγοντας όρους όπως φτώχεια, ανέχεια, δυστυχία.)


Κι όμως. Το μόνο που έχει σημασία είναι η φτώχεια και η καταστροφή του πλανήτη! Σημασία δεν έχει τι θα γίνει με το ΑΕΠ, το χρέος, το έλλειμμα, την παραγωγικότητα. Σημασία έχει πόσο περισσότερο θα υποφέρουν λόγω της Κρίσης όσοι βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού. Σε τι βαθμό η αποτυχημένη συνεύρεση της Κοπεγχάγης θα σημάνει μη αναστρέψιμες βλάβες στον πλανήτη - με πρώτο αποδέκτη του πλανητικού κόστους τους απανταχού φτωχούς που δεν έχουν την δυνατότητα να αγοράσουν ιδιωτικές 'αποδράσεις' από την πλανητική μας καταστροφή. Σημασία έχει για πόσο καιρό ακόμα θα μεγεθύνεται ο κύκλος των παιδιών που στερούνται το σχολείο, το παιχνίδι, την ξεγνοιασιά. Πόσοι ηλικιωμένοι μετρούν τα ψιλά τους αντιμέτωποι με την φρικτή επιλογή του να αγοράσουν τρόφιμα ή φάρμακα. Πόσοι πιάνονται από τα πλοκάμια του τέρατος το οποίο τρέφεται από την Κρίση και τους καθιστά όλο και πιο ανήμπορους να αποδράσουν.



Μα, θα μου πείτε, η ανάπτυξη, η παραγωγικότητα, η μείωση των ελλειμμάτων, η αύξηση του ΑΕΠ δεν είναι το καλύτερο αντίδοτο για την φτώχεια; Όχι, όχι, όχι! Δεν υπάρχει κάποια απλή σχέση μεταξύ των μακροοικονομικών μεγεθών και της φτώχειας. Συχνά στον καπιταλισμό παρατηρείται παραγωγή εκπληκτικού νέου πλούτου, και παράλληλα, πρωτόγνωρης φτώχειας. Από τον 18ο αιώνα μέχρι σήμερα τα παράδοξα αυτά είναι μέρος της ζωής μας: Δίπλα-δίπλα η πρόοδος και το πισωγύρισμα, τα παραγωγικότατα μηχανήματα και τα απούλητα προϊόντα, η ευημερία και η ανέχεια, η δημιουργία (όμορφης γνώσης, εντυπωσιακών αγαθών, εξαίσιων έργων τέχνης) και η καταστροφή (ανθρώπων, βιοτόπων, ονείρων). Τις τελευταίες μάλιστα δεκαετίες, η 'ανάπτυξη' αποτελεί όλο και περισσότερο ιδιωτικό αγαθό των εχόντων. Ακόμα και σε περιόδους που τα χρηματιστήρια ανεβαίνουν, η κερδοφορία ανέρχεται και οι πωλήσεις αυξάνονται, η πραγματική απασχόληση δεν βελτιώνεται ουσιαστικά. Αυτό που οι αγγλοκέλτες ονομάζουν jobless growth (ανάπτυξη χωρίς δουλειές) απλά ανακυκλώνει την φτώχεια μεταξύ των ανέργων και εκείνων που εργάζονται για μισθούς πείνας.


"Η φτώχεια είναι η χειρότερη μορφή βίας" είπε κάποτε ο Μαχάτμα Γκάντι. "Όποιος πάλεψε με την φτώχεια ξέρει πόσο κοστίζει το να είναι κανείς φτωχός" συμπλήρωσε ο αμερικανός μαύρος συγγραφέας James Baldwin. Μπορούμε να προσθέσουμε σε αυτές τις αλήθειες δύο φρέσκες: "Η σημερινή Κρίση, τα Μνημόνια, τα Σύμφωνα Σταθερότητας κλπ αποτελούν νέες μορφές μιας αρχέγονης βίας." Και: "Όσοι από εμάς δεν παλεύουμε να τα βγάλουμε πέρα με τις μειωμένες συντάξεις στα όρια της σημερινής ελληνικής φτώχειας δεν μπορούμε να υπολογίσουμε, ούτε κατά προσέγγιση, το κόστος της Κρίσης της ελληνικής οικονομίας".



Αντίθετα με την μείωση του ΑΕΠ, που μπορεί να είναι αρνητική εξέλιξη αλλά δεν είναι δα και καμία τραγωδία, η διογκούμενη φτώχεια αποτελεί μοναδική κοινωνική απειλή. Καταργεί την ελευθερία του φτωχού, σπέρνει τον τρόμο στον έχοντα, καταστρέφει την δημιουργικότητα, σκοτώνει την ζωή. Σε μια ορθολογική κοινωνία η φτώχεια έπρεπε να είναι ο υπ' αριθμό ένας δημόσιος κίνδυνος. Αντί για αυτό, όμως, η καλή κ' αγαθή μας κοινωνία την αγνοεί επιδεικτικά, υποβιβάζοντάς την στο ρόλο ενός αρνητικού υποπροϊόντος της 'ανάπτυξης', της κερδοφορίας, της ανεργίας - καθιστώντας την πεδίο δράσης της 'φιλανθρωπίας' της οποίας πραγματικός στόχος δεν είναι η καταπολέμηση της φτώχειας αλλά η ανακούφιση μερικών φτωχών ώστε να ανακουφιστούν πολύ περισσότερο οι συνειδήσεις όσων συντηρούν (άθελά τους) το φαινόμενο της φτώχειας με τις δράσεις και πολιτικές τους.


