Πως και τι γνωσεις εχεις πανω σε αυτο το θεμα μου εξηγεις;
Εχεις σπουδασει ψυχολογια ομαδων καταστολης κατα την διαρκεια συγκρουσεων ας πουμε;;;
Και σου ξαναλεω εγω κολλημενος δεν ειμαι,σε αντιθεση με σενα.
Οταν ζοριζουν τα πραγματα αρχιζουμε τις γενικοτητες.καλος μηχανισμος αμυνας αλλα για 1-2 φορες,παραπ;νω δεν σε παιρνει.
....νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος....
Το οτι οι ανθρωποι οταν γινονται επιστημονες προκοβουν, και οταν πιανουν μολοτοφ παραστρατουν, ειναι δικη σου φαντασιωση,και εντελως μιζερη αν θες μην πω και χυδαια.
Που θα πεις εσυ ποιον δρομο πρεπει να παιρνουν οι ανθρωποι γενικοτερα για να τους γουσταρεις.
Και βρωμαει και λιγο success story-ιλα αν μου επιτρεπεις,αλλα μην το παρεις τοις μετρητοις αυτο, ειναι μαλλον δικη μου φαντασιωση.
Και ναι ειμαι αθεραπευτα ρομαντικος ρε πουστη μου.
-Have you any famous last words?
-..Not Yet!
-"Not yet"!? Is that famous?
το χω γραμμενο το success story εκει που δεν πιανει!
στυλο και μελανι!
αυτο που δεν καταλαβες ειναι
οτι εγω υπηρξα στην αλλη πλευρα χρονια!
και σαφως ξερω τον δρομο που πρεπει να χαραζουν οι σωστοι
και σοφοι ανθρωποι!
- πήραμε τη ζωή μας· λάθος! κι αλλάξαμε ζωή.
Σεφερης..![]()
Έχεις το point σου.
Γενικότερα φλερτάρει έντονα ο κόσμος με την ιδέα ότι ο Ρωμανός είναι θύμα των καταστάσεων κι ότι τελος πάντων ο αυθορμητισμός και το "της ηλικίας" κλπ τον έφεραν σε αυτό το σημείο κλπ.
Προσωπικά δεν το βλέπω έτσι, το είπα και νωρίτερα.
Δεν μπορώ να ξέρω σαφώς.
Τώρα για το θέμα των γονιών, τί να σου πω.
Δεν αποκλείεται, αλλά γονείς που να φτάσουν να υποστηρίζουν την απόφαση του γιου τους να φτάσει μέχρι τέλους την απεργία πείνας κλπ και να σέβονται την επιλογή του δεν πετυχαίνεις και κάθε μέρα.
Αν όντως είναι έτσι, μπράβο και στους γονείς του μπράβο και στον ίδιο (και δεν το λέω καθόλου μα καθόλου ειρωνικά).
Δεν ξέρω τί πίνει και τί φουμάρει ο καθένας εδώ μέσα, αλλά ας κάνει τη χάρη και σε μας τους υπόλοιπους να ποστάρει νηφάλιος, γιατί είπαμε έχουν ελαστικότητα και πρήζονται, αλλά μέχρι ενός σημείου.
Κοιτα δεν ξερω ακριβως σε ποια πλευρα ησουν για να ειμαι ειλικρινης και τι εισαι τωρα,
και επισης δεν με νοιαζει αν εχεις βρει την ουσια της ζωης και την σοφια (αν εχεις ειλικρινα χιλια ρησπεκτ και γραψε μας σταρχιδια σου) ,
αλλα επετρεψε μας και εμας να σε γραψουμε στα δικα μας γιατι απο κυρηκες του ΕΝΟΣ μοναδικου σωστου και εναρετου δρομου χορτασαμε.
-Have you any famous last words?
-..Not Yet!
-"Not yet"!? Is that famous?
Σ'τη χαρίζω γιατί το'σβησες.
Την επόμενη δεν έχει.
Ξέρεις εσύ.![]()
Δεν το παω καπου ρε συ εγω προσπαθω να διαπραγματευτω καποια πραγματα,
αλλα η σταση μου απεναντι στην ζωη ειναι η δικη μου σταση και δεν χρειαζεται να πεισω καποιον να την υιοθετησει (αν και βγαινει ο ιεροκυρηκας σε καταστολη απο μεσα μου αρκετα συχνα).
Αυτο που δεν μπορω με την καμια,και εκει με βρισκει απεναντι καθαρα για υπαρξιακους λογους
ειναι οταν καποιος προσπαθει να με πεισει οτι γνωριζει τον ενα μοναδικο και εναρετο δρομο για την σωτηρια των ψυχων ημων και γενικα την ΑΠΑΝΤΗΣΗ για ολα.
Πολυ συχνα αυτο δικαιολογειται (και μαλιστα πολυ πειστικα) σαν την μονη εναλλακτικη.
Ναι εκει εχω χοντρο θεμα,αλλα οχι με σενα απαραιτητα.
edit:Γαμω τη μπουτανα μου παλι θα ξενυχτησουμε εδω μεσα....
-Have you any famous last words?
-..Not Yet!
-"Not yet"!? Is that famous?
Το τι αγγούρι μπορεί να τρώει ο καθ' ένας είναι δικό του θέμα. Και το ότι δεν γίνεται βούκινο στα φόρα το γεύμα ή το υπόθετο, επίσης δικό του θέμα. Μερικά αγγούρια δε, θες δεν θες τα τρως όπως τα τρώνε δέκα εκατομύρια άλλοι γύρω σου. Από εκεί και πέρα, το τι θα κάνεις με το αγγούρι σου και πως θα διαχειριστείς το τι συμβαίνει είναι επίσης προσωπικό ζήτημα του καθ΄ ενός.
Και γλαφυρά τα λες, αλλά μου θυμίζεις δελτίο τηλεόρασης. Έντονη εικόνα, έντονο συναίσθημα. Και δεν θα σπάω το πισί γιατί δεν θέλω, αλλά σεντόνι επίσης δεν θα γράΠΣω. Τα λες καλά, αλλά λες και πολλά άκυρα ταυτόχρονα.
Άντε άλλες 12...