moto.gr on Instagram: https://www.instagram.com/motogrforum/
moto.gr on Facebook: https://www.facebook.com/groups/1800...3?locale=el_GR
Με τον (…ας τον ονομάσουμε Αντώνη αυτή τη φορά) ήμασταν φίλοι από τότε που πήγα στη Χίο πιτσιρικάς!
Ίδια μέρα γεννημένοι, με τη μουσική από μικροί στα ίδια ωδεία, στην ίδια γειτονιά, στο ίδιο σχολείο …τις ίδιες μαλακίες!
Μετέπειτα και συγκάτοικοι στην Αθήνα (θα ακολουθήσει και άλλη ιστορία με τον ίδιο σε λίγο)
Αυτό που λέμε «κολλητοί» λοιπόν με τον Αντώνη αλλά αυτός μικρόδειχνε ανέκαθεν! Ακόμα και σήμερα! Σε τόσο εκνευριστικό βαθμό που πλέον δεν τον έπαιρνα μαζί μου όταν ήταν να πάω στο μοναδικό τσοντοσινεμά του νησιού ονόματι REX γιατί μου έλεγαν «ο μικρός δεν μπαίνει» οπότε και δεν έμπαινα ούτε εγώ μένοντας …χαρμάνης!
Εγώ λόγω που είχα ήδη ξεκινήσει να δουλεύω νύχτα και πλέον ήμουν κοντά στα 15, στο νησί με ήξεραν οι πάντες σχεδόν. Ειδικά οι νυχτόβιοι! Με μερικούς κιόλας είχαμε καλές σχέσεις και (υποτίθεται) πως κρατάγανε και μυστικά από τον πατέρα μου όταν με έβλεπαν σε «περίεργα» μέρη.
Ναι, καλά!
Τέσπα…
Εκεί λοιπόν στα 14-15 μας, δίπλωμα βέβαια ακόμη δεν έπαιζε, εγώ τα Σ/Κ που οι γονείς μου πήγαιναν στο χωριό, εγώ έμενα σπίτι να διαβάσω, να μελετήσω, να πάω για δουλειά… Στην πραγματικότητα όμως, η μαλακία (κυριολεκτικά και μεταφορικά) πήγαινε σύννεφο.
Μια απ αυτές ήταν να παίρνω κρυφά τη βέσπα του φάδερ πολύ αργά το βράδυ και να αλωνίζω περιχαρής όπου λάχει! Ασφαλώς όταν όλοι την είχαν πέσει για ύπνο στη γειτονια και αφού την έσπρωχνα μακριά από το σπίτι για να τη βάλω μπροστά μιας και αυτός ο πατέρας μου –λες και επίτηδες- ΜΟΝΙΜΩΣ την είχε με τρύπια εξάτμιση!!!
ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ βέβαια είχα μεριμνήσει να «σημαδέψω» που ακριβώς την είχε παρκάρει μιας και τον είχα τσεκάρει κρυφά να «σημαδεύει». Την είχε ψιλιαστεί τη δουλειά ο ανθρωπος κατά πως φαίνεται!
Ένα απόγευμα κανονίζουμε με τον Αντώνη που με έχει φάει τα συκώτια να πάμε το βράδυ στης «Τζίνας». Είχα κάνει το λάθος να του πω ότι είχε φέρει μια Βραζιλιάνα και πολύ «κανίκι» χώρια που εκεί πλέον (εν έτη 90-91) ήταν το πρώτο κ@λόμπαρο στη Χίο όπου άκουσον-άκουσον κάνουν striptease και δείχνουν… τα β$ζι@ τους!!!
Μια και δυο λοιπόν, κατά τις 11 (χειμώνας και ψοφόκρυο) χτυπάει η πόρτα και εμφανίζεται περιχαρής ο Αντώνης με υφασμάτινο παντελόνι, πουκαμισάκι κουμπωμένο μέχρι και το πανω-πανω κουμπί, μπουφανάκι ψευτοδέρμα από Τουρκία, σκαρπίνι με άσπρη κάλτσα και μαλλί πασαλειμμένο με μπριγιόλ! Καλα, μη τρελένεστε! Μια από τα ίδια ήμουν κι εγώ ντυμένος και…
…και του «σκάω» το παραμύθι «άντε μαλάκα, θα σε πάω με τη βέσπα απόψε! Ποιοι είμαστε σου λεωωωωω…!»
