Aναζητώντας την Φραγκοσυριανή...

[Xrider]

Και η πιο σουπερ παραλια του νησιου...

[Mr Pif]

η miss K πάρκαρε στο γνωστό απ'την πρωινή της επίσκεψή χώρο,ξεκλείδωτη αλλά και σε σκιερή θέση μιας και ο ήλιος άρχιζε σιγά σιγά να μοιράζει όλο και λιγότερες απο τις ζωογόνες ακτίνες του στο νησί.τα σκαλιά αυτή τη φορά μου φάνηκαν πιο πολλά και η ανάβαση σαν την πορεία των αμερικανών στο Bataan.o τελικός προορισμός όμως άξιζε την ταλαιπωρία.
απο την πρωινή μου επίσκεψη στην 'Ανω Σύρο,μου έμεινε στο μυαλό ένα μικρό καφενείο που συνάντησα μέσα στα στενά.υπήρχαν πινακίδες που σε οδηγούσαν σε αυτό μεν,όμως ο λαβύρινθος του οικισμού δεν έκανε την ανεύρεσή του και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο.θυμάμαι την ιδιοκτήτριά του να κάθεται το πρωί μόνη της κάτω απο μια ομπρέλα και να απολαμβάνει με την συντροφιά του καφέ ένα βιβλίο.την ίδια ακριβώς εικόνα συνάντησα και τώρα,μόνο που είχα αποφασίσει με την παρουσία μου να σπάσω την μοναξιά της.και επειδή στη ζωή μου ο καφές κατέχει τεταρτεύοντα ρόλο,ένα ποτήρι παγωμένο τσάι μου έδιωξε και αυτό με τη σειρά του όλη την ταλαιπωρία του πρωινού.γιατί η θέα απο εκείνο το σημείο καθώς και η γαλήνη είχαν προλάβει πρώτες να με ηρεμήσουν και να με χαλαρώσουν με το που έφτασα σε αυτό το μικρό μαγαζί.που ουσιαστικά δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια μικρή βεράντα με θέα το απέραντο γαλάζιο.
απο τα καλύτερα 45λεπτα που έχω περάσει ποτέ σε διάλειμμα μοτοταξιδιού μου.όσο για την ιδιοκτήτριά του,τυχερός άνθρωπος...

[Mr Pif]

είπαμε,η θέα απο εδώ ψηλά ήταν το κάτι άλλο.συνεπεικουρούμενη με το κρυφτό που είχε αποφασίσει να παίξει ο ήλιος έδινε εντυπωσιακά φωτογραφικά αποτελέσματα.κρίμα που δεν είχα μια καλύτερη φωτομηχανή για να παίξω,

[Mr Pif]

αφού άφησα την όμορφη αυτή γωνιά της 'Ανω Σύρου,κατηφόρησα προς το χώρο στάθμευσης όπου με περίμενε η miss K.τελευταίες πινελιές απο ένα όμορφο και παραδοσιακό μέρος,




χάρηκα για την γνωριμία και την φιλοξενία σας ωραίες μου κυρίες,εις το επανηδείν λοιπόν,

[Mr Pif]

και επιτέλους η Ερμούπολη.δεν θα συναντήσετε κανένα απολύτως πρόβλημα στο να αφήσετε κάπου τη μοτό σας κατα μήκος του λιμανιού.χώροι με πινακίδες που επιτρέπουν το δωρεάν παρκάρισμα του υπάρχουν σε όλο το μήκος του.και είπαμε,μην αγχώνεστε για συναγερμούς και κλειδαριές (τι καλά που είναι να έχεις τελικά μια 10ετίας μοτοσυκλέτα των χιλίων euro...!).
γινόταν πανδαιμόνιο και με δυσκολία κατάφερα να βρώ μια θέση κοντά στα μέρη που σκόπευα να επισκεφτώ.το πρώτο απο αυτά δεν θα μπορούσε να ήταν άλλο απο το πασίγνωστο δημαρχείο της Ερμούπολης.με αρχιτέκτονα τον 'Ερνστ Τσίλερ ο οποίος απ'ότι φαίνεται είχε πάρει εργολαβεία όλη την Ελλάδα στην εποχή του,η θεμελίωση του ξεκίνησε το 1876 και τελείωσε 22 χρόνια μετά αποτελώντας ένα χάρμα οφθαλμών για την πλατεία Μιαούλη στην οποία βρίσκεται.στην οποία πλατεία μπορείτε να συναντήσετε ό,τι σας έρθει στο μυαλό.ζευγαράκια που ερωτοτροπούν,πακιστανά να πουλάνε cd,ηλιοκαμμένους τουρίστες,αλαλάζοντα πιτσιρίκια με μπάλες και ποδήλατα πραγματικά ό,τι να'ναι.
το meeting point όλου του νησιού όπου παρεπιπτόντως είναι ανοικτό και για τους απλούς τουρίστες καθημερινά,

[Mr Pif]

και σιγά μην έχανα την ευκαιρία να μπώ μέσα.άλλη μια πύλη του χρόνου σε μεταφέρει 125 χρόνια πίσω.μεγάλες ξύλινες πόρτες,μάρμαρα,πλακάκια σε άσπρο και μαύρο χρώμα συνθέτουν ένα χώρο όπου σήμερα στεγάζονται πολλές δημόσιες υπηρεσίες του νησιού.δεν ξέρω μόνο αν και οι υπάλληλοι είναι ντυμένοι στο πνεύμα της τότε εποχής.μάλλον όμως οχι μιας και περνόντας απο μια αίθουσα είδα το δημοτικό συμβούλιο να συνεδριάζει.δε μου φάνηκε παράταιρο το ντύσιμό τους,μάλλον σαν το δικό μας.απ'την άλλη όμως φανταστείτε να χαζεύεις ως τουρίστας ένα χώρο στον οποίο την ίδια στιγμή κάποιοι συζητούν σημαντικά προβλήματα του τόπου.άρε Τζέφρι το είπες και το έκανες,διαφάνεια στην διακυβέρνηση του κράτους...







το παιδί και το δελφίνι,

[Mr Pif]

πόρτες μιας άλλης εποχής ερμητικά κλειστές, χωρίς αλουμίνια και συναγερμούς,




και μια άποψη κυλικείου του δημαρχείου απο τον όροφο (η συγκεκριμένη φωτό ειναι πνευματικό c[λ]opy-paste απο γνωστό συμφορουμίτη.φυσικά η άθλια ποιότητά της δικής μου δεν μπορεί να συναγωνιστεί σε καμμία περίπτωση αυτή του Δημήτρη... )

[Mr Pif]

κατεβαίνοντας τα σκαλιά και φτάνοντας στην είσοδο του δημαρχείου,δεσπόζει το άγαλμα του Δ.Βαφειαδάκη του δημάρχου της Ερμούπολης στην θητεία του οποίου θεμελειώθηκε το εξαίσιο αυτό οικοδόμημα




ενώ δεξιά και αριστερά του βρίσκονται καλλιτεχνικά διαμορφωμένες στήλες με τα ονόματα όλων των διατελέσαντων δημάρχων μέχρι σήμερα,

[Mr Pif]

η πλατεία έξω πολύβουη,




ενώ ο καπετάν Αντρέας αγέρωχος και περίφανος καλωσορίζει τους επισκέπτες.ώρα σου καλή καπετάνιο,συγχώρα μας που σου έχουμε γαμ...την χώρα για την οποία έδωσες τα πάντα να την δείς ελεύθερη...

[DimChios]

και μια άποψη κυλικείου του δημαρχείου απο τον όροφο (η συγκεκριμένη φωτό ειναι πνευματικό c[λ]opy-paste απο γνωστό συμφορουμίτη.φυσικά η άθλια ποιότητά της δικής μου δεν μπορεί να συναγωνιστεί σε καμμία περίπτωση αυτή του Δημήτρη... )

Με συγκινησες ρε κΙορατα!


(να και η προ 3ετίας δικιά μου που έχεις δεί στο μαγαζί. Φιλε, η ομοιότητα απο αποψη γωνιας ληψης, φωτισμου κτλ ειναι απιστευτη!!!)

[Mr Pif]

ήταν η κατάλληλη ώρα για περπάτημα.μια συνήθεια που λατρεύω.και όταν βρίσκομαι σε ξένα μέρη,η λατρεία αυτή είναι μεγαλύτερη.αν τύχει και βρεθείτε στην Ερμούπολη,κάντε την μια βόλτα όσο μπορέσετε με τα πόδια.θα εντυπωσιαστείτε,σας το εγγυώμαι,



ήταν η ώρα που έχεις γυρίσει απο την παραλία,έχεις κάνει τα αφρόλουτρά σου,έχεις βάλει τα αρώματά σου και τσακώνεις το έτερο ήμισυ για βόλτα,φαγητό και ποτό (ώπα,κουβαρνταλίκια...).αυτή ευχαριστημένη που επιτέλους είναι διακοπές με τον καλό της και είναι μακρυά απο την δουλειά,περπατάει αεράτη,χαζεύει βιτρίνες,τραβάει φωτό,σου χαμογελάει και φυσικά ως ανικανοποίητη που είναι απ'τη φύση της...αρχίζει και ζητάει! τι περιμένατε εξάλλου,ρομαντζάδες?

[Mr Pif]

αν αφήσετε κατα μέρος τον γυναικείο παραλογισμό λοιπόν,θα απολαύσετε νεοκλασικά κτίρια τα οποία αν και παρατημένα αποπνέουν ένα κύρος,




σοκάκια ήσυχα,πεντακάθαρα και με πλουραλισμό χρωμάτων,




καθώς επίσης και προτάσεις για το σπίτι,διαφορετικής αισθητικής και ξεπερασμένης τεχνολογίας,

[Mr Pif]

αποχαυνωμένος απο όλο αυτό το πολιτιστικό σοκ κατευθυνόμουν προς τα Βαπόρια.για να βρεθείτε δίπλα σχεδόν στο κύμα,υπάρχουν σιδερένιες πόρτες οι οποίες οδηγούν μέσω μικρών στενών στη θάλασσα.δεν είναι όλες ανοιχτές αλλά όσες είναι,αποζημιώνουν ,

[Mr Pif]

και όταν λέμε δίπλα στο κύμα,εννοούμε δίπλα στο κύμα,

[Mr Pif]

αφήνοντας τα Βαπόρια κατευθύνθηκα προς το κέντρο της Ερμούπολης.το σκηνικό δεν άλλαξε βέβαια καθόλου.ο Άγιος Νικόλαος δέσποζε επιβλητικός,



ενώ μπροστά του βρίσκεται το μνημείο των άταφων αγωνιστών προς τιμήν των άγνωστων αγωνιστών της ελευθερίας,