+πολλάΑρχικά δημιουργήθηκε από el_hymador
Δηλαδή sorry κιόλας, είχατε ποτέ την εντύπωση ότι κάτι τόσο τζάμπα και τόσο illustration όσο η ιδιωτική τηλεόραση θα ήταν για το καλό μας;
+πολλάΑρχικά δημιουργήθηκε από el_hymador
Δηλαδή sorry κιόλας, είχατε ποτέ την εντύπωση ότι κάτι τόσο τζάμπα και τόσο illustration όσο η ιδιωτική τηλεόραση θα ήταν για το καλό μας;
Give me fuel, Give me fire
εγω μαζι σου ειμαι.αλλα για να πατησει πολυς κοσμος αυτο το μαγικο κουμπακι που λεγεται οφ κατι πρεπει να τους κεντρισει και τη μελισσα σου που εχεις στο αβαταρ δεν την κοβω να το κανειΑρχικά δημιουργήθηκε από el_hymador
..........
Αντί όλων αυτών, υπάρχει πάντα το μαμημένο κουμπάκι OFF! Με μια απλή κίνηση ενός δαχτύλου, καταφέρνεις το πιο καίριο πλήγμα στην τηλεόραση και σε όλους όσους λειτουργεί ως φερέφωνο τους.
....
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΚΟ ΧΕΡΟΒΟΛΟ, ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΚΟ ΔΕΜΑΤΙ...
Αρχικά δημιουργήθηκε από TROOPER
εγω μαζι σου ειμαι.αλλα για να πατησει πολυς κοσμος αυτο το μαγικο κουμπακι που λεγεται οφ κατι πρεπει να τους κεντρισει και τη μελισσα σου που εχεις στο αβαταρ δεν την κοβω να το κανει
Ρε συ Troop, φυσικα και δεν περιμενω απο την κυρα Τασουλα που ζει και αναπνεει για τα τουρκικα σηριαλ να πατησει το off ετσι ευκολα, ουτε απο τον μπαρμπα Μητσο που βελεπει Αυτια και στα καπακι πρωϊναδικα για να σαλεψει λιγο το τσουτσουνι του με τις μοντελες...
Υποτιθεται οτι ο κοσμος που κατεβηκε στις πλατειες τα εχει παρει και με την τηλεοραση! Ε και αντι να τη κλεισουν τη ρημαδα καθονται και λενε "ειδες εχθες τι ειπε ο ταδε;" "μονο 3 λεπτα μας αφιερωσαν οι καρ(γ)ιοληδες" κτλ-κτλ...δηλαδη παρανοια...απο τη μια τους κραζουμε και απο την αλλη τους θρεφουμε με τηλεθεαση...αν αυτο ειναι λογικο, τι να πω...
αν δε βλεπεις ποιο ειναι το λαθος που κανεις ουτε τωρα...τι να πω...κανεις λαθος υποθεσειςΑρχικά δημιουργήθηκε από el_hymador
.....
Υποτιθεται .......
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΚΟ ΧΕΡΟΒΟΛΟ, ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΚΟ ΔΕΜΑΤΙ...
δεν έχω κατέβει και δεν επρόκειται... δυστυχως δεν το έχω συζητήσει με αρκετούς που θα ήθελα αλλα εγω χάνω...
Τα βασικά ζητήματά μου ειναι δυο (χιλιάδες...)
1. Ότι η συμμετοχή σε κάτι που ξεκινησαν δεκα πατριώτες συντηρητικοί φάνηκε σε πολλούς-ες σαν "έστω κάτι γίνεται..." αν όχι σαν κάτι με επαναστατική προοπτική. Η λογική ότι κάποιοι "επιτέλους σηκώθηκαν από τον καναπέ" είναι τρεγικοί. Γιατί η επιλογή αυτή πρέπει να γίνεται όταν έχεις καναπέ και δε γουστάρεις και όχι επειδή σου πήραν τον καναπε και τον θέλεις πίσω...
2. Η επιβράβευση του απολιτικ απέναντι στην πολιτική με την ευροία έννοια. Η πολιτική δεν είναι τα κόμματα είναι οι επιλογές στην καθημερινής ζωή. Και τα κόμματα δεν είναι πολιτική, εταιρείες είναι. Η αγιοποίηση του απολιτικ είναι ο σωστός δρόμος για το 1936... Αλλά όχι στην Ισπανια λίγο πιο βόρειοανατολικά...
3. Η απονομιμοποίηση της σύγκρουσης μέσα από την φετιχοποίηση της ειρηνικής διαμαρτυρίας. Προφανώς είναι λογικό και σωστό να υπάρχουν και τέτοιες αλλα όχι καταγγέλοντας εκ τον προτέρων ακόμα και την πιθανότητα της σύγκρουσης...
4. Το γλύψιμο από κάποια μμε θα έπρεπε να προβληματίσει πολλούς και όχι να επιβεβαιώνει ανατρεπτικές προοπτικές.
5. Δεν είμαι εγω σε θέση να πω αν κάποιος πρέπει να πάει η όχι. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Και ο καθένας πάει εκεί για δικούς του ατομικούς λόγους. Απλά οι πολλοί μικροί ατομισμοί δεν παράγουν συλλογικότητες αλλα μικροσυμφέροντα.
σεμνά και ταπεινά ο μαλάκς ο αφισοκολητής...
γης μαδιαμ...
ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ "ΣΕΝΤΟΝΙ"!
Το έχω ανήρτησει αλλού, το βάζω και εδώ για σας σπάσω τα αρχίδια με το scroll...
Σκόρπιες σκέψεις που μαντρώσαν τα εγκεφαλικά μου τσοπανόσκυλα…
Που πάμε τελικά και που θα μας οδηγήσει όλη αυτή η κατάσταση;
Κανείς δεν μπορεί να ξέρει και όποιος επιχειρεί να βγάλει συμπεράσματα για το τι μέλει γενέσθαι, θυμίζει άρρωστο "στοιχηματζή" που μελετά σε βάθος το πρωτάθλημα της β' εθνικής του Καζακστάν... κοινώς δεν ξέρουμε , αλλά νομίζουμε ότι το 'χουμε. Ωστόσο, σε αντίθεση με τη "basket case" του "στοιχηματζή", στην προκειμένη περίπτωση έχουν ήδη αρχίσει να διαφαίνονται πολλά θετικά στοιχεία. Μιλάω για τα απτά, αυτά που συμβαίνουν τώρα γύρω μας και που τα βιώνουμε όλοι μας. Για το αύριο δεν ξέρω, σχωράτε με...
-Πρώτα απ΄ όλα, μετά από πολλά χρόνια αποκτήσαμε ξανά συλλογικότητα...
...και μάλιστα συλλογικότητα που δεν εκπορεύεται / υποκινείται από τα γνωστά "είμαστε όλοι πράσινοι", "είμαστε όλοι μπλε", "είμαστε όλοι animal print" κ.τ.λ.-κ.τ.λ. Εδώ δεν μας "ενώνει" η κοινή αγωνία για το διορισμό του βλαμμένου ξάδερφου στη κοινότητα Κάτω Κερασιάς. Δεν αποθεώνουμε σε προκάτ και κιτσάτους άμβωνες τεχνοκράτες που θέλουν να το παίξουν λαϊκιστές (ή λαϊκιστές που θέλουν να το παίξουν τεχνοκράτες) για να νομιμοποιηθεί το αυθαίρετο. Εδώ κινδυνεύουμε όλοι μας από την απειλή του πύρινου και ακανθωτού γίγα - dildo που το λένε ΔΝΤ! Επιτέλους απεγκλωβιστήκαμε από το μικρόκοσμο της καθημερινότητας μας και ενωθήκαμε σε ένα κοινό σκοπό. Με είδες και σε είδα εκεί στην πλατεία και αμφότεροι σκεφτήκαμε "αυτός τι κάνει εδώ;". Δεν το περίμενες ποτέ από εμένα όπως και εγώ δεν το περίμενα ποτέ από εσένα, να όμως που κατεβήκαμε μαζί! Αδυνατώ να πιστέψω πως θυσίασες τις απογευματινές κουτσομπολίστικες εκπομπές για λοβοτομημένους και εσύ αδυνατείς να πιστέψεις ότι θυσίασα τον απογευματινό (αξίας 15% του επιδόματος ανεργίας) καφέ μου. C est magnifique! Ένα το κρατούμενο.
-Έχουν μπερδέψει τα μπούτια τους. Ξέρετε ποιοί...
...οι "απέναντι", αυτοί που τρώνε τα φάσκελα. Αυτό φαίνεται από τις σπασμωδικές και ανοργάνωτες αντιδράσεις τους. Δεν έχουν αντιμετωπίσει ξανά κάτι τέτοιο και δεν ξέρουν πώς να το διαχειριστούν. Εκτός της τεράστιας μαζικότητας, αυτό που συμβαίνει δεν είναι «φονιάδες - των – λαών - αμερικάνοι» με βλέμμα αγελάδας και περπάτημα ζόμπι, δεν είναι πόλεμος στα χαρακώματα των κάδων σκουπιδιών. Αυτά τα «είχανε» στο χαλαρό και ξέρανε πώς να τα αντιμετωπίσουνε. Εδώ πρόκειται για ένα μοναδικό στα χρονικά κοινωνικό φαινόμενο (ακόμα είναι νωρίς για να το πούμε κίνημα...) που μετά την Ισπανία, το βιώνουμε και στην Ελλάδα. Φαινομενικά ακίνδυνο (και όντως έτσι είναι για εμάς) αλλά δυνητικά πολύ επικίνδυνο για αυτούς! Και μόνο η αμηχανία τους βγάζει τρελό γέλιο. Ανάθεμα και αν είχε στο μυαλό του o Zάκερμπεργκ όταν έφτιαχνε το φατσοβιβλίο για να χτυπάει γκομενάκια στο Harvard, ότι θα αποτελούσε τον οργανωτικό πυρήνα των "αγανακτισμένων" στην Ιβηρική και στα Βαλκάνια. Να όμως, που το δαιμονοποιημένο από τις ανοργασμικές ψυχολόγους - κοινωνιολόγους των μεσημεριανάδικων, internet, τελικά αποδείχτηκε ένα πρώτης τάξεως μέσο επικοινωνίας στο σύγχρονο πύργο της Βαβέλ που ζούμε. Γιατί μπορεί να μιλάμε την ίδια γλώσσα αλλά δεν επικοινωνούμε... ή μάλλον καλύτερα, δεν επικοινωνούσαμε. Και σκέφτομαι εγώ τώρα... αφού το internet κατάφερε να ενώσει και να κινητοποιήσει ΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ και όχι virtual, χιλιάδες από εμάς, αφού μέσω αυτού "ανακαλύψαμε" ό ένας τον άλλον, μήπως έχει και παραπέρα; Μήπως τελικά είναι δυνατόν να λειτουργήσει η Άμεση Δημοκρατία σε πολυπληθείς κοινωνίες; Ένα πανελλαδικό forum π.χ., όπου ο καθένας θα λέει τη γνώμη του και θα αποφασίζουμε από κοινού για τα πάντα... μη γελάς εσύ εκεί πίσω, γιατί έτσι και σου έλεγα πριν 3 χρόνια ότι θα μαζευόταν 100.000 κόσμος μέσω του FB στο Σύνταγμα, πάλι θα γέλαγες! Ίσως τελικά οι κυβερνο - χίπηδες που τα έλεγαν αυτά από τη δεκαετία του 90 να μην ήταν και τόσο γραφικοί όσο νομίζαμε…
-"Έξω οι φασίστες", "Έξω τα κομμούνια", “Όχι σημαίες”, "Ο Θεός θα κάψει τη Βουλή", "Είναι σχέδιο των εβραίων", "Οι καντίνες σερβίρουν σουβλάκια με χοιρινό Βουλγαρίας", "Να ακουστούμε όλοι δημοκρατικά - μη μιλάς εσύ, σου απαγορεύω!"...
...Αναμενόμενο πιστεύω. Βγήκαμε όλοι με φόρα 15χρονου που επισκέπτεται για πρώτη φορά *δελο και θέλουμε να ρεφάρουμε, γιατί όπως και να το κάνουμε, ένα μπούκωμα λανθάνουσας επανάστασης και οργής το είχαμε μέσα μας. Παραδοσιακά, ως ο πιο "υποψιασμένος" (τρομάρα μας) λαός της υφηλίου, βλέπουμε παντού φαντάσματα, συνωμοσίες και καπελώματα. Οk, δεκτόν, αλλά βρε άνθρωποι πόση ανασφάλεια πια; Αν δεν μας αρέσει κάτι δεν το υιοθετούμε και πάμε παραδίπλα, ας μη χαλιόμαστε με τέτοια. Δεν αξίζει τον κόπο και στην τελική, πιστεύω ότι με τόση πρίζα στον κόσμο, οποιασδήποτε και αν θελήσει να κάνει κιχ σε απόχρωση πράσινου, κόκκινου, μπλε ή μαύρου, θα το σκέφτεται πολύ σοβαρά, γιατί θα φάει γιούχα που θα περισσέψει και για τα εγγόνια του. Στο δια ταύτα, όσων αφορά στη δυναμική των αντιδράσεων όλου αυτού του ετερόκλητου πλήθους, υπάρχουν δύο «οργανωμένες» κατευθύνσεις:
α) Τα συνθήματα γηπεδικού ύφους (και ήθους) με αποδέκτη τους εξωτερικούς τοίχους της Βουλής. Επειδή χέζω πατόκορφα το πολιτικώς ορθό και ξερνάω με απόψεις του στυλ "ναι, αλλά μουντζώνουν και βρίζουν το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και τη γαλανόλευκη…" , υπενθυμίζω σε όλους όσους χαλιούνται με την κατάσταση, ότι αυτοί που βρισκόντουσαν και βρίσκονται εντός της Βουλής, έχουν ατιμάσει με τις πράξεις του πολλάκις και κατ΄ επανάληψη, τόσο το μνημείο, όσο και τη γαλανόλευκη… οπότε γκιβ ας ε μπρεϊκ, που λένε και οι Εσκιμώοι.
β) Λαϊκή συνέλευση στην πλατεία. Συμβαίνει. Γιατί δεν πάς να δεις τι παίζει πριν κατακρίνεις; Αν δεν σου αρέσει, σηκώνεσαι και φεύγεις ή ακόμη καλύτερα, παίρνεις το λόγο και λες και στους υπόλοιπους τι δεν σου αρέσει. Θα σε ακούσουν. Αυτό είναι το νόημα της όλης υπόθεσης άλλωστε. Φυσικά θα πρέπει να καταλάβεις ότι σε αυτές τις πρώιμες προσπάθειες αυτό-οργάνωσης, δεν θα έχεις πόντιουμ με το όνομα σου σε καρτελάκι, ούτε και μικρόφωνο με φωτάκι που θα ανάβει όταν μιλάς. Ίσως πάλι η οργάνωση να μη θυμίζει ημερίδα για την πλαστική χειρουργική σε συνεδριακό χώρο πεντάστερου ξενοδοχείου. Πολύ περισσότερο δε (το νου σου ε; αυτό που θα γράψω πιο κάτω ίσως σε συγκλονίσει! ) μπορεί αυτά που θα πεις να μην γίνουν αποδεκτά. Ω ναι, οι καινοτόμες και ρηξικέλευθες ιδέες / απόψεις σου, ίσως να μη συγκινήσουν το ακροατήριο και να πληγωθεί ο εγωισμός σου. Ωστόσο σκέψου για λίγο… αυτό είναι το θέμα μας; Να επιβάλουμε την άποψη μας; Μήπως το ότι έχεις τη δυνατότητα να εκφράσεις την άποψη σου ελεύθερα και να σε ακούσουν πολύ περισσότεροι από την παρέα σου, είναι το σημαντικότερο; Να ακούσεις και άλλους πέραν από τους κολλητούς και τις κολλητές σου; Να επεξεργαστείς πράγματα που άκουσες και να αναλογιστείς γιατί αυτά που είπες, ς τα χειροκρότησε μόνο ό βρόντος; Σκέψου και μου λες…
-Πάρε μια μαργαρίτα στο χέρι και άρχισε να τη μαδάς…
...με σημαία, χωρίς σημαία, με σημαία, χωρίς σημαία, με σημαία, χωρίς σημαία… μας τα πρήξατε με τη σημαία! Καταλαβαίνω, ή μάλλον καλύτερα ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ, το ότι μερικοί εκτός του, 20% cotton – 80% nylon, του μπλε – λευκού χρώματος και της «Made in China” ταμπελίτσας, βλέπουν στη σημαία πολύ περισσότερα. Δεν είναι θέμα αντίστοιχο της εικονολατρίας , μην τα μπερδεύουμε παιδιά. Ορισμένοι άνθρωποι, γούστο τους και καπέλο τους και μαγκιά τους, θέλουν να προσδιορίσουν τη ταυτότητα τους ΜΕΣΩ της σημαίας και όχι ΛΟΓΩ της σημαίας. Η σημαία για κάποιον μπορεί να περικλείει –ως σύμβολο και όχι ως αντικείμενο- τις χαρές και τις λύπες του, τους ανθρώπους που αγαπά, τη Γη που έχει δουλέψει, όλη του τη ζωή -να το πω και έτσι- που έχει περάσει σε αυτή τη συγκεκριμένη γωνιά του πλανήτη. Καλώς κάνει και πράττει αν αυτό τον εκφράζει! Ξεκολλάτε! Αν μια μικρή μειοψηφία ΗΛΙΘΙΩΝ έχει με τσαμπουκά καπηλευτεί τη σημαία ως σύμβολο των ακραίων πεποιθήσεων της, δεν φταίει η σημαία για αυτό. Αν τη σημαία την έχουν θλιβερά αναρτήσει έξω από μίζερες δημόσιες υπηρεσίες και έξω από κάθε κρατικό κωλοχανείο, πάλι δεν φταίει η σημαία για αυτό! Απ΄ την άλλη, αν κάποιοι με τον ίδιο τσαμπουκά και «νταβατζιλίκι» έχουν πάρει τα πνευματικά δικαιώματα τις αριστεράς ως ιδεολογική τοποθέτηση και σε χρεώνουν ως «δικό τους» άπαξ και έχεις μαλλιά, συγκεκριμένο dress code και χρησιμοποιείς λέξεις όπως «κεφάλαιο», «λαός», «καπιταλισμός» κτλ-κτλ, ε, συγνώμη που θα το γράψω, αλλά να πάνε να γ@μηθούνε και αυτοί! Έλεος πια με τις ταμπέλες, έχω την εντύπωση ότι όλοι όσοι συμμετέχουμε σε αυτό το κοινωνικό φαινόμενο, συναθροιζόμαστε επειδή επιτέλους κάπου συμφωνούμε και όχι για να λύσουμε τις –πιστέψτε με, ελάχιστες πλέον- διαφορές μας! Ας κάνουμε όλοι ένα βήμα υποχώρησης (τόσο δύσκολο είναι πια; ) ώστε να συνυπάρξουμε, αποδεχόμενοι τη διαφορετικότητα των διπλανών μας.
-«Δεν έχετε συγκεκριμένες θέσεις, δεν προτείνετε κάτι, είστε απολιτίκ! Ως εκ τούτου αυτό το κίνημα (κοινωνικό φαινόμενο εξακολουθώ να το λέγω εγώ) είναι καταδικασμένο να αποτύχει»…
...αυτά είπαν κάποιοι που αδημονούν η όλη ιστορία να αποκτήσει «ταυτότητα» (φαντάζομαι για τους δικούς του λόγους ο καθένας). Μισό, να οπλίσω…
ΜΠΑΜ1: Απολιτίκ και στα μούτρα σας ρε! Είστε τόσο ανόητοι (ή τόσο βαλτοί), που συγχέετε την πολιτική με την κομματική τοποθέτηση. Δεν είναι το ίδιο και όσο και αν χτυπάτε τον κώλο σας κάτω, δεν πρόκειται ποτέ αυτά τα δύο να συγχωνευθούν! Αν δεν είναι καραμπινάτη ΠΟΛΙΤΙΚΗ θέση (με την έννοια της συμμετοχής στα κοινά) αυτό που συμβαίνει, τότε δεν ξέρω και εγώ τι θα μπορούσε να είναι!