..και μου κουνάει στα μούτρα 3.000 δρχ που είχε χαρτζιλίκι λέγοντάς μου «δεν παιζόμαστε απόψε μάγκαααααα»
Μια και δυό λοιπόν, ρίχνουμε τη ματιά μας τριγύρω ότι όλα είναι κομπλέ και αρχίζουμε να σπρώχνουμε τη βέσπα στο δρόμο! Όταν φτάσαμε στην «κάτω γειτονιά» την έβαλα μπροστά και μάνι μάνι-μέσα στο ντουμάνι και μέσα από στενά κατευθυνθήκαμε για το Παζάρι. (περιοχή όπου ήταν της «Τζίνας» και 1-2 ακόμα μαγαζιά του είδους)
Έλα όμως που δε μας ήθελε και πολύ εκείνο το βράδυ! Γκαντέμης ο Αντώνης παιδάκι μου, τί περιμένεις?
Βλέπουμε από μακριά το φάρο ενός περιπολικού! «Μάγκα τη μπ00τσίσαμε» λέω φωναχτά και αλλάζω πορεία σε άλλο στενό! 30 μέτρα μετά καταλαβαίνω ότι πάω σε παράλληλο στενό από αυτό που πήγε τελικά και το περιπολικό μιας και το βλέπω από πάνω και σιγουρεύομαι πως ψάχνουν να βρουν το κ@λόπαιδο που ακούνε, που μαύρα μεσάνυχτα κυκλοφορεί στις γειτονιές με τέτοια εξάτμηση! Στενό στο στενό, παράλληλα το μπατσικό! Ό,τι στενό ξέρω έχω χωθεί! Ο άλλος από πίσω να φοβάται και να με κοπανάει να σταματήσω και να την κάνουμε με τα πόδια!
ΠΟΥ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΡΕ ΒΛΑΜΜΕΝΕ ΤΗ ΒΕΣΠΑ?????? ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΟΣ??????
Μ αυτά και μ αυτά κοντεύουμε στης «Τζίνας» και από το περιπολικό δεν έχουμε ξεφύγει! Απλά είμαστε κάπου παράλληλα …και ξαφνικά… ΑΔΙΕΞΟΔΟ!!!
ΦΤΟΥ ΡΕ Π00ΣΤΗ ΜΟΥ! ΠΟΥ ΒΓΗΚΑΜΕ???? Μόνο μια καγκελόπορτα μεγάλη ανοιχτή και ένα μικρό φώς στην είσοδο!
Σβήνουμε τη βέσπα (με ταχύτητα, σιγά μη δούλευε το κουμπάκι που σβήνει) και σπρώχνουμε γρήγορα το μηχανάκι μέσα!
…και πάνω που λέμε τη γλιτώσαμε ανοίγει η πόρτα και ποιος βγαίνει ρε παιδιά λέτε?
Ο άλλος πρέπει να είχε χεστεί κανονικά πάνω του κι εγώ πιο ψύχραιμος αλλά κατακόκκινος από τη ντροπή και το αγχος ψέλλισα… «γειά σας κυρία Τζίνα»
-καλώς τα αλάνια! Τι κάνεις εδώ Δημητράκη? Γιατί ήρθες από πίσω? Ο φίλος σου …πώς σε λένε αγόρι μου?
Πρέπει να την κατάπιε τη γλώσσα του ο Αντώνης! Εμένα με αναγνώρισε η π00τ@ν@ αφού μια φορά πέτυχα ένα φίλο του πατέρα μου που την κυκλοφόραγε στο νησί και μας είχε συστήσει.
Αφού της εξήγησα τι και πώς εν μέρει, γέλασε και μου είπε, «αντε βρε, ελάτε μεσα και μη σκάτε! Εδώ ερχόντουσαν τα μπατσάκια, μέσα είναι! Έλα και σε λίγο βγαίνει η Νάντια! Μόνο να καθήσετε σε μια γωνιά φρόνιμοι, ναι?»
Τελευταία τροποποίηση από DimChios; 03/05/2012 στις 16:01.
Τι μου θύμισες...
Χειμώνας του 90', ξημερώματα, φεύγουμε τρικάβαλο με ένα ΚΜΧ από της "Τζίνας"* για το Χαλκειός, στο στρατόπεδο. Τύφλα και οι τρεις.
Σε κάποιο ευθειάκι κι ενώ δε βλέπω τίποτα μπροστά μου από τη σούρα και τη βροχή, φωνάζω στους από πίσω, "ρε μαλάκες μια στροφή είναι μπροστά μας. Αριστερή ή δεξιά είναι;"
-"ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ" ακούω, και έστριψα!
