GR2SCO - 2011 - Highlights Of The Highlands

[liberec]

σε ελληνικούς δρόμους.....


...

...


με Έλληνες οδηγούς...΄



....


...


πόσα λεπτά ζωής δίνετε σε αυτό το παλικάρι?
θα ολοκληρώσει έστω ένα χιλιόμετρο????!!!

[liberec]

Για μερικές πρώτες δεκάδες χιλιομέτρων είμαι κάπως απογοητευμένος. Ο δρόμος είναι λίγο πιο μέσα από την ακτή και δεν προσφέρει απολύτως τίποτα το ενδιαφέρον. Ή δεν βλέπεις τίποτε ή κάτι άσχημα θερμοκήπια. Τίποτε το ιδιαίτερο. Ευτυχώς η κατάσταση σταδιακά αλλάζει και μετά έρχεται η πόλη Thurso. Μικρή πόλη, περιποιημένη, συμπαθητική, καθαρή. Όπως το Τυμπάκι στην Νότια Κρήτη? Ακριβώς, καμία σχέση!

[liberec]

Μετά το Thurso σιγά σιγά η διαδρομή αρχίζει να δείχνει τις αρετές της.

[liberec]

Ξαφνικά ο δρόμος θα αφήσει την ακτή και γίνεται στενός και στριφτερός. Ζεσταίνεται η ημέρα, καθώς ο ήλιος ανεβαίνει, ζεσταίνονται και τα λάστιχά μας και οι καρδιές μας. Εμπεδώνουμε την αρχή προτεραιότητας σε στενό δρόμο. Η βασική έννοια είναι η οικονομία. Για να έχουμε μικρή δαπάνη για κατασκευή δρόμου, τον αφήνουμε με μία και μόνο λωρίδα, εξάλλου, πόση κίνηση θα έχει εδώ στην άκρη της Σκωτίας? Αλλά θα προσθέσουμε κάθε τόσο ένα σαν φάρδεμα, σαν παρκινγκ, σαν στάση λεωφορείου, όπου θα μπορέσουν τα δύο αυτοκίνητα που κινούνται σε διαφορετικές κατευθύνσεις να χωρέσουν. Και τηρείται αυστηρά αρχή, ότι περιμένεις, εάν βλέπεις, ότι ήδη κάποιος κινείται επάνω στο στενό δρόμο προς εσένα. Όπως είδαμε, κανένας όχι μόνο δεν θα το παραβίασε, αλλά καλύτερα έδινε προτεραιότητα εάν δεν ήταν σίγουρος, ποιος θα είχε δίκιο. Εμείς με τις μηχανές είχαμε και εύκολο έργο και απόλυτη κατανόηση από όλους τους οδηγούς. Ο τρόπος αυτός [μία λωρίδα], ίσως ιδανικός για λόγους οικονομίας σε κάποιες απομακρυσμένες περιφέρειες της Ευρώπης έχει και έναν απαραβίαστο εφαρμοστικό κανόνα. Νοτιότερα του γεωγραφικού ύψους της Ανκόνας είναι απαγορευμένος. Γιατί η βασική του αρχή καλής λειτουργίας είναι ο σεβασμός.

[liberec]

ανά πάσα στιγμή όμως ο δρόμος κρύβει εκπλήξεις

[liberec]

ο δρόμος απολαυστικός

[liberec]

,,,.

[liberec]

