Με τα διλήμματα και τις αποφάσεις είμαι χρόνια τσακωμένος και όταν μου παρουσιάζονται ξαφνικά με αποσυντονίζουν . Ο χάρτης , οι ταμπέλες μπροστά μου , ο καιρός που με απειλεί και η λογική των συνετών , δείχνουν την εύκολη έξοδο , αλλά , ο θεός αγαπάει τους τρελούς κι ο διάβολος τους χαράζει δρόμους .
Τριάντα χιλιόμετρα μέχρι τα σύνορα , από δυτικά και βόρεια έρχεται η αντάρα , τα χέρια μου είναι διχασμένα , το μυαλό απουσιάζει κι εγώ δεν ήμουν ποτέ συνετός κι εκτός των άλλων η λογική είναι πολύ προσωπική υπόθεση και αφορά την στιγμιαία επιλογή .
Εκείνη την στιγμή η δική μου λογική μου υπαγόρευε να πάω από το Smolyan παρά το ότι ήδη είχα πάρει τον δρόμο για τα σύνορα .