kirio Vasilis...respect!!!!
http://imageshack.us/a/img405/9537/7gz9.jpg
http://imageshack.us/a/img31/9179/ldc.JPG
kirio Vasilis...respect!!!!
http://imageshack.us/a/img405/9537/7gz9.jpg
http://imageshack.us/a/img31/9179/ldc.JPG
Βασίλη άψογο...
Καλά εισαγωγή είναι όλα τα λεφτά
Τα πάσης ορδής εκκαθαριστικά και χαράτσια χόρευαν τσάρλεστον στο γραφείο μου...
Tα νέα από το “Ηello” για τον χωρισμό της Πατρίτσια Μίλικ Περιστέρη με τον Σαμπάνη, καθώς και η πρόσφατη αποκάλυψη ότι η Rihana επέστρεψε στο νοίκι, μΕ έκαναν την ψυχολογία ποδήρη!
Ο γεροντολόγος που μΕ κουράρει ήταν σαφής: “άρον το σκηνάκιόν σου, καβάλησον το έτερον εξίμισυ και περιπάτει”...
Εγώ -ως γνωστόν ή άγνωστον- τους επιστήμονας τους σέβομαι.
Αρχές καλοκαιριού έσκασε η πρόσκληση από έναν βαρύτατα ρομαντικό κι ευρηματικό παλιόφιλο κτηνοτρόφο στην Ήπειρο, τον tsompani...
Για να είμαι ειλικρινής, είδα τον τίτλο και ήλπιζα πως είναι teaser από το αιωνίως ημιτελές βιβλίο.
Αλλα δεν πειράζει, κι αυτό απολαυστικό ήταν. Καλές βόλτες Βασίλη!
Bigger Bikers Bounce Better
Fun times!
για αλλη μια φορα, εμπνευσμενη σκεψη με ευφανταστη γραφη και αστειο χιουμορ....
παντα τετοια κυριος..
Σάββατο απόγευμα, ώρα 7.30'...
Μιά σαράβαλη μαύρη 1100 GS, με “τελειωμένα” σανζμάν και εξάτμιση, που ακούγονταν σαν πολεμικό Αlbatros του Α' Παγκοσμίου Πολέμου μπήκε στο κτήμα του Χολομώντα... Ένα ανόητο ξεδοντιάρικο χαμόγελο στο κράνος του οδηγού και μια φάτσα που έμοιαζε με κάτι σχετικό από μενού ψαροταβέρνας στο κράνος του συνοδηγού, έκαναν την εμφάνισή τους, μόλις ακινητοποιήθηκε η μηχανή στο ένα μέτρο...
Παραλίγο θα έκανα φέτες το μπροστινό λάστιχο με το θαμνοκοπτικό.
Έσβησα. Έσβησε.
Σήκωσα ζελατίνα. Σήκωσαν ζελατίνες...
“Uriah Heep efendi!!!!!!!!!” φώναξε η Γκιουλέν κι έβγαλε το κράνος.
“kardeş” ψέλλισε με τον γνωστό ρωγμώδη λυγμό ο Ερντεμίρ και μ΄αγκάλιασε...
“Τι έγινε τ' αμάξι το Dogan, ρε Ερντεμίρ?”
“Μας το κόψανε στο ΚΤΕΟ στο Βέλγιο...” είπε μ' ένα αίσθημα υπαρξιακής σύγχυσης, που προκαλούσε η έντονη επίγνωση του απρόβλεπτου της ζωής, και δεν μπορούσε να την ανακουφήσει ένα κοινό tavor των 2,5 mg...
Κούνησα με ύφος “triple action” -έκπληξης, θλίψης, κατανόησης- το κεφάλι μου και ρώτησα:
“...και η GS?”
“Aυτή την χάρισε ένας πελάτης της Γκιουλέν που ερχόταν κάθε 2 μέρες για το φλιτζάνι. Όταν έφευγε του πάσαρα μερικά μπουκαλάκια από το θαυματουργό αφροδισιακό με τους αποξηραμένους όρχεις βουβάλου... Τελικά, μετά από 20 συνεδρίες έβγαλε ...κέρατα και δεν του 'μπαινε το κράνος..."
Τελευταία τροποποίηση από Uriah Heep; 09/11/2013 στις 09:13.
Βράδυ... 9.45'
Χολομώντας...
Βεράντα, λάμπες θυέλλης, αρωματικά ρεσώ, κατάσταση ατμοσφερίκ ...και η φωνή της Amy Winehouse στο “you know i'm no good”, μπερδεύονταν βάναυσα με τις απόκοσμες παραφωνίες του Ερντεμίρ και της Γκιουλέν...
Τα 15 τενεκεδάκια FIX, ήδη τους έκαναν να τραγουδούν σαν σουρωμένοι χούλιγκανς, τον ύμνο της Φενέρ Μπαξέ ...σε στιλ τζάζ!
Ο βαρύς παφλάζων ήχος των εν βρασμώ σπαγγέτι, πάνω στο καμινέτο υγραερίου, στη μέση του τραπεζιού, έκανε την Γκιουλέν να ξανακοιτάξει το ρολόι της...
“σε 3 λεπτά τα βγάζω! Uriah Heep efendi ετοίμασε το σουρωτήρι...” γρύλισε με πεινασμένο ύφος, που στο ημίφως των λαμπών θυέλλης και των σκιών του δάσους, φάνταζε σαν να προανείγγειλε το ...ολοκαύτωμα!
“Nοιώσε συμπόνια για την άγνοιά μου Γκιουλέν, αλλά δεν ξέρω που το 'χει τακτοποιήσει η σύζυγος... Αυτές είναι λεπτομέρειες, στο έπακρον διακοσμητικές και μη κατανοητές από μη ειδήμονα νου!” γρύλισα, υπαινισσόμενος ότι οποιαδήποτε προσπάθεια να μαντέψει κανείς την λογική της συζύγου μου, θα τον οδηγούσε στον στιγμιαίο χρόνο ...που φτάνει για να περάσεις από την ηρεμία στο φρενοκομείο...
“Μην ανησυχείς Uriah Heep efendi” φώναξε ο Ερντεμίρ και έβγαλε από την παλιά 1100GS την αλουμινένια πλαϊνή βαλίτσα, γνωστής ουρανοπαρμένης εταιρίας, την ξέπλυνε στα γρήγορα στο νεροχύτη και με την ψυχρή αυτοκυριαρχία κοσμοναύτη του Σογιούζ, έγνεψε στην Γκιουλέν να σουρώσει εκεί τα σπαγγέτι...
Σε λίγα λεπτά τρώγαμε μια εκπληκτική σπαγγετάτα “αλ πέστο”. Tέτοιο γλυστερό ζυμαρικό δεν έχω ξαναφάει...
“Το μυστικό είναι ένα! Το σωστό σούρωμα, καρντές και το λίγο νερό που κρατάει η βαλίτσα στον πάτο, που δεν τ' αφήνει να κολλήσουν” μΕ είπε μπουκωμένος ο Ερντεμίρ.
“Oι Ιταλοί ξέρουν από μακαρονάδες! Στην υγειά του Herb” φώναξα σηκώνοντας ένα κουτάκι FIX, κάνοντας την Γκιουλέν να μΕ κοιτάζει με απορία, διακόπτοντας το μάσιμα μιας τεράστιας μπουκιάς ζυμαρικών...
Ωρα 1.15'...
Ο Ερντεμίρ με μισοκλεισμένο βλέφαρο και βαθύ πηκτώδες περισπούδαστο ύφος, άνοιξε μία Primator.
"Γιατί δεν πήγες με την Africa στην Ινδία?" μΕ ρώτησε ξαφνικά με αυστηρή φωνή, σαν του μουλά Μοχάμεντ Ομάρ, όταν διαβάζει θρησκευτικά μηνύματα από μεντρεσέ του Κανταχάρ...
“Που να σΕ εξηγώ, ρε Ερντεμίρ” είπα ανεβάζοντας το φυτίλι της γκαζόλαμπας για να μην σβήσει.
"Είμαι απελπιστικά ανυπόμονος να μας τα πεις, Uriah Heep efendi" είπε κοιτάζοντας στα ανατολικά του Χολομώντα μια αστραπή σαν καρδιογράφημα να φωτίζει τον ουρανό....
Τελευταία τροποποίηση από Uriah Heep; 09/11/2013 στις 09:14.
"Αυτό το χειμώνα οι Πακιστανοί εκτός από το χόκεϋ επί χόρτου, ασχολήθηκαν εντατικά και με τις απαγωγές ξένων... Μόνο τον Mάρτιο που σκόπευα να περάσω, είχαν μπαγλαρώσει 4 νταλικιέρηδες και 2 νεαρές Τσέχες τουρίστριες. Άμα το συνδυάσεις και με το ότι ταξίδεψα με τη "βασίλισσα" στο Ιράν πριν 5 χρόνια ...το σενάριο για ενοικίαση μιας Bajaj ή μιας Enfield για κανα μήνα στην Ινδία, άγγιζε τις παρυφές του ταξιδιωτικού ρασιοναλισμού..." είπα, ψάχνοντας στο laptop για μερικές φωτογραφίες...
"Τι είναι ο ρασιοναλισμός?" ρώτησε ο Ερντεμίρ, ρουφώντας την Primator σαν λιγούρικια βδέλλα.
"Και βάλε και καμιά φωτογραφία..." συμπλήρωσε μ' ένα ρέψιμο με ήχο ξεβουλωμένου ορειχάλκινου σιφονιού, κάνοντας ένα κουνούπαρο που βούιζε σαν μονοκινητήριο περιστρεφόμενος γύρω από την απόκοσμη καράφλα του, να πέσει λιπόθυμο στο τραπέζι....
:rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao:
Ρε φίλε... Εκείνο το βιβλίο, πότε θα το γράψεις να έρθουμε στην παρουσίαση να καμαρώσουμε;
Ειναι ωραία η θάλασσα γιατί κινείται πάντα...
uriah ολα τα λεφτα....στειλε μας αλλουουουουου.....
..without engineers, science is just philosophy..
Ακολουθώ -προς το παρόν- τα βήματα του Σάμιουελ Τέιλορ Κόουλριτζ, που υποστήριζε ότι χρειάζεται δέκα χρόνια για να συλλέξει υλικό και να ζεστάνει το μυαλό του με οικουμενική γνώση, πέντε για την συγγραφή κι άλλα πέντε για τις διορθώσεις...
Τέλος πάντων...
Ελπίζω να το συντομεύσω ολίγον το πράγμα...
"Kαι πως ταξίδεψες χωρίς μπαγκαζιέρες έναν ολόκληρο μήνα?" με ρώτησε ο Ερντεμίρ με μια διάχυτη ανησυχία, εγκλωβίζοντας την προσοχή μου...
"Είναι πολύ απλό καρντές! Πήρα τη λίστα της Touratech. Ό,τι έγραφε εκεί ...δεν το χρειαζόμουνα! Έτσι, όλη μου η "προίκα" χώρεσε σ΄ένα σακίδιο, μαζί και το κράνος! Μέσα στο κράνος έβαλα -ρολό- το παντελόνι κορντούρα, στον πάτο τις επιγονατίδες, γάντια, 5 σλιπάκια, 3 T-shirts, 1 παντελόνι, Lonely Planet, λίγα φάρμακα κλπ. Το δερμάτινο μπουφάν το φορούσα, όπως και δερμάτινα αρβυλάκια. Μ' αυτό τον τρόπο, ταξιδεύοντας πάνω στη μηχανή το σακίδιο -χωρίς το κράνος- ήταν μισοάδειο!" είπα χαμογελώντας.
"Μιλάς σοβαρά?" είπε ο Ερντεμίρ, εντυπωσιασμένος με καθαρό jazz μέταλλο στη φωνή...
"Το παν είναι να ξεφύγεις από τον μόνιμα αναδευόμενο βόθρο του adv μοτοσυκλετιστικού μάρκετιγκ και τους ημιπαράφρονες καθοδηγητές του, που βρυχώνται σαν μεταεμμηνοπαυσιακές ύαινες για να σου κατασπαράξουν το πορτοφόλι!" είπα σε έντονο ύφος, εστιάζοντας το βλέμμα μου σ' ένα μπουκάλι Primator και στο μεταλλικό ανοιχτήρι...
"Και λοιπόν?"
"Αρχές Μαρτίου, πετούσα με τις Τούρκικες αερογραμμές από Σαλονί για Βομβάη, με μοναδική χειραποσκευή το σακίδιό μου...καρντές!"
Φωτό: 1. Ατελείωτες ώρες με τον Lonely στο Χολομώντα. 2.Fewa lake στο κεντρικό Νεπάλ.
Τελευταία τροποποίηση από Uriah Heep; 07/11/2013 στις 15:35.