ΜΠΑΜ2: Χίλια συγνώμη αν τόσες χιλιάδες κόσμου δεν έχει ακόμη συντάξει ιδεολογικό μανιφέστο και καταστατικό! Λυπούμαστε πολύ αν μέσα σε λίγες ημέρες δεν καταφέραμε να δώσουμε λύσεις στα ζητήματα που ταλανίζουν επί δεκαετίες τη χώρα… είδαμε και όσους είχανε συγκεκριμένες θέσεις και προτάσεις πόσο καλά τα πήγανε βέβαια… Αδυνατώ πάντως να πιστέψω, όσο βλαμμένοι ή κουτοπόνηροι και αν είστε, ότι δεν έχετε ακόμη αντιληφθεί πως υπάρχουν -ακατέργαστες μεν, σαφείς δε – κάποιες γενικές και κοινές απαιτήσεις από τον κόσμο. Πραγματικά εκπλήσσομαι, γιατί υποτίθεται ότι εσείς έχετε γυμνασμένα αισθητήρια και αφουγκράζεστε τον κοινωνικό παλμό. Πόσο νιά-νιά θέλετε να γίνει εν πάση περιπτώσει; Λοιπόν αν θέλετε το ρεζουμέ: ΤΟΝ ΠΟΥΛΟ ΟΛΟΙ ΣΑΣ, Σ-Ι-Χ-Α-Θ-Η-Κ-Α-Μ-Ε! Ανώριμο; Χοντροκομμένο; Αυτό είναι! Και όταν λέμε όλοι σας, εννοούμε ΟΛΟΙ ΣΑΣ! Ακούω τώρα τελευταία, πως δεν είναι σωστό να γενικεύουμε, γιατί λέει υπάρχουν και σωστοί πολιτικοί – βουλευτές ή κόμματα που δεν συμμετείχαν στο συλύβδην και κατ’ εξακολούθηση βιασμό της χώρας και τον πολιτών της, όλα αυτά τα χρόνια… τι λέτε βρε μαλάκες; (το «μαλάκες» ούτε καν αγγίζει τα όρια του εμφατικού σε αυτή την περίπτωση, καθώς πρέπει χαρακτηρισμός είναι!) Μόνο και μόνο η συμμετοχή σε αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα αποτελεί έγκλημα! Ποιος πολιτικός ως μονάδα είχε το σθένος , να καταγγείλει τα κακώς κείμενα της παράταξης του; Ποιο κόμμα και ποιος βουλευτής είπε τα πράγματα με το όνομα τους, αδιαφορώντας για το κόστος; Οι όποιες «λιποταξίες» και παραιτήσεις αφορούσαν καθαρά τα προσωπικά σας συμφέροντα, οι όποιες συναινέσεις μεταξύ σας γινόντουσαν για τους ίδιους λόγους. Μια φατρία ήσασταν και είστε και ειλικρινά βαρεθήκαμε τις καθημερινές και επιτηδευμένες παραστάσεις αντιπαλότητας που δίνετε. Μπορεί κάποιοι να μην έχουν κλέψει, αλλά είναι βιτσιόζοι. Τι εννοώ; Τους καυλώνει η εξουσία! Δεν είναι κακό, αλλά στη κρεβατοκάμαρα σας παιδιά τα BDSM παιχνιδάκια σας. Πόσο μαζοχισμό να αντέξουμε πια;
Υ.Γ. Μιας που φτάσαμε ως εδώ ακούστε και αυτό… οι παχυλά αμειβόμενοι σύμβουλοι σας είναι Γ.Τ.Π.Καβάλα! Ακόμα και το μεγαλύτερο μπάζο σε θέματα επικοινωνιακής πολιτικής, αντιλαμβάνεται το ότι αν κάποιος από εσάς υιοθετούσε ένα διαφορετικό, έξω από τα επαναλαμβανόμενα μέχρι σημείου αηδίας πολιτικό προφίλ, αν έλεγε δυο – τρεις αλήθειες και αν τάραζε λίγο τα νερά, θα μας κέρδιζε! Όλους εμάς που είμαστε τώρα στους δρόμους και που επιθυμούσαμε –επιτέλους- κάτι διαφορετικό! Και ας το έκανε χωρίς ειλικρίνεια, ας είχε άλλα πράγματα στο μυαλό του. Αλήθεια σας λέω ρε! Τώρα όμως είναι αργά… T.O.N. P.O.U.L.O. τι - οου – εν, πι –οου – γιου- ελ – οου.
-Αυτό και κλείνω...