Μια κοινωνία (όπως και μια οικογένεια, μια παρέα, ένα χωριό) θα έπρεπε να κρίνεται όχι από το μέσο εισόδημά της αλλά από τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται στα ασθενέστερα μέλη της. Η αξιοπρέπεια των αδύναμων και οι δυνατότητες των φτωχών να αποδράσουν από την μέγγενη της φτώχειας έπρεπε να είναι ο βασικός δείκτης ευημερίας μιας χώρας. Είναι αξιοσημείωτο λοιπόν ότι ως κοινωνία δεν προσπαθούμε καν να μετρήσουμε την φτώχεια - το ποσοστό των συνανθρώπων μας που είναι πιασμένοι στα δίχτυα της φτώχειας.



Επίσημο ποσοστό φτώχειας βέβαια υπάρχει - το αναφέρει η Στατιστική Υπηρεσία και η Eurostat. Όμως είναι τόσο απλοϊκός και αμφισβητήσιμος ο τρόπος μέτρησης που είναι σαν να μην υφίσταται. Μπορεί να αναφέρει, π.χ., ότι η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας στην Ευρωζώνη (και το δεύτερο μεγαλύτερο στην Ευρώπη των 27, μετά την Λεττονία), όμως υπουργοί και βουλευτάδες καταφεύγουν στις (πραγματικές) αδυναμίες αυτού του μέτρου ώστε να υπεκφεύγουν τεχνηέντως κάθε σοβαρή συζήτηση για την 'συνεισφορά' τους στην φτώχεια (*). Έτσι ενισχύεται η μισανθρωπική ιδεολογία που πασχίζει να καταστήσει την φτώχεια διάφανη, αόρατη, απαρατήρητη - που μας καθιστά ανήμπορους να γνωρίζουμε πόσοι συμπολίτες μας είναι φτωχοί - που καλλιεργεί την απάθεια προς την φτώχεια στη βάση ότι η φτώχεια είναι υποκειμενική και άρα μη μετρίσιμη.



Από μια άποψη η φτώχεια, πράγματι, δεν μπορεί να μετρηθεί αντικειμενικά, όπως π.χ. η θερμοκρασία στην επιφάνεια του ήλιου (κάτι που ναι μεν δεν είναι εύκολο αλλά που αποτελεί τεχνικό πρόβλημα το οποίο λύνεται αντικειμενικά και στην βάση κάποιας τεχνολογικής λύσης). Η φτώχεια θυμίζει πιο πολύ τον έρωτα: όσο αφόρητα πραγματική κι αν είναι η εμπειρία της για τον «παθόντα», τόσο αδύνατος είναι ο επιστημονικός ορισμός του τι σημαίνει να είσαι ερωτευμένος ή... φτωχός˙ και τόσο προβληματική η μέτρηση του αριθμού (ή του ποσοστού) του πληθυσμού μιας χώρας που βρίσκονται σε αυτή την «κατάσταση». Όμως, αντίθετα με τον έρωτα που δεν έχουμε κανέναν λόγο να τον μετρήσουμε, την φτώχεια έχουμε ιερή υποχρέωση να την μετράμε, να την παρακολουθούμε, να την καταστήσουμε τον βασικό δείκτη (αρνητικής) κοινωνικής ευημερίας.



Αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε πρόσφατα μια παρέα ερευνητών: Να ξεκινήσουμε μια συστηματική, μόνιμη, ανεξάρτητη, πολυσυλλεκτική προσπάθεια μέτρησης της φτώχειας στην Ελλάδα. Εδώ και δύο χρόνια τρεις ομάδες ερευνητών (νέων και παλαιότερων), με μεγάλες μεταξύ τους διαφωνίες (πολιτικές, μεθοδολογικές, επιστημονικές), ενώθηκαν στο πλαίσιο ενός μόνιμου Παρατηρητηρίου Φτώχειας. Τα πρώτα πορίσματα είναι έτοιμα (από τα οποία ένα απάνθισμα παρουσιάζεται παρακάτω - για περισσότερα βλ. www.poverty.gr).



Αυτό που όμως έχει σημασία είναι το μέλλον: το τι θα δείξουν τα επόμενα δύο, τρία, πέντε χρόνια για τον αντίκτυπο της Κρίσης, του Μνημονίου, της κατάστασης στην Ευρώπη και τον Κόσμο στο εν Ελλάδι μέτωπο κατά της φτώχειας. Όπως συμβαίνει με τα πραγματικά, επιστημονικά ερευνητικά προγράμματα, τα αποτελέσματα του Παρατηρητηρίου θα αργήσουν να φανούν. Δεν πειράζει. Ας αργήσουν. Η προσπάθεια και μόνο να μετρηθεί η φτώχεια στην χώρα μας αποτελεί ριζοσπαστική παρέμβαση.

[iosif]

Περίληψη Πορισμάτων για την Φτώχεια στην Ελλάδα

• Το 2007 η Ελλάδα κατέγραψε το υψηλότερο επίσημο ποσοστό φτώχειας (20,1%) στην ΕΕ-15 και ένα από τα υψηλότερα μεταξύ των χωρών της ΕΕ-27.



• Το επίσημο ποσοστό φτώχειας στην Ελλάδα παραμένει ουσιαστικά το ίδιο από τις αρχές της δεκαετίας του ’80.


