Κίνδυνος και Ταχύτητα

[MG-KTiNoS]

.νομιζα οτι πετουσα και εγω μαζι με της πεταλουδες και τα πουλια οταν ο αερας με φυσαγε στο προσωπο....Η κορη μου ηταν τοτε 5 χρονων(η βολτα ηταν με κρανη (το δικο της ειναι jet) και με ταχυτητα περιπου 40χλμ/ωρα)

:a07:

[npat]

Να πω δυο πραγματάκια ακόμη και να την κάνω (απ' το θρεντ)...

Γιατί καβαλάμε μηχανάκια? Απλά γιατί μας αρέσει. Καλύτερη απάντηση, όσο και να προσπαθώ, δεν μπορώ να δώσω: Πέρα και πάνω από όποιους πρακτικούς λόγους (γιατί υπάρχουν και τέτοιοι), καβαλάμε γιατί η εμπειρία έχει μια μοναδική ποιότητα που μόνο "εκ των έσω" μπορεί κανείς να καταλάβει: Βιωματικά και όχι περιγραφικά. Σε άλλους αρέσει, σε άλλους όχι. Σε άλλους περισσότερο και σε άλλους λιγότερο. Ε, σε μας, προφανώς, αρέσει πολύ! Το να προσπαθήσω, δηλαδή, να περιγράψω γιατί μου αρέσει να καβαλάω μοτοσυκλέτα είναι σαν να προσπαθώ να περιγράψω γιατί μου αρέσει ο μουσακάς: Μπορώ να χρησιμοποιήσω ένα κάρο επίθετα, γευστικές αναγωγές και παρομοιώσεις, αλλά, αν δεν τον δοκιμάσεις μόνος σου, μάλλον ποτέ δεν θα καταλάβεις τι ακριβώς εννοώ. Το ίδιο και με τις μοτοσυκλέτες: Μπορώ να αρχίσω να μιλάω για την αμεσότητα στην επιτάχυνση και την επιβράδυνση, για την ελευθερία κίνησης σε τρεις άξονες, για την απόλυτη ενσωμάτωση στον περιβάλλοντα χώρο, για την κατάργηση των πλαισίων και ένα κάρο άλλα. Αν δεν το δοκιμάσεις, όμως, μόνος σου, μόνο να φανταστείς μπορείς, όχι να καταλάβεις. Πρόκειται για μια άμεση (μη αναφορική) αισθητηριακή εμπειρία, μοναδική και πολύπλοκη---ως τέτοια δύσκολα μπορεί να περιγραφεί και να μπει σε σαφή πλαίσια.

Από εκεί πέρα υπάρχουν και ένα κάρο δευτερεύοντες και έμμεσοι λόγοι, διαφορετικοί για τον καθένα...

[chr1s_86]

Νίκο...

[daz]

Να πω δυο πραγματάκια ακόμη και να την κάνω (απ' το θρεντ)...

Γιατί καβαλάμε μηχανάκια? Απλά γιατί μας αρέσει. Καλύτερη απάντηση, όσο και να προσπαθώ, δεν μπορώ να δώσω: Πέρα και πάνω από όποιους πρακτικούς λόγους (γιατί υπάρχουν και τέτοιοι), καβαλάμε γιατί η εμπειρία έχει μια μοναδική ποιότητα που μόνο "εκ των έσω" μπορείς να καταλάβεις: Βιωματικά και όχι περιγραφικά. Σε άλλους αρέσει, σε άλλους όχι. Σε άλλους περισσότερο και σε άλλους λιγότερο. Ε, σε μας, προφανώς, αρέσει πολύ! Το να προσπαθήσω, δηλαδή, να περιγράψω γιατί μου αρέσει να καβαλάω μοτοσυκλέτα είναι σαν να προσπαθώ να περιγράψω γιατί μου αρέσει ο μουσακάς: Μπορώ να χρησιμοποιήσω ένα κάρο επίθετα, γευστικές αναγωγές και παρομοιώσεις, αλλά, αν δεν τον δοκιμάσεις μόνος σου, μάλλον ποτέ δεν θα καταλάβεις τι ακριβώς εννοώ. Το ίδιο και με τις μοτοσυκλέτες: Μπορώ να αρχίσω να μιλάω για την αμεσότητα στην επιτάχυνση και την επιβράδυνση, για την ελευθερία κίνησης σε τρεις άξονες, για την απόλυτη ενσωμάτωση στον περιβάλλοντα χώρο, για την κατάργηση των πλαισίων και ένα κάρο άλλα. Αν δεν το δοκιμάσεις, όμως, μόνος σου, μόνο να φανταστείς μπορείς, όχι να καταλάβεις. Πρόκειται για μια άμεση (μη αναφορική) αισθητηριακή εμπειρία, μοναδική και πολύπλοκη---ως τέτοια δύσκολα μπορεί να περιγραφεί και να μπει σε σαφή πλαίσια.

