ΕΙΠΕΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ! ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!!Δημοσιεύθηκε αρχικά από MG-KTiNoS
ΕΙΠΕΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ! ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!!
Είναι κάτι βόλτες, τόσο βαριές που νομίζεις ότι τα λάστιχα λιώνουν και κολλάνε στην άσφαλτο που κι αυτή έχει γίνει ζελές…
Κοιτάς πίσω, χάος.
Κοιτά μπροστά, τίποτα.
Γύρω κουρασμένα πρόσωπα, με τσιγάρα σβηστά να κρέμονται στα χείλια.
Λόγια χωρίς νόημα
Το αστικό τοπίο βαμμένο με κακόγουστα γκράφιτι
Δρόμοι που βρομάνε κατρουλιό.
Θα πεις, τι θες ρε Κτίνε τελικά?
Τίποτα!
Δεν θέλω τίποτα.
Ότι είχα να πω, το είπα εδώ και καιρό και δεν άλλαξε και τίποτα στη τελική.
Το μόνο που μου λείπει είναι εκείνη η καθαρή βροχή πέρα στο φράγμα του Μόρνου.
ρε φιλε......
....νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος....
-ΔΥΟ-
... να παίρνω το μηχανάκι νύχτα και να καίω βενζίνη χωρίς λόγο.
...χωρίς συγκεκριμένο προορισμό, χωρίς συγκεκριμένη αιτία. Το κάνω απλά αναζητώντας... ίσως τον εαυτό μου, ίσως την ψυχική μου ηρεμία.
Αν και αυτές οι αναζητήσεις δεν τελειώνουν ποτέ, κάθε φορά αποτελούν την ιδανικότερη λύση, την καλύτερη συντροφιά.
Το πρωί που ακολουθεί αναρωτιέμαι τί μεσολάβησε το βράδυ που πέρασε, απορίες δημιουργούνται για το αν ήταν δημιούργημα της φαντασίας μου ή κάτι σκοτεινό κρύβεται πίσω από τα κενά της μνήμης μου...
Μια διαδρομή χωρίς ήχο, χωρίς συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, το μόνο που αφήνει σαν αποδεικτικό της ύπαρξής της ένα μισοτελειωμένο ντεπόζιτο.
NEXT...
respect , εκφραζει απολυτα τη (συνηθως μοναχικη) βραδινη βολτα. Να καιω βενζινη το βραδυ χωρις λογο. Το καλυτερο ποστ που εχω διαβασει εδω και πολυ καιρο.
Ο φίλος
Ήρθε σπίτι μου και άφησε τη σπάνια μοτοσικλέτα του.
Εγώ την πήρα και άρχισα να γυρίζω την Αθήνα αργά.
Προσπαθούσα να καταλάβω, να νιώσω τα εξαρτήματα να δένουν μεταξύ τους.
Σκεφτόμουν πως ήταν το 69 που φτιάχτηκε η μηχανή.
Σκεφτόμουν τις εξοχές της Τοσκάνης…
Η Τοσκάνη ξέρεται έχει πολύ αρμονική φύση στην εξοχή, σαν ζωγραφιά.
Ονειρεύομαι πως πίνω κιάντι κάπου στους πράσινους λόφους.
Σιγά σιγά συνηθίζω να οδηγώ το αριστούργημα χωρίς να το ζορίζω.
Σίγουρα ήταν καλοί μάστορες αυτοί που το έφτιαξαν. Αν εξαιρέσεις τα φρένα και τους καθρέφτες τα άλλα όλα είναι καλά ακόμα και για σήμερα.
Οι μάστορες…
Οι Ιταλοί μάστορες!
Δημιουργικοί άνθρωποι γεμάτοι μεράκι και αγάπη για αυτό που έφτιαχναν.
Κάτι που ίσως δεν ξέρετε εδώ στην Ελλάδα, είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν πάντα σε αντιπαράθεση με τους τραπεζίτες!
Τέλος πάντων τι να λέμε ?
Αυτή δεν είναι μοτοσικλέτα, είναι μηχανή του χρόνου.
Σε ταξιδεύει πίσω.
Σκέφτομαι όταν οι ιταλοί έφτιαχναν τέτοιες μοτοσικλέτες, εμείς με τι ασχολούμασταν?