• Πάνω από το 20% των παιδιών στην Ελλάδα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

• Οι περισσότεροι έλληνες φτωχοί (42,5%) είναι αγρότες ή μερικώς απασχολούμενοι.


• Οι περισσότεροι από τους φτωχούς (το 58,3%) δεν είναι άνεργοι και κάποιοι από αυτούς (23,4%) είναι μισθωτοί.


• Η συντριπτική πλειοψηφία των φτωχών (84,2%) στην Ελλάδα ανήκουν σε νοικοκυριά με υπεύθυνο εργαζόμενο ή συνταξιούχο.

• Σε όρους Δανίας, 4 στους 10 έλληνες θα θεωρούνταν ότι βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας.


• Η φτώχεια και οι ανισότητες αυξήθηκαν στη Γερμανία στην περίοδο 2005-7.


• Στην Ελλάδα, οι κρατικές μεταβιβάσεις (π.χ. επιδόματα) στους φτωχούς (πλην συντάξεων) μείωσαν την φτώχεια μόλις 6,3%.


• Την μεγαλύτερη μείωση της φτώχειας στην Ελλάδα επιφέρουν οι συντάξεις. Άρα η μείωσή τους θα έχει και τον μεγαλύτερο αρνητικό αντίκτυπο στην φτώχεια.


• Η ύφεση βαθαίνει την φτώχεια αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η ανάπτυξη την μειώνει.


• Η μείωση της ανεργίας δεν μειώνει αναγκαστικά και την φτώχεια.


• Το να είναι κάποιος φτωχός σήμερα αυξάνει την πιθανότητα να είναι φτωχός και αύριο, ακόμα κι όταν όλοι οι υπόλοιποι παράγοντες (π.χ. παιδεία, κατοικία) παραμένουν σταθεροί.


• Το μεγαλύτερο μέρος της συνολικής ανισότητας οφείλεται στην ανισότητα που υπάρχει εντός των κοινωνικών ομάδων.

• Οι κοινωνικές δαπάνες ερμηνεύουν σε σημαντικό βαθμό τις διαφορές στα ποσοστά φτώχειας μεταξύ των χωρών της ΕΕ-15.


• Οι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης εμφανίζουν παρόμοια ποσοστά φτώχειας με αυτά των ανέργων.


(*)Η ΕΣΥΕ και η Eurostat μετρούν το ποσοστό φτώχειας ως εξής: Παίρνουν όλα τα 4μελή νοικοκυριά και τα κατατάσσουν στην σειρά ξεκινώντας από το φτωχότερο και καταλήγοντας στον πλουσιότερο. Κατόπιν παρατηρούν πιο νοικοκυριό βρίσκεται στο μέσο αυτής της 'ουράς'. Έστω ότι είναι €18 χιλιάδες ετησίως. Κατόπιν υπολογίζουν ένα ποσοστό του εισοδήματος αυτού του 'μέσου' νοικοκυριού (π.χ. το 60% των €18 χιλιάδων = €10800) και, τέλος, βλέπουν τι ποσοστό αυτών των 4 μελών νοικοκυριών έχουν εισόδημα μικρότερο αυτού του ποσού (των €10800). Τα προβλήματα με αυτή την μέτρηση είναι πολλά. Π.χ. έστω ότι όλα τα νοικοκυριά φτωχαίνουν κατά 20%. Το αναφερόμενο από τον συγκεκριμένο δείκτη ποσοστό φτώχειας παραμένει το ίδιο. Ή έστω ότι το 'μέσο' νοικοκυριό και τα πλουσιότερα από αυτό γίνονται πλουσιότερα χωρίς να γίνουν φτωχότερα τα κάτω από το 'μέσο' νοικοκυριά. Τότε ο συγκεκριμένος δείκτης φτώχειας αναφέρει αύξηση της φτώχειας - κάτι που δίνει στους κυβερνώντες το 'δικαίωμα' να ισχυρίζονται ότι μια αύξηση του επίσημου ποσοστού φτώχειας δεν σημαίνει αύξηση της πραγματικής φτώχειας αλλά μεγαλύτερη ευημερία των πλουσιότερων...

[postman]

Αρχικά δημιουργήθηκε από zephyr1
H Άγκυρα έβγαλε το "Πίρι Ρέϊς" - Ώρα αποφάσεων για την Ελλάδα - Υπερασπίζουμε ή παραχωρούμε;


Έρευνες για πετρέλαιο μέσα στην ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην θαλάσσια περιοχή νοτίως της Ρόδου και του Καστελόριζου, αλλά και εντός της κυπριακής ΑΟΖ, ξεκίνησε η Τουρκία με επίσημη ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερκών. Η έρευνα θα πραγματοποιηθεί από το ερευνητικό σκάφος "Πίρι Ρεις". Πρόικειται για μία κίνηση που παραβιάζει όλα τα Πρωτόκολλα (Καραμανλή-Ετζεβίτι, 1976 Βέρνη, Παπούλια-Γιλμάζ, 1987) και έχει θέσει ήδη σε συναγερμό τα ελληνικά Επιτελεία και το υπουργείο Εξωτερκών.

Αν επιτραπεί στο "Πίρι Ρέϊς" να προχωρήσει ανενόχλητο σε έρευνες στο βυθό προς εντοπισμό πετρελαϊκών κοιτασμάτων εντός της ελληνικής ΑΟΖ (εντός των νοητών θαλασσίων ορίων του FIR Αθηνών) και εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, τότε απεμπολούμε στην πράξη οικονομικά δικαιώματα αλλά πρακτικά και δικαιώματα ελέγχου σε ολόκληρη της ανατολική Μεσόγειο.

