Εντάξει λοιπόν! Η Diversion στην αυλή, πανέμορφη, έτοιμη για να αλληλοσυστηθούμε. Και ξεκινάμε. Στα πρώτα 150 χιλιόμετρα μαζί της (σε ταξίδι και λίγο πόλη) διαπίστωσα επαρκέστατη δύναμη για όλες τις περιστάσεις, αξιοπρεπές φρενάρισμα μπρος-πίσω, νορμάλ μπροστά ανάρτηση και λιγο σκληρή πίσω, η σέλα στο μισάωρο ψιλοταλαιπωρία και sport ήχο απο την εξάτμιση που ξεχνάς οτι είναι κάπου εκεί κάτω. Ωραία θέση οδήγησης και χωρίς προβλήματα απο τον αέρα μέχρι τα 120+ χιλιόμετρα (βέβαια το ταξιδάκι το έκανα με κάμποσο άνεμο). Επίσης για την κατηγορία, στρίβει ωραιότατα (η Fazer με δυσκόλευε περισσότερο). Ο συνοδηγός ΜΙΑ ΧΑΡΑ ειδικά με ''πλάτη'' στο κουτί. Αρνητικά μεχρι στιγμής μου φαίνονται το πολύ μεγάλο βάρος που γίνεται αισθητό απο στάση και σε μανούβρες με πολύ χαμηλή ταχύτητα (για μένα ΔΕΝ είναι οτι καλύτερο για αρχάριους) και Η ΖΕΕΕΕΣΤΗ απο τον κινητήρα! Έλιωσα λέμε! Ρε παιδιά, οι παλιοι το καλοκαίρι τί κάνετε; Πως φοράτε μπουφάν;
Τουλάχιστον το χειμώνα θα γλιτώσω καλοριφέρ...
Απο την μηδαμινή αυτή συμβίωση λοιπόν, αυτά είναι τα συμπεράσματά μου. Γνώμη μου είναι οτι πρόκειται για ένα απο τις ομορφότερες, πολυχρηστικές μοτοσυκλέτες στα 600, που τα έχει όλα και προσφέρει πλήρη εξοπλισμό σε κάλιστη τιμή!
Να χουμε να λέμε λοιπόν!