150 ημέρες στη Νότια Αμερική

[road spirit]

Το ζιγκ-ζαγκ στην Παταγονία συνεχίζεται, αφήνοντας τον δρυμό Los Alerces και μπαίνοντας στη Χιλή για να διασχίσουμε την Carretera Austral, μια διαδρομή πραγματικά μοναδική, απο τα ωραιότερα τοπία που έχουμε δει ποτέ.

Ο καιρός συνεχίζει και αυτός να μας τρέχει με κατακλυσμιαία βροχή και κρύο που προκαλεί πόνο.

eXtra Large ποστ, με πάνω απο 100 φωτογραφίες στο blog tης latris


κοίτα δρόμος :

[road spirit]

Στο δρόμο προς τα σύνορα για Αργεντινή (ξανά) και για Χριστούγεννα με τη σκηνή μας :


Ολόκληρο το πόστ εδω : Carretera Austral, Patagonia

και 100+ φωτογραφίες στο ομώνυμο ποστ στο blog της latris.

[flora_perd]

Πολύ ωραία παρουσίαση!
Συγχαρητήρια παιδιά!!

[NikosRR]

Να είστε καλά, σας ευχαριστούμε.

[latris mixanis]

H πορεία μας συνεχίστηκε στην Αργεντινή διασχίζοντας τις αχανείς εκτάσεις της Παταγονίας, σε ένα τμήμα της μυθικής ruta 40 στο οποίο λέγετε ότι οι συνθήκες είναι οι χειρότερες για τους μοτοσικλετιστές.

Επισκεφτόμαστε το Chalten και το Calafate, όπου κάνουμε πρωτοχρονιά παρέα με άλλους ταξιδιώτες, και μένουμε με το στόμα ανοιχτό στον εκθαμβωτικό παγετώνα Perito Moreno, ένα απο τους λίγους (ίσως?) εναπομείναντες στον κόσμο που παρά την υπερθέρμανση του πλανήτη συνεχίζει να αυξάνει τον μεγαλειώδη όγκο του και να επεκτείνεται κάθε μέρα!

Ruta 40:


Santa Cruz, η προ-τελευταία επαρχία στην Παταγονία, πριν τη Γη του Πυρρός


camping στο El Chalten

[latris mixanis]

Βόλτα στο δρυμό Los Glaciares ("Παγετώνες"), με θέα στο βουνό Fitz Roy:


To θέαμα μοναδικό, στον παγετώνα Perito Moreno:


Βράδυ πρωτοχρονιάς σε camping και με κουβέντα πάνω από χάρτες, καλύτερα δεν γίνεται... :


ολόκληρο το κείμενο στο πόστ : Chalten & Calafate, Παταγονία

και σετ 60 φωτογραφιών εδω

[latris mixanis]

[road spirit]

Τελευταία στάση μας στην Παταγονία, πριν πατήσουμε στη Γη του Πυρός, ήταν στο δρυμό Torres del Paine στη Χιλή. Ο αέρας συνεχίζει ανελέητα ενώ κατασκηνώνουμε σε μια φανταστική τοποθεσία παρέα με άλογα, guanacos (μοιάζει με Λάμα), αγριόχηνες και ... αλεπούδες!

[road spirit]

150 απολαυστικά και εύκολα χωμάτινα χιλιόμετρα εντός των ορίων του δρυμού:



Στη λίμνη Lago Grey, κομμάτια του ομόνυμου παγετώνα. Το κρύο εκεί ήταν ανάλογο... πάγος!




Επόμενη στάση: Γη του Πυρός και το τέλος του δρόμου!

Ολόκληρο το ποστ εδω: Torres del Paine

και οι φωτογραφίες στο blog της Έλενας, εδω

[dimitris777]

Περιμενα το τελος για να γραψω και 'γω ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Αλλα δεν μπορεσα. Μοναδικα αισθηματα σε σημειο που αισθανομουν το κρυο να περνα με το νερο απο τα βρεγμενα ρουχα ...στο σπιτι, το αρωμα του φρεσκοψημενου καφε, την αγωνια για τη βλαβη της μηχανης...!! Χιλιαδες σκεψεις και ονειρα που θα μας αναστατωνουν τις νυχτες ή ακομη και τις μερες με ανοιχτα ματια...η δικια σας μαγκια να πραγματοποιησετε το ονειρο, εδωσε πνοη στα δικα μας! Ισως καποια στιγμη να ταιριαξει να τα ακουσω απο κοντα σε καποια συγκεντρωση...
Ευχαριστω και για τον τεραστιο χρονο που χρειαζεται για να ποσταρετε ολα αυτα συμπληρωνοντας ενα τεραστιο παζλ!

[latris mixanis]

Μετά απο τεσσερισήμισι μήνες στο δρόμο, φθάνουμε στη νοτιότερη πόλη του κόσμου, την Ushuaia, την "άκρη του κόσμου" (fin del mundo) όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι.





Βολτάρουμε στο εθνικό δρυμό Tierra del Fuego και απολαμβάνουμε τις τελευταίες μέρες μας στο νότο, με καλή παρέα, αργεντίνικες μπύρες και asado.

[latris mixanis]

Στην όχθη της Bahia Ensenada, στη μικρή αποβάθρα βρίσκεται το νοτιότερο ταχυδρομείο του κόσμου:



Εδώ είναι το τέρμα του δρόμου... Εδώ τελειώνει η διαδρομή προς το νότο. Στην "άκρη του κόσμου":



Η παραπάνω φωτογραφία είναι εθυμοτυπική, στημένη και για τον χαβαλέ. Τα πραγματικά συναισθήματα ήταν αλλιώς...



Ενα αντίο στο νότο. Θα ξανάρθουμε. Το λέει ο μύθος του καρπού Calafate. "Όποιος γευτεί τον καρπό επιστρέφει μελλοντικά στην Παταγονιά"

Ολόκληρο το πόστ στο λινκ : Γή του Πυρός

και έξτρα φωτογραφίες εδώ.

[andreastwin]

τι να λεμε τωρα,οσα εχουν δει τα ματια σας δεν θα τα δω ουτε στιν αλλη μου ζωη.οταν επιστρεψεται με το καλο πως θα σας φαινεται η καθημερινοτητα????? ανησυχα πνευματα.

[tai]

και τωρα?
με τι θα ταξιδευω?

[road spirit]

τι να λεμε τωρα,οσα εχουν δει τα ματια σας δεν θα τα δω ουτε στιν αλλη μου ζωη.οταν επιστρεψεται με το καλο πως θα σας φαινεται η καθημερινοτητα????? ανησυχα πνευματα.

Έχουμε επιστρέψει εδω και περίπου 1,5 χρόνο. Η καθημερινότητα ειναι όπως ήταν και πριν και είναι το ίδιο χάλια ή το ίδιο καλά όπως για όλους μας στο ελλαδιστάν. Στην αρχή τα είδαμε λίγο κωλυόμενα αλλά συνέρχεσαι σιγά σιγά και απλά σκέφτεσαι το επόμενο.

και τωρα?
με τι θα ταξιδευω?

Περίμενε λίγο ρε θείο, έχουμε ... ένα ποστ ακόμα . Μετά ποδήλατο, ότοστόπ, σακίδιο στη πλάτη, τραβάμε κουπί κλπ.