Πληροφορίες του defencenet.gr αναφέρουν ότι ήδη από χθες το "Πίρι Ρέϊς" βρίσκεται στην δεσμευμένη περιοχή και έχει ξεκινήσει σεισμικές έρευνες. Απέπλευσε από το λιμάνι του Κας, χθες το απόγευμα στις 19.00, πέρασε μέσα από την ελληνική ΑΟΖ και τώρα βρίσκεται σε μία περιοχή μεταξύ ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ, η οποία θεωρείται "πετρελαιοφόρος" περιοχή. Η συνολικά δεσμευμένη περιοχή ανήκει κατά το ήμισυ στην ελληνική ΑΟΖ και κατά το έτερο ήμισυ στην κυπριακή.

Οι έρευνες του Τουρκικού σκάφους θα διαρκέσουν μέχρι τις 20 Αυγούστου ενώ από ελληνικής πλευράς το υπουργείο Εξωτερικών κατά τις πληροφορίες παρακολουθεί στενά την υπόθεση ενώ σήμερα (λέγεται ότι...) θα προβεί σε διάβημα. Θα συνοδεύεται από ένα σκάφος του τουρκικού Ναυτικού, ενώ είναι βέβαιο, κατά πάγια τακτική της Τουρκίας, ότι στην περιοχή θα περιπολεί και ένα τουρκικό υποβρύχιο.

Ελληνικά πολεμικά σκάφη ήδη βρίσκονται ή ετοιμάζονται να αναχωρήσουν για την περιοχή, έστω και αν από το ΓΕΕΘΑ δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα. Στη Ρόδο βρίσκεται η κανονιοφόρος ΤΟΛΜΗ.

Eίναι "η ώρα των αποφάσεων" και σίγουρα η συνέχιση της πολιτικής κατευνασμού απλά θα λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά σε ότι αφορά την τουρκική επιθετικότητα.

Για το θέμα θα υπάρχει συνεχής ροή ειδήσεων.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Κορυφώνεται η ένταση στο Αιγαίο με το Πίρι Ρέις να βγαίνει για νέες έρευνες
* Κύμα προκλήσεων από την πλευρά της Άγκυρας που δείχνει πως βολιδοσκοπεί ευθέως στο Αιγαίο και την κυριαρχία σε αυτό


Επειτα από ένα δεκαήμερο δοκιμασίας των ελληνικών αντοχών, η Αγκυρα προχωρεί σε κλιμάκωση των προκλήσεών της, καθώς αιφνιδιαστικά χθες ανακοίνωσε την έξοδο του ερευνητικού σκάφους σε περιοχές νοτίως της Ρόδου και του Καστελόριζου, εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

Με τη NAVTEX 507/10 η Τουρκία ενημερώνει ότι το "Πίρι Ρέις" ("R/V K. Piri Reis") στο διάστημα από 13 Ιουλίου μέχρι 20 Αυγούστου θα πραγματοποιήσει επιστημονικές έρευνες και στη...διάρκεια των ερευνών αυτών θα ρυμουλκεί καλώδιο μήκους 1.500 μέτρων, ένδειξη ότι πρόκειται για σεισμικές έρευνες.

Οι συντεταγμένες εντός των οποίων θα πραγματοποιηθούν οι έρευνες ταυτίζονται σχεδόν με την περιοχή στην οποία το νορβηγικό σκάφος "Μάλενε Οστερβολτ" είχε επιχειρήσει και πάλι έρευνες το 2008 για λογαριασμό της τουρκικής εταιρείας πετρελαίων ΤΡΑΟ, προκαλώντας ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Η περιοχή αυτή είναι εκτός των ελληνικών χωρικών υδάτων, αλλά εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, νοτίως της Ρόδου και του Καστελόριζου, ενώ επεκτείνεται και σε περιοχές της υφαλοκρηπίδας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Με την κίνησή της η Αγκυρα (και ενώ επίκειται νέος γύρος διερευνητικών επαφών τη Δευτέρα 19 Ιουλίου, αλλά και συνάντηση των κ. Δρούτσα και Νταβούτογλου στο Καζακστάν) επιχειρεί να δημιουργήσει τετελεσμένα, αμφισβητώντας εμπράκτως το δικαίωμα των νησιών σε υφαλοκρηπίδα και "διαγράφοντας" το Καστελόριζο από την οποιαδήποτε μελλοντική ρύθμιση.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι είχαν προηγηθεί τις προηγούμενες ημέρες προκλήσεις με την αποστολή του σκάφους "Τσεσμέ" στο Βόρειο Αιγαίο εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας (για υδρογραφικές έρευνες, όπως υποστήριζε η τουρκική πλευρά), με τους εικονικούς συναγερμούς για να διεκδικήσουν το δικαίωμα Ερευνας και Διάσωσης μέχρι το κέντρο του Αιγαίου, μόλις χθες στην τουρκική εφημερίδα της κυβέρνησης δημοσιεύθηκε η προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού για τρισδιάστατες πετρελαϊκές έρευνες σε έκταση 1.100 τετρ. μιλίων στη "Μεσόγειο", χωρίς να αναφέρεται συγκεκριμένη περιοχή.

