GR2SCO - 2011 - Highlights Of The Highlands

[liberec]

Μετά σουλατσάρουμε. Το κέντρο είναι γεμάτο αξιόλογα νεοκλασικά κτήρια, ξεχωρίζει το θέατρο. Βρίσκουμε μεγάλο πεζόδρομο, όπου γίνεται η κόλαση. Καφετέριες, εστιατόρια, νεολαία με brake dance, ποδήλατα. Μόλις αρχίζει να σουρουπώνει και ο κόσμος βγαίνει για την απογευματινή του βόλτα και βραδινό. Το φάρδος του πεζόδρομου είναι σαν Rambla της Βαρκελώνης και είναι το μέρος, που σφύζει ζωή της πόλης.

[liberec]

,,,.

[liberec]

,,,.΄'

[liberec]

..,΄'

[liberec]

Επιλέγουμε ένα στέκι, που μας εμπνέει και καθόμαστε. Χωρίς να το θέλουμε, μέσα από πολύ φιλική διάθεση, που έχουμε όλοι, οδηγούμαστε αβίαστα σε κάποιο απολογισμό. Όλοι είμαστε ευχαριστημένοι, πως βγήκε το ταξίδι. Ο Θανάσης με την Βάνα μας βγάζουν το καπέλο, λένε, πως στην αρχή φοβόντουσαν για τις αντοχές κυρίως της Ελπίδας και πόσο ευχάριστα τελικά ήταν. Εμείς ανταποδίδουμε φιλοφρονήσεις, γιατί ο Θανάσης, ας μην ταιριάζουμε σε όλα, παρέμεινε σε όλο ταξίδι αυτό που και στην αρχή έδειχνε – gentleman. Και η Βάνα? Εάν εξαιρέσουμε τον χαλασμένο θερμοστάτη, είναι ένα κορίτσι διαμάντι. Εργατικό, τρυφερό, αντοχή όταν χρειάζεται, δυναμικό όταν οι περιστάσεις το απαιτούν. Και όλοι μαζί έχουμε χιούμορ και το αστείο και πείραγμα δεν το πολυσκεφτόμαστε, είμαστε άνετοι.
Ξέρετε, καμιά φορά ξεκινάει η καλύτερη παρέα, που γνωρίζεται και πολύ οικεία και από πριν και όμως δεν θα τους βγει καλά στο ταξίδι. Είναι λίγο στην τύχη. Άλλη φορά, όπως εμείς φέτος, ξεκινάς με μικρές προσδοκίες για ολική επιτυχία, είσαι αποφασισμένος ακόμα να χωρίσουν οι δρόμοι εάν χρειαστεί. Και αυτή η γνώση, ίσως σε κάνει πιο προσεκτικό στο τι θα πεις και πως θα φερθείς, δεν ξέρω. Εμείς πάντως ξεκινήσαμε με μικρό καλάθι όπως λένε, και το γεμίσαμε στο ταξίδι... τίγκα! Ίσως απλώς είναι το τυχερό μας, κλείνουμε μοιρολατρικά, αλλά ικανοποιημένα. Ήταν μία πολύ όμορφη βραδιά στο Reims.

[liberec]

Reims by night

laser

[liberec]

...,..,.

[liberec]

Για επόμενες δύο ημέρες χωρίζουμε και θα έχουμε διαφορετικά προγράμματα. Θα πάμε περίπου στην ίδια κατεύθυνση, στα ελβετικο-γαλλικο-γερμανικά σύνορα. Ο Θανάσης θέλει να επισκεφτεί ένα ζευγάρι που ζει πια μόνιμα στην Ελβετία, αλλά γνωρίζονται από το Ρίο. Εμάς προς αλλαγή μας τραβάει η Αλσατία με το Colmar ως κεντρικό και τα κρασοχώρια δίπλα. Το Colmar έχει την φήμη της πιο όμορφης πόλης της Ευρώπης, κάτι θα έχει να μας πει! Ο Θανάσης όμως πέρασε από εκεί πρόπερσι και έτσι δεν υπάρχει λόγος. Αυτό ήταν στο σχέδιο από την αρχή. Θα συναντηθούμε πιθανόν στους καταρράκτες του Ρήνου ή σίγουρα αργότερα στην Ιταλία. Θα είμαστε έτσι και αλλιώς σε μικρή απόσταση, περίπου εκατό χιλιομέτρων, εάν κάτι συνέβαινε. Ο Θανάσης θα ξεκινήσει με το πάσο του, αφού δεν τον κυνηγά ο χρόνος καθόλου, εμείς αντίθετα βιαζόμαστε, γιατί θέλουμε να είμαστε νωρίς στο Colmar, να δούμε αυτό όπως και τα χωριά και έχουμε για αυτό μόνο μία ημέρα. Ξεκινάμε κατά τις οκτώ και εδώ κάνω ένα μεγάλο σφάλμα. Δεν ήθελα να ξυπνήσω τον Θανάση για να ζητήσω συμπλήρωμα λαδιού, που είχε ένα μπουκάλι εύκολα προσπελάσιμο στην μπαγκαζιέρα. Θα έβρισκα στο δρόμο έλεγα. Τελικά την στιγμή που βάζουμε μπρος την μηχανή ο Θανάσης έτσι και αλλιώς εμφανίζεται να ετοιμάσει την δική του μηχανή. Τι ήταν να το ζητούσα. Ένα ξακαβάλημα μηχανής και καθυστέρηση πέντε λεπτών? Αλλά ντυμένος και κουμπωμένος που ήμουν, δεν ήθελα να αργήσω και να ιδρώσω πριν βγούμε στο δρόμο. Πάμε πρώτα να βρούμε σε ένα κοντινό χωριό boulangerie, αφού είμαστε που είμαστε στην Γαλλία, αλλά τελικά δεν βρήκαμε τίποτε και βγαίνουμε γοργά στην εθνική. Δύο ήταν τα άγχη μου. Το λάδι και το πίσω λάστιχο, που δεν είχε πέλμα καθόλου, απόρροια της χαμηλής πίεσης στην αρχή του ταξιδιού. Επί της εθνικής σταματάμε σε μερικά βενζινάδικα, ρωτάω για απλό ορυκτέλαιο, αλλά μάταια. Για diesel, turbo και full synthetic ότι θες, μην μας ζητάς τα απλά. Λίγο πιο νότια από το Reims είναι μεγάλος κόμβος εθνικής, όπου κανονικά θα συνέχισα νότια για Troyes και μετά στην Αλσατία. Αποφασίζω να στρίψω ανατολικά για Metz και αργότερα γερμανικό Saarbrucken, όπου το GPS μου εντοπίζει αντιπροσωπεία BMW. Υπάρχει και κοντινότερη στο Metz, αλλά θα προτιμήσω γερμανούς, και για το λόγω, ότι έτσι θα μας δοθεί ευκαιρία να περάσουμε αργότερα από Strasbourg, κάτι που έχω ήδη μερικά χρόνια καημό. Το GPS με πάει αλάνθαστα μέχρι την αντιπροσωπεία. Αγοράζω το λάδι και επειδή κοιμούνται το συμπληρώνω μόνος μου επί τόπου. Για αλλαγή λάστιχου ούτε συζήτηση, διότι εκτός από αρκετά υψηλή τιμή θέλει να πληρώσω και άλλα 95 Ευρώ για εργασία αλλαγής. Να τα κρατήσουν!

[liberec]

...,.;

[liberec]

Φεύγουμε από το Saarbrucken και βούρ για Strasbourg με τον φανταστικό καθεδρικό. Ημέρα τέλεια, ήλιος, ζέστη, βόλτα στο Strasbourg είναι πολύ ευχάριστη. Πίνουμε καφέ και επισκεπτόμαστε το ναό. Αρκετοί τουρίστες αυτήν την φορά δεν με πειράζουν, προφανώς λόγω χαλαρής διάθεσης που προκαλεί η πόλη. Σημειώνω πολύ όμορφο κτήριο της ιατρικής σχολής. Είναι ακόμα νωρίς και εμείς με την Ελπίδα είμαστε λαίμαργοι ταξιδιώτες και με το φαγητό μας ανοίγει και άλλο η όρεξη. Και δεν πάμε για το Colmar μέσω Freiburg, που ακούσαμε καλά λόγια?

[liberec]

;;;;'

[liberec]

Strasbourg

[liberec]

..,..-

[liberec]

,,,.,

[liberec]

Έτσι σε λίγο βρισκόμαστε, εν μέσο επαρχιακού δικτύου στο Freiburg. Γρήγορα προσανατολιζόμαστε, καταλαβαίνουμε, ότι το κέντρο είναι κλειστό για κυκλοφορία. Παρκάρουμε μηχανές κατά σύμπτωση μπροστά σε ένα μεγάλο κατάστημα με ηλεκτρικά είδη, ο ιδιοκτήτης είναι στην πόρτα και μας κοιτάει. Δεν πρόλαβα να βγάλω το κράνος και μας σηκώνει το αντίχειρα, εκτιμώντας τους ταξιδιώτες από μακριά. Και αμέσως μετά μας κάνει νόημα, να πλησιάσουμε. Μηχανόβιος ο ίδιος, του αρέσουμε και θέλει να μας διευκολύνει. Πάτε μάσα στο μαγαζί μα βάλετε τα κράνη και τα μπουφάν, να μην τα κουβαλάτε, εγώ θα σας προσέχω τις μηχανές. Καλή βόλτα! Πόσο εύκολα τελικά μπορεί να είναι να ταξιδεύεις, όταν συναντάς αλληλέγγυους ανθρώπους. Περπατάμε στα σοκάκια του ιστορικού κέντρου, περιποιημένο, μαζεμένο, αλλά τέτοια έχω δει τόσα πολλά που δεν ενθουσιάζομαι...