...Το αν θα έχει συνέχεια αυτό το κοινωνικό φαινόμενο εξαρτάται από εμάς και μόνο από εμάς, γιατί πολύ απλά το θρέφει η συμμετοχή, ενώ το αδυνατίζει η απουσία. Αν εξασφαλιστεί η συνέχεια, θα έχουμε κερδίσει! Το σύνολο των νέων ιδεών, των τάσεων, των δράσεων και των ανθρώπων που θα αποτελέσουν τη δυναμική μιας καθολικής αλλαγής, θα γεννηθούν εκεί, στις πλατείες και στους δρόμους. Είμαι σίγουρος δε, ότι οι διεργασίες αυτές έχουν ήδη ξεκινήσει και δεν το έχουμε πάρει πρέφα, συμβαίνουν γύρω μας και μέρα με τη μέρα, ωριμάζουν και αποκτούν σφρίγος. Οργάνωση; Σαφώς χρειάζεται, επικουρικά, για αυτά που πρόκειται να συμβούν σχεδόν από μόνα τους. Αν υπάρχει ένας νόμος που διέπει αυτό το κοινωνικό φαινόμενο, δεν είναι άλλος εκτός από τη φυσική επιλογή του Δαρβίνου! Ορισμένα πράγματα θα ξεπεταχτούν και στη συνέχεια θα ατονήσουν, ένα από αυτά όμως, θα αποτελέσει τη γενική συνισταμένη με την οποία θα συμπορευθούμε όλοι. Όλα αυτά δεν αποτελούν φυσικά πρόβλεψη, απλά αίσθηση… Πέραν όμως της συμμετοχής, το σημαντικότερο είναι να αντιληφθούμε πως αν επιθυμούμε να αλλάξουμε μια κατάσταση, οφείλουμε πρωτίστως να αλλάξουμε και εμείς, να είμαστε διατεθειμένοι για αυτό, ο καθένας ξεχωριστά . Γιατί το σύνολο δεν είναι παρά ένα άθροισμα των μερών που το αποτελούν. Σε αντίθεση με τις ενοχές περί συμμετοχής στο φαγοπότι που προσπαθούν να μας επισυνάψουν, έχουμε και εμείς ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης, αλλά σε διαφορετικούς τομείς…
Το πρόβλημα μας λένε πως είναι οικονομικό, εγώ πιστεύω πως πάνω απ όλα είναι κοινωνικό και μετά όλα τα άλλα. Έχουμε αντικαταστήσεις ανθρώπινες αξίες, απαραίτητες για τη συνοχή μια υγιούς κοινωνίας πολιτών, με το χρήμα. Έχουμε υποβαθμίσει και ευτελίσει χαρακτηριστικά όπως την καλοσύνη, την μετριοφροσύνη, την αλληλοβοήθεια και έχουμε ανάγει ως ιδανικά την ιδιοτέλεια, τον ωχαδερφισμό και το προσωπικό μας συμφέρον. Μόνοι μας, απέναντι σε έναν αόρατο εχθρό, τους «άλλους». Το να αλλάξουμε όλη αυτή τη κατάσταση δεν απαιτεί μεγάλη προσπάθεια, αρκεί να αποκτήσουμε όλοι ένα θετικό πρόσημο στη συμπεριφορά μας και να λειτουργήσουμε επιτέλους ως μέλη μιας κοινωνίας και όχι ως μονάδες.
Μεταξύ μας…
...Οικονομικός αναλυτής δεν είμαι και φαντάζομαι ούτε οι περισσότεροι από εσάς. Ωστόσο καλό είναι να προσπαθήσουμε να μάθουμε και να αντιληφθούμε (στον βαθμό που μπορούμε) ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτών που υποστηρίζουμε, όπως «Στάση πληρωμών», «Επιστροφή στη δραχμή» κτλ – κτλ. Δεν πρόκειται να αναπαράγω τα εφιαλτικά σενάρια που ξερνάνε τα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης, υπάρχει όμως περίπτωση πολλά από αυτά που απαιτούμε, να έχουν ως αποτέλεσμα μικρές ή μεγάλες αλλαγές στις συνήθειες μας. Παράδειγμα 1: Μπορεί για εμένα να μη σημαίνει τίποτα το ότι δεν θα αποκτήσω ποτέ smart phone (γιατί πιθανόν θα κοστίζουν περισσότερο , ενώ οι μισθοί θα είναι μικρότεροι ) για άλλους όμως μπορεί αυτό να αποτελέσει αιτία κατάθλιψης… το δέχομαι, απλά να το ξέρετε όλοι σας εκεί έξω και να προσαρμοστείτε αναλόγως. Δηλαδή είτε να πείτε στα παπάρια μου τα smart phones, είτε να αποφασίσετε πως δεν μπορείτε να ζήσετε χωρίς smart phone, τούμπανο αμάξι, επώνυμα ρούχα, χαϊλίκια σε μπουζουκερί και clubs και να πορευτείτε αναλόγως. Παράδειγμα 2: Αναπόφευκτα, οι μεγαλουπόλεις ίσως να μην μπορούν να συντηρήσουν τόσο κόσμο… έχει ωριμάσει μέσα σας η ιδέα του να την κάνετε για το χωρίο; Θα σας πηγαίνει η γαλότσα; Βρίσκετε το άρμεγμα της κατσικούλας fun ή αποκρουστικό;
Πείτε με υπερβολικό, απλά χρειάζεται να αντιληφθούμε ότι πολύ σύντομα ίσως εμείς να ορίσουμε τις μοίρες μας και αυτό παρ΄ όλο που εκ πρώτης φαντάζει super wow, ίσως τελικά (για μερικούς από εμάς) να είναι πολύ βαρύ φορτίο. Όχι τίποτα άλλο, απλά να μην βρίζουμε και μουτζώνουμε τους εαυτούς μας αύριο – μεθαύριο, αντί των πολιτικών. Για αυτό σου λέω… σκέψου!
Χρήσιμες σημειώσεις:
-Δεν είμαι φασίστας
-Δεν είμαι κομμουνιστής
-Δεν παίρνω μαζί μου σημαία, ωστόσο όταν την βλέπω στο εξωτερικό –για ανεξήγητους λόγους- γουστάρω μέχρι δακρύων.
