Η Ανω Χώρα Ωραίο χωρίο. Μ@λακια που είχα κολλήσει με την Αρτοτίνα εγώ τόσο καιρό και δεν ανέβαινα απο εκεί.
μπροστά μας ένα μικρό άγχος. Στη παρέα έχουμε ένα Bandit 1250 ... Ο δρόμος είναι χωματόδρομος απο Αμπελακιώτισα για Περδικόβρυση αλλά τι γίνεται με τα νερά του τελευταίου καιρού.
Οι ντόπιοι μας είπαν οτι απο Κρυονέρια είναι καλύτερα και έχει μόνο 4 χλμ χώμα. Λές να τη γλυτώσουμε?
... η Άνω Χώρα όπως φαίνεται απο την .....
καλά μαντέψατε .... την Κάτω Χώρα ....
Τη γλυτώσαμε εν μέρη .... εν μέρη γιατι ο δρόμος δεν ήταν χωματόδρομος όντως...... αλλά μέχρι τα κρυονέρια αυτο δεν ήταν άσφαλτος για το Bandit.
Από οτι φάνηκε όμως τον Δημήτρη δεν τον πείραξε πολύ, και ακολούθησε...
Σε αυτό το σημείο πρέπει να εξηγήσουμε γιατί η περιοχή λέγεται «Κράβαρα».
«Το βορειότερο κομμάτι της Ναυπακτίας, δυσπρόσιτο, άγονο με δαιδαλώδεις κορυφογραμμές και βαθιές χαράδρες ονομάζεται Κράβαρα. Για την ονομασία υπάρχουν αρκετές εκδοχές όπως, από τη λέξη Κράβαρι. Το τοπωνύμιο έλκει την ονομασία από τους Αλβανούς κατά μία εκδοχή. Την εποχή εκείνη περιοχές σαν την ορεινή Ναυπακτία τις ονόμαζαν Κράβαρι που σήμαινε τόπο πετρώδη, κρημνώδη , απότομο.»
εγώ πάντως τρελαίνομαι για τέτοια μέρη .... μαστίγωμα λέμε ....
Αυτός είναι και ο λόγος γιατι τα 1.000 χλμ δε βγαίνουν μέσα απο τα Κράβαρα. Το πάνω κάτω σε πλαγιές είναι ατελείωτο και οι δρόμοι δε βοηθάνε.
Άν όμως είναι ο προορισμός σου τότε θα σε ανταμείψουν απο την απίστευτη ομορφιά .... ομορφιά που βγαίνει σε όλο το μεγαλείο της βέβαια όταν μπείς.......
στο χώμα ....
αρχοντόπουλο
έτοιμο για κόψιμο λέμε για να χουμε να το χαιρόμαστε στο σπίτι μας τα Χριστούγεννα........ μιας και είναι τόσο όμορφο
Ο χωματόδρομος ήταν λιγότερο απο 4 χλμ τελικά οπότε δεν κούρασε το Bandit του Δημήτρη.
Βεβαια μετά το χώμα και τη προσπάθεια έρχεται και η ανταμοιβή.....
ο ποταμός Εύηνος και απο εκεί που ήρθαμε ....
Περδικόβρυση (πανέμορφο χωριό), κάτι στην όλη ιστορία μου έκανε κλικ με εκείνο το μέρος...
θα ξαναπάω σίγουρα
Περδικόβρυση – Κλέπα – Αράχωβα
ο δρομός παραμένει ασφαλτώδης αλλά δύσκολος για street μηχανές.
ανεπανάληπτες παραστάσεις όμως
όπως έχετε καταλάβει ανεβοκατεβαίνουνουμε πλαγιές και χαράδρες και με το που αφήνεις το ένα κάδρο έρχεται το άλλο ....
εδώ τίποτα δεν είναι σε οριζόντια θέση όλα σε κάθετες μορφές παρουσιάζονται
Αράχωβα – Δομνίστα .... ντάξ’ λέμε respect στη διαδρομή μέσα στα Έλατα....
κάπου εκεί αφήσαμε την Αιτωλοακαρνανία και πιάσαμε την αγαπημένη μου Ευρυτανία
Διαδρομή που μετά το Κρίκελο γίνεται ακόμα πιο όμορφη γιατι η άσφαλτος της είναι και πολυ καλή για στρίψιμο.
Δομνίστα - Κρίκελο - διασταύρωση για Καρπενήσι ....
Στάση για «Μαρκάρισμα»... και να φορέσουμε και ένα φλισάκι γιατι το κρύο έμπαζε πια...
Απο Άνω Χώρα - Κρίκελο οπου ξαναπιάνει η καλή άσφαλτος για γρήγορους ρυθμούς, τελικά κάναμε πολυ περισσότερο ώρα από όσο αρχικά πίστευα ένεκα του ανάγλυφου.
Κάπου εκεί γυρνάω και λέω του Δημήτρη, «μετά τη διασταύρωση για Καρπενήσι η βόλτα τελειώνει ....
εκτός και άν.......
- «αν τι ...»
- Εκτός και άν κατέβουμε στον Αι’ Γιώργη μέσω Καρπενησίου – Φουρνά (είχε γίνει σε ανάποδη φορά στην ετήσια του 2009)
- Βουρ...
Και πάνω που νόμιζα οτι τελειώσαμε με τις φώτο η φύση με ξεγέλασε...
Ο δρόμος Καρπενησίου – Καρδίτσας υπο τη σκιά του Βελουχίου. Απο εκεί θα περάσει μάλλον η πρώτη διαδρομή του φετινου 36ώρου.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
