ανοιχτό πανεπιστήμιο

[aris_n]

Αναφορικά με τις εταιρείες στα Πανεπιστήμια και εμένα δεν με βρίσκει αντίθετο, ίσα ίσα, θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως μοχλός ανάπτυξης.
Για τις ΗΠΑ ο όρος δωρεάν παιδεία δεν υπάρχει, ακόμα και στα πολιτειακά Πανεπιστήμια, τα δίδακτρα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Αλλά παρόλο που δίδακτρα επιβάλλονται, τα κριτήρια εισαγωγής είναι πάρα πολύ αυστηρά και συνυπολογίζεται μια πλειάδα πραγμάτων. Αυτό δυστυχώς για τα παιδιά των Αμερικανών δεν θα αλλάξει και το ακόμη χειρότερο είναι οτι το σπουδαστικό δάνειο βαρύνει αποκλειστικά τον φοιτητή. Αυτός υπογράφει την σύμβαση και όχι οι γονείς του π.χ για εκείνον. Η δωρεάν παιδεία, έστω αυτή η πολλές φορές κατ' επίφαση δωρεάν παιδεία, είναι κατάκτηση για την ελληνική κοινωνία και πρέπει να παραμείνει έτσι. Δεν μπορείτε να φανταστείτε το αγχος και την αγωνία ενός παιδιού 22-23 ετών, να πρέπει να αποπληρώσει απο $80.000 αν είναι σε πολιτειακό Πανεπιστήμιο, μέχρι $300.000 αν είναι σε ενα μεγάλο αναγνωρίσιμο Πανεπιστήμιο και τελειώνει μηχανικός ή γιατρός.

[byron]

Αρη δεν νομίζω ότι μπορώ να διαφωνήσω κάπου με τις απόψεις που έχεις για την ανώτατη εκπάιδευση. Το θέμα είναι ότι η έννοια "δωρεάν ανώτατη εκπαιδευση" είναι και ακούγεται πολύ όμορφη (σαφώς και είναι κατάκτηση), αρκεί κάποιος να πληρώνει για να παραμένει "ανώτατη". Και δυστυχώς τα πράγματα είναι άσχημα (εώς πολύ άσχημα αν λάβουμε υπ όψη μας τις κατατάξεις των ελληνικών πανεπιστημίων στον κόσμο.)

Αρχικά δημιουργήθηκε από aris_n
βλέπω να αντιμετωπίζεται η εισαγωγή στα Πανεπιστήμια όχι ως μια διαδικασία παραγωγική, στην διαδρομή της οποίας θα πρέπει να έχεις αποκομίσει γνώσεις και να συναγωνιστείς αξιοκρατικά τους συνυποψηφίους σου, αλλά ως μια ρουλέτα, ένας τζόγος, που λες ποντάρω εκεί και άμα κάτσει η μπίλια έκατσε και μετά βλέπουμε. Αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη.

Κάπου παλαιότερα είχα γράψει σε αυτό το thread το εξής που εξακολουθώ να το πιστεύω.

Αρχικά δημιουργήθηκε από byr0n
Το θέμα με την ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα θα παραμείνει νοσηρό όσο υπάρχει η νοοτροπία στην ελληνική κοινωνία ότι ο κάτοχος πτυχίου αυτόματα ανεβαίνει κοινωνικό επίπεδο.
Αυτό χρηματοδοτούν οι γονείς απ΄το γυμνάσιο με τα φροντιστήρια μέχρι και τις πανελλήνιες ενώ γνωρίζουν (και αδιαφορούν) ότι το πτυχίο του θα είναι άχρηστο αφού συνήθως σε οδηγεί σε 15χρονη ανεργία.

Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο. Όσα λεφτά και αν δωθούν, όσα ΤΕΙ-ΑΕΙ και αν ιδρυθούν το αποτέλεσμα θα είναι μια τρύπα στο νερό. Εκατομμύρια εκατομμυρίων ξοδεύονται στην λειτουργία ιδρυμάτων που μοναδικό σκοπό έχουν να συντηρούν οι φοιτητές την επαρχία.

Όσο το θέμα ανώτατη εκπαίδευση αντιμετωπίζεται με αυτόν τον τρόπο απ΄την κοινωνία (και την πολιτεία) δεν αλλάζει τίποτα. Είμαι 10000% σίγουρος ότι αν αύριο έβγαινε η τρόϊκα και επέβαλλε την ελεύθερη αλλά επί πληρωμή είσοδο στα πανεπιστήμια, οι αντιδράσεις της κοινωνίας θα ήταν τουλάχιστον χλιαρές.
Αν μη τι άλλο, οι σπουδές (ότι να΄ναι, αρκεί να πάρει πτυχίο) δίπλα στο σπίτι, είναι φθηνότερες απ΄τις σπουδές στη Ρουμανία/Βουλγαρία/βάλε ότι θέλεις.
Προσωπικά ξέρω 3 περιπτώσεις (πολύ κοντινές μου) όπου ο ένας πήρε πτυχίο Μηχανολογίας μετά από 14 χρόνια (!!), ο άλλος Φαρμακευτική μετά από 12 (Ιταλία και οι δύο), ενώ μια γνωστή μου στα ΤΕΙ Κοινωνικών Λειτουργων πήρε πτυχίο μετά από μόλις .....9.
Και η πλάκα είναι ότι και των 3 οι οικογένειες το θεωρούσαν.....φυσιολογικό.

[aris_n]

Συμφωνώ και εγώ στα λεγόμενα σου και πιστεύω οτι στην Ελλάδα παρόλα τα δεινά που πέρασε περνάει και ενας θεός ξέρει για πόσο θα τα περνάει ακόμα, έχουμε φοιτητές, έχουμε καθηγητές με όρεξη και δουλειά και σημαντικό έργο να επιδείξουν. Αρκεί να μην συνεχίζουμε την απαξίωση του Ελληνικού Πανεπιστημίου.

Για το δεύτερο που αναφέρεις, είναι δυστυχώς μια νοσηρή πραγματικότητα της οποίας θύματα είναι πρώτα απόλα οι ίδιοι οι φοιτητές, μετά οι οικογένειες τους και μετά η κοινωνία στην οποία οι άνθρωποι αυτοί θα κληθούν να δραστηριοποιηθούν και να εφαρμόσουν τι όποιες "γνώσεις" τους.
Προσπαθώ να θυμάμαι πάντα τις λέξεις που γράφει το πτυχίο μου και είναι οτι "απονέμεται το πτυχίο με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που το συνοδεύουν....". Δυστυχώς στα πτυχία μας όλοι βλέπουμε τα δικαιώματα και όχι τις υποχρεώσεις που απορρέουν απο αυτά. Το πήρες...αλλά τι πήρες;Πόσο μπορεί να υποστηρίξει τον τίτλο που κατέχει ο καθένας μας; Εδώ είναι το ζουμί...και δυστυχώς ενα μεγάλο ποσοστό των αποφοίτων σήμερα απλά κατέχει τον τίτλο, χωρίς να μπορεί να τον υποστηρίξει και αυτό είναι το πιο λυπηρό απ' ολα...οι "ανάπηροι" πτυχιούχοι όπως τους ονομάζω...

[sergiosm]

Αρχικά δημιουργήθηκε από aris_n
Αυτό ακριβώς λέω.
Κοίτα τι γράφεις:
Κοινωνιολόγος με 10 χρόνια δουλειά σε φροντιστήρια, που αν θυμάμαι καλά η κοινωνιολογία δεν είναι στις παννελήνιες (άρα "δίδασκε" κάποιο άλλο μάθημα; ) και ξαφνικά είπε...."Ρε δε πάω να μάθω πως διοικείται μια μονάδα υγείας;" Δεν παει να μην έχει ιδέα απο οικονομικά, απο διοικητικά, είναι κοινωνιολόγος, ΠΕ δηλαδή....μέσα και αυτός. Ε πως να μην θέλει διάβασμα να τελειώσει; Αυτό έλειπε να του το δώσουν και ταχυδρομικά το πτυχίο (δεν απέχει και πολύ πάντως). Και εμένα αν με έβαζες να τελειώσω ιστορικό αρχαιολογικό τώρα που έχω τελειώσει το φυσικό εδώ και καμια δεκαριά χρόνια, δύσκολο θα μου φανεί...αυτό δεν σημαίνει οτι είναι και αντικειμενικά δύσκολο....Σύγκρινε μόνο προγράμματα σπουδών μεταξύ όμορων σχολών και θα σου λυθούν οι απορίες....

Τους δίδασκε πολιτική οικονομία.

Αυτό που λες για το επίπεδο "γενικά" των εισακτέων σε μια σχολή είναι απολύτως σωστό.

Τώρα για τα προγράμματα σπουδών για να πω την αλήθεια δεν ξέρω. Δεν ενδιαφέρθηκα ποτέ να μπω στο ΕΑΠ (ίσως γιατί δεν έχει κάποιο αντικείμενο που θα με ενδιέφερε) και δεν τα έχω δει.

Κρίνω από τα λεγόμενα ανθρώπων που έχουν "επίπεδο" και έχουν πει ότι είναι δύσκολο και ότι θέλει δουλειά.

[Elesun]

Το ΕΑΠ απευθύνεται κυρίως σε ανθρώπους που για τον οποιοδήποτε λόγο δεν σπούδασαν μετά το λύκειο. Για πολλούς αποτελεί απωθημένο και για κάποιους άλλους προσωπικό στοίχημα. Θα συμφωνήσω με τον Άρη ότι οι περισσότεροι έχουν ήδη επιλέξει επαγγελματικό προσανατολισμό και απλά θέλουν ένα πτυχίο σαν "επιστέγασμα". Αν κρίνω και από τον μέσο όρο ηλικίας των εισακτέων, ο οποίος είναι κοντά στα 35+, ελάχιστοι είναι αυτοί που περιμένουν το πτυχίο να τους ανοίξει τα μάτια και τους επαγγελματικούς ορίζοντες. Βέβαια αν κάποιος επιθυμεί να ασχοληθεί πραγματικά με το αντικείμενο, πιστεύω ότι του δίνονται ευκαιρίες μέσω των καθηγητών - συμβούλων. Όσον αφορά την ύλη, είναι αρκετά συμπυκνωμένη και σε καμιά περίπτωση εύκολη.
Το παν είναι τι πραγματικά σε ενδιαφέρει. Το ίδιο όμως δεν ισχύει και με τα κανονικά εγχώρια πανεπιστήμια;