...ενω ακριβως μπροστα η λιμνη και τα δαση ολογυρα εφτιαχναν μια τελεια εικονα!
...ενω ακριβως μπροστα η λιμνη και τα δαση ολογυρα εφτιαχναν μια τελεια εικονα!
Νίκος
Open Horizons
Oh captain, where art thou?
Νίκος
Open Horizons
Αρκετοι απο οσους εμεναν στο αγροκτημα ειχαν στη μικρη αυτη μαρινα τα σκαφακια τους...
Νίκος
Open Horizons
Ο καιρος μας εκανε ναζια. Απο πανω υπηρχαν αρκετα συννεφα αλλα εβλεπες οτι δεν θα κρατουσαν. Μακαρι να εβγαζε ηλιο ειδικα σημερα για να απολαυσουμε την απιστευτη αυτη περιοχη...
Στο σπιτακι διπλα απο τη reception γνωρισα την οικογενεια ιδιοκτητων του αγροκτηματος. Ζητησα συγνωμη για τη επεισοδιακη βραδυνη ελευση μας, αλλα ο ιδιοκτητης χαμογελασε και με διαβεβαιωσε οτι δεν ετρεχε τιποτα! "Για αλλο λογο ειχα τα νευρα μου χθες! Δεν ειχε να κανει με σας!"
Επιασα κουβεντα με ενα νεαρο παλικαρι που δουλευε εκει καθε χρονο. Μου ειπε οτι ο καιρος τον Αυγουστο παντα ηταν ετσι αστατος, αλλα αυτο ηταν το καλοκαιρι τους.
- Αν ειναι ετσι το καλοκαιρι, ο χειμωνας πως ειναι δηλαδη;, τον ρωτησα.
- Κοιταξε. Το χειμωνα μπορει να παει ανετα και -25 βαθμους τη μερα με -30 τη νυχτα!
- .....
Καπου εκει μας βρηκε και η Alicja που ειχε ετοιμαστει και κατσαμε για πρωινο. Εστιατοριο και self service δεν υπηρχε εδω -οντας αληθινο αγροκτημα- ομως οι ανθρωποι του δεν μας αφησαν παραπονεμενους: μας εφεραν καφεδακι απο σπιτι τους και ετσι κατσαμε στην αυλη να το απολαυσουμε!
Νίκος
Open Horizons
Σημερα ο προορισμος μας ηταν το Vilnius, η πρωτευουσα της Λιθουανιας και θα διανυκτερευαμε σε ενα camping λιγα χιλιομετρα εξω απο την πολη στο χωριο Trakai, οπου υπαρχει και ενα απο τα μεγαλυτερα αξιοθεατα της χωρας: το ομονυμο μεγαλοπρεπες Γοτθικο καστρο του 15ου αιωνα πανω σε ενα νησακι μεσα σε λιμνη.
Ομως πριν απο ολα αυτα θα περνουσαμε μεσα απο την καρδια της "περιοχης των Χιλιων λιμνων" οπου ημασταν τωρα.
Μιας που τα χιλιομετρα σημερα ηταν πολυ λιγα σε σχεση με τις προηγουμενες μερες -μολις 280- ειχαμε τη δυνατοτητα να παμε χαλαρα και να απολαυσουμε την φυση και τους μικρους επαρχιακους δρομους.
Νίκος
Open Horizons
Ενω εγω μελετουσα τους χαρτες, η Alicja μιλουσε με τους δικους της σχετικα με το που ημασταν, που θα πηγαιναμε σημερα κλπ. Κλεινοντας με κοιταξε και μου ειπε κατι που με αφησε αναυδο!
Θυμαστε χθες τα ορυχεια αλατιου στην Κρακοβια που δεν καταφεραμε να δουμε λογω χρονου; Ε λοιπον, τελικα μαλλον ειχαμε Αγιο, γιατι λιγο αφοτου φυγαμε υπηρξε εκτεταμενη διακοπη ρευματος και 900 ατομα παγιδευτηκαν 230 μετρα κατω απο τη γη επι ωρες!!! Απιστευτο!
Και να σκεφτει κανεις οτι θα ημασταν αναμεσα σε ολους αυτους τους ανθρωπους αν ειχαμε κατεβει! "Ολα γινονται για καποιο λογο τελικα", σκεφτηκα.
Στο μεταξυ ο υπευθυνος του αγροκτηματος βλεποντας οτι η Alicja ειναι Πολωνεζα δεν εχασε την ευκαιρια να πιασει κουβεντουλα. Οταν εμαθε το λογο της χθεσινοβραδυνης καθυστερησης μας γουρλωσε τα ματια εκπληκτος και γυρνοντας προς εμενα ειπε:
- Απιστευτο θαρρος να κανετε ολη αυτη τη διαδρομη με τετοιο καιρο! Θαρραλεος αναβατης!! Απο που ηρθες;
- Ελλαδα.
