Τον γνώρισα περίπου πέρισυ τέτοιο καιρό, σε ένα μπαράκι που μόλις είχε ανοίξει στη γειτονιά μου. Ένα νέο παιδί, καλόβολο. Βλέποντας το R1, με πλησίασε, μου είπε για το δικό του CBR 1000, μαζεύτηκαν κι οι υπόλοιποι του μαγαζιού, άλλος Suzuki, άλλος Yamaha, πιάσαμε κουβέντα, γνωριστήκαμε.
Του έκανε εντύπωση, που μεγάλος, με παιδιά, είχα τέτοια μηχανή και που είχα μπει και μέσα στην πίστα στις Σέρρες.
Βρεθήκαμε πολλές φορές από τότε.
Τον θυμάμαι να πειράζει την κόρη μου, να μιλάει με το γιό μου για μηχανές.
Τον βρήκα Κυριακή μεσημέρι, να τρώει στο τελευταίο Ducati Weekend, ικανοποιημένος. Εγώ έψαχνα τον CD. Ηρθε να με πάρει να φύγουμε, όταν βρήκα τον Νίκο V4-22R με μπανταρισμένο χέρι και το ΧΧ χτυπημένο. Φύγε Νίκο, του λέω, θα καθήσω λίγο ακόμα με τα παιδιά.
Χτες το βράδυ, στο μπαράκι, εγώ με την Άννα στο τραπέζι κι αυτός στον πάγκο : θα το βγάλεις αύριο ; Δεν ξέρω Νικόλα, θα δούμε τον καιρό. Τα είπαμε για λίγο, τον καληνύχτησα και φύγαμε.
Πέρασα το απόγευμα σήμερα από το μπαράκι : ΚΛΕΙΣΤΟ ΛΟΓΩ ΠΕΝΘΟΥΣ. Τι έγινε ρε παιδιά : Να, ξέρεις, ο ΝΙΚΟΣ ..........
ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΣΗΜΕΡΑ, ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΑ, ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ
Τηλεφώνησα βραδιάτικα στο Σάββα, που ήταν κι αυτός στην πίστα εκείνη την ώρα, το επιβεβαίωσε. Τι, πως, γιατί δεν ξέρω. Υποθέτω, ότι η κηδεία θα γίνει αύριο ...
Δεν ξέρω τι να πω ....
Αυτή τη στιγμή, το μόνο που μούρχεται, είναι
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΝΙΚΟΛΑ