το μηχανακι του ειναι ενα gsxr600 και το νουμερο του το 114...
το μηχανακι του ειναι ενα gsxr600 και το νουμερο του το 114...
σευχαριστω αυριο θα ειμαστε εκει, δηλαδη σημεραΑρχικά δημιουργήθηκε από Allst@rf
το μηχανακι του ειναι ενα gsxr600 και το νουμερο του το 114...
μακαρι να ημουν και γω,και ποιο πολυ ως αγωνιζομενος να τον κοντραρω τον μπινε καποια στιγμη!!!!
Ένας σχετικά ικανοποιητικός αγώνας για μένα.Ξεκίνησα καλά στην εκκίνηση, και κέρδισα μια θέση από έναν οδηγό που του έσβησε (μάλλον) αλλά θα μπορούσα να κερδίσω άλλη μία από τον συναθλητή μου Παπία Δημήτριο με cbr 1000 στην πρώτη στροφή αν ήμουν λίγο πιο επιθετικός. Μια διστακτικότητα που καθόρισε όλο μου τον αγώνα. Ακολουθώ λοιπόν τον Δημήτρη για αρκετούς γύρους και σε όλες τις στροφές με κόβει. Μένει να βρω σημείο να περάσω με ασφάλεια. Έχει χίλια κυβικά και παραπλήσιο γυρολόγιο που σημαίνει ότι στις ευθείες μου "ανοίγει". Βουτάω μία στη 13 από έξω και βλέπω ότι το έχω αν καταφέρω να βρεθώ λίγο πιο κοντά και σε περίπτωση που βγω πρώτος στη 14 θα τον κλείσω στη 15 για να βγω καλύτερα στην ευθεία και να κρατηθώ μπροστά στα φρένα.Έπειτα θα πάω πιο γρήγορα μιας και ένοιωθα πιο γρήγορος σε όλη την πίστα σχεδόν.
Βουτάω άλλη μία στην 13 αλλά δυστάζω να βγω πρώτος στη 14 αν και είμαι πολύ κοντά. Έπειτα από αρκετούς γύρους βουτάω μία ακόμη στη 13 από έξω και ενώ σχεδόν έχω βγει μπροστά ξύνει το δεξί μου μανητάρι κάτω με αποτέλεσμα να ανοίξω τη γραμμή μου και σαν να μην έφτανε αυτό στην ευθεία δε μου μπαίνει η 5η και με περνάει και το R1 που είχα περάσει στην εκκίνηση!!!!
Ο αγώνας είχε τη στιγμή εκείνη γύρω στους 3-4 γύρους να απομένουν και είχα χάσει λίγο την εμπιστοσύνη μου λόγω του ότι ξαναβρήκα κάτω....
Σαν να μην έφτανε αυτό στην έξοδο της 16 (τελευταίας στροφής) άνοιξα μάλλον άπλυστα το γκάζι και παραλίγο να έχω ένα highsiding με σχεδόν γεμάτη 4η και αφού το μηχανάκι μου ξεκίνησε ένα σταδιακό συνεχόμενο γλύστρημα (εφτυχώς κράτησα ανοιγόμενο το γκάζι) και αφού "πήδηξα" πάνω στο τεπόζιτο "έπιασε" ξανά. Έπειτα στο τέλος γύρισα λίγο πάνω από το 1.30 και εγκατέλειψα κάθε προσπάθεια. Τερμάτησα 12ος με τις αρκετές εγκαταλείψεις.
Έκανα σχετικά εύκολα το 1.28 γυρολόγιο με καλύτερο το 1.28.5 και παρ'όλο που έχω κάνει και 1.28.2 στον προηγούμενο αγώνα οι σημερινοί χρόνοι ήταν πιο εύκολοι. Αυτό είναι σημαντικό και αν και δεν έριξα νομίζω βελτιώθηκα οδηγικά και αν ήμουν πιο αποφασιστικός στην πρώτη στροφή του αγώνα και ακολουθούσα κάποιους πιο γρήγορους είμαι σίγουρος πως θα έκανα και 27 ψηλό.
Τέλος καλό, όλα καλά!!
Υ.Γ. Δεν ήμουν και πολύ ώρα στο μποξ μετά τον αγώνα και ζητώ συγνώμη αν κάποιος δε με βρήκε εκεί αλλά έτρεχα πολύ δεξιά και αριστερά...
Υ.Γ.2. ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΖΕΨΩ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΡΕΝΤ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΙΣ ΣΕΖΟΝ ΚΑΙ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΩ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΩ ΚΑΙ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΝ ΚΑΙΡΩ!!!!!
μπραβο μενελαε...
οπως παντα απολαυστικος ο τροπος που γραφεις φιλε...
