Ποιός πιστεύεις κατά τη γνώμη σου ότι είναι ο καταλληλότερος να κάνει αυτή δουλειά? Το σπίτι (οικογένεια, γονείς κλπ) ή το κράτος (σχολείο κλπ)?
Θέλω την απάντησή σου αλλά να πω κι εγώ δυο πράγματα γιατί νομίζω εθελοτυφλούμε.
δεν ειπα τυχαια ΒΡΕΦΙΚΗ και παιδικη ηλικια... Σιγουρα το σχολειο διαμορφωνει αλλα οι αρχες μπαινουν απο το σπιτι και την οικογενεια πρωτιστως.
Τα πράγματα είναι πάρα μα πάρα πολύ απλά.
Το πρόβλημα που υπάρχει είναι ο εξής φαύλος κύκλος (ας ξεχάσουμε προς στιγμήν την έννοια νέος και γέρος, παιδί και γονιός, κι ας σταθούμε στο δίπολο πολίτης-κράτος): Το κράτος (aka οι κυβερνώντες) είναι διεφθαρμένο -> Δεν έχει κανένα όφελος στο να μορφώσει τους πολίτες του γιατί εάν ξαφνικά αποκτήσει μορφωμένους πολίτες θα το φάει το σκοτάδι ->.....
κατ'αρχην το βλεπεις λαθος το πραγμα οσον αφορα το κρατος. το κρατος αποτελειται απο πολιτες...
πολιτες που εχουν εξουσια σε αλλους πολιτες μεν, αλλα πολιτες δε...
αυτα που γραφεις συμβαινουν στο διεφθαρμενο κρατος αλλα αν οι αποτελουντες το κρατος ειχαν μεγαλωθει σωστα, δεν θα ηταν διεφθαρμενο και ολο αυτο που εγραψες θα επεφτε σαν χαρτινο οικοδομημα...
Αν θυμηθούμε αυτό που πρότεινα παραπάνω να ξεχάσουμε προς στιγμήν (τις έννοιες νέος και γέρος, παιδί και γονιός), κι έρθουμε στο θέμα παιδεία από το σπίτι, αφού το σχολείο είναι ελεγχόμενο από ένα διεφθαρμένο κράτος, θα διαπιστώσουμε ότι ο σημερινός μπαμπάς ήταν κάποτε παιδί και πήγαινε κι αυτός σε κάποιο ελεγχόμενο από το διεφθαρμένο κράτος σχολείο. Και μάλιστα μεγαλώνοντας αντιμετώπισε τόσα μα τόσα πολλά πράγματα, τα οποία τον άλλαξαν προς το χειρότερο, πολύ πιο άσχημα από ότι το σχολείο. Αλλά είπαμε ας σταθούμε στα παιδικά χρόνια και στις ζυμώσεις που γίνονται τότε.
Εξαιρέσεις υπάρχουν. Οι εξαιρέσεις είναι άνθρωποι οι οποίοι από μόνοι τους πήραν την πρωτοβουλία κι έκαναν το κάτι διαφορετικό από αυτό που επίτασσε το σχολείο, οι νόρμες της εποχής του, η κοινωνία στην οποία ζούσε. Και πιθανόν να θέλει να το περάσει και στα παιδιά του και ίσως τα καταφέρει. Εδώ όμως δε θέλουμε την εξαίρεση. Τον κανόνα ψάχνουμε που θα ισιώσει την κατάσταση.
Ας (μου) βρει λοιπόν κάποιος στον παραπάνω φαύλο κύκλο που περιέγραψα πού θεωρεί ότι έχω λάθος, ή έστω ποιός κρίκος της αλυσίδας που τον αποτελεί μπορεί να σπάσει και να σταματήσει αυτή η αέναη επανάληψη, και να αναθεωρήσω κι εγώ αυτά που είπα στα σεντόνια μου κανά δυο σελίδες πριν.
1. Αν προτείνει επανάσταση ας μου δώσει και καμιά βάσιμη υποψία που να έχει και να στηρίζει τη θεωρία του ότι τη βλέπει να'ρχεται, καμιά ηγετική φυσιογνωμία που να διακρίνει στον ορίζοντα και θα εμπνεύσει το λαό να επαναστατήσει, κάτι τελος πάντων κουβέντα να γίνεται.
2. Αν προτείνει να ενωθούν κάπως οι προαναφερθείσες εξαιρέσεις με σκοπό να γίνουν ο κανόνας, πολύ θα ήθελα να ακούσω πώς το έχει στο μυαλό του.
πολυ σωστα ολα αυτα και τεινω να πιστευω οτι θα γινει το 2ο...
πως?? μα με τον απλο λογο οτι πλεον ΟΛΑ τωρα αποκαλυπτονται...
δλδ οι πολλοι καταλαβαινουν τα λαθη του παρελθοντος και προσπαθουν να αναθρεψουν σωστα τα παιδια τους με την γνωση των λαθων του παρελθοντος...
αν ολοι γαλουχησουμε και μεγαλωσουμε σωστα τα παιδια μας, καποια στιγμη αυτα τα παιδια θα μεγαλωσουν και θα συγκροτησουν το σωστο και ευνομουμενο κρατος και θα περιορισουν τα κακως κειμενα...
βεβαια εμεις ουτε χωμα δεν θα ειμαστε τοτε, αλλα μπορει να λειτουργησει αν συλλογικα γινει κατι τετοιο...
και τοτε θα γινει ο κανονας και θα υπαρχουν οι εξαιρεσεις απο την αντιθετη πλευρα...
φανταζομαι οτι καπως ετσι εγιναν τα πραγματα στα κρατη που ζηλευουμε (Σουηδια, Φινλανδια, κλπες βορειες χωρες)...
Απλή παρατήρηση.
Αυτό με τη φύση του ανθρώπου πολυτραγουδισμένο είναι αλλά νομίζω καταλήγουμε σε συμπερίσματα πολύ αβίαστα. Το να παρατηρήσουμε τον άνθρωπο και το πώς θα συμπεριφερόταν αν τον αφήναμε να λειτουργήσεί απλά βάσει της φύσης του είναι κάτι αδύνατο. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να απομονώσουμε ένα ον από το περιβάλλον που θα το διαμορφώσει αναλόγως, οπότε να κρίνουμε ποια είναι η φύση του ανεξαρτήτως της έξεώς του.
Άλλο και μεγάλο θέμα αυτό, αλλά είπα απλή παρατήρηση.
δεν μπορεις να αφαιρεσεις απο ενα ανθρωπινο ον τα πρωτογονα ενστικτα του...
ειναι εκει και υπαρχουν, ειτε το θελεις, ειτε οχι...
και μπορει καποια στιγμη να βγουν και μπορει και οχι...
Μακάρι. Αλλά μένει να δούμε πώς θα φτάσουμε εκεί, όπως ρώτησα και παραπάνω. (Δεν ψάχνω manual. Ειλικρινά και χωρίς ίχνος ειρωνίας, καμιά γνώμη ζητάω μιας κι ανοίχτηκε η κουβέντα, μπας και τελικά είμαι εγώ ο τόσο μισάνθρωπος κι απαισιόδοξος και τελικά έχει δίκιο ο ktinos που καταλήγει στο ότι "οι καλοί θα σώσουν τον κόσμο" και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα).