Τύπος μπαίνει βραδυνή ώρα σε κοσμηματοπωλείο, συνοδευόμενος από πανέμορφο μοντελάκι 20 Μαίων.
"Καλησπέρα σας, θέλω να αγοράσω ένα κόσμημα για το κορίτσι μου."
"Βεβαίως κύριε."
Του δείχνει ένα ωραίο χρυσό δακτυλίδι.
Το βλέπει ο τύπος, το γυρίζει πίσω άμεσα.
"Ρε φίλε, σου κάνει το κορίτσι για απλό δακτυλιδάκι? Δείξε μας κάτι ΚΑΛΟ!"
Το παίρνει ο κοσμηματοπώλης, του δείχνει ένα δακτυλίδι με ένα πανέμορφο διαμάντι.
"Σ'αρέσει μωρό μου?"
"Μ'αρέσει!"
"Πόσο πάει αυτό ρε μάγκα?"
"Αυτό τιμάται στα 2000 ευρώ, κύριε"
"Ρε μεγάλε, για άστεγο με πέρασες? Σου ζήτησα κάτι καλό. Αν δεν έχεις να πάω αλλού."
Κοκκινίζει ο κοσμηματοπώλης, το παίρνει πίσω και του βγάζει ένα υπέροχο κολιέ με διαμάντια και μαργαριτάρια.
"Ορίστε κύριε. Αυτό είναι από τα καλύτερα μοντέλα μου."
"Σ'αρέσει μωρό μου?"
"Ουουουου !!! Είναι πανέμορφο!! Καταπληκτικό!!!"
"Ωραία, θα το πάρω."
"Το κόσμημα τιμάται στα 23000 ευρώ, κύριε"
"Δεν κυκλοφορώ με 23 χιλιάρικα στην τσέπη ρε μεγάλε. Θα σου κόψω μια επιταγή."
Το σκέφτεται ο κοσμηματοπώλης... πως να του το πει... μην χάσει την πώληση...
"Εχμμμ... ξέρετε κύριε... μπλα-μπλα, ακάλυπτες επιταγές, μπλα-μπλα, κρίση, μπλα-μπλα-μπλα"
"Και τέτοια ώρα που ήρθατε δεν μπορώ να ελέγξω αν είναι όντως καλυμμένη η επιταγή."
"Κανένα πρόβλημα φιλαράκι. Πάρτην, έλεγξέ τη με την ησυχία σου το πρωί και μέχρι το μεσημέρι θέλω να έχω το κολιέ στο σπίτι μου."
"Μάλιστα κύριε, όπως θέλετε κύριε, καλοφόρετο κυρία μου"
Την άλλη μέρα, παίρνει πρωί-πρωί ο κοσμηματοπώλης τηλέφωνο στην τράπεζα για να τσεκάρει την επιταγή... ακάλυπτη η επιταγή....
Παίρνει τηλέφωνο τον αγοραστή...
"Καλημέρα σας κύριε, Κοσμηματόπουλος ονομάζομαι, από το κοσμηματοπωλείο..."
"Α, ναι. Τι είναι?"
"Εεεε.. ξέρετε... η επιταγή που μου δώσατε χτες το βράδυ για το κολιέ... είναι... ακάλυπτη..."
"Δεν πειράζει ρε φίλε, σκίστη, εγώ @άμησα χτες"
:rotflmao:
Απάντηση με παράθεση