Η Αθήνα επιχειρεί να διερευνήσει τις προθέσεις της Τουρκίας και έχει ήδη προβεί σε προφορικά διαβήματα, με τα οποία ζητεί να ενημερωθεί για τις συντεταγμένες της περιοχής, την οποία αφορά ο διεθνής διαγωνισμός για τις πετρελαϊκές έρευνες και συγχρόνως προειδοποιεί για τη μη διεξαγωγή ερευνών σε περιοχή των διεθνών υδάτων επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Συγχρόνως τα σκάφη του ελληνικού Λιμενικού που βρίσκονται στην περιοχή θα παρακολουθούν στενά τις κινήσεις και τη μορφή των ερευνών που θα πραγματοποιήσει το "Πίρι Ρέις" στην επίμαχη περιοχή.

Θυμαται κανεις πως η Θατσερ πηρε την δευτερη τετραετια, μετα τον πολεμο στα Φωκλαντ, και ο Μπους τζουνιορ την δευτερη προεδρια, εν μεσο πολεμων κατα της "τρομοκρατιας"; Πιστευω πως ο Γιωργακης (ή αυτοι που τον χειραγωγουν) δεν θα διστασει να δημιουργησει και να εκμεταλευτει ενταση με την Τουρκια, προκειμενου να πετυχει την επανεκλογη του.

[ermiss]

http://www.parapolitiki.com/2010/07/blog-post_8313.html

Σημαντική παράμετρος

Υπάρχει μια δήλωση του Γιώργου Σιδέρη, ο οποίος είναι ο πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου η οποία αποκαλύπτει ότι τη Τράπεζα Πειραιώς δανείστηκε 350 εκατομμύρια ευρώ από ΤΤ για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα ρευστότητας της. Δεν υπάρχει κάποια επίσημη δήλωση διάψευσης ή επιβεβαίωσης της συγκεκριμένης είδησης. Δεν υπάρχει κάποιο σχετικό δελτίο Τύπου των δυο τραπεζών. Αν ισχύει πάντως, οι σκιές πολλαπλασιάζονται...

Η Πειραιώς δανείζεται 350 εκατομμύρια απο το ΤΤ, αγοράζει το ΤΤ, υπόλοιπα απο και προς τον εαυτό της μηδενίζονται και με 700 και στην ουσία της κοστίζει μόνο 350.


Σωστά καταλάβαμε?

[Cpt. Haddock]

Αρχικά δημιουργήθηκε από ermiss
http://www.parapolitiki.com/2010/07/blog-post_8313.html



Η Πειραιώς δανείζεται 350 εκατομμύρια απο το ΤΤ, αγοράζει το ΤΤ, υπόλοιπα απο και προς τον εαυτό της μηδενίζονται και με 700 και στην ουσία της κοστίζει μόνο 350.


Σωστά καταλάβαμε?

Σωστα καταλάβατε, αλλα δε λέει κατι αυτό. Στη διατραπεζική όλες οι τραπεζες δανειζουν η μια την άλλη, ειδικα στο overnight

[ermiss]

ΟΙ "ΓΚΡΙΖΕΣ" ΖΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΞΑΓΟΡΑΣ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΤΤ...

Ρεπορτάζ : Γιάννης Παπαδογιάννης
(από την Καθημερινή της Κυριακής)



Εκπληξη, προσδοκίες αλλά και ερωτήματα δημιούργησε η πρόταση που κατέθεσε στην κυβέρνηση η Τράπεζα Πειραιώς για την εξαγορά του 77,8% της Αγροτικής Τράπεζας και του 33,04% του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου έναντι 701 εκατ. ευρώ. Η πρόταση εξαγοράς μπορεί να τόνωσε την ψυχολογία της χρηματιστηριακής κυρίως αγοράς, κάτω όμως από το πέπλο αυτής της επίδρασης η ασυνήθιστη πρόταση της Πειραιώς περιέχει γκρίζες ζώνες και σημεία που πρέπει να διευκρινιστούν με σαφήνεια.
Αν και από το υπουργείο Οικονομικών υποστηρίζεται ότι η κίνηση θα εξυπηρετήσει την προσπάθεια μη αφελληνισμού των τραπεζών. Πολλοί, για παράδειγμα, αμφιβάλλουν για τη βιωσιμότητα και τις προοπτικές του εγχειρήματος. Επιπλέον αμφισβητούν τη δυνατότητα επίτευξης οικονομιών κλίμακας ύψους 300 εκατ. ετησίως. Είναι ενδεικτικό, όμως, ότι ήδη η Stan-dard & Poor's έθεσε την αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας της Τράπεζας Πειραιώς υπό παρακολούθηση για πιθανή υποβάθμιση θεωρώντας ότι η απόκτηση δύο κρατικών τραπεζών θα εξασθενίσει την οικονομική της κατάσταση.
Η πρόταση της Τράπεζας Πειραιώς αλλάζει άρδην τα δεδομένα στην τραπεζική αγορά, καθώς αν γίνει δεκτή όχι μόνο θα οδηγήσει στη δημιουργία της μεγαλύτερης εμπορικής τράπεζας στην Ελλάδα αλλά θα τερματίσει την άμεση κρατική παρουσία στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Αυτό μπορεί να μην είναι απαραίτητα κακό, ωστόσο είναι αντίθετο στο κυβερνητικό πρόγραμμα που τονίζει την ανάγκη ενίσχυσης της παρουσίας του κράτους στον κλάδο. Η αδιανόητη για το κυβερνών κόμμα «εγκατάλειψη» του χρηματοπιστωτικού τομέα κάνει πολλούς να εκτιμούν την πρόταση Σάλλα ως πρώτο βήμα ενός σχεδίου με τελικό στόχο τη συμμετοχή του Δημοσίου στο νέο σχήμα, και την... κρατικοποίηση της Πειραιώς. Υπογραμμίζουν ότι δεδομένων των δυσκολιών στην εξεύρεση κεφαλαίων και ρευστότητας, είναι αμφίβολο αν η Τράπεζα Πειραιώς έχει τη δυνατότητα να καταβάλει τα 700 εκατ. ευρώ της πρότασης.
Κεντρικό σημείο κριτικής είναι το κατά πόσο είναι δυνατό μια τράπεζα που έχει λάβει κρατική βοήθεια από το σχέδιο στήριξης αλλά και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) να μπορεί να πραγματοποιεί εξαγορές και μάλιστα κρατικών τραπεζών. Από το κρατικό πακέτο η Τράπεζα Πειραιώς έχει λάβει 370 εκατ. ευρώ με την έκδοση προνομιούχων μετοχών και ρευστότητα συνολικού ύψους 5,9 δισ. ευρώ. Επιπλέον 11,75 δισ. ευρώ έχει αντλήσει από την ΕΚΤ.
Είναι σαφές ότι η επιβίωση της Τράπεζας Πειραιώς αλλά και όλων των εμπορικών τραπεζών, οφείλεται πλέον αποκλειστικά σε κρατικούς πόρους. Τώρα, εν πολλοίς, η Τράπεζα Πειραιώς με τον «αέρα» της ρευστότητας που της παρέχει το κράτος επιχειρεί να αγοράσει περιουσιακά στοιχεία του κράτους. Πολλοί αναρωτιούνται αν η κυβέρνηση, όταν με επιμονή μιλούσε τις τελευταίες εβδομάδες για την ανάγκη δημιουργίας μεγάλων σχημάτων, είχε στο μυαλό της την... πώληση της ΑΤΕ και του Τ.Τ. ή αν εννοούσε το αυτονόητο, δηλαδή συγχωνεύσεις ιδιωτικών τραπεζών μέσω ανταλλαγής μετοχών. Στελέχη τραπεζών υπογραμμίζουν επίσης την ιδιότυπη μορφή της πρότασης: «απρόσκλητη» η Τράπεζα Πειραιώς δήλωσε ότι ενδιαφέρεται να αγοράσει δύο κρατικές τράπεζες και μάλιστα με τον όρο «ή και τις δύο ή καμία».
Ωστόσο, μέχρι σήμερα, δεν είχε τεθεί θέμα ιδιωτικοποίησης της Αγροτικής ή του Τ.Τ. και οι δύο τράπεζες δεν περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Θεωρούν αυτονόητο ότι αν τεθεί τέτοιο θέμα, θα πρέπει να γίνει με ξεκάθαρη διαδικασία, δίνοντας τη δυνατότητα συμμετοχής σε όλους. Προσθέτουν επίσης ότι δεν νοείται να πωληθούν δύο τράπεζες ως «πακέτο»: κάτι τέτοιο δεν έχει προηγούμενο, αντιβαίνει τους κοινοτικούς κανονισμούς και σε κάθε περίπτωση αν προχωρήσει ένας συνδυαστικός διαγωνισμός, θα μπορεί να θεωρηθεί κι ως «φωτογραφικός» υπέρ της Πειραιώς.
Σε κάθε περίπτωση, όλες οι εκτιμήσεις συγκλίνουν στο ότι η κίνηση της Τράπεζας Πειραιώς, ανεξαρτήτως της τύχης της, αποτελεί το πρώτο βήμα για την εκκίνηση ενός νέου κύκλου συγκέντρωσης δυνάμεων στον κλάδο. Θεωρούν δε ότι η πρόταση ουσιαστικά ανοίγει τις διαδικασίες και τη διαπραγμάτευση για τη διαμόρφωση του νέου τραπεζικού χάρτη της χώρας. Το 2006, το 7% πουλήθηκε 328 εκατ. Αναλυτές αναδεικνύουν το ζήτημα των αποτιμήσεων. Σημειώνουν ότι το 2006 η τότε κυβέρνηση είχε εισπράξει περίπου 328 εκατ. ευρώ για την πώληση του 7,18% των μετοχών της Αγροτικής και σήμερα η Πειραιώς προσφέρει 370 εκατ. ευρώ για την απόκτηση του... 77,3% των μετοχών της ίδιας τράπεζας!
Εντονότερες είναι οι αιτιάσεις για το Τ. Τ., το πλεόνασμα καταθέσεων του οποίου το καθιστά πολύφερνη νύφη. Δεν είναι τυχαίο ότι την άνοιξη του 2008 όταν η Eurobank προχώρησε στην επενδυτική, όπως τη χαρακτήρισε, κίνηση για την απόκτηση του 6% του Τ. Τ., η Εθνική Τράπεζα έσπευσε αμέσως να χτίσει ανάλογη «επενδυτική» θέση αποκτώντας επίσης το 6% των μετοχών του Τ. Τ. Τότε η Eurobank είχε προσφέρει 10 ευρώ ανά μετοχή και η Εθνική περίπου 13 ευρώ ανά μετοχή, δηλαδή 10 ευρώ περισσότερα από την τιμή που η Πειραιώς προσφέρει σήμερα.

[blackrose]

Τι πρέπει να προσέξει η κυβέρνηση για την πρόταση Σάλλα
16 Ιούλιος 2010

»ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΑΓΟΡΑΖΕΙ ΤΟ...ΔΗΜΟΣΙΟ
Πρέπει να προσέξει πολύ η κυβέρνηση στην υπόθεση της πρότασης που έκανε ο Μιχάλης Σάλλας για εξαγορά του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και της Αγροτικής Τράπεζας. Είναι προφανές ότι ο κ. Σάλλας δεν υπέβαλε την πρόταση για να ωφεληθεί το ελληνικό δημόσιο, αλλά ο ίδιος και τα συμφέροντα που εκπροσωπεί, όπως αυτά της οικογένειας Βαρδινογιάννη, του Σ. Ψυχάρη και άλλων.

Και πρέπει να προσέξει η κυβέρνηση διότι δεν πρέπει να δώσει την εντύπωση ότι κάνει αποκρατικοποιήσεις τύπου Αλογοσκούφη, με τις περιπτώσεις της «Γερμανός» και του ΟΤΕ, όπου το δημόσιο (δηλαδή οι Έλληνες πολίτες) βγήκε χαμένο και ωφελημένοι όλοι οι άλλοι. Πολύ περισσότερο που το ΠΑΣΟΚ, υποτίθεται, δεν είναι ένα ακραίο νεοφιλελεύθερο κόμμα και στο προεκλογικό του πρόγραμμα δεν έκανε λόγο για τέτοιου είδους ιδιωτικοποιήσεις, ούτε και στις προγραμματικές της δηλώσεις η κυβέρνηση ανακοίνωσε παρόμοια πρόθεση.

Παρόλα αυτά ο κ. Σάλλας έκανε την πρότασή του. Μπορεί ένας Τραπεζίτης να κάνει μια τέτοια πρόταση χωρίς να έχει εξασφαλίσει κάποια υποστήριξη; Η προφανής απάντηση είναι όχι. Μια μέρα πριν υποβληθεί η πρόταση ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου απηύθυνε παραίνεση προς τις Τράπεζες να συγχωνευτούν, ενώ το θέμα αυτό το προωθεί εδώ και αρκετό καιρό. Τυχαία η παραίνεση του κ. Παπακωνσταντίνου συνέπεσε, σχεδόν απόλυτα, χρονικά, με την υποβολή της πρότασης από τον επικεφαλής της Τράπεζας Πειραιώς; Μάλλον όχι.

Όπως δεν ήταν τυχαία και η επίσκεψη του κ. Σάλλα στα γραφεία του ΔΟΛ όπου είχε συνάντηση με τον Σταύρο Ψυχάρη, λίγη ώρα μετά την παραίνεση του υπουργού Οικονομικών. Αποδείξεις περί συμπαιγνίας δεν υπάρχουν, αλλά οι συμπτώσεις είναι τέτοιες που εύκολα θα μπορούσαν να οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι ο κ. Σάλλας μετέβη στη Μιχαλακοπούλου για να διαβεβαιώσει τον κ. Ψυχάρη ότι μπορούν να προχωρήσουν στο… deal.

Το όλο θέμα πρέπει να απασχολήσει και τον Πρωθυπουργό, καθώς αν υπάρξουν αντιδράσεις, που θα υπάρξουν, το κόστος θα πληρώσει και ο ίδιος. Η θέση του υπουργείου Οικονομικών που ανακοίνωσε ότι η πρόταση θα μελετηθεί και θα αξιολογηθεί με βάση το δημόσιο συμφέρον, μοιάζει περισσότερο με προσπάθεια να προλάβει τις αντιδράσεις, αλλά, ταυτόχρονα, δηλώνει ότι εξετάζει το θέμα.

Κι αυτό, όταν είναι γνωστό σε όλους ότι ο Γιώργος Παπανδρέου, προεκλογικά, δήλωνε με κάθε ευκαιρία, ότι στο τραπεζικό σύστημα πρέπει να υπάρχει ένας ισχυρός δημόσιος πυλώνας, ο οποίος, εν ολίγοις, θα ορίζει τους κανόνες του παιχνιδιού. Εγκαταλείφθηκε αυτή η θέση του Πρωθυπουργού και γιατί; Και είναι θέση του ΠΑΣΟΚ ότι όλος ο τραπεζικός τομέας να περάσει στα χέρια των ιδιωτών;

Ύστερα, είναι και η μέθοδος που προτείνει ο κ. Σάλλας για την εξαγορά των δύο Τραπεζών. Αν υιοθετηθεί, θα πρόκειται για μέγα σκάνδαλο, το οποίο θα φορτωθεί στις πλάτες του ο Πρωθυπουργός. Η Τράπεζα Πειραιώς «προσφέρει» για την εξαγορά του 77% των μετοχών της ΑΤΕ, που κατέχει το δημόσιο και του 33% του Τ.Τ. που επίσης κατέχει το δημόσιο, το ποσό των 701 εκατ. ευρώ.

