μια φορα , πεζος ημουνα , στην ομονοια περιμενε το αυτοκινητο με τις μηχανες τριγυρω να αναψει πρασινο , ε για καποιον λογο δεν ηθελαν να περιμενουν περισσοτερο και ξεκινησαν ενω ηταν πρασινο για τους πεζους και διεσχιζαν τον δρομο ανθρωποι κι αυτοι θεωρησαν σωστο να κινηθουν αναμεσα απο καροτσακια με μωρα , ηλικιωμενους , τουριστες κτλ , ε τους εριξα μουτζα που πηγε συννεφο και με το που με κοιτανε τους κανω νοημα , τι τρεχει ρε μαλ@κες , ε τους εβριζε ολος ο κοσμος και δεν ειπαν τιποτα ,
μπροστα απο πρεσβεια , εψαχνα ενα στενο και περναω νυχτα με μαυρη μηχανη και τα παντα ολα μαυρα , το βλεμμα μου προς προς την μερια της πρεσβειας και η μηχανη να τσουλαει αργα , με κοζαραν την πρωτη φορα και την δευτερη φορα που ξαναπερασα ψαχνοντας παλι , το σκηνικο ειχε αλλαξει , ειχαν ακροβολιστει γυρω απο την πρεσβεια και στο κεντρο ενας τυπος με μακρια καπαρντινα με κοιταει με νοημα και μου ανοιγει λιγο την καπαρντινα , δεν ηταν επιδειξιομανης παντως, του κανω νοημα ελεος ρε φιλε
![]()