Νομίζω ακόμα φαίνονται τα σημάδια στο μέτωπό μου από το σκάσιμο στον βράχο που έκανα. Οι άλλοι δύο ευτυχώς πέσανε πάνω μου και δεν τους πήρα στο λαιμό μου.
*Εκείνη την εποχή δούλευε μια Τουρκάλα φίλη μου εκεί. Κάκια νομίζω την έλεγαν
Think faster than you ride
Εσύ πως θες να την λένε;Δημοσιεύθηκε αρχικά από Bladerunner
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Γι αυτό ρε συ έγραψα "νομίζω".Εσύ πως θες να την λένε;
(Καλά ε;;; Τα είχα θάψει όλα από τη Χίο και ξεβράστηκαν στην επιφάνεια μονομιάς. Χρόνο κι όρεξη νά ΄χαμε να λέγαμε)
Think faster than you ride
Aλητη!
Eμένα το μόνο που μου έμεινε από εκεί είναι μία σκ@τά ανάμνηση και μία σπάθη ιππικού.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Εποχές κι εκεινες...
(αλλα ήταν μακρια απ' την Καλαμωτή ρε γμτ κι ήθελε δίωρη ή διανυκτέρευση)
71°1′8″N 25°47′50″E
48°07'01.6"N 1°27'50.9"W
Le Servonais
φανταρος το 93 στη ΧΙΟ στο χωριο Χαλκιος 297 ΤΕ.βολτα στη πολη και φτυσαμε αιμα μεχρι να βρουμε ενα μαγκα γερακο να μας δειξει που ηταν κρυμενα τα ¨σπιτια΄΄της Χιου
ειχα ενα xr600 τοτε και ειχα γυρισει ολη τη χιο σπιθαμη προς σπιθαμη ΚΑΡΦΑΣ-ΛΗΜΝΙΩΝΑΣ-ΜΑΥΡΑ ΒΟΛΙΑ-ΔΑΣΚΑΛΟΠΕΤΡΑ-ΠΥΡΓΙ-ΜΕΣΤΑ ΚΤΛ ΚΤΛ....
φανταρος το 93 στη ΧΙΟ στο χωριο Χαλκιος 297 ΤΕ.βολτα στη πολη και φτυσαμε αιμα μεχρι να βρουμε ενα μαγκα γερακο να μας δειξει που ηταν κρυμενα τα ¨σπιτια΄΄της Χιου
ειχα ενα xr600 τοτε και ειχα γυρισει ολη τη χιο σπιθαμη προς σπιθαμη ΚΑΡΦΑΣ-ΛΗΜΝΙΩΝΑΣ-ΜΑΥΡΑ ΒΟΛΙΑ-ΔΑΣΚΑΛΟΠΕΤΡΑ-ΠΥΡΓΙ-ΜΕΣΤΑ ΚΤΛ ΚΤΛ....
Qφάλες, εμενα περιμενατε για να πειτε οτι εχετε γυρισει ο,τι μπ00ρδελο υπαρχει στον πλανητη ε?
Ουυυυουυυυ!!!
Σπυρακο, δεν ηξερες το σωστο ανθρωπο την καταλληλη εποχη! Δε φταιω!
συνέχεια...
…με τον Αντωνη που λέτε μετακομίσαμε παρέα από τη Χίο το ’99 και αποφασίσαμε να συγκατοικήσουμε στα Πατήσια ψάχνοντας δουλειά και την τύχη μας γενικότερα εδώ στην Αθήνα, παρέα!
Ο Αντώνης πλέον είχε ένα Τ-50 ΥΑΜΑΗΑ αλλα δεν το ειχε φέρει από τη Χίο μαζί του, φοβόταν στις αρχές.
Τις τσάρκες μας τις κάναμε με το αμάξι μου κυρίως… κάποιο απογευματάκι όμως θέλαμε να πάμε κέντρο για κάτι δουλίτσες και πήραμε την πάπια μου. Ήταν η εποχή που κυνήγαγαν τον Πάσαρη και ο ηλίθιος είχε κουρέψει πολύ κοντό το μαλλί του και είχε αφήσει και μουσάκι! Εγώ βέβαια τον έβλεπα κάθε μέρα και δεν είχα πάρει και χαμπάρι τι και πώς! ΙΔΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΜΛΚΑΣ ΑΛΛΑ ΑΡΓΗΣΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΩ ΓΡΑΜΜΗ!!!
Ώσπου…
Πηγαίνουμε που λες στην Πατησίων, άκρανοι βέβαια και πάλι και σε ένα πορτοκαλοκόκκινο πριν την πλατεία Αμερικής, το πέρασα λίγο… εντελώς κόκκινο!
…και ακούω ο καλός σου σειρήνες από παντού!!!
«Ωραία ρε γκαντεμόσαυρε» του λέω… «άμα σε ξαναπάρω με το μηχανάκι να με χέσεις! Την κάτσαμε μλκ μου! ΕΣΥ θα πληρωσεις το προστιμο!»
Μας κλείνουνε που λετε μέρα μεσημέρι 2 περιπολικά και βγαινουν με τα όπλα ανα χείρας! Μας «πετάνε» από το παπί στο περιπολικό, ανοιχτά ποδια – χέρια κλπ κι αρχιζουν να ψαχνουν τσαντακια και μπουφάν!
- «ρε παιδιά, δεν προλάβαινα να σταματήσω και το πέρασα μόλις είχε ανάψει το κόκκινο! Πώς κάνετε έτσι?»
- «Ποιο κόκκινο? ΜΗ ΜΙΛΑΣ!!!»
Ψαχνουν, ψαχνουν… τίποτα δε βρήκαν! Ζητάνε ταυτότητες! Δίπλωμα, άδεια, ασφάλεια δεν μου ζήτησαν!
Κοιτάνε μια τον Αντώνη, μία εμένα!
Κουρεμένος σύριζα ο Αντώνης με μουσάκι (σαν τον κωλο της μαϊμους ήταν, εγω του το είχα πει) κι εγώ με μαλλούρα ως τη μέση και σκουλαρίκια.
Ξανακοιτάνε μια τον Αντώνη, μια εμένα!
- Μισό ρε! Μη κουνηθεί κανείς!!!
Παίρνει τις ταυτότητες ο ένας ενώ έχουν μείνει 4-5 με τα όπλα να μας σημαδεύουν κι ο μλκας (που είχε καταλάβει τί παίζει) να γελάει!
- «σκάσε ρε θα μας πάνε μέσα»
Επιστρέφει που λετε ο αστυνομικούλης και ζητάει με νόημα από τους υπόλοιπους να κατεβάσουν τα όπλα.
- Ρε παλληκάρια, πλάκα μας κάνετε? Τράβα ρε φίλε και κόψε το μούσι και σε περάσαμε για τον Πάσσαρη! Αϊντε αγόρι μου!
Τη σφαλιάρα που έφαγε ο ηλίθιος δεν λέγεται!!! Μέχρι την Αλεξάνδρας τον κοπάναγα στα πλευρά! Μετά το ρίξαμε στο γέλιο ώσπου…
… ώσπου πριν το γήπεδο του ΠΑΟ βλέπουμε ένα μελαχρινό ΤΟΥΜΠΑΝΟ πολύ ελαφρά ντυμένο όλο καμάρι να περιμένει στη διάβαση! Μη περιγράψω το ντυσιματάκι της, φαντάζεστε! Πλέον τα βλέπουμε συνέχεια!
Γυρνάμε και οι δύο το κεφάλι και αρχίζουμε το μπουρου-μπουρου ενώ το μηχανάκι συνεχίζει απλα με χαμηλότερη ταχύτητα… (καπου εδώ θυμαμαι την ιστορια του jimmy5 στο περιπου) και η «γάτα» γκόμενα αφού σκάει ένα χαμογελάκι κατόπιν όλο πανικό και με γουρλωμένα μάτια φωνάζει:
«ΠΡΟΣΕΧΕ! ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ»
…και ενστικτωδώς ο γράφων τσαρουχώνει τα φρένα νομίζοντας ότι έχει επέλθει η μοιραία σύγκρουση με κανα λεωφορείο!
Αμ δε! Ο δρόμος είναι παντελώς άδειος, η γκόμενα έχει χεστεί στο γέλιο κι εμείς με τσαλακωμένο εγωισμο σηκώνουμε το μηχανάκι και… γεια σας!
Αλλάζοντας ρόλους μιας και τώρα… εγώ τις «έτρωγα» απ τον Αντώνη
Ούργοι ρε πστ μου μια ζωή....
μη ζητας μονο χρονια απο τη ζωη,δωσε ζωη στα χρονια
βρε ασταδιαλα!Ούργοι ρε πστ μου μια ζωή....
:a17:
να διαβάζετε πίσω από τις λέξεις να καμαρώνετε τον φίλο σας..... :a31:
εγώ πλέον είμαι φαν..... κλαίω λέμε......
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
