Οδηγοί και διοργανωτές έχουν χάσει την μπάλα και σχεδόν μαζί και το παιχνίδι. Μπορεί κάποιος να πέσει απο δικό του οδηγικό λάθος ή να τον ρίξει κάποιος άλλος. Δεν μιλάμε για ένα trackday που πηγαίνει ο κάθε ένας να περάσει καλά, μιλάμε για αγώνες που ο κάθε οδηγός πηγαίνει στο όριο για να κερδίσει βαθμούς, όσους περισσότερους μπορεί για να πάρει πρωτάθλημα ή μια καλή θέση.
Στην πρώτη περίπτωση σε ένα τέτοιο χώσιμο στην είσοδο της στροφής δικαιολογεί την αντίδραση στον ''χερά'' αλλά στους αγώνες;
Δηλαδή απο εδώ και πέρα κάθε φορά που πιέζει στο όριο ένας αναβάτης και γίνεται ένα λάθος, πρέπει να τιμωρείτε ο επίδοξος ''παγκόσμιος χεράς''.
Φυσικά και υπάρχουν κανόνες, βλέπε αντίδραση του Σοφούογλου στον Φορέ στον τελευταίο αγώνα του WSS, αλλά κάποιοι έχουν χάσει το νόημα.
Καλύτερα να γίνονται απο εδώ και πέρα οι αγώνες με το στυλ ΤΤ, να ξεκινάνε με διαφορά φάσης και στο τέλος να μετράνε χρόνους. Αν και πάλι κάποιος πλησίαζε έναν προπορευόμενο να έβγαινε αμέσως μπλέ σημαία.
Τι είναι να ακούσουμε πως ''δεν ήταν λάθος'' αλλά προμελετημένο για να τον ρίξει.
Δηλαδή σε αυτό που έγινε στην εκκίνηση του WSS στην Aragon, τι έπρεπε να συμβεί; Κόκκινη κάρτα στον πίσω, κίτρινη στον μπροστά και στον επόμενο αγώνα να εμφανιστούν και οι δυο με τον κηδεμόνα τους
Dorna
