Πριν λίγες μέρες συμπληρώθηκαν ήδη 3 μήνες από την επιστροφή μας στην πεζή ρουτίνα της καθημερινότητας από ένα ταξίδι, για κάποιους φετίχ,για κάποιους άλλους ταξίδι ζωής...όπως και να το πείς ΕΝΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ΜΗΝΑΣ ταξιδιού εκτός ελληνικών συνόρων και περιπλάνησης στον Βορρά στην μαγευτική Σκανδιναβία αποτελεί πάντα ένα στοίχημα!
Ενα στοίχημα ζωής με τον εαυτό μας, με τα θέλω μας,με την αναζήτηση της προσωπικής μας Βαλχάλα (Ετσι λεγόταν ο Παράδεισος των σκανδιναβικών θεοτήτων) στα χνάρια των Βίκινγκς!
Δεν ξερώ αν καταφέρω να αποτυπώσω σωστά ξεκινώντας την συγγραφή αυτού του ταξιδιωτικού εικόνες,συναισθήματα,αρώματα και αισθήσεις που διακατέχει καθέναν που ξεκινά και ολοκληρώνει ένα ταξίδι στη Σκανδιναβική Χερσόνησο.Οσοι έχουν πάει μπορούν να με καταλάβουν και να νοιώσουν την αμηχανία μου...
Αν και επαγγελματίας γραφιάς, πρώτη φορά νοιώθω αδύναμος να μεταφέρω στο γραπτό λόγο εικόνες απερίγραπτης ομορφιάς από έναν τόπο μαγικό,ίσως από τον τελευταίο Παραδεισο του Πλανήτη!Οι περισσότεροι είστε υποψιασμένοι από παραπλήσια ταξιδιωτικά που έχουμε διαβάσει κατά καιρούς στο φόρουμ,το καθένα όμως από αυτά είναι μοναδικό όπως μοναδικές είναι και οι εμπειρίες και αναμνήσεις του καθένα μας βιώνοντας αυτό το ταξίδι!
Μετά την επιστροφή μου στις 14 Ιουλίου,κάθε μέρα που πέρναγε σκεφτόμουν να ξεκινήσω τη συγγραφή,το δέσιμο των κομματιών του παζλ των αναμνήσεων και των εμπειριών αλλά και των ανεπανάληπτων εικόνων που καταγράφει κανείς μέσα του επιστρέφοντας από ένα τέτοιο ταξίδι και πάντα το ανέβαλλα...
Ισως γιατί ακόμη είμαι εκεί,ανάμεσα στα μυριάδες ποδήλατα που κατακλύζουν τα σοκάκια της Κοπενχάγης,στα καταπράσινα πάρκα και στις γέφυρες της Στοκχόλμης,στο γραφικό μονοπάτι που διασχίζει το κάστρο Suomenlinna στο ομώνυμο νησάκι του Ελσίνκι,στο φημισμένο Napapijri στην καρδιά του αρκτικού κύκλου όπου κατοικεί ο Αη-Βασίλης,στο κοσμοπολίτικο Rovaniemi,στα υπόγεια τούνελ που διασχίζουν το Οσλο μέχρι το πολύβουο Akker Brigge της Νορβηγικής Πρωτεύουσας αλλά και τα Μουσεία των θαλασσοπόρων Βίκινγκς και την υπαίθρια γλυπτοθήκη του μεγαλύτερου ίσως πάρκου της Σκανδιναβικής Χερσονήσου!
Ισως γιατί ο καθένας από μας τους τρείς που ξεκινήσαμε αυτή την γοητευτική περιπέτεια διασχίζοντας τα Φιόρδ και περιδιαβαίνοντας τις Σκανδιναβικές Πρωτεύουσες μέχρι την εσχατιά των Ευρωπαικών συνόρων στο Βορρά,το Nordkapp δεν μπορεί ακόμη να συνειδητοποιήσει το μέγεθος του εγχειρήματος αλλά και τον τρόπο που στον καθέναν μας έχει χαραχτεί ανεξίτηλα μέσα του αυτό το ταξίδι!Ολα πλέον καταγράφονται Πριν και Μετά από αυτό!
Κάθε μοτοσυκλετιστής που είχε την ευτυχία κάποια στιγμή στη ζωή του να φθάσει μέχρι το Βόρειο Ακρωτήριο αλλά και να διασχίσει τη Σκανδιναβία μπορεί να καταλάβει και να νοιώσει μόνο όσους επιχείρησαν κάτι αντίστοιχο...Για τους υπόλοιπους εύχομαι καλή ανάγνωση και αν καταφέρουμε έστω να σας ταξιδέψουμε και σας νοερά, στα μέρη αυτά τότε αυτό σίγουρα αποτελεί την καλύτερη ανταμοιβή μας!