Από εκεί πέρα υπάρχουν και ένα κάρο δευτερεύοντες και έμμεσοι λόγοι, διαφορετικοί για τον καθένα...

Αντανάκλαση είδες που σου είπα ότι η απάντηση θα ήταν πως "έχουν ωραία γεύση"? Μπορεί να έχω γονίδια μοδίστρας αλλά τους ξέρω τους μηχανόβιους.

[harris_x]

To ίδιο παραμυθάκι, ξανά και ξανά ΡΠΜ... Όσο και αν ακούγεται ελκυστικό, πως να το κάνουμε, ό ψαροντουφεκάς ΔΕΝ αποσκοπεί στην συγκίνηση να τον κατασπαράξουν καρχαρίες, ο ιστιοπλόος ΔΕΝ εξιτάρεται από το ενδεχόμενο να πνιγεί μεσοπέλαγα, ο σκιέρ ΔΕΝ ονειρεύεται πολλαπλά κατάγματα μετά από πτώση σε γκρεμό, ο πεζοπόρος στο δάσος ΔΕΝ τη βρίσκει σκεπτόμενος ότι θα τον φάνε οι αρκούδες, ο ανεμοπτεριστής ΔΕΝ ονειρεύεται να τσακιστεί στα βράχια, ο αλεξιπτωτιστής ΔΕΝ την βρίσκει με την πιθανότητα να μην ανοίξει το αλεξίπτωτο, ο κολυμβητής ΔΕΝ φτιάχνεται από την αδρεναλίνη όταν κινδυνεύει να πνιγεί... και μπορώ να συνεχίσω μέχρι αύριο... Όλοι αυτοί ασχολούνται με την αγαπημένη τους δραστηριότητα ΠΑΡΑ και όχι ΕΞΑΙΤΙΑΣ των κινδύνων. Γιατί τώρα κάποιοι επιμένουν στο παραμυθάκι ότι ο μοτοσυκλετιστής την βρίσκει προκαλώντας τον θάνατο και έχουν κολλήσει στην καραμέλα της "αδρεναλίνης" μου είναι ακατανόητο... (και άκρως εκνευριστικό).

+ τα πάντα όλααααααααααααααααααα

[daz]

Νίκο...

+1

[reflection]

@daz

(παμε σ'αντίστροφη μέτρηση με τις απαντήσεις)

οκ...δέχομαι την πρόκληση. Εγώ που οδηγώ αυτοκίνητο ΠΟΤΕ δεν προκάλεσα ένα φίλο, κολλητό για κόντρες. Η Έρρικα που οδηγεί μηχανή το έπραξε.
Αβίαστο συμπέρασμα: Οι μηχανόβιοι έχουν τις κόντρες στο αίμα τους!...


@sniper

Αντρών μετάφραση!....

@cityfly

Αυστηρή κρίση του ιερομάντη, όταν από μία ατάκα μέσα στις χίλιες έβγαλε το συμπέρασμα του μέλλοντος χρόνου της συζήτησης!....

Επιστρέφω στο ντοκουμέντο που κατεθεσε ο daz... και χρησιμοποιώντας την εμπειρία μου από ανάλογες περιπτώσεις οδηγών αυτοκινήτου, συμπεραίνω πως "Ο μηχανόβιος οδηγός κλίνει περισσότερο προς την ... κόντρα."


@marios8

Τότε πώς έχει παραπλανηθεί τόσο η κοινή γνώμη?.. Συμφωνώ με όσα ειπώθηκαν για τις "Μηχανές σκοτώστρες"... Μα, ένας φίλος λέει "Όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά"...
Πόσο ήρεμος και χαλαρός κι αν είναι κάποιος, με την πρώτη ευκαιρία δε θα πει όχι στο φλερτ με τον κίνδυνο... Κι οφείλουμε να επισημάνουμε πως άλλο βαθμο επικινδυνότητας εμπεριέχει το "ανοιγμα" με μηχανή κι άλλο το "άνοιγμα" με αυτοκίνητο...

Ο μηχανόβιος ομολογουμένως είναι πιο εκτεθειμένος όντας έρμαιο της συγκυρίας που θα του τύχει σε ένα ενδεχόμενο "άνοιγμα" και παρόλ' αυτά το επιχειρεί.
όσον αφορά τα extreme sports, νομίζω πως όσοι τα επιλέγουν σαφέστατα και έχουν ψηλά στην πρωτεραιότητά τους το θέμα της Αδρεναλίνης...

Θα μπορούσε ας πούμε ο ίδιος άνθρωπος που ασχολείται με καταδύσεις ή ελεύθερη πτώση να ασχοληθεί -ίσως μετά από ένα ατύχημα- με το σκάκι και να βιώσει το ίδιο συναίσθημα που τον ώθησε ν'ασχοληθεί με το αρχικό extreme sport?... όχι, βέβαια...
Άρα όσοι επιλέγουν να ασχοληθούν με δρασεις που τεστάρουν το Άνω Όριο της Αντοχής τους είναι όντως ριψοκίνδυνοι... και δύσκολα θα συμβιβάζονταν με κάτι που θα τους προσέφερε μικρότερο συγκινησιακό φορτίο σε επίπεδο ιλίγγου στο αίμα....
Φυσικά ο μηχανόβιος δεν υιοθετεί αυτή τη συμπεριφορά σε κάθε του διαδρομη, μα δύναται να το κάνει ανα πάσα στιγμή και σίγουρα ο καθενας το έχει επιχειρήσει, όχι απαραίτητα για να ικανοποιήσει τον αντρικό του εγωισμό και να επικρατήσει σε έναν ενδεχόμενο ανταγωνισμό, μα και για να επιβεβαιωθεί μπρος στον ίδιο του τον εαυτό, στην πρόκληση που του προσφέρει μία επικίνδυνη στροφή, ωστε να την διασχισει επιτυχώς με την μέγιστη δυνατή ταχύτητα....

[reflection]

@teogtp

Η ποιητική απόδοση της βόλτας με τη μηχανή και η Απάντηση στο ερώτημα που καίει το "ποστ" έμελε να έρθει από μία 5χρονη πιτσιρίκα που όντως βλέπει τον κόσμο μέσα από τη μαγεία του σουρεαλισμού που διακατέχει τα παιδιά...
Φυσικά, αν εξηγήσουμε το τι μπορεί να υποννοεί η φράση "πεταω κι εγώ με τις πεταλούδες", μέσα από την προσομοίωση της πτήσης στο παιδικό μυαλουδάκι, μπορεί άμεσα να την συνδέσουμε την εμπειρία με την αύξηση της αδρεναλίνης!!!!.... τουλάχιστον μέσα στην ευπλαστη φαντασία της πιτσιρίκας που όπως όλα τα παιδιά έχει έμφυτη κλίση προς το Παραμυθάκι που κάποιοι προέτρεξαν να αποποιηθούν, χάνοντας έτσι όλη τη μαγεία της υπόθεσης!!!


Συνειρμικά λοιπόν μπορούμε να πούμε πως κάποτε τα αγόρια ονειρεύονταν μέσα από το παραμύθι να "πετούν μαζί με τους φτερωτούς Δράκους", όπως το κοριτσάκι προσομοίωσε την αίσθηση του ανέμου με το πέταγμα της πεταλούδας...
Τώρα "πετούν" με τη μηχανή σε ένα οδόστρωμα απογείωσης...

ή μήπως είναι τυχαίο που αλλιως οι γρήγοροι οδηγοί λεγονται και ... Πιλότοι?...

[teogtp]

"Μηχανοβιος" μαλλον πιο σωστα αδρεναλινοβιος ειναι και ο οδηγος του τετρατροχου που επιζητει "ανοιγματα"... απλα οταν "ανοιγεις"με ενα οχημα περι του εναμιση τονου μαλλον εισαι πιο επικινδυνος για τους γυρο σου απο εναν δικυκλιστη...

[MG-KTiNoS]

Μηχανόβιοι δεν υπάρχουν πια…
Αυτοί εδώ που σου μιλούν είναι μοτοσικλετιστές.


Έχεις ακούσει για το 1%?



Άλλες γενιές άλλα χρόνια άλλα απωθημένα άλλα βιώματα.
Η εποχή αυτή έχει περάσει
(και ελπίζω να μην ξανάρθει)

[mikes]

@daz

(παμε σ'αντίστροφη μέτρηση με τις απαντήσεις)

οκ...δέχομαι την πρόκληση. Εγώ που οδηγώ αυτοκίνητο ΠΟΤΕ δεν προκάλεσα ένα φίλο, κολλητό για κόντρες. Η Έρρικα που οδηγεί μηχανή το έπραξε.
Αβίαστο συμπέρασμα: Οι μηχανόβιοι έχουν τις κόντρες στο αίμα τους!...



Επιστρέφω στο ντοκουμέντο που κατεθεσε ο daz... και χρησιμοποιώντας την εμπειρία μου από ανάλογες περιπτώσεις οδηγών αυτοκινήτου, συμπεραίνω πως "Ο μηχανόβιος οδηγός κλίνει περισσότερο προς την ... κόντρα."

εισαι εντελως λαθος γιατι βγαζει συμπερασμα για μια καστα αποτελουμενη απο εκατομυρια ατομα, λαμβανοντας υπ'οψιν μονο δυο δειγματα!

και να σου πω και εγω κατι: ο αδερφος μου που οδηγει αυτοκινητο κανει μονιμα κοντρες στα φαναρια! το ιδιο και ενας ξαδερφος μου! κανα δυο φιλοι μου δε, θελοντας να μου δειξουν ποσο χεραδες ειναι, πανε παντα ταπα οταν μπαινω στο αμαξι τους!

αντιθετως στην μηχανοβια παρεα μου, καμια 30αρια ατομα, οταν βγαινουμε βολτα ολοι λεμε "ο καθενας στο ρυθμο του" και οι πιο γρηγοροι περιμενουν τους πιο αργους σε σημεια αλλαγης πορειας! κανεις δεν κηνηγαει κανεναν κανεις δεν κοντραρει κανεναν και πανω απ'ολα βαζουμε την ασφαλεια! τι εχεις να πεις γι αυτο τωρα? επιμενεις οτι ηοντρα ειναι προνομιο μονο του μηχανοβιου?

[harris_x]

@teogtp

Η ποιητική απόδοση της βόλτας με τη μηχανή και η Απάντηση στο ερώτημα που καίει το "ποστ" έμελε να έρθει από μία 5χρονη πιτσιρίκα που όντως βλέπει τον κόσμο μέσα από τη μαγεία του σουρεαλισμού που διακατέχει τα παιδιά...
Φυσικά, αν εξηγήσουμε το τι μπορεί να υποννοεί η φράση "πεταω κι εγώ με τις πεταλούδες", μέσα από την προσομοίωση της πτήσης στο παιδικό μυαλουδάκι, μπορεί άμεσα να την συνδέσουμε την εμπειρία με την αύξηση της αδρεναλίνης!!!!.... τουλάχιστον μέσα στην ευπλαστη φαντασία της πιτσιρίκας που όπως όλα τα παιδιά έχει έμφυτη κλίση προς το Παραμυθάκι που κάποιοι προέτρεξαν να αποποιηθούν, χάνοντας έτσι όλη τη μαγεία της υπόθεσης!!!


