Με κλεισμένα τα 98 της...
Έζησε δυο παγκόσμιους πολέμους.
Γνώρισε τρία παιδιά, 7 εγγόνια, 2 δισέγγονα, έχασε έναν άντρα, μια κόρη και έναν εγγονό.
Το έμαθα πριν κανά 3ωρο και μέχρι εκείνη τη στιγμή πίστευα ότι δε θα τρέξει κάστανο.
Έλα που έτρεξε όμως...
Η ευχή μου (και η δική της φαντάζομαι), όλοι να φτάσουμε στο σημείο να λέμε στα εγγόνια μας ότι μου
έλεγε κι αυτή, να ευχόμαστε να φύγουμε γιατί δεν έχουμε τίποτα άλλο να περιμένουμε...
Σόρρυ για το άσχετο και το δακρύβρεχτο, αλλά μετά από τρια χρονάκια που σας ξέρω ψηφιακά,
δε ξέρω, αισθάνθηκα ότι ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.
Ξέρω, ότι νάναι....
(εμότικον με πικρό γέλιο έχουμε ; )