Η Πειραιώς πήρε από το Ταμείο των 28 δις για την ενίσχυση της ρευστότητας των Τραπεζών, 750 εκατ. Ευρώ. Φαίνεται ότι ο κ. Σάλλας χρησιμοποιεί τα χρήματα για τη ρευστότητα της Τράπεζάς του για να εξαγοράσει δύο άλλες Τράπεζες. Δηλαδή, το κράτος έδωσε στον κ. Σάλλα τα χρήματα των πολιτών, δηλαδή του δημοσίου, για να αγοράσει τις Τράπεζες. Με αυτή τη σκανδαλώδη μέθοδο ο κάθε Έλληνας θα μπορούσε να γίνει επιχειρηματίας.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ο κ. Σάλλας διαθέτει για την αγορά της ΑΤΕ λιγότερα από 500 εκατ. ευρώ, όταν μόνο η αντικειμενική αξία των ακινήτων της Τράπεζας φθάνει τα 550 εκατ. ευρώ. Στο Τ.Τ. δίνει κοντά στα 300 εκατ. ευρώ, όταν από αυτό πήρε δάνειο 350 εκατ. ευρώ, χρήματα με τα οποία θα εξαγοράσει την Τράπεζα από την οποία πήρε το δάνειο. Αν όλα αυτά δεν είναι πρωτοφανής απάτη, τότε τι είναι;

Η κυβέρνηση πρέπει επίσης να απαντήσει και σε κάποια άλλα ερωτήματα που δημιουργούνται στην περίπτωση που συμφωνήσει στην πώληση. Τι θα γίνει με τα δάνεια των αγροτών και τις υποθηκευμένες περιουσίες τους; Θα τις κατάσχει ο κ. Σάλλας; Και ποιος θα δίνει δάνεια με ευνοϊκούς όρους στους αγρότες, όπως πρέπει να κάνει ένα κράτος με κοινωνική ευαισθησία;

Και τι θα γίνει με τις καταθέσεις των απλών Ελλήνων πολιτών στο Τ.Τ.; Θα τις εκμεταλλεύεται ο κ. Σάλλας για να πλουτίζει αυτός και οι συνεταίροι του, ανεβάζοντας, π.χ., τα επιτόκια χορηγήσεων και τα επιτόκια των πιστωτικών καρτών;
Τις προηγούμενες ημέρες ο Γιώργος Παπανδρέου, μιλώντας στο Συμπόσιο της Σύμης, κατακεραύνωνε τη συγκέντρωση μεγάλου πλούτου και ισχύος σε χέρια ολίγων. Τώρα πρέπει να αποδείξει ότι εννοούσε αυτά που έλεγε. Όπως πρέπει να αποδείξει ότι εννοούσε όσα περί αναδιανομής βαρών και πλούτου, που επίσης είπε, ώστε να εισφέρουν περισσότερο οι πλούσιοι. Όλα αυτά δεν συμβαδίζουν.

http://www.i-reportergr.com/2010/07/...#ixzz0u1eSxCxU




Υ.Γ χαχαχα..............Δωστε πισω ρε! τα χαμενα χρονια της φυλακης στον Γιωργο Κοσκωτα!

[blackrose]

Πιο sexy απο τον Μπραντ Πιτ, πιο πετυχημένος απο τον Μπιλ Γκέητς, πιο φιλάνθρωπος απο τη Μητέρα Τερέζα!





Εκατομμύρια ξελιγωμένες τουρίστριες απο την βόρεια Ευρώπη, την Αμερική, την Αυστραλία, τον Καναδά, την Ωκεανία και την παγωμένη Ανταρκτική καταφθάνουν στην Αθήνα, μ ένα όνειρο:

Να γνωρίσουν τον Μihalis Salas!

Μετά τη χθεσινή καταιγίδα σπέκουλας και χυδαίου γλειψίματος του δημοσιογραφικού υπόκοσμου προς το πρόσωπο του τραπεζίτη, που τους κρατάει ζωντανούς στην εντατική με τα απανωτά δάνεια που τους δίνει, ολος ο πλανήτης θέλει να γνωρίσει τον Salas.

Ο Mihalis είναι απο χθές ένας άντρας-φαντασίωση, ειδικά μετά τα εγκώμια του Γιώργου Τράγκα, του Χρήστου Κώνστα , του εγκεφαλικού - Nίκου Στραβελάκη και του κωλοτούμπα αριστερού Γιώργου Οικονομέα. Ακόμη και η εφημερίδα της αντισυστημικής Μάνιας Τεγοπούλου -της γνωστής θαυμάστριας του Μιχ. Χρυσοχοίδη-βρίσκει ζούπερ ντούπερ τον Σάλα.

Ναι αγαπητές μου φίλες, ο Salas, είναι πιο sexy απο τον Μπράντ Πιτ, πιο πετυχημένος απο τον Μπιλ Γκέητς και πιο φιλάνθρωπος απο τη Μητέρα Τερέζα.

Χωρίς να φταίει ο τραπεζίτης για τον ωκεανό κολακείας, ένας σοβαρός άνθρωπος θα ντρεπόταν άν του έπλεκαν το εγκώμιο όλα αυτά τα σκουπίδια των ΜΜΕ.

Σας Ελληνας πολίτης σας καλώ να σταματήσετε να διαβάζετε τις εφημερίδες τους. Εκδικηθείτε την αλητεία της διαπλοκής. Εσείς τους κάνατε δυνατούς-εσείς μπορείτε να τους λιώσετε.

Ο καθένας μας ας δείξει τη δύναμή του. Ελάτε να συντρίψουμε μια ακόμη ξιπασμένη κυβέρνηση και τα γέρικα βουβάλια της διαπλοκής που τη στηρίζουν...

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

http://www.kourdistoportocali.com/de...px?pageid=2439