Capo Da Roca;;;Nooοο Problem!!

[Gallos]

Πρώτο ενδεχόμενο είχε θεωρηθεί η μπουζοπιπα και γενικά τα ρεύματα, σύμφωνα με τον τρόπο που δούλευε. Τα όργανα είχαν την ένδειξη service και κάπου εκεί στις δόκιμες έκαψε μια ασφάλεια. Αλλάξαμε ασφάλεια, βάλαμε και καύσιμο για παν ενδεχόμενο δώσαμε μίζα, αλλά τπτ… Σηκώνοντας το ντεπόζιτο ο Μαικ για να δει τι γίνεται, χύθηκε και η βενζίνη πάνω σε ασφάλειες και μπαταρίες, έχοντας ξεχάσει το καπάκι ανοιχτό. Φύσηξαμε, με τον αέρα τσεκάραμε ασφάλειες, είδαμε ότι είχε κάψει πάλι, αλλάξαμε, δώσαμε μίζα, πήρε μπροστά, αλλά πάλι ως μονοκυλινδρο..Το μυαλό μας πήγαινε στην ηλεκτρονική

Μην ψαρώνετε, δεν είμαι μαστορατζα. Το ντεπόζιτο βίδωνα..

[Gallos]

Η ώρα περνούσε και δουλειά εκεί στο πουθενά, δεν γινόταν. Βάλαμε στόχο να φτάσει το μηχανάκι ως την Ανδόρα που εκεί θα παίζαμε εντός έδρας έχοντας την βοήθεια του Gerard. Η Γιάννα έφυγε με τον Gerard μαζι και ο Βουνος, για να βρουν συνεργείο στην Ανδόρα. Έμεινα εγώ να συνοδεύω με Αλαρμ τον Μάικ και όπου φτάσει..Το Τουονο κατάφερε να κάνει 3κμ, μέχρι που έκαψε πάλι την ασφάλεια. Του έκανα νόημα για πατάκι, μέχρι ένα σημείο που να έχει σκιά και να μην είμαστε πάνω στο δρόμο. Πατάκι με βαλίτσες και δικαβαλο δεν ήταν και ότι ποιο εύκολο.

Μετά από 5 μαρτυρικά χιλιόμετρα βρήκαμε ένα μέρος στην είσοδο ενός μικρο οικισμού και σταματήσαμε. Πήραμε τηλέφωνο τον Gerard και στα καπάκια την οδική βοήθεια στην Ελλάδα.

Έφτασε και ο Gerard ο οποίος προσφέρθηκε να πάρει και αυτός την δίκη του οδική βοήθεια, καθώς από Ελλάδα, ακόμα περιμέναμε να μας πάρουν τηλεφωνώ για να μας πουν αν έρχεται καποιος…

Βρισκόμασταν στα 90κμ από την Ανδόρα και έπρεπε η μηχανη να καταφέρουμε να φτάσει ως εκεί. Εγώ σκεπτόμουν, φορτηγό με ισπανικές πινακίδες, μηχανάκι με ελληνικές φορτωμένο , άντε να βγάλεις άκρη στα σύνορα….Βιώναμε ένα από αυτά που δεν θέλεις να ζήσεις στα ταξίδια σου

υγ: Στα σύνορα μεταξύ Ισπανίας Ανδορας αλλα και Ανδορας Γαλλίας , γίνετε ένας τυπικός έλεγχος διότι η Ανδόρα έχει αφορολόγητα προϊόντα. Βέβαια ο έλεγχος γίνετε όταν βγεις από την Ανδόρα, αλλά άμα δουν κάτι περίεργο σε σταματούν και όταν εισέρχεσαι.

[Gallos]

Γενικά δεν νομιζω ότι είχαμε συνειδητοποιησει ακόμα τι συνέβαινε, είχαμε συνηθίσει τόσες μέρες πάνω στην μηχανη, που το είχαμε δεδομένο να τελειώσει η μέρα μας, όπως ξεκίνησε. Παρέα και οι 3 μηχανές. Πρώτη έφτασε η οδική του Gerard, φορτώσαμε την μηχανη και μας είπε ότι θα την πήγαινε προσωρινά σε ένα γκαράζ, σε ένα χωρίο λίγο ποιο κάτω. Από Ελλάδα ακόμα περιμέναμε να πάρουν τηλέφωνο. Πήραμε όμως ένα τηλ εμείς και το ακυρώσαμε. Ο Οδηγός μας είπε ότι θα φυλάσσονταν η μηχανη εκεί και ότι δευτέρα πρωί θα την πηγαίναν στο συνεργείο στην Ανδόρα..

Φορτώνοντας την μηχανη

[Gallos]

Βλέποντας και την παρακάτω εικόνα, ήταν η πρώτη στιγμή που συνειδητοποίησα ότι απόψε θα παρκάραμε 2 μηχανές στο παρκιν του ξενοδοχείου.

[Gallos]

Πλέον στο tts βρισκόταν ο Μάικ ως συνοδηγός, Ο Βουνός είχε πάρει την Γιάννα και εγώ ακολουθούσα στεναχωρημένος. Οι στροφές δεν είχαν την ίδια χαρά, στο τοπίο δεν έδινα τόση σημασία και όλοι μας πιστεύω είχαμε αρχίσει να καταλαβαίνουμε τι είχε συμβεί…

Μπαίνοντας στην Ανδόρα

[Gallos]

Φτάσαμε στο ξενοδοχείο, παρκάραμε σε ένα εξωτερικό παρκιν λίγο ποιο μακρυά και κουβαλήσαμε την προίκα μας. Μέχρι τις εννιά ώσπου και βγήκαμε για φαΐ, κάναμε σενάρια. Σενάρια, καταστροφολογίας, αίτιων, οδοιπορικά κτλπ.. Φεύγοντας απο το εστιατόριο, ακολουθήσαμε τον Gerard και το ZX10R για να δούμε την Ανδόρα(πόλη) από ψηλά. Ο συνήθης σχηματισμός, πλέον ήταν, Gerard Γιαννα με το νιντζα, εγώ τα ίδια και ο Μάικ με τον Βουνό στο Ντακάρ…Αργότερα επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο, ξαπλώσαμε και κάναμε τις ποιο θετικές μας σκέψεις για την Δευτέρα...

Είχα ένα άγχος μπορώ να πω και δεν κοιμήθηκα εύκολα, σκεφτόμουν εμένα στην θέση του Μάικ και πως θα ήμουν άμα με είχε αφήσει έμενα το ΚΤΜ...Εκείνος πάντως, έδειχνε ήρεμος...:ZZZ: :ZZZ: :ZZZ: :ZZZ: :ZZZ:



Η Θεά από το ξενοδοχείο μας...

[Gallos]

Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

Το σημερινό ξύπνημα ήταν χωρίς ξυπνητήρι. Το πρόγραμμα είχε ψώνια στην Ανδόρα, είχαμε πετύχει και την περίοδο εκπτώσεων. Για να πάρετε μια ιδέα, στην Ανδόρα δεν υφίστανται ο φόρος. Τα ρούχα, ρολόγια, τσιγάρα, αλκοόλ, κράνη, μπουφάν, περιφερειακά μηχανών, κολόνιες κτλπ. είναι πολύ φτηνά.

Τα πάντα είναι φτηνά εκτός από τα ηλεκτρονικά είδη, τα οποία είναι 5% κάτω από εμάς. Παράδειγμα οι μπότες TORQUE PRO IN της dainese ήταν στα 185 ευρώ. Στα μαγαζιά με τα αξεσουάρ μηχανής, έβλεπες τους Ισπανούς με τις μηχανές, φορτωμένοι με κούτες από πίσω..

Λόγο της φιλίας μου με τον Gerard, ήταν η 4η φορά μου εκεί. Η Ανδόρα για μένα είναι ένας μικρόκοσμος πάνω στα βουνά(1000μ), όπου δύσκολα βρίσκεις τα οπτικοακουστικά ερεθίσματα που έχεις συνηθίσει στην υπόλοιπη Ευρώπη. Θέλω να γράψω πολλά για αυτήν την χωρά γιατί είναι μυστήρια, αλλά θα σας κουράσει και ίσως μερικούς δεν τους ενδιαφέρει. Θα προσπαθήσω όμως να αναφέρω κάποια πράγματα, αποσπασματικά μέσα στο ταξιδιωτικό.

[Gallos]

Αφού ήρθε και ο Gerard με την μηχανή, κατεβήκαμε όλοι στο κέντρο.


Αυτήν την εικόνα δεν μπόρεσα να την συνηθίσω...

