Αφήστε τις γυναίκες στην άκρη...
Ας πιάσουμε το δικό μας φύλο , που υποστηρίζει εν μέρει με τις πράξεις του , αυτή την διαδικασία που έχουν υποβάλλει αυτές σε εαυτούς και εμάς.
Εκείνοι που υποστηρίζουν οτι οι άντρες γενικά είναι που θα έπρεπε να αλλάξουν την κατάσταση και λοιπές τέτοιες ...."πίπες"...
Εκεί είναι το "ζουμί"...εκείνες τα βρήκαν και τα έκαναν...
Εμείς απλά δώσαμε τον χώρο.. και δεν μιλάω για αξιοκρατίες , εργασία και λοιπά...
Μιλάω καθαρά για σχέσεις... Εκεί που θεωρήσαν κάποιοι οτι ο άντρας πρέπει αν δώσει μέρος της κυριαρχίας (και δεν μιλάω για το "αφεντηλίκι" , αλλά για το ποιός αποφασίζει στο τέλος) σε εκείνες..
Όταν σε μια σχέση αποφασίζουν και πράττουν και οι δύο κατά το δοκούν , είναι φυσικό επακόλουθο να υπάρχει σχίσμα...
Ενας αποφασίζει πάντα, με την συμβολή του άλλου , μέσω υποδείξεων και συμβουλών... αλλά μέχρι εκεί..
Δεν είναι τυχαίο οτι τα πιο ευτυχισμένα ζευγάρια , ήταν και είναι οι γονείς μας, που πραγματικά οι ρόλοι ξεχώριζαν...
Εκεί που ο κάθε ενας είχε το κομμάτι του και δεν έμπλεκε ο ένας στα πόδια του άλλου...
Εκεί μπερδεύτηκαν οι ρόλοι και μαζί και το μυαλό όλων μας. Η Γυναίκα είναι γυναίκα , και παρόλο που της αρέσει η εργασία στα +30 αρχίζει και αναζητά προστασία και οικογένεια...
Αλλά σε εκείνη την ηλικία απλά έχει χάσει το τραίνο , όχι λόγω εξωτερικής εμφάνισης , αλλά επειδή έχει αναπτύξει νοοτροπία "αφεντικό είμαι και οτι θέλω κάνω , χωρίς κανένα στο κεφάλι μου".
Και εκεί βέβαια δεν κάνεις οικογένεια , καθώς χώρος για συμβιβασμούς δεν υπάρχει.. Και ο Γάμος και η οικογένεια , ακόμα και μια σχέση σημαίνει "συμβιβασμός" όπως πολύ σωστά είπε ο φίλος.
Αν εμείς πρώτα το καταλάβουμε και πάρουμε στα σοβαρά τον ρόλο μας, τότε πραγματικά κανένα "μπλέξιμο" δεν θα υπάρχει.
Gandalf