τον θεο και την παναγια που με εχουν καλα ολα αυτα τα χρονια που καβαλαω μοτοσυκλετες.
Οταν κατσω και σκεφτω τι εχω περασει και ποσες φορες θα ειχα ατυχηματα, μικρα, μεσαια, μεγαλα, με πιανει κρυος ιδρωτας.
Αφορμη για αυτο το ποστ αλλα και την σκεψη, ειναι ενας ξαδερφος μου ο οποιος χτυπηθηκε απο αμαξι που παραβιασε στοπ. Βγηκε σε κεντρικο δρομο αερα, χωρις να δει τιποτα ο τυπος και επεσε πανω του.
Ευτυχως ειναι καλα, αλλα με λαμες στο αριστερο ποδι και το αριστερο χερι.
Δεν ξερω αν εγω θα μπορουσα να το αποφυγω. Του πεταχτηκε ξαφνικα στα 10 μετρα.
Οταν το σκεφτομαι τρελενομαι. Να πω επισης οτι η αποσταση που διανυθηκε ηταν 500 μετρα. Αλλα φορεσε κρανος. Εγω δεν ξερω αν θα το εβαζα. Αν δεν το φορουσε τωρα θα λεγαμε αλλα......
Προσοχη στο δρομο παιδια. Τι αλλο να πω....
Απάντηση με παράθεση
Ελπιζώ ο άλλος με το αυτοκίνητο να κατάλαβε την μα***** του και να μην σας βάλει σε άλλες διαδικασίες.
ΤΕΣΠΑ