Συνειρμικά λοιπόν μπορούμε να πούμε πως κάποτε τα αγόρια ονειρεύονταν μέσα από το παραμύθι να "πετούν μαζί με τους φτερωτούς Δράκους", όπως το κοριτσάκι προσομοίωσε την αίσθηση του ανέμου με το πέταγμα της πεταλούδας...
Τώρα "πετούν" με τη μηχανή σε ένα οδόστρωμα απογείωσης...

ή μήπως είναι τυχαίο που αλλιως οι γρήγοροι οδηγοί λεγονται και ... Πιλότοι?...

Βγάζεις μονίμως το ίδιο συμπέρασμα και έχεις γίνει ενοχλητική!
Πες ό,τι έχεις να πεις, να το γυρίσουμε σε αντιπαράθεση, να το κλειδώσουν, να ξεμπερδεύουμε!

Τέλος κι απο 'μένα

[daz]

@daz

οκ...δέχομαι την πρόκληση. Εγώ που οδηγώ αυτοκίνητο ΠΟΤΕ δεν προκάλεσα ένα φίλο, κολλητό για κόντρες. Η Έρρικα που οδηγεί μηχανή το έπραξε.
Αβίαστο συμπέρασμα: Οι μηχανόβιοι έχουν τις κόντρες στο αίμα τους!...

Αβίαστο συμπέρασμα: Στους κουτάκιδες δεν αρέσει το τσάι...


:a39:

[reflection]

@npat
διάβασα με προσοχή την απάντησή σου. Ουσιαστικά όμως θεωρησα πως πήρα την απάντηση που ζητούσα μόλις... είδα την εικόνα στο avatar σου!!!

@daz

και ο κίνδυνος έχει πολύ ωραία γεύση!!!..... :rotflmao:

[teogtp]

@teogtp

Η ποιητική απόδοση της βόλτας με τη μηχανή και η Απάντηση στο ερώτημα που καίει το "ποστ" έμελε να έρθει από μία 5χρονη πιτσιρίκα που όντως βλέπει τον κόσμο μέσα από τη μαγεία του σουρεαλισμού που διακατέχει τα παιδιά...
Φυσικά, αν εξηγήσουμε το τι μπορεί να υποννοεί η φράση "πεταω κι εγώ με τις πεταλούδες", μέσα από την προσομοίωση της πτήσης στο παιδικό μυαλουδάκι, μπορεί άμεσα να την συνδέσουμε την εμπειρία με την αύξηση της αδρεναλίνης!!!!.... τουλάχιστον μέσα στην ευπλαστη φαντασία της πιτσιρίκας που όπως όλα τα παιδιά έχει έμφυτη κλίση προς το Παραμυθάκι που κάποιοι προέτρεξαν να αποποιηθούν, χάνοντας έτσι όλη τη μαγεία της υπόθεσης!!!


Συνειρμικά λοιπόν μπορούμε να πούμε πως κάποτε τα αγόρια ονειρεύονταν μέσα από το παραμύθι να "πετούν μαζί με τους φτερωτούς Δράκους", όπως το κοριτσάκι προσομοίωσε την αίσθηση του ανέμου με το πέταγμα της πεταλούδας...
Τώρα "πετούν" με τη μηχανή σε ένα οδόστρωμα απογείωσης...

ή μήπως είναι τυχαίο που αλλιως οι γρήγοροι οδηγοί λεγονται και ... Πιλότοι?...

Πιλοτος= επαγγελματιας οδηγους
Για τους αλλους "γρηγορους"δεν ξερω....