Έτσι φτάνουμε σε μία γεωγραφική μεγάλη εγκοπή μέσα στην στεριά, στο τέλος της είναι μικρή πόλη Tongue. Η πόλη είναι βασικά ελάχιστα έξω από το κύριο δρόμο, αλλά εμείς δεν αντέξαμε και κάναμε την μικρή παράκαμψη γιατί μας ενδιέφερε. Ε, λοιπόν, μετά το Tongue αρχίζει το πανηγύρι. Και όποιος κάποτε θα περάσετε από εκεί, θα με θυμηθείτε. Μετά το Tongue και σχεδόν μέχρι το Durness είναι οδηγητική απόλαυση. Ο δρόμος στενός. Οι μηχανές μας ξεπερνούν με τις βαλίτσες και τις τσάντες το ένα μέτρο και δέκα και όταν είμαστε σε στροφή, ξαπλωμένες, πολύ παραπάνω. Ο δρόμος όχι μόνο είναι στενός, αλλά είναι και χαραγμένος «απότομα», δηλαδή όχι ομαλά. Όταν έχεις μεγάλο βράχο στην μέση, το πιο φθηνό είναι μία στροφή γύρο από το βράχο. Εάν πας σβέλτα, και για λόγους ασφαλείας να μην βγεις από την ιδανική γραμμή εδώ έχεις περιθώριο λάθους περίπου δέκα εκατοστά. Θα πρέπει να αλλάζεις γρήγορα ταχύτητα, να ξαπλώνεις την μηχανή, να λαμβάνεις υπόψη και τις πέτρες στην άκρη του δρόμου, γιατί εύκολα θα τις χτυπήσεις με τις βαλίτσες, εάν πλαγιάσεις πολύ. Σε τέτοιο δρόμο το να είσαι σβέλτος είναι κάτι τελείως διαφορετικό από το στρίψεις το γκάζι στην εθνική. Εδώ θέλει τόλμη, αλλά κυρίως εξυπνάδα, πρόβλεψη, συγχρονισμό, τεχνική κατάρτιση ως οδηγός και πείρα μαζί. Την τόλμη καλύτερα αφήστε την στο σπίτι. Εάν λίγο θα το παρακάνετε και θα ξεφύγετε πέραν τον δέκα εκατοστών λάθους, είτε θα βγείτε έξω από την στροφή [χωρίς προστασία, κατευθείαν μέσα στις πέτρες και ότι γίνει], είτε θα τρακάρετε με την βαλίτσα το εσωτερικό της στροφής είτε θα τα κάνετε όλα τόσο απότομα, που η συνοδηγός θα κάνει εμετό και θα σας βρίζει. Έλα να βρεις τώρα την χρυσή τομή. Εμείς προσπαθήσαμε να μην δυσκολεύουμε τα κορίτσια μας και να είναι η οδήγηση ανεκτά ομαλή, αλλά και να το ευχαριστηθούμε. Πιστεύω, ότι τα καταφέραμε αρκετά καλά. Σε όλο αυτό το κομμάτι το μάτι δεν χορταίνει εικόνες. Μην μιλώ για την άσφαλτο τόσο πολύ και φανταστείτε, ότι δεν έχει φύση! Απεναντίας, είναι απίστευτη διαδρομή κυρίως από την πλευρά της φύσης. Δεν ξέρεις τι να πρωτοκοιτάξεις. Την άγρια πετρώδη ακτή, την ξαφνική αμμουδιά σε ήρεμο κόλπο? Την παλέτα των χρωμάτων και τις αποχρώσεις της πράσινης και της λιλά? Πραγματικά η διαδρομή είναι μεγάλη απόλαυση.

[liberec]

΄.,.

[liberec]

΄.,΄΄

[liberec]

//.΄'

[liberec]

...,..

[liberec]

../../

[liberec]

..,΄[

[liberec]

Στο Durness είμαστε νομίζω περίπου στις τρεις ή τέσσερεις και εκεί το εξερευνούμε μπαίνοντας σε κάτι μικρούς δρόμους έξω από κύριο πέρασμα που μας λένε για view point, cafeé και τα σχετικά. Τελικά δεν καθίσαμε εκεί, αλλά προχωρήσαμε λίγο πιο νότια και σε ένα κάμπινγκ, που είχε πολύ κίνηση στις κεντρικές εγκαταστάσεις παραγγέλνουμε fish and chips and beer. Έτσι, για ανασύνταξη. Οι εντυπώσεις καλές, ο καιρός λίγο τελευταία χάλασε, όχι πολύ, απλά έγινε πιο μουντός και καθώς κρύβεται ο ήλιος, πέφτει και θερμοκρασία. Ανταλλάσουμε τις εμπειρίες, τις εικόνες. Τα κορίτσια καλά κρατούν.