4ήμερο χαλάρωσης...

[Mr Pif]

ανέμελος συνέχιζα να τραβάω φωτογραφίες μιας και που στο παρατηρητήριο ήμουν εντελώς μόνος μου.για άλλη μια φορά όμως ο καιρός είχε το δικό του πρόγραμμα,παντελώς αντίθετο απο το δικό μου φυσικά!
και πάλι σύννεφα τα οποία πύκνωναν απο την νότια πλευρά της λίμνης,δίνοντας βροντές και αστραπές,εφέ τα οποία συμπληρόνονταν απο πολύ νερό που φαινόταν μάλιστα και απο μακρυά.τέλεια...
η μοναδική μου επιλογή ήταν να μείνω στο παρατηρητήριο να περάσει η μπόρα.όπως και έκανα. η μπόρα ήρθε δυο φορές.τις γλύτωσα και τις δύο.η μυρωδιά του βρεγμένου πεύκου αποσυντόνιζε τις αισθήσεις μου,ενώ σε συνδιασμό με το τοπίο απλά μου άδειαζε το μυαλό απο οτιδήποτε το ''γήινο''.δυστυχώς δεν μπορώ να σας μεταφέρω αυτή την αίσθηση απο το πληκτρολόγιο...

[Mr Pif]

εντάξει miss , και εσύ στη φωτό!

[Mr Pif]

το κρυφτούλι του ήλιου μέσα στα σύννεφα αντικατοπτριζόταν ως σκιά στα γαλήνια νερά της λίμνης

[Mr Pif]

και η θολούρα απο την βροχή που σας έλεγα!

[Mr Pif]

ο ουρανός δεν είχε καθαρίσει απο τα σύννεφα.κάθε άλλο μάλιστα,γινόταν και πιο σκοτεινός.πήρα το ρίσκο να συνεχίσω την πορεία μου με την βροχή να με κυνηγάει.ό,τι κατάφερνα να το σώσω θα το έσωζα.και σαν να μην έφτανε το άγχος μου μην γίνω πάλι μούσκεμα,το χαβά μου εγώ,φωτό!

[Mr Pif]

[Mr Pif]

το χρονικόενός προαναγγελθέντος...μπουγέλου :rotflmao:

[Mr Pif]

αφού λοιπόν το έψαχνα...το έφαγα!
και δεν φτάνει που είχα περάσει τόσα κιόσκια,την στιγμή που ξεκίνησε το χαλάζι(!),δεν υπήρχε ούτε δέντρο να σταθώ.και όταν μιλάμε για χαλάζι,μιλάμε για μέγεθος...ναφθαλίνης!!!
εννοείται πως με χαλάζι δεν κούναγα βήμα,οπότε ό,τι δεν μπορείς να αποφύγεις απλά...κάτσε και απολαυσέ το!!!

[Mr Pif]

η ναφθαλίνη που σας ανέφερα

[Mr Pif]

για άλλη μια φορά βρεγμένος στην επιστροφή μου στο ξενοδοχείο.ο ιδιοκτήτης φυσικά και γέλαγε:
-ευτυχώς σήμερα γλύτωσες την πολύ την χθεσινή.
-ναι ναι,ευτυχώς σήμερα έφαγα χαλάζι και μετά βροχή,έτσι για να έρθει και να στρώσει ωραία!
-περίμενες πουθενά?
-έμεινα στο παρατηρητήριο μπάς και γλυτώσω αλλά μάταια...
-ααα,δεν έχει καλή θέα απο κεί.έπρεπε να πας στη Φυλακτή,στο παρατηρητήριο της πυροσβεστικής.εκεί θα χάζευες απο τη θέα...
καλά κρασιά καλέ μου άνθρωπε,τώρα το θυμήθηκες να μου το πεις?
το σκηνικό φυσικά μέσα στο δωμάτιο γνωστό...

[Mr Pif]

όσο για το βράδυ,μια απο τα ίδια.ο δειπνοσοφιστής με περίμενε με διαφορετικό πιάτο αυτή τη φορά αλλά η αντιμετώπιση των παιδιών ήταν η ίδια και καλύτερη!
υγρασία παντού και δρόμος βρεγμένος με συνόδευσαν στην πορεία μου προς το κρεβάτι.όσο για την θερμοκρασία, 13 βαθμοί Κελσίου, 22.50 το βράδυ.
-τι λές μωρέ με δουλεύεις,εδώ εγώ έχω ανοίξει το air condition στην Αθήνα,βράζω,
διεμήνυε η κυρά απο την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής.
άντε να δούμε με τη ψυχή θα γύρναγα εγώ στο Παπαρόκαστρο την επόμενη μέρα...

[Mr Pif]

τέλος 3ου μέρους
συνεχίζεται...

[Mr Pif]

Ημέρα 4η η επιστροφή


Δύσκολη μέρα.επιστροφή στις υποχρεώσεις,την γκρίνια,τα δήθεν προβλήματα.επιστροφή στο Παπαρόκαστρο,στην μουντάδα του,την αχρωμία του,την μιζέρια του.αισθανόμουν σαν μέσα σε μια μεγάλη δεξαμενή κλεισμένος,η οποία αργά και βασανιστικά γέμιζε με νερό.μέχρι να καλυφθεί και η μύτη μου,ήμουν αποφασισμένος να χορτάσω,να ευχαριστηθώ και την τελευταία μου ανάσα.ο γυρισμός θα έπρεπε να είναι όσο πιο αργός γίνεται σε ταχύτητα,όσο πιο πολύς γίνεται σε χλμ,όσο πιο γεμάτος γίνεται σε εικόνες.έστω και αν είναι οι τελευταίες πρίν την ‘’προσγείωση’’.αλήθεια, έχετε νιώσει ποτέ εσείς έτσι σε επιστροφή απο μοτοταξίδι?

[Mr Pif]

το ξύπνημα έγινε και πάλι νωρίς.τα πράγματα είχαν μαζευτεί απο την προηγούμενη οπότε έμα καλό πρωινό ήταν αυτό που έμενε για την απόκτηση δυνάμεων για τον ψυχολογικά δυσβάσταχτο γυρισμό.
το πρωινό μια απο τα ίδια.η Άρτα με τα Γιάννενα καθώς και οι παρακείμενοι δήμοι αυτών.μόνο που αυτή τη φορά το μενού περιελάμβανε και φρούτο.για να φτάσω κατευθείαν για ύπνο δηλαδή στην επιστροφή!
ντερλίκωμα,πακετάρισμα,πληρωμή και δρόμο.
-ήσουν βέβαια λίγο άτυχος αυτές τις μέρες.δοκιμάστηκες στις πιό δυνατές βροχές που έχουμε δεί φέτος,μου έλεγε φεύγοντας χαμογελαστή η ξενοδόχος.
αν είναι να μην σε θέλει... :a37:
πρώτος προορισμός λοιπόν για σήμερα...το Μουζάκι.είπα,όσο το δυνατόν να το ευχαριστηθώ,αδιαφορώ για την ταλαιπωρία...
ένα πράγμα που μου αρέσει στη χώρα μας είναι πως όπου σταθείς και όπου βρεθείς οτόπος έχει να σου θυμίζει και κάτι

[Mr Pif]

και πιο αναλυτικά για το σημείο της φωτογραφίας,