Αρχικά δημιουργήθηκε από menelaos46
Υ.Γ. Δεν ήμουν και πολύ ώρα στο μποξ μετά τον αγώνα και ζητώ συγνώμη αν κάποιος δε με βρήκε εκεί αλλά έτρεχα πολύ δεξιά και αριστερά...
Το καταλάβαμε.
Με τη μοτοσικλέτα μπορεί να σκοτωθείς είναι αλήθεια, αλλά δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να ζήσεις το χρόνο που σου έχει παραχωρηθεί
Άντε γεια... Blog
Ωραιος!!
-Με το Συνιώρη εγώ ξεκίνησα μαζί και μάλιστα σε μερικούς αγώνες του έριξα....
-Έλα ρε σοβαρά??
-Ναι, αυτός αδηγούσε τη γκουμούτσα το τετράχρονο τότε ενώ εγώ το nsr το ωραίο....
-Ποιόν Συνιώρη τον Άλκή???
-Όχι, το Σάκη αυτός ήταν φαντάρος τότε...
-Και γιατί ρε Γρηγόρη δε συνέχισες??? Σου έφυγε η καύλα???
-Είχα φτάσει στην οικονομική εξαθλίωση για να τρέχω... έκανα προπονήσεις με τα ίδια λάστιχα και μετά τα γυρνούσα από την άλλη... έφερα και μια κολοτούμπα κι έσπασα την κλείδα... είχα και τη γυναίκα μου.... έτοιμο το μηχανάκι σου πάρτο και φύγε!!!!
Σκέψεις, χιλιάδες σκέψεις περαστικές από το μυαλό μου... τότε αλλά και τώρα... όνειροπαρμένες σκέψεις και η φαντασία να καλπάζει!!!! Κι έτσι φτάσαμε ως εδώ....
Να ξεκινήσω όμως με αυτούς που πρέπει να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως για να μη τους ξεχάσω.
Αρχικά τον δάσκαλό μου ΖΑΦΕΙΡΗ Νικόλαο που μου φύτεψε το μικρόβιο αλλά και όλη την ομάδα της εκπαίδευσης (ξέρουν αυτοί) "βάλε μια τετάρτη και πήγαινε... χαλαρά... σιγά σιγά...."
Τον φίλο Νίκο ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ που έχει βοηθήσει με όποιο τρόπο μπορεί και συνεχίζει με τρέλα να κάνει αυτό που κάνει....
Το css από το οποίο απέκτησα μια βάση στην οδήγηση μου και μία σταθερότητα καθώς και έναν ολοκληρομένο τρόπο σκέψης.
Τους ανθρώπους που με βοήθησαν με τις μικρές συμβουλές τους μέσα και έξω από την πίστα αλλά και τους φίλους μου που με ανέχτηκαν όλον αυτό τον καιρό και βοήθησαν κι αυτοί.
Τον Άλκη ΣΥΝΙΩΡΗ που μέσα από τα άρθρα του κατάλαβα πως υπήρχε πάθος σε αυτό που κάνει.
Και όλους εσάς για την ψυχολογική υποστήριξη που είναι πολύ σημαντική πραγματικά!!!!
Και φτάνουμε λοιπόν εκεί όπου μας είπαν ότι φτάσαν... στην οικονομική εξαθλίωση!!!! Και τι να γράψω για το ταξίδι αυτό??? Αν άξιζε τον κόπο και τις θυσίες δεν ξέρω πραγματικά αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι βρίσκομαι πριν το τέλος.
Πριν το τέλος λοιπόν του ταξιδιού είναι τόσο πολλά αυτά που περνάνε από το μυαλό μου...
Ξεκίνησα μόνο με το όνειρο και θα μπορούσαν όλα να έχουν τελειώσει πιο γρήγορα με έναν σοβαρό τραυματισμό η μια κωλοτούμπα αξίας 5000 ευρώ ας πούμε.Τι θα γινόταν τότε ποτέ δε το σκέφτηκα...
Δεν έγινα και κανένας πρωταθλητής, ούτε υπήρχε κανένα έπαθλο δα τρομερό.Όμως έπαθλο είναι το ταξίδι.... και αυτό για μένα πραγματικά άξιζε!!!!
Από του χρόνου λοιπόν δε θα ξαναγράψω σε αυτό το θρεντ κι ας μείνει αυτό σαν κάτι που θα διαβάζουν αυτοί που έχουν τολμηρές σκέψεις αλλά και αυτοί που θα θυμούνται τα παλιά!!! Ίσως ξανατρέξω μερικούς αγώνες αλλά η περιπέτεια όπως ήταν ως τώρα τελείωσε.Δε ξερω πραγματικά τι θέλω να πω και πως να περιγράψω αυτά που αισθάνομαι αλλά.....
Αυτό που ξέρω είναι πως όταν στήνεσαι εκεί στη σειρά εκκίνησης και βλέπεις τα φωτάκια να ανάβουν, εκστασιασμένος από το θόρυβο των μοτέρ που κοντεβουν να σπάσουν και την αδρεναλίνη να είναι στα ήψη... "τότε είσαι πιο ζωντανός από ποτέ και τότε αξίζει φίλε μου να ζεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει"
Ίσως αν πάνε όλα καλά να έχουμε ένα τελευταίο ραντεβού στα Μέγαρα!!!
Σωραιος!!!!!
Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικα μας θ αναι!!!!!
Το κράνος αν θες μου το κανείς δώρο....δε θα πω όχι!!!!!!!
Πωλείται Ποδηλατο commencal supernormal 2 29"
https://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=153604
Mενελαε ενα μεγαλο μπραβο και απο μενα, για την επιμονη σου και το ηθος σου. Ημουν στο ιδιο pit box μ εσενα πανω στις Σερρες ( μπροστα απο τον Bourman μ ενα R6 μαυρο ) βοηθουσα τον φιλο που ετρεχε . Ειπα να ερθω καποια στιγμη να τα πουμε αλλα δεν ηθελα να σε ενοχλησω ( μ...κια μου), ελπιζω να σε δουμε στα Μεγαρα .Χιλια μπραβο και παλι ,συνεχισε ετσι .
Αρχικά δημιουργήθηκε από menelaos46
Και φτάνουμε λοιπόν εκεί όπου μας είπαν ότι φτάσαν... στην οικονομική εξαθλίωση!!!! Και τι να γράψω για το ταξίδι αυτό??? Αν άξιζε τον κόπο και τις θυσίες δεν ξέρω πραγματικά αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι βρίσκομαι πριν το τέλος.
Πριν το τέλος λοιπόν του ταξιδιού είναι τόσο πολλά αυτά που περνάνε από το μυαλό μου...
Ξεκίνησα μόνο με το όνειρο και θα μπορούσαν όλα να έχουν τελειώσει πιο γρήγορα με έναν σοβαρό τραυματισμό η μια κωλοτούμπα αξίας 5000 ευρώ ας πούμε.Τι θα γινόταν τότε ποτέ δε το σκέφτηκα...
Δεν έγινα και κανένας πρωταθλητής, ούτε υπήρχε κανένα έπαθλο δα τρομερό.Όμως έπαθλο είναι το ταξίδι.... και αυτό για μένα πραγματικά άξιζε!!!!
Από του χρόνου λοιπόν δε θα ξαναγράψω σε αυτό το θρεντ κι ας μείνει αυτό σαν κάτι που θα διαβάζουν αυτοί που έχουν τολμηρές σκέψεις αλλά και αυτοί που θα θυμούνται τα παλιά!!! Ίσως ξανατρέξω μερικούς αγώνες αλλά η περιπέτεια όπως ήταν ως τώρα τελείωσε.Δε ξερω πραγματικά τι θέλω να πω και πως να περιγράψω αυτά που αισθάνομαι αλλά.....
Αυτό που ξέρω είναι πως όταν στήνεσαι εκεί στη σειρά εκκίνησης και βλέπεις τα φωτάκια να ανάβουν, εκστασιασμένος από το θόρυβο των μοτέρ που κοντεβουν να σπάσουν και την αδρεναλίνη να είναι στα ήψη... "τότε είσαι πιο ζωντανός από ποτέ και τότε αξίζει φίλε μου να ζεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει"
Ίσως αν πάνε όλα καλά να έχουμε ένα τελευταίο ραντεβού στα Μέγαρα!!!
εκανες κατι το οποιο ειναι ποθος για πολλους εδω μεσα...
χαιρομαι που το βλεπεις σαν ταξιδι και ποιο πολυ χαρομαι που δεν δειλιασες μπροστα στα οποια εμποδια...
χαιρομαι που τα εχουμε πει απο κοντα και μπορω να λεω "αυτο το παιδι στη σχαρα του γκριντ ειναι φιλαρακι"...
αντε να δουμε ποτε θα τα ξαναπουμε απο κοντα,γιατι μας εχεις μπερδεψει με το που μενεις...ποτε εισαι σερρες ποτε εισαι αθηνα...
Ρε πούστη, στο τέλος θα με κάνεις να στο δώσω.....Το κράνος αν θες μου το κανείς δώρο....δε θα πω όχι!!!
Θέλω πολύ να κατέβω Μέγαρα αλλά λείπουν μετρητά, ψάχνω από εδώ κι από κει. Θα δείξει σε λίγες μέρες τι θα γίνει....
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση