Ξαναλεω υπερκαμμενο, σας προειδοποιησα...
Ειναι ενα πανεμορφο ροζ πονυ το οποιο μια υπεροχη ανοιξιατικη ημερα τρεχει ανεμελο σε ενα χορταριασμενο λιβαδι... ξαφνικα, εκει που καλπαζει ξεγνοιαστο, ακουγεται μια φωνη:
-Γιωργο!
...το ροζ πονυ απανταει: "Ελα;"... αλλα δεν βλεπει κανενα... συνεχιζει λοιπον το τρεξιμο μεχρι που η φωνη ξανακουγεται:
-Ρε Γιωργο!
"Ελα ποιος ειναι;"... παλι δεν ειναι κανενας γυρω, οποτε το ροζ πονυ συνεχιζει την πορεια του η οποια διακοπτεται μετα απο λιγο απο την φωνη:
-Τι γινεται ρε Γιωργο;
"Ποιος ειναι μωρε πλακα μου κανετε;" λεει το ροζ πονυ και φανερα εκνευρισμενο πεταει ενα "αντε γ@μηθειτε!" ενω τρεχει και εξαφανιζεται προς τον οριζοντα...
Ποιο ειναι το ηθικο διδαγμα της ιστοριας;
Ο Γιωργος ειναι πονυροζ