με ενα ανεκδοτακι.
Πανε ο Γιωρικας κ η Συμελα στην Γαλλια, παρισι ,για πρωτη φορα.
Ο ξεναγος τους λεει οτι να προσεχουν γιατι το παρισι ειναι μεγαλο κ μπορει να χαθουν ευκολα.
Φτανουν λοιπον κ με το που κατεβαινουν απο το λεωφορειο η Συμελα εξαφανιζεται.
Πανε οι υπολοιποι στο ξενοδοχειο, ερχεται αστυνομια κλπ. ψαχνουν, περιμενουν, ερευνες, κακο..... περναει μια μερα, τιποτα. Περνανε δυο μερες. Τιποτα.
Το βραδυ της δευτερης μερας μπαινει ηΣυμελα εξαντλημενη στο ξενοδοχειο. Ο Γιωρικας τρεχει , την αγκαλιαζει, την φιλαει. δεν μπορει να το πιστεψει οτι βρηκε την γυναικα του. με τα πολλα καθονται να πιει ενα καφεδακι η Συμελα κ να τα πουνε.
λεει λοιπον>
Αστα Γιωρικα τι να σου πω. με το που φτασαμε εξω απο το ξενοδοχειο, ερχονται 2 νταγλαραδες , μου βαλανε σκουφο στο κεφαλι να μην βλεπω, με πηγαν που με πηγαν, κ με γ...μ..σαν 3 μερες.
-Μηπως τα παραλες ρε γυναικα. λειπεις μονο 2 μερες, της λεει ο Γιωρικας.
-ε θα παω και αυριο, απανταει αυτη
Ελπιζω να μην εχει γραφτει στο παρελθον, μιας κ ειμαι νεος.
κ παλι τους χαιρετισμους μου
Απάντηση με παράθεση