- Ωωωω! Πολυ μεγαλη διαδρομη!
- "Α, μα δεν ειμαστε ακομα ουτε στα μισα", ειπα και του εξηγησα την διαδρομη που θα καναμε.
Δεν ειπε τιποτα, αλλα με κοιταξε με εναν τροπο που δεν καταλαβα αν σημαινε οτι με θαυμαζε, οτι με θεωρουσε θεομουρλο, η και τα δυο μαζι.
Αφου βγαλαμε το προγραμμα της ημερα και ηπιαμε τον καφε μας ειχε ερθει η ωρα της αναχωρησης. Ομολογω οτι μετα τη χθεσινη ταλαιπωρια το να καθομαι σε μια υπεροχη βεραντα και να χαλαρωνω στον ηλιο ηταν μεγαλο δελεαρ, αλλα ηξερα οτι επρεπε να φυγουμε! Μαζεψα τα πραγματα που ειχα σκορπισει παντου στο δωματιο χθες το βραδυ και βγηκα να ετοιμασω τη μηχανη.
Ελεγχος στα λαδια, λαδωμα αλυσιδας, τσεκαρισμα στις βιδες των βασεων των Givi και ετοιμοι για αναχωρηση!
Εδω και ωρα τα συννεφα ειχαν χαθει αφηνοντας εναν λαμπερο ηλιο και εναν καταγαλανο ουρανο! Τελεια!
Ο υπευθυνος του camping μας ευχηθηκε να εχουμε καλο ταξιδι και μας ξεπροβοδισε χαμογελοντας εγκαρδια: "Εις το επανιδειν!"
Η μερα ξεκινουσε με τον καλυτερο τροπο...
Νίκος
Open Horizons
Φευγοντας απο το Wygryny τα πραγματα δεν θα μπορουσαν να ειναι πιο τελεια! Η μερα πραγματικα ηταν αψογη -ζεστη και φωτεινη, η Αυρα κυλουσε χαλαρα στον επαρχιακο ευτυχισμενη και εγω παρακαλουσα να ειχα 15 ματια να χορτασω το ατελειωτο πρασινο που εβλεπα γυρω μου! Η φυση εκανε παρτυ και εμεις ημασταν καλεσμενοι...
Νίκος
Open Horizons
p-1282
Νίκος
Open Horizons
Λιγο πιο κατω μια παρακαμψη μας εβαλε για τα καλα στην καρδια του δασους... Μπηκαμε στο δασικο δρομο.... και η μπαλα χαθηκε! Το θαυμα της φυσης σε ολο του το μεγαλειο!
Νίκος
Open Horizons
Πως να περιγραψω με λογια την τελειοτητα της στιγμης; Λατρευω τα δαση και τωρα ημουν στον παραδεισο!
Το λαμπερο φως του ηλιου περνουσε μεσα απο τις πυκνες φυλλωσιες και φωτιζε το δρομο που χανοταν συνεχως μεσα στο δασος, και εγω δεν ηθελα να τελειωσει ποτε αυτη η διαδρομη...
Νίκος
Open Horizons
p-1292
Νίκος
Open Horizons
p-1293
Νίκος
Open Horizons
Και πισω απο τα δεντρα ατελειωτες λιμνες... Πρασινο σε ολες τις αποχρωσεις μεχρι εκει που εβλεπε το ματι και ξαφνικα τα δεντρα αραιωναν και απο πισω εμφανιζοταν μια λιμνη να γυαλιζει σαν χιλιαδες διαμαντακια στο φως...
Νίκος
Open Horizons
Σε πολλα σημεια βλεπαμε αυτοκινητα με οικογενειες στην ακρη του δρομου που καθονταν για πικνικ, ενω απο το αντιθετο ρευμα συναντουσαμε και αρκετες μηχανες που ειχα ερθει προφανως να απολαυσουν την εκπληκτικη διαδρομη...
Νίκος
Open Horizons
Καθε 10-20 μετρα σταματουσαμε για να βγαλω φωτογραφιες, σε σημειο που αναγκαζα πλεον τον εαυτο μου να ΜΗΝ σταματαω γιατι με αυτο το ρυθμο δεν θα φταναμε στη Λιθουανια ουτε σε 10 μερες!
Ευτυχως η Alicja εβγαζε συνεχως φωτογραφιες και ετσι θα ειχαμε εικονες απο αυτο το υπεροχο μερος...
Νίκος
Open Horizons
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση