αρχιζωντας θα ηθελα να πω ενα τεραστιο μπραβω και να δοσο τα συνχαριτηρια στους κερκυρεουσ μοτοσυκλετιστες που κατορθονουν και επιβιωνουν στους <<δρομους>> του νισιου.
επισεις θα ηθελα να πω πολλα για τους υπευθηνουσ της κερκυρας για την κατασταση που εχους φερει τουσ δρομουσ του πανεμορφου νισιου, αλλα πιστευω οτι απο τα βρισιδια και θα κετερεε ο σερβερ αλλα οσες σελιδες να επιτρεπει το φορουμ δεν θα μου εφταναν να τους βριζω....
ας τα παρουμε νε την σειρα..
σαββατο πρωι 6 η ωρα ειναι φορτομενο το bmw και ξεκιναμε χαρουμενοι .
περναμε το μονοπατι που οδηγη απο την κορινθο στο ριο και κατορθονοντας να επιβιωσουμε στανοντας στην γεφυρα σταματαμε να δοξασουμε τον θεο που ειμαστε ζωντανοι. αρχιζουμε να ανιφοριζουμε προσ ηγουμενιτσα μεσο ακτιου.
φτανοντας ηγουμενιτσα οι ναυτιλιακοι πρακτορες που φροντιζουν τον κοσμο εχουν κανονισει στο ενα και μοναδικο ταμιο να υπαρχει μια ουρα απο πανω απο 100 ατομα κατο απο τον ηλιο να περιμενουννα βγαλουν εισιτιριο.
οι πιο προνοιτικοι που εχουν ξαναπαει στην κερκιρα και ξερουν εχουν παρει και αντηλιακο για προετιμασια στο να κανουν χρωμα μην τουσ ερθει ο ηλιος αποτομα στην παραλια και καουν.(ειδες οι πρακτορες? ολα τα σκευτονται.)
μετα απο ταξιδη 1 ωρας και 45 λεπτων σκιζωντας τα κυματα να την παντοφλα, (στην οποια εγω ο αφελεις εψαχνα τους κοπιλατες να τουσ πω να τραβιξουν κουπι πιο γριγορα μπας και φτασουμε καμια φορα ) φτασαμε στην κερκυρα.