[Gallos]

Φτάνοντας στο κέντρο, τα κορίτσια πήγαν στα γνωστά μαγαζιά ενδυμασίας, τα παιδιά πήγαν στην περιοχή που βρίσκονται τα μαγαζιά με τα αξεσουάρ μηχανών και εγώ έμεινα να ψάξω να αγοράσω ένα σταθερό φακό που ήθελα για την μηχανή. Όλα τα εμπορικά μαγαζιά βρίσκονται πάνω σε έναν δρόμο την, Avinguda Carlemany και τα υπόλοιπα σε εμπορικά κέντρα όπως αυτό εδώ, με τις μυστήριες σκάλες..

[Gallos]

Το απόγευμα, αφού βρεθήκαμε, ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο. Με τον Gerard είχα κανονίσει μια έκπληξη, για τους υπόλοιπους. Θα πηγαίναμε στο Caldea για χαλάρωση, σωματική και πνευματική, μετά από 4000κμ και μια βλάβη, χρειαζόταν..

[Gallos]

[Gallos]

Αφού κάτσαμε 3 ώρες και μούλιασα ολόκληρος, πήγαμε στο ρεστοράν του Τζιοβάνι για να φάμε το διαστημικό του Καλτσονε… Την περασμένη φορά με είχαν πάει εκεί και δεν το είχα καταφέρει, αλλά έφερα μεταγραφή τον Βουνό εγώ, ο οποίος το λύγισε και έφαγε και ένα τιραμισου για σπάσιμο…

[Gallos]

Μετά άρχισε να μας φέρνει ο Τζιοβάνι τα λικεράκια που φτιάχνει ο ίδιος σε γεύσεις λευκής σοκολάτας, μελιτζανάκι, μανιτάρι κτλπ . Στα αριστερά διακρίνεται το εστιατόριο..

[Gallos]

Ο Βουνος ο οποίος δοκίμασε και τα ποιο πολλά λικερακια, στην επιστροφή(δικαβαλος) έμπαινε στις στροφές εντυπωσιακά, αφού έβρισκε το διπλό και άφηνε σπίθες πίσω του..χαχαχαχα…. Φτάσαμε στο ξενοδοχείο περίπου στις 1:30 και κάναμε νανάκια σαν καλά παιδάκια:ZZZ: :ZZZ: :ZZZ:

[Gallos]

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Και η βροχή έπεφτε στρειτ θρου……

Δευτέρα σήμερα, σηκωθήκαμε με αγωνία για το τι θα γίνει με το Απριλια. Τα ερωτήματα ήταν πολλά, θα φτιαχτεί η μηχανή? Θα την βρούμε ολόκληρη τώρα που θα πάμε? Θα μπορέσουμε να περάσουμε τα σύνορα? Πως θα επιστρέψουμε πίσω? Από Γαλλία όπως είναι κανονισμένο η από Ισπανία? Θα φύγουμε σήμερα? Στον Μαικ πλέον αναγνώριζες την ένταση και τον εκνευρισμό στο πρόσωπο του.

Ανυπομονούσε να φύγουμε για να πάμε να φέρουμε την μηχανή, η οποία βρισκόταν σε ένα γκαράζ στα 25 χιλιόμετρα από τα σύνορα της Ανδόρας. Η οδική βοήθεια όπως είχα πει, δεν την έφερνε μέσα στην Ανδόρα, γιατί έλεγε, θα είχε θέμα με τα χαρτιά κτλπ κτλπ…. Έπρεπε όμως να περιμένουμε τον Gerard να έρθει μαζί μας, γιατί σε περίπτωση εμπλοκής στα σύνορα, θα βοηθούσε να ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Τελείωνε στις 3 και πιστεύαμε ότι μέχρι της 7 που έκλεινε το συνεργείο θα είχαμε προλάβει. Ακόμα και τρίτη πρωί άμα φεύγομε η και μεσημέρι, έβγαινε το πρόγραμμα μέσω Γαλλίας.

Όσο περιμέναμε τον Gerard κάναμε βόλτα στην πόλη και ήμασταν σε αναμονή. Στις 3 ξεκινήσαμε δυο μηχανές και πήγαμε μέχρι το χωρίο της Ισπανίας, όπου βρισκόταν η μηχανή. Μέτα από 35κμ τελικά, φτάσαμε εκεί και αφού ψάχναμε επί ένα τέταρτο το γκαράζ, το βρήκαμε περνώντας μέσα από κάτι μυστήριους χωματόδρομους και εγκαταλειμμένα κτίρια. Τελικά το τουονο ήταν ολόκληρο…