-Αν θες την άποψη μου, οι πραγματικοί ένοχοι είναι οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, οι παγκοσμιοποιημένες τράπεζες και όλα τα @@δάκια που μας λογίζουν ως δείκτες και spreads. Οι πολιτικοί «μας» είναι και αυτοί ένοχοι, αλλά αποτελούν απλώς ηλίθιους που έπεσαν στη φάκα
-Δεν είμαι κομμουνιστής (σε περίπτωση που διάβασες το από πάνω και σου μπήκαν ιδέες)
-Δεν είμαι Τσίπρας …γιατί έχω τσίπα (σε περίπτωση που αναρωτιέσαι τι είμαι, αφού δεν είμαι ούτε κομμουνιστής, ούτε φασίστας)
-Είμαι εγώ και ορίζομαι από εμένα
-Αν το θέλετε ευχαρίστως να συζητήσουμε ορισμένα πράγματα με αφορμή όλα τα ανωτέρω
-Αν θέλετε αν με βρίσετε, ελεύθερα, αλλά με λίγη φαντασία ρε παιδά…το «άντε γαμήσου αρχίδι» στερείται δημιουργικής έκφανσης και χρειάζεται να είμαστε δημιουργικοί στην παρούσα φάση.
Δε χρειαζόταν το σεντόνι. Αυτο έφτανε ρε Χυμ!Αρχικά δημιουργήθηκε από el_hymador
Το πρόβλημα μας λένε πως είναι οικονομικό, εγώ πιστεύω πως πάνω απ όλα είναι κοινωνικό και μετά όλα τα άλλα. Έχουμε αντικαταστήσεις ανθρώπινες αξίες, απαραίτητες για τη συνοχή μια υγιούς κοινωνίας πολιτών, με το χρήμα. Έχουμε υποβαθμίσει και ευτελίσει χαρακτηριστικά όπως την καλοσύνη, την μετριοφροσύνη, την αλληλοβοήθεια και έχουμε ανάγει ως ιδανικά την ιδιοτέλεια, τον ωχαδερφισμό και το προσωπικό μας συμφέρον. Μόνοι μας, απέναντι σε έναν αόρατο εχθρό, τους «άλλους». Το να αλλάξουμε όλη αυτή τη κατάσταση δεν απαιτεί μεγάλη προσπάθεια, αρκεί να αποκτήσουμε όλοι ένα θετικό πρόσημο στη συμπεριφορά μας και να λειτουργήσουμε επιτέλους ως μέλη μιας κοινωνίας και όχι ως μονάδες.
Συνέβη δε ως λέγουσιν, άνδρα εν τη μάχη παρείναι το είδος και την σκευήν άγροικον. Ούτος των βαρβάρων πολλούς καταφονεύσας αρότρω, μετά το έργον ην αφανής. Ερόμενοις δε Αθηναίοις άλλο μεν ο θεός ες αυτόν έχρησεν ουδέν, τιμάν δε Εχετλαίον εκέλευσεν ήρωα." (Παυσανίας βιβλ. 1, κεφ. 32)
Αρχικά δημιουργήθηκε από thou-vou
δεν έχω κατέβει και δεν επρόκειται... δυστυχως δεν το έχω συζητήσει με αρκετούς που θα ήθελα αλλα εγω χάνω...
Τα βασικά ζητήματά μου ειναι δυο (χιλιάδες...)
1. Ότι η συμμετοχή σε κάτι που ξεκινησαν δεκα πατριώτες συντηρητικοί φάνηκε σε πολλούς-ες σαν "έστω κάτι γίνεται..." αν όχι σαν κάτι με επαναστατική προοπτική. Η λογική ότι κάποιοι "επιτέλους σηκώθηκαν από τον καναπέ" είναι τρεγικοί. Γιατί η επιλογή αυτή πρέπει να γίνεται όταν έχεις καναπέ και δε γουστάρεις και όχι επειδή σου πήραν τον καναπε και τον θέλεις πίσω...
2. Η επιβράβευση του απολιτικ απέναντι στην πολιτική με την ευροία έννοια. Η πολιτική δεν είναι τα κόμματα είναι οι επιλογές στην καθημερινής ζωή. Και τα κόμματα δεν είναι πολιτική, εταιρείες είναι. Η αγιοποίηση του απολιτικ είναι ο σωστός δρόμος για το 1936... Αλλά όχι στην Ισπανια λίγο πιο βόρειοανατολικά...
3. Η απονομιμοποίηση της σύγκρουσης μέσα από την φετιχοποίηση της ειρηνικής διαμαρτυρίας. Προφανώς είναι λογικό και σωστό να υπάρχουν και τέτοιες αλλα όχι καταγγέλοντας εκ τον προτέρων ακόμα και την πιθανότητα της σύγκρουσης...
4. Το γλύψιμο από κάποια μμε θα έπρεπε να προβληματίσει πολλούς και όχι να επιβεβαιώνει ανατρεπτικές προοπτικές.
5. Δεν είμαι εγω σε θέση να πω αν κάποιος πρέπει να πάει η όχι. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Και ο καθένας πάει εκεί για δικούς του ατομικούς λόγους. Απλά οι πολλοί μικροί ατομισμοί δεν παράγουν συλλογικότητες αλλα μικροσυμφέροντα.
σεμνά και ταπεινά ο μαλάκς ο αφισοκολητής...
πέστα ξανά
πέστα ξανά γαμώ το φελέκι μου γαμώ
άντε πια με τη μαλακία
πήξαμε
αϊ στο διάολο πια
Να το ξαναπαραθέσω για να γίνει πιο κατανοητό;
Τα είπε όλα.