Το 69 είχε δικτατορία εδώ.
Τώρα έχει και από εκεί.
Βλέπεις πιο εύκολα κολλάς κακό παρά καλό…
ή όχι ?
..να παιρνω μηχανακι νυχτα να καιω βενζινη χωρις λογο
παιδι απο βιομηχανικη πολη (Ελευσινα) παντα η θεα της απροσιτης θαλασσας( αυτη που δεν μπορεις να μπεις μεσα λογω λυμματων) μου δημιουργει περιεργα συναισθηματα αντιθετα πολλες φορες μεταξυ τους: αγχος, ηρεμια, αναζητηση, περισυλλογη, σκεψεις για το πριν το τωρα το μετα, για χαμενες αγαπες, γι αυτες που βρηκαν τον δρομο τους κ αλλες που απλα χαθηκαν στο χρονο... η διαδρομη λιγο πολη γνωστη....ως το λιμανι του πειραια απο ιχθυοσκαλα κλασικα (κ πολυ πριν κατασκευαστουν τα τουνελ) κ μπασιμο στο λιμανι απο την πυλη των κρητικων πλοιων ως τερμα δεξια τα εγκαταλελειμενα κτηρια κ τους νυχτερινους ψαραδες. το κιτρινο φως της δημοσιας ηλεκτροδοτησης, η οσμη του λιμανιου η θεα των πλοιων που αργα αργα φευγουν για αλλες πολιτειες θελοντας κ μη με ξεσηκωνει. μου λεει ποσο ευκολο ειναι να φυγεις κ ποσο μικρος κ λιγος ειμαι που τοσο καιρο απλα τους κοιταω... παντα με συναρπαζαν τα πλοια, το ταξιδι, με χαλουσαν μονο τα εισητηρια (αυτα τα γ@$#σιατικα λεφτα). παρατηρω τις παρεες ψαραδων που η αλιεια ειναι το τελευταιο που τους νοιαζει. καθομαι στο fazer κανω το τσιγαρο κ βυθιζομαι στις σκεψεις που δεν αρχιζουν κ δεν τελειωνουν πουθενα.ειναι η χαλαρωση μιας ακομη μερας που με βρισκει εδω ισως για τωρα ισως ομως κ για παντα. ειναι γνωστοτο σημειο μαζευει κ αλλους μοτο κ οτο αλλα τερμα τερμα δεξια μετα τη γλιστρα κατω απο τον ευκαλιπτο (αν το προλαβεις) ειναι μοναδικα αποκομμενος απο ολους ..
...για παρτη σου ρε φιλε κ μονο
..without engineers, science is just philosophy..
Πολλές φορές, κοιτώντας τον καθρέφτη σου, τα πράγματα που σε στεναχωρούν φαίνονται τόσο μικρά και απόμακρα..ανάξια..
Σαν μοντέρνες Σειρήνες όμως σε καλούν κοντά τους, φωνάζοντας, κλαίγοντας, απλώνοντας τα χέρια τους και τις χρυσές αλυσίδες τους, δέσμιο να σε κρατήσουν..ξανά και ξανά... γιατί χωρίς Εσένα δεν υπάρχουν..
Εσύ όμως μη Φοβηθείς!! Μη Λυγίσεις!! Οι καθρέφτες είναι για να σου δείχνουν πού ήσουν και όχι που πάς!! Οτι και Να δεις!! Ακόμη ....και τον ίδιο Σου τον Εαυτό!!!
I’ve got the bike every middle-aged dude dreams of!!
Γι'αυτό έχω βγάλει τους καθρέφτες...είμαι μόνο εγώ και αυτή.....κανένας άλλος στον δρόμο μας.
Keep spamming!!!:a13:
Είχα δει το ποστ αυτό και μου έκανε εντύπωση.
Μόλις γύρισα από 2ωρη βόλτα παραλιακή-κέντρο. Τι να πω. Ρουφούσα τον κρύο τον αέρα και γέμιζα ζωή. Ξεφυσούσα στεναχώρια και οι σκοτούρες.
Κάτω πέρναγε η άσφαλτος, πότε αργά πότε γρήγορα, σαν τη ζωή την ίδια.
Και στα φανάρια χάδια στο ντεπόζιτο, ότι όλα θα πάνε καλά.
Μεγάλη συντροφιά. Χάρηκα που μου δώσατε την ιδέα!!
ωραίος ο μοτο νέος....
ωραίος ο μοτο νέος....
Ζάκυνθος Σεπτέμβριος 2012 4 η ώρα το πρωί βγήκα γιατί είχα αϋπνίες έβρεχε παντού σκοτάδι τα μονά φώτα αυτά της μηχανής χαλαρή οδήγηση κάπου κάπου κεραυνοί στο βάθος η βροχή να σου παγώνει το δέρμα παρ'ολο που ήταν καλοκαίρι ήταν 15 λεπτά διαδρομή άλλα τότε μου φάνηκε πως είχα χαθεί σε έναν μαγικό κόσμο άκουγα μόνο την εξάτμιση και το σκοτάδι να με παρασέρνει δεν θυμάμαι καν πως γύρισα νομίζω άπλα το έκανα μηχανικά ίσως η μηχανή με πήγε στον προορισμό!
Αυγουστος 09" αθηνα χωρις ελπιδα για διακοπες (τοτε ειχα δουλεια και παρακαλα να μην παω το αντιθετο απο τωρα δλδ) με gsxr 750 srad,κατα της 8 το απογευμα μιλωντας με φιλους μαθαινω οτι ολοι ειναι στην ναυπακτο και θα ψησουν αραζοντας μεχρι πρωιας,τρωγωντας την ξενερα της ζωης μου εκλεισα το μαγαζι κατα της 11 και πηγα σπιτι.Ξαπλωνοντας με επιασε μια μανια φυγης κατι μου ελεγε σηκω ντυσου... Παρολο που δουλευα την επομενη στη μια το μεσιμερι Δεν αντεξα και το εκανα 1.05 πληρωσα θυμαμαι την ατικη οδο στο υψος μενιδιου πηγαινοντας αρκετα γρηγορα στο δρομο,χανομουνα σε σκεψεις και προβληματα,μονιμα το μυαλο επρεπε να βρει λυση για κατι αν και πιτσιρικας. Ολα αυτα ομως εως τα διοδια τα πρωτα,οταν τα περασα θυμαμαι ξαφνικα κατι αλλαξε μεσα μου και το μονο που ειχε σημασια ηταν να φτασω γρηγορα,πολυ γρηγορα,μου ειχε καρφωθει στο λεφαλι τοτε οτι υπηρχε καποιος που ειχε κανει απο ατικη στο μενιδι εως ριο 1.15 λεπτα χωρις να ξερω τον λογο επρεπε να δω αν γινεται αν μπορω να το κανω. Θυμαμαι την ευθεια στα macdonalds που δν καταλαβα ποτε τα περασα καν,θυμαμαι τις στροφες προς πατρα ποσες φορες πηγα να γινω αλεξιπτοτιστης απο κει,θυμαμαι ξαφνικα τα φωτα της μηχανης να σβηνουν και να ειμαι χωρις φωτα(καταραμενα srad με την πλεξουδα στην ασφαλειοθηκη) σε σημειο που δεν εχει λαμπες θυμαμαι οταν οταν στο ενδιαμεσο ειχα σταματησει για βενζινα ενιωθα ν Ειμαι σε πιτ στοπ..... Εφτασα στην γεφυρα... Ηταν 2.11!!!! Ενιωσα υπεροχα (αν και χεσμενος επειδη δν περιμενα να πλαγιαζει τοσο η γρια) ενιωθα οτι ειχα κανει κατι σημαντικο για μενα.Πηγα βρηκα την παρεα μου εμφανος απορημενοι πως εφτασα τοσο γρηγορα με περιμενανε μετα της 3 γιατι θα πηγαινα χαλαρα, οταν τους ειπα οτι το εκανα σε τοση ωρα.... μου ειπαν οτι υπαρχουν αλλοι που το εχουν κανει σε πολυ λιγοτερη.. δεν ξενερωσα ομως ουτε που ετρεχα με κινδυνο την ακεραιοτιτα μου για κατι τοσο χαζο ουτε που στο τελος που μου ειπαν οτι δεν ειναι κ τπτ σιγα γιατι καταλαβα τον λογο που πραγματικα χαιρομουν κ ετρεχα.... Αφησα πισω ολα τα προβληματα μου εστω και για λιγο
Πάνε χρόνια από τότε αλλά σήμερα μου ήρθαν πάλι στο μυαλό τα λόγια ενός Έλληνα δάσκαλου που ζούσε και δούλευε στην Δανία.
-Όλα ωραία μοιάζουν στην Ευρώπη αλλά να το θυμάσαι, είναι κρυφοφασίστες !
Τότε δεν είχα καταλάβει τι έλεγε, είχα πάθει μια γενική ανοσία με τη δουλειά των 14ωρών την ημέρα, τα λεφτά που είχα και δεν μ ένοιαζε τι μηχανάκι θα αγόραζα, πόσο έκανε το ξενοδοχείο ή το πλοίο Ελλάδα Ιταλία.
Όλα έμοιαζαν υπό έλεγχο…
Μέχρι που μια νύχτα κάπου στη Βόρια Ιταλία έπιασε μια καταρρακτώδη βροχή και το ντουκάτι έμεινε πρώτα από φώτα και μετά τελείως.
Έπιασα να περπατάω στην άκρη της αουτοστράντα να φτάσω στο τηλέφωνο, μα όταν έφτασα κατάλαβα ότι δεν είχα να τηλεφωνήσω σε κανέναν….
Άκουσα τη φωνή της τηλεφωνήτριας να λέει
-Θέλετε να ειδοποιήσετε κάποιον ?
Κι άκουσα τον εαυτό να απαντάει
-Όχι δε χρειάζεται απλά πάρτε την οδική παρακαλώ θα πληρώσω με πιστωτική…
Κι ήταν μακριά τα Καλάβρητα που με ρωτούσαν ποιανού είμαι, οι παππούδες στα Κολοκοτρωνέικα που με καλούσαν στα καφενεία να πιούμε ένα παρέα…
Ήταν μακριά η Κρήτη που σ ένα μήνα έφυγα 8 κιλά πιο βαρύς και σχεδόν αλκοολικός και η Θεσσαλονίκη με τις παρέες και τις πιο γλυκές νύχτες.
Ναι είναι ωραίο το Νότιο Τιρόλο δε λέω…
Άσχετα αν οι Ιταλοί το λένε Άλτο Άντιτζε, άσχετα αν δε γουστάρουν και πολύν τους Νότιους…
Είναι όμορφα αλήθεια, όσο δεν χρειάζεσαι να πάρεις τηλέφωνο μια κρύα νύχτα του χειμώνα, είσαι οκ !
Terroni
https://www.youtube.com/watch?v=ykGHWU9qckA
Νταξει.. H πιο ΤΕΛΕΙΑ βραδινή μου βόλτα ήταν 3η λυκείου. σκοτούρες με τις πανελλήνιες κ ζορια με την κοπελιά (έρωτας μεγάλος).
καθώς περνούσε η βραδιά, εγω απλα σκεπτόμενος και άπραγος στον κήπο.. πάει η ώρα 5 και να σου Η ΙΔΕΑ μ καρφώνεται στο μυαλό..
Σβηστός βγάζω τη μηχανή του πατέρα μου, την οποία έχει πριν καν γνωρισει τη μάνα μου (Honda cm 250t). Το αστειο της υποθεσης ειναι οτι ο παππούς μ εβγαζε τα προβατα εκείνη την ώρα (χωριό) και δεν αναρωτήθηκε καθόλου για το που παω βραδιάτικα.
Τέλος πάντων ξεκινησα τη βολτίτσα μου! ΑΠΛΑ ΓΟΥΣΤΑΡΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ! δεν ειμαι κ καλος στης περιγραφες.. τα συνεσθηματα παντως που μ χαρησε, οποια κ αν ηταν αυτα, με γέμισαν.
ημουν τυχερος. ειχα μηχαναρα.. απολαυστικος ήχος κ υπερ!!μαλακές κινησεις. καθόλου νευρο. ΜΟΝΟ απολαυση. κατέληξα στη θάλασσα και μετα κοιμήθηκα όντως σαν πουλάκι!
δε με έχουν παρει τα χρόνια απο τοτε αλλα πιστευω οτι θα μ μεινει αυτη η ανάμνηση.
Ειναι ωραιες αυτες οι βόλτες
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
