Oκ, δεν διαφωνώ αλλά ο λόγος, γραπτός και προφορικός, πάνε αγκαζέ και η γλώσσα στο σύνολο της μας διαμορφώνει και έχει τεράστια επίδραση στην ανάπτυξη της σκέψης μας. Προφανώς οι ειδικοί επί του θέματος θα τα λέγανε καλύτερα, αυτό που έχω συνειδητοποιήσει προσωπικά είναι ότι όταν προσπαθείς να αντιληφθείς την έννοια μιας "δύσκολης" λέξης το δουλεύεις το ριμάδι το κεφάλι σου. Και είναι μάλιστα μια διαδικασία που αναπτύσσεται με γεωμετρική προόδο και λειτουργεί αμφίδρομα στο χρόνο, οι λέξεις δημιουργούν έννοιες και σκέψεις και όσο πλουτίζεις από αυτό, δημιουργείς νέες σκέψεις και έννοιες και μετά ψάχνεις τις λέξεις που τις προσδιορίζουν ακριβώς κ.ο.κ. Είμαστε τυχεροί και απίστευτα προνομοιούχοι που χρησιμοποιούμε μια γλώσσα η οποία ακόμα και στη σημερινή της μορφή, είναι η πληρέστερη γλώσσα του κόσμου. Προέρχεται από μια γλώσσα που γέννησε μερικές από τις πιο μεγαλειώδεις και λαμπρές ιδέες - σκέψεις στην ιστορία της ανθρωπότητας και δεν έιναι καθόλου μα καθόλου τυχαίο αυτό, τα τεράστια μυαλά των αρχαίων ήταν τεράστια ακριβώς γιατί γυμνάστηκαν με αυτή τη γλώσσα και αυτή η γλώσσα στη συνέχεια τους παρείχε την ευχέρεια να εκφραστούν. Είναι αδύνατο να μην υπάρχει μια ελληνική λέξη η μια σειρά από ελληνικές λέξεις κατάλληλα διατεταγμένες στη σειρά που να μην προσδιορίζει-ουν ακριβώς αυτό που σκέφτεσαι! Δεν έχουμε γλωσσικό κενό, πνευματικό είναι το κενό. Είναι σαν τα πιάνα που αραχνιάζουν σε πολλά σπίτια, τα πλήκτρα είναι εκεί, η δυνατότητα να παραχθεί μουσική υπάρχει, αλλά πρέπει να βρεθεί ένας μαλάκας να παίξει, από μόνο του το πίανο δεν παίζει (
οκ... παράδειγμα ήταν, χέστε με!
Το ότι σήμερα ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ανθρώπων έχουν ένα λεξιλόγιο με εύρος της πο*τσας, εκφράζονται σαν βόδια και γράφουν σαν γίδια, δεν είναι ούτε θέμα σχολείου, ούτε εκπαίδευσης, ούτε οικογενειακού περιβάλλοντος. Είναι θέμα πνευματικής τεμπελιάς και μαλακίας στον εγκέφαλο. Το να επικοινωνείς τις σκέψεις σου με ακρίβεια, όπως και το να αντιλαμβάνεσαι τις σκέψεις των άλλων ανθρώπων που εκπέμπονται το ίδιο ακριβείς και πλούσιες σε περιεχόμενο είναι αυτό που εν πολλοίς μας ξεχωρίζει από τα ζώα και -κατ' εμέ- ο Νο1 δείκτης ευφυίας. Δεν γεννηθήκαμε όλοι ρήτορες βέβαια ούτε μπαμπινιώτηδες, αλλά όταν βλέπεις τον άλλον να μιλάει και να γράφει σαν αμοιβάδα, τις περισσότερες φορές σημαίνει ότι δεν ένοιωσε ποτέ την ανάγκη να πει κάτι περισσότερο από τις συνήθεις μαλακίες που λέει...
Οπότε το πιτσιρίκι (και ο ενήλικας) που είναι στα @@ του όπως λες, εμένα είναι 10 φόρες στα @@δια μου η ύπαρξη του ... αν δεν αντιλαμβάνεται ότι πάσχει από μια έμμεση μορφή αναπηρίας για την οποία είναι αποκλειστικά υπεύθυνο, χέστηκα, μην σώσει και επικοινωνήσει ουσιαστικά ποτε του.