Δηλαδή τι να πεις τώρα για την άποψη αυτή;
Μπορεί κάποιος που τώρα ξύπνησε από τον ασφικτικό μικρόκοσμό του και παλεύει να το διατηρήσει (όχι να τον ανατρέψει, όχι να τον διευρύνει για να χωρέσει και άλλους μέσα) να έχει τέτοια άποψη; Τέτοιας ποιότητας και τέτοιου βάθους;
Ευτυχώς για την εποχή, που κάτι τέτοιες απόψεις ξεχωρίζουν εύκολα, σαν το φάρο στο σκοτάδι
Δυστυχώς που όταν γίνονται κατανοητές, είναι αργά
Κοίτα να δεις που θτονε ψηφίσω άμα θέσει υποψηφιότητα
Παρ όλο που είμαι ένας απ αυτούς που είναι σχεδόν καθημερινά στην πλατεία, δε θα διαφωνήσω και πολύ με τον ΘΒ…Αρχικά δημιουργήθηκε από thou-vou
δεν έχω κατέβει και δεν επρόκειται... δυστυχως δεν το έχω συζητήσει με αρκετούς που θα ήθελα αλλα εγω χάνω...
Τα βασικά ζητήματά μου ειναι δυο (χιλιάδες...)
1. Ότι η συμμετοχή σε κάτι που ξεκινησαν δεκα πατριώτες συντηρητικοί φάνηκε σε πολλούς-ες σαν "έστω κάτι γίνεται..." αν όχι σαν κάτι με επαναστατική προοπτική. Η λογική ότι κάποιοι "επιτέλους σηκώθηκαν από τον καναπέ" είναι τρεγικοί. Γιατί η επιλογή αυτή πρέπει να γίνεται όταν έχεις καναπέ και δε γουστάρεις και όχι επειδή σου πήραν τον καναπε και τον θέλεις πίσω...
2. Η επιβράβευση του απολιτικ απέναντι στην πολιτική με την ευροία έννοια. Η πολιτική δεν είναι τα κόμματα είναι οι επιλογές στην καθημερινής ζωή. Και τα κόμματα δεν είναι πολιτική, εταιρείες είναι. Η αγιοποίηση του απολιτικ είναι ο σωστός δρόμος για το 1936... Αλλά όχι στην Ισπανια λίγο πιο βόρειοανατολικά...
3. Η απονομιμοποίηση της σύγκρουσης μέσα από την φετιχοποίηση της ειρηνικής διαμαρτυρίας. Προφανώς είναι λογικό και σωστό να υπάρχουν και τέτοιες αλλα όχι καταγγέλοντας εκ τον προτέρων ακόμα και την πιθανότητα της σύγκρουσης...
4. Το γλύψιμο από κάποια μμε θα έπρεπε να προβληματίσει πολλούς και όχι να επιβεβαιώνει ανατρεπτικές προοπτικές.
5. Δεν είμαι εγω σε θέση να πω αν κάποιος πρέπει να πάει η όχι. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Και ο καθένας πάει εκεί για δικούς του ατομικούς λόγους. Απλά οι πολλοί μικροί ατομισμοί δεν παράγουν συλλογικότητες αλλα μικροσυμφέροντα.
σεμνά και ταπεινά ο μαλάκς ο αφισοκολητής...
Βέβαια , δεν ξέρω αν το ξεκίνησαν 10 «πατριώτες συντηρητικοί» αλλά η συντριπτική πλειοψηφία στην πλατεία δεν είναι απ αυτούς..
Επίσης , οι περισσότεροι είναι πολιτικοποιημένοι και πολλοί απ αυτούς και κομματικοποιημένοι….
Η τάση στην πλατεία είναι Α-κοματικ και όχι Α-πολιτικ…
Αν όλοι αυτοί δημιουργήσουν μια συλλογικότητα? …. Δεν ξέρω…(και ίσως να αμφιβάλω)
Αυτό που είναι σίγουρο όμως , για να δημιουργηθεί μια συλλογικότητα χρειάζονται μονάδες ..
Για την απονομιμοποιηση της σύγκρουσης , συμφωνώ απόλυτα…
Άλλωστε , τα ΜΜΕ , όπως λες , γλύφουν όσο δεν υπάρχει σύγκρουση..
Δέκα μούντζες , μπινελικια και φτυσίματα (μην βασκαθούν) πεσαν στους βουλευτές από κοντά και θυμόμαστε πως το παρουσίασαν…
Αν οι «ζυμώσεις» και οι «εκκλησιές του Δήμου» συνεχίζουν να αποφασίζουν …Flower Power , το εγχείρημα θα πεθάνει μέσα στην τσίκνα από τα βρώμικα , τις πλαστικές σημαίες και τις σφυρίχτρες…
Αυτό όμως , είναι κάτι που το γνωρίζαμε από πριν …. Αλλά , όπως λες κι εσύ , σηκωθήκαμε (ξανά) από τον καναπέ ,όχι γιατί μας τον πήραν , αλλά γιατί δεν γουστάραμε και προσπαθούμε να ενισχύσουμε οτι αντιτίθεται σε αυτό που δεν γουστάρουμε
Κανόνες δημοσιεύσεων
