Ο πατερασ μου είχε μια horex 400 με καλάθι την οποία έχω δει μόνο σε φωτογραφία μιας και όταν γεννήθηκα δεν υπήρχε πια.αυτη η φωτογραφία και οι ιστορίες απο τα ταξίδια του ,με έκανε να σεβαστω την αποψη του όταν μου ήρθε η μούρλα στα 14-15 μου για να καβαλησω μηχανάκι!
Τελικά στα 16 έβγαλα δίπλωμα και μου παραχωρήθηκε το Παπακι 50cc του μεγάλου μου αδερφού ο οποίος πήρε μεγαλύτερη μηχανή.
Πάντα είχα κράνος , πάντα με ψιλο κοροιδευαν οι φίλοι αλλά δε με ενοιαζε... Ο Μπαμπας κάτι ήξερε παραπάνω...
Δόξα το Θεό τούμπες έχω φάει αλλά ηταν περισσοτερο απροσεξιασ και κακιας στιγμης παρα υπερβολικησ ταχυτητασ και χαζομαρασ και ποτέ δε χτύπησα...
Θέλω να καταλήξω στο γεγονός ότι το παιδί μου σε ότι έχει να κάνει με το θέμα μοτοσυκλέτα καλύτερα να έχει πρότυπο εμένα και να μάθει όσα πρέπει παρά κάποιο φίλο του "μάγκα" που θα τον στείλει στο νοσοκομείο!
Καλύτερα να ξέρει τα πάντα για τη μηχανή τα ναρκωτικά και τις κακοτοπιες απο μένα παρά να τα μάθει λαθοσ απο αλλους!