Μαι και μιλάμε για γιαγιάδες, η δικιά μου (τσακ σχωρέστην) τον Ιούλη του '69 που όλος ο κοσμάκης είχε μαζευτεί γύρω από το ασπρόμαυρο
κουτί της γειτονιάς για να δει τη προσελήνωση, σα καλή νοικοκυρά έφτιαχνε κεφτεδάκια, πατατούλες, μεζεδάκια κλπ.
Εκεί λοιπόν που πηγαινοερχότανε κουζίνα-αυλή, σταματάει κάποια στιγμή και ρωτάει γυιους, γαμπρούς και τα συναφή :
"Καλά παιδάκια μου, μπάλα δε βλέπετε; Γιατί δε φωνάζετε, χάνουμε;"
"Άσε μας ρε μάνα, εδώ ο άνθρωπος πάει στο φεγγάρι και συ στη κοσμάρα σου"
"Καλά, τέτοια παραμύθια βλέπετε στο χαζοκούτι, γιαυτό πάμε κατά διαόλου ζωντόβολα"
Τώρα μπορεί να είχε δίκιο τελικά (θεωρίες συνομωσίας κιετς) αλλά δεν χωρούσε στης γλυκειάς μου το
μυαλό ότι αυτό το πράμα εκεί πάνω μπορεί να είναι κάτι άλλο από "ένα πράγμα εκεί πάνω".
Φαντάζομαι τον εαυτό μου πέρυσι να προσπαθούσε να της μιλήσει για μποζόνια και μπουλόνια.
Όχι τηγάνι, ταψί φούρνου θα έτρωγα στο κεφάλι.
Από την άλλη μεριά, πιθανόν αυτή τη στιγμή εκείνη να έχει κατανοήσει πολύ περισσότερα πράγματα από όλους εμάς μαζί τώρα.
Υ.Γ. Γεροξεκούτηδες, την ιστορία μου την έχουν διηγηθεί, δεν ήμουν παρών
Τελικά τι έγινε ρε μάγκες..??
Το κωλομποζόνιο φταίει για την μάζα μου ή τα κανταϊφια..??
Όμορφα παιδιά, η περιπέτεια πέθανε...
Εγω μετά απο μελέτη και σκέψη κατέληξα στο συμπέρασμα οτι πρέπει να μας βάζουν μποζόνια στα κανταίφια, δεν εξηγείται αλλιώς.
Και αν δε με σέβεστε να με φοβάστε!!
Ρε φωτιές που μας άναψε το παλιομποζόνιο..![]()
safety doesn't happen by accident
Ενω ο Θεός καθε μέρα στα παράθυρα είναι δεν το βλέπετε ρε άπιστοι???
Ε σου λέει ο μξτροπολίτης αν αυτό βγεί αληθινό θα μας το κλείσουν το μαγαζί
και δεν θα έχουμε πελατεία πια. Κοιμήσου ύσηχος μητροπολιτάκο γιατι ο Θεός
δεν πρόκειται να πάθει κάτι με το μποζόνιο. Εχει στηθεί τέτοια τεράστια επιχείρηση
2012 χρόνια που και μπροστά μας να μας δείξουν οτι φτιάχνουν εναν άνθρωπο
απο 2 ραπανάκια πάλι θαύμα Θεού θα το πούμε.
Και αν δε με σέβεστε να με φοβάστε!!
δεν ξερω για Μποζονιο αλλα τους Μποζους μαζεμενους δεν εχω ματα ξανα δει...
http://www.youtube.com/watch?v=I6gzfkewzXI