Aναζητώντας την Φραγκοσυριανή...

[Mr Pif]

επόμενος προορισμός,ένα πέρασμα απο τα χωριά Χαλανδριανή,Πλατύ Βουνί.οι θερμοκρασίες εν τω μεταξύ όσο πλησίαζε το καταμεσήμερο,ανέβαιναν επικίνδυνα.η μόνη παρηγοριά ήταν το ελαφρύ αεράκι που μύριζε θάλασσα και ανακούφηζε κάπως την κατάσταση,

[Mr Pif]

και η θέα της θάλασσας φυσικά και ήταν καταλυτικότατη...,

[Mr Pif]

σπίτια χτισμένα στο πουθενά,υποθέτω εξοχικές κατοικίες,με το κλασικό αιγαιοπελαγίτικο λευκό-μπλέ,έσπαγαν την μονοτονία του άγονου τοπίου.για να πώ την αλήθεια μου,σε ζήλεψε ρε ιδιοκτήτη της συγκεκριμένης κατοικίας.μπορεί να σε τρώει ο ήλιος όλη μέρα αλλά την ηρεμία που εισπράττεις με το που ανοίξεις τα παραθύρια σου το πρωί ή τον ελληνικό που απολαμβάνεις στην βεράντα σου το απόγευμα μετά την μεσημεριανή σιέστα αγναντεύοντας το απέραντο γαλάζιο,δεν πρέπει να την ανταλλάζεις με τίποτα φαντάζομαι,

[Mr Pif]

για παράδειγμα το Πλατύ Βουνί είναι γατζωμένο στους πρόποδες παρακείμενου λόφου.καμμιά δεκαριά σπίτια αποτελούν τον οικισμό ο οποίος απολαμβάνει κάθε μέρα full Αιγαίο.άσχημο δεν το λές,

[Mr Pif]

κάπου εκεί κοντά βρίσκεται και ο προ'ι'στορικός οικισμός του Καστριού.δυστυχώς δεν τον επισκέπτηκα,

[Mr Pif]

η ώρα πλησίαζε στις 13.30.ο ήλιος δεν μου συμπεριφερόταν με ευγένια,κάθε άλλο μάλιστα.για να μην με μαζεύουν απο καμμιά γκρεμίλα,επιβαλλόταν μια στάση σε σκιά.σε ποιά δέντρα όμως όταν η ψηλότερη χλωρίδα που φυτρώνει στην Σύρο είναι ο βασιλικός στην γλάστρα...εδ.ω λοιπόν έρχεται περήφανη η θρησκεία να σώσει τον ταλαίπωρο οδοιπόρο.οι 'Αγιοι Ανάργυροι αποτέλεσαν το καταφύγιό μου για 20'.μεγάλη η χάρη τους...,

[Mr Pif]

οι ντόποιοι κάτοικοι βέβαια δεν είδα να πολυχαμπαριάζουν απο ζέστη.περισσότερο τους έκαιγε η πείνα παρά ο ήλιος,

[Mr Pif]

ακόμα και όταν απλά την χαζεύεις,ηρεμείς...,

[Mr Pif]

επόμενοι σταθμοί μετά την ολιγόλεπτη στάση μου ήταν οι οικισμοί Παπούρι,ΑετόςΧαρτιανά,Πλάτος.μην φανταστείτε τίποτα χωριά,το μοτίβο δεν άλλαζε καθόλου.σκόρπια σπίτια και μαντριά.περισσότερο για το τοπίο το πέρασμα δηλαδή,

[Mr Pif]

δραστικά μέτρα γιατί το σκιάχτρο βασικά δεν κάνει τίποτα.βάζεις ένα νεκρό πουλί και τα υπόλοιπα συνετίζονται και δεν ξαναπετούν στον εναέριο χώρο του χωραφιού μου.αγγλοσαξωνικά μεσαιωνικά έθιμα ,

[Mr Pif]

πέρα φυσικά απο την παραπάνω αποτρόπαια εικόνα,υπάρχουν και οι όμορφες εικόνες.σημάδια εγκατάλλειψης μεν αλλά με τη δική τους γοητεία δε,

[Mr Pif]

με αυτά και με τα άλλα,ξαναέφτασα στην Ερμούπολη.αυτό σήμαινε πως ήταν η ώρα να ξεκινήσει το δεύτερο μέρος της περιήγησης και μάλιστα το πιο δύσκολο.η ώρα ήταν περίπου 14.30,το ελαφρύ αεράκι έδινε την δική του άνιση μάχη με τη ανυπέρβλητη δύναμη του μεσημεριανού ήλιου και σύμφωνα με τα σχέδια μου είχε έρθει η ώρα να διασχίσω παραλιακά το νότιο τμήμα του νησιού.αυτό σήμαινε πως θα έπρεπε να βλέπω διαρκώς παραλίες,ανθρώπους να πηγαινοέρχονται με μαγιώ και εγώ απλά αρματωμένος να συνεχίζω την πορεία μου.φαντάζομαι πως και η CIA δεν θα έχει στο μενού της τέτοιου είδους τρόπο για απόσπαση ομολογιών.δε βαριέστε,καλή ψυχή...,

[Mr Pif]

προσπερνώντας λοιπόν την πρωτεύουσα,κατεύθυνση προς Κίνι.σκουτεράκια με πιτσιρικάδες με τσάντες στην πλάτη και μαγιώ,ταλαίπωρα samurai με γκόμενες ψαθινοκαπελοφορούσες,ηλιοκαμμένοι τουρίστες με νοικιάρικα matiz με προσπερνούσαν αλλά εγώ βράχος.φωτό,μοτό και ηθικό ακμαιότατο(όσο το δυνατόν γινόταν βέβαια...).
το Κίνι ξεπρόβαλε δειλά δειλά απο το άγονο τοπίο,

[Mr Pif]

το Κίνι διαθέτει 3 παραλίες.το Δελφίνι,τον Λωτό και την παραλία μπροστά ακριβώς απο τον οικισμό.πρώτος σταθμός το Δελφίνι.2 περίπου χλμ απο το κέντρο του Κινίου με καμμιά 500μ βατότατο χωματόδρομο,η παραλία με καλωσόριζε με τις σειρίνες της να μου γνέφουν να απολαύσω την ομορφιά της.ωσάν σύγχρονος Οδυσσέας όμως τις έγραψα ξέρετε που και συνέχισα τον χαβά μου,



και μιλάμε για νερά να τα πιείς στο ποτήρι,όχι αστεία...,

[Mr Pif]

γυρνώντας στη μοτό,την βρήκα να τα λέει με μια ντόπια γιαγιάκα.πρέπει να τις διέκοψα απ'ότι κατάλαβα.δεν πειράζει,την επόμενη φορά θα σε αφήσω όλη μέρα να μιλάς.εγώ θα είμαι στην παραλία απο κάτω πάντως ,