Ξανακαβαλασ ή ΟΧι........

[LINA]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!!! ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΩ ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΘΕΜΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΙΣΜΟΥ....! ΟΠΩΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΕΝΑ ΤΡΑΓΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΣΥΝΕΒΗ ΠΡΙΝ 2 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΣΥΖΗΓΟ ΜΟΥ ΜΕ ΔΥΣΑΡΕΣΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. ΤΟ CBR ΤΟ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΒΟΛΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΔΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΛΑΥΣΑΜΕ ΜΕ ΑΥΤΟ. ΠΙΚΡΑΙΝΟΜΑΙ ΣΤΗΝ ΙΔΕΑ ΟΤΙ ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΚΑΙ ΠΡΙΝ. ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΞΑΝΑΚΑΒΑΛΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ή ΛΕΣ ΑΦΟΥ ΕΖΗΣΑ ΑΣΤΟ ΝΑ ΠΑΕΙ........ ΑΠ'ΤΟ ΝΑ ΠΑΩ ΕΓΩ...... ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΤΙ ΕΝΝΟΩ......!!

??????
ΑΝΑΜΕΝΩ......
ΠΑΝΤΑ ΟΡΘΙΟΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΚΡΑΝΟΣ.....

[Θάνος]

Νομίζω ξανακαβαλάς...

Να μη λέω και μεγάλα λόγια βέβαια...

Αλλά νομίζω ξανακαβαλάς...

Σίγουρα όμως όχι όπως πριν.

[almalibera]

Σίγουρα θα περασει ενα Χ διαστημα για να ξεπερασει καποια πραγματα και να ξαναεμπιστευτει τον ευατο του και την μοτο του.
Αλλα αυτο θα γινει εφοσον συνεχισει να την καβαλα έστω και λιγο στην αρχη...

[bikersonly]

Ξανακαβαλάς.Είναι αλκοολίκι η μοτό.Πολλά παιδιά έχουν σακατευτεί και ψάχνουν και πάλι να καβαλήσουν.Η μόνη περίπτωση που έχω δει κάποιον να σταματά να καβαλάει είναι ο θάνατος κολλητού κτλ κτλ.Και πάλι δύσκολα.

Σίγουρα σοκάρεται κάποιος είτε από ατύχημα είτε από θάνατο.Οι περισσότεροι από όσο δείχνουν τα πράγματα ξανακαβαλάνε.

Απλά θέλει σύντομα ξανά επαφή με την μοτό ώστε να ξαναβρει την εμπιστοσύνη του!

Καλό κουράγιο! :smilea:

[asmar]

Δεν γνωρίζω τι συνέβει στον σύζηγό σου ,εύχομαι τίποτα σοβαρό, αλλά προσωπικά είμαι λίγο μπερδεμένος.....
Το 1ο ατύχημα το είχα το 2000 όπου με εμβόλισε ένα αυτοκίνητο σε μια φάση που είχαμε φταίξιμο και οι 2.....έκατσα 6 μήνες στο κρεβάτι στην πιο δραστήρια μέχρι τώρα περίοδο της ζωής μου λόγω του ότι είχα σπάσει το πόδι μου.
Το 2003 μια κολώγρια παραβίασε στοπ και έσκασα πάνω της ευτυχώς με 30-40χλμ και ευτυχώς δεν έπαθα τίποτα πέρα απο 1-2 μόλωπες.
Την ώρα που έσκαγα στο αυτοκίνητο και πριν σηκωθώ στο μυαλό μου τριγυρνούσε ότι αν ξαναπεράσω αυτό που πέρασα το 2000 θα πάψω να οδηγώ μοτοσικλέτα.....
Εν έτη 2003, τέλη του χρόνου έπεσα αυτή τη φορά μόνος μου οδηγώντας γρήγορα και για πρώτη φορά είχα τις αισθήσεις μου σε διέγερση βλέποντας το τσιμέντο στη μάπα....πάλι το ίδιο είπα....

Προσωπικά θα κόψω το μοτοσικλετισμό μόνο αν ξανατύχει (φτου φτου φτου) κάτι παρόμοιο.....
Το κακό είναι ότι όσο μεγαλώνω κάνω περισσότερες μαλακίες....
Ευτυχώς τώρα έχω το σούπερ ποδήλατο και είμαι ασφαλέστερος
Έτσι για να δώσουμε και μια δόση γέλιου.....

Την καλημέρα μου απο το γαμάτο για μηχανάδα Λίβερπουλ!

[parji]

Προσωπικά πιστεύω ότι ξανακαβαλάς!
Σε όλους τους μοτοσικλετιστές, είτε του forum είτε όχι, έχει συμβεί κάτι παρόμοιο. Πολλοί έχουν ξανακαβαλήσει. Κάποιοι άλλοι όχι. Αυτοί δε σημαίνει απαραίτητα ότι δεν αγαπούν τη μοτοσικλέτα, αλλά ο φόβος ενός νέου ατυχήματος τους κάνει να μη μπορούν να ξανακαβαλήσουν.
Οταν μου έτυχε κάτι παρόμοιο, έμεινα με γύψους 2,5 μήνες (σπασμένα χέρια, ώμος και γόνατο) αλλά και χωρίς μηχανή μιας και καταστράφηκε. Μόλις συνήλθα από το συμβάν και έβγαλα τους γύψους, πριν ακόμη αρχίσω φυσιοθεραπείες, παράγγειλα μηχανή χωρίς να έχω χρήματα, μιας και πίστεψα ότι το δικαστήριο όταν γινόταν θα με δικαίωνε και θα μπορούσα να την εξοφλήσω. Η αγάπη μου για τη μοτοσικλέτα ήταν τόσο μεγάλη που δε μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς αυτήν. Για μένα δεν υπήρχε περίπτωση ούτε να σκεφτώ να μη ξανακαβαλήσω.
Ξέρω όμως και περιπτώσεις ανθρώπων που ενώ η μοτοσικλέτα αποτελούσε κομμάτι της ζωής τους, μετά από κάποιο ατύχημα σταμάτησαν να οδηγούν μηχανή, αφού ο φόβος υπερνίκησε το πάθος τους.

[Μικρή Λουλού]

ΛΙΝΑ ΚΑΤ ΑΡΧΑΣ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ..
ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΗΡΕΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΑΛΛΩΝ..
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΞΑΝΑΚΑΒΑΛΗΣΕΙ ΑΣ ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ...
ΟΤΑΝ ΠΙΕΖΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ (ΕΓΩΙΣΜΟ) ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑ..
ΕΣΥ ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΟΝ ΣΕ ΟΤΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ..!!
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ..!!

[Julius]

Πιστεύω ότι είναι καθαρά προσωπική απόφαση και έχει να κάνει με πολλά διαφορετικά πράγματα και όχι μόνο με το τραύμα (είτε είναι σωματικό είτε ψυχικό), εγώ δεν ξέρω τι θα έκανα έκανα μετά από ένα σοβαρό ατύχημα και ότι και να πω μάλλον θα απέχει από την πραγματικότητα.

Ένας φίλος μετά από ένα παρόμοιο αλλά λιγότερο επίπονο ατύχημα αποφάσισε να μην ξανακαβαλήσει θεωρώντας ότι πιέζει την τύχη του, δεν μπορώ να πώ ότι έκανε λάθος αφού έτσι ένιωθε κάποιος άλλος όμως επέστρεψε επάνω στην μοτοσυκλέτα του και την χαίρεται όπως και πριν και οι δύο σωστοί είναι.

Τελευταία έχω συνειδητοποιήσει κάτι που πάντα γνώριζα αλλά δεν το είχα δει καθαρά ότι δηλαδή οι άνθρωποι έχουν σημασία και όλα τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες που δίνουν «γεύση» στην ζωή.

Με λίγα λόγια δεν υπάρχει τίποτα παρά μόνο να γίνει καλά σύντομα και χωρίς πόνο και χωρίς μελλοντικά προβλήματα.

[nimbus]

ΕΑΝ ΚΙ ΕΦΟΣΩΝ ΝΙΩΣΕΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΚΑΝΕΙΣ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ... ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ...ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ, ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ, ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ, ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΞΕΧΝΩ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ... ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ, ΟΤΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ, ΓΙΑΤΡΕΥΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΓΑΠΟΥΝ.
ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΑΠΑΙΤΕΙ ΧΡΟΝΟ. ΤΟΣΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΒΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΛΩ ΤΟΥ. ΣΥΝΗΘΩΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΙΜΑ, ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΔΥΝΑΜΗ, ΠΟΥ ΚΑΤΟΠΙΝ, ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΕΦΙΚΤΑ. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕ ΝΑ ΜΑΣ ΓΚΡΕΜΙΣΕΙ Η ΚΑΚΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, ΟΙ ΑΝΙΔΕΟΙ Ή ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΛΑ...ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΟΜΩΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ...
ΚΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΜΙΣΟΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!

[CyBeRseXX]

to zori kai i talaiporia na ginei kala o sizigos tha epivarinei kai tous 2 sas, auto einai sigouro. To an tha apofasisete na ksanakavalisete tin mixani i na tin poulisete opos einai, tha eksartithei se megalo vathmo kai apo esena Lina. An antekseis tis diskolies tis iasis kai deis oti sou leipoun ta taksidia kai oi voltes, sigoura tha ton voithiseis na to kseperasei kai na vretheite pali (to euxomai) dikikloi!

[sourtaggias]

WHAT DOESN´T KILL YOU MAKES YOU STRONGER.

Περαστικά,

Σταύρος
BMW R65 ´79

[milaber]

Ξανακαβαλάς φίλε μου...

Ξανακαβαλάς αλλά μετά από πολύ καιρό και τελείως διαφορετικός...

Όταν χτύπησα έκανα να καβαλήσω περίπου ένα και μισό μήνα και άλλο τόσο να περάσω τα 60 στην πόλη μέσα...
Έμπαινα αλλιώς στις στροφές, αλλιώς επιτάχυνα...

Γενικά με άλλαξε!
Και να φανταστείς ότι δεν χτύπησα και σοβαρά εγώ, ούτε καν έσπασα κάτι.

[VAL-MPARIERINO]

ΕΠΕΣΑ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΣΕ ΜΙΑ ΜΠΑΡΙΕΡΑ ΑΠΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΛΑΘΟΣ!!! ΟΣΟ ΗΜΟΥΝ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΟΛΟΙ ΜΟΥ ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ (ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΟΤΟ) ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΚΑΒΑΛΗΣΩ ΠΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΙ ΕΠΑΘΕΣ ΚΤΛ. ΒΕΒΑΙΑ ΕΓΩ ΑΝ ΚΑΙ ΠΟΝΟΥΣΑ ΑΡΚΕΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΧΩΡΙΣ ΜΗΧΑΝΗ ΚΑΙ ΚΑΡΤΕΡΟΥΣΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΞΑΝΑΝΕΒΩ ΣΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ ΜΟΥ. ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΧΑ ΠΕΙ ΟΤΙ ΑΝ ΑΝΕΒΩ ΚΑΙ ΤΡΕΜΩ ΘΑ ΤΗΝ ΠΟΥΛΗΣΩ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΑΦΗΣΩ ΤΟ ΑΘΛΗΜΑ. ΠΑΝΤΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΒΡΕΘΗΚΑ ΜΕ ΜΑΛΑΚΑ ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 10 ΜΗΝΕΣ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ ΜΟΥ ΕΙΧΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΠΙΟ ΩΡΙΜΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΨΥΧΡΑΙΜΑ. ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΠΗΓΑΙΝΑ ΒΟΛΤΕΣ ΔΙΚΑΒΑΛΟΣ ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΔΑΝΕΙΖΟΜΟΥΝ ΑΠΟ ΦΙΛΟΥΣ ΤΑ ΜΗΧΑΝΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΚΑΜΙΑ ΒΟΛΤΑ. ΣΑΦΩΣ ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΜΑΖΕΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΟΔΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΑΝΕΒΩ ΠΑΛΙ ΣΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ ΜΟΥ ΗΤΑΝ Η ΒΟΛΤΑ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΠΟΥ ΞΑΝΑ ΕΝΟΙΩΣΑ Η ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΚΤΛ.
ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΜΗΧΑΝΗ!!!!

ΤΟ ΘΕΜΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΗΧΑΝΗ ΑΛΛΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΑ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΟΙ ΔΥΟ ΣΑΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΒΟΛΤΑΡΕΤΕ ΜΕ ΓΑΙΔΑΡΟ!!!

ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ. ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΑ!!!

[monstermind]

gnwstos mou katharoaimos krosakias 25 etwn perase plagia bounou gia samaraki... kai exei ginei o misos san ton terminator... oute na ton filisoume apo to deksi magoulo den mporoume... otan vgike apo to nosokomeio eftiakse tin mixani kai mas elege "twra tha tis dikw egw"

allos gnwstos mou katharoaimos crossakias apektise sobaro provlima sto stomaxi apo ta panw katw ton agonon (metatopistikan ta eswterika toy nomizw) toy apagorepsan na ksana anebei se mixani... kai twra trexei se autokinita...

allos gnwstos 50aris palios mixanobios mou eipe 7 fores stin zwi tou vrethike se nosokomeio apo tin mixani, oute 1 den eftege... pire tin apofasi na min ksananebei kai tin tirise "alla afto to kati otan vlepw mixani na perna apo mprosta mou, den tha to kseperasw mallon pote"

o kollitos mou einai spiti me sidera sto xeri... apeita apo atixima stin paraliaki me 150+klm/h "pros to paron den mou leipei"

egw pali trakara tin paraskebi... me cherokee. triti fora mesa se 2 mines, kai xeiroteri gia to mixanaki... kai anipomono na ftiaktei...
pleon omos kathe fora pou eimai panw stin mixani eiparxei enas poli entonos fobos pou mou kobei sti mesi tin apolafsi tis odigisis. kai fantazomai oti twra tha einai kai pio megalos...

oso pio megalos autos o fobos, toso mikroteri i apolaysi, toso pio adinami i anagi na ksanakabaliseis... fantazomai

[ΓΙΑΓΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑ]

ναι ξανακαβαλας... και εγω εχω παθη ατυχημα. την στηγμη του ατυχιματος ειδα ολη την ζωη μου να περνα μπροστα μου σε δεκατα του δευτερολεπτου πριν λιποθημησω. μεχρη και την γυναικα μου ντημενη στα μαυρα με τα παιδια μου στην αγκαλια της να κλαιει ειδα. αλλα αν αφησης την ζωη να σε παρει απο κατω μια φορα, τοτε θα σε περνει σε καθε δυσκολια. αυτο το συμβαν που ειδα μεσα σε αυτα τα ελαχιστα δευτερολεπτα, το βλεπω μεχρη και σημερα. η εικονα του ατυχηματος ειναι βαθεια χαραγμενη μεσα στο μιαλο μου. αυτο ομως μου εγινε μαθημα να προσεχω περισοτερο και ησως αυτο με εχει κανει,( καθως και το οτι εχω χασει πολλους φιλους,) και ειμαι μανιοδης με την ασφαλεια. τοτε ημουν 22 χρωνων και με χτηπισε ενα σχολικο που παραβιασε το στοπ και βγηκε στην λεοφορο αερα πατερα, τωρα στα 44 μου ειμαι πολυ πιο προσεκτικος και σηνηδητοποιημενος οδηγος. τα μιαλα μου ειναι μεσα στο κεφαλι μου και σκευτομε παντα με το σοστο κεφαλι οταν οδηγο. αυτο προσπαθησα με επιτηχια να δηδαξω στα παιδια μου, και αυτο προσπαθω να περασω και στους φιλους μου. η μοτο ειναι τροπος ζωης. αλλα ενας τροπος για να απολαμβανεις την ζωη, και οχι να την παιζης κορονα γραματα. πρεπει λοιπων να σηνεχηζης να απολαμβανεις την ζωη σου, και να μην σε αποτρεπουν μερικες ασχημες στηγμες απο αυτο, αλλα να εχεις στο μιαλο σου αυτο που εχω και εγω, και που ελεγαν οι αρχαιοι ελληνες. γηρασκο αει διδασκομενος. το παθημα αυτο εστο και αν δεν εφερνες ευθηνη εσυ θα σε κανει να προσεχεις περισοτερο. με το καλο να γεινη ο συζηγος καλα και να μας συνοδευσετε στις επομενες βολτες που θα παμε.... περαστικα και καλα χιλιομετρα με τον θεο συνεπιβατη...γιωργος