Συνέβη δε ως λέγουσιν, άνδρα εν τη μάχη παρείναι το είδος και την σκευήν άγροικον. Ούτος των βαρβάρων πολλούς καταφονεύσας αρότρω, μετά το έργον ην αφανής. Ερόμενοις δε Αθηναίοις άλλο μεν ο θεός ες αυτόν έχρησεν ουδέν, τιμάν δε Εχετλαίον εκέλευσεν ήρωα." (Παυσανίας βιβλ. 1, κεφ. 32)
Η αγαπημένη συγγραφέας των παιδικών μου χρόνων. Τα βιβλία της με συντρόφευαν τα καλοκαίρια στην άδεια από φίλους Αθήνα, και είχα την χαρά να την γνωρίσω και να της μιλήσω στην Ε' ή ΣΤ' δημοτικού που επισκέπτηκε το σχολείο μου. Θα την θυμάμαι με αγάπη.
Μ' άρεσε το ''ταξείδι'', όπως το γράφαμε παλιά,(όπως 'καλλίτερο' , 'κυττάζω' κλπ)![]()
Τα βιβλία της είναι η καλλίτερη (για να ικανοποιήσω και το φίλο karellen) παρακαταθήκη, διαβάστηκαν και θα διαβάζονται στο διηνεκές!!! Να σταθώ σε ένα από τα πολλά της βιβλία, το οποίο είχε μεταφερθεί στην κρατική τηλεόραση, "Ο θησαυρός της Βαγίας", πιτσιρικάδες τη δεκαετία του 80 δε χάναμε επεισόδιο...
http://lefobserver.blogspot.gr/2009/...post_5449.html
Προσφατα διαβασα για αλλη μια φορα το " Ο μεγαλος περιπατος του Πετρου", που ειχα παρει για τον γιο μου.
Μεγαλη συγγραφεας...
Η τύχη χτυπάει την πόρτα σου μόνο μια φορά, αλλά η ατυχία έχει πολύ μεγαλύτερη υπομονή.
To Μεγάλο περίπατο του Πέτρου το έχει γράψει η Διδώ Σωτηρίου (με επιφύλαξη γιατί έχω να τα διαβάσω και κάτι χρόνια και βαριέμαι να ψάχνω τη βιβλιοθήκη τώραpp )
καθε μερα και πιο φτωχοι.......
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΚΟ ΧΕΡΟΒΟΛΟ, ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΚΟ ΔΕΜΑΤΙ...
Όπως είπε και ο τρούπης, κάθε μέρα πιο φτωχοί,.....
Τρελοκοτσιδού..!!!!
Καλή της ώρα. Η στενοχώρια βέβαια μεγάλη, όχι για την απώλεια. Αλλά για το κενό που αφήνει. Δεν βλέπω να αναπληρώνονται τα κενά πλέον σε αυτη τη χώρα.
Όπως είχε πει και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο οποίος μας άφησε και αυτός, "Η Ελλάδα είναι ένα καράβι που φεύγει". Κάθε απώλεια σαν και αυτή της Ζωρζ Σαρρή, με κάνει να πιστεύω ότι δεν θα αργήσει η ώρα που το καράβι δεν θα φαίνεται πια στον ορίζοντα.
Τα Στενά Παπούτσια, αγαπημένο μου παιδικό βιβλίο.
....ξάπλωσε τ' ανάσκελα και χύθηκαν οι μυαλοί του στις πέτρες.