Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια. Ιδικά σήμερα. Μ ανεβάσατε λίγο μετά από μια κακή μέρα.
Γυρνώντας το μεσημέρι, περνάω από ένα σταυροδρόμι με άπλετη θέα, αριστερά και δεξιά. Έρχεται από τα δεξιά μου ένα αυτοκίνητο μόνο και επειδή έχω στοπ, κόβω λίγο από πριν για να μην σταματήσω τελείως. Όλα καλά. Περνάει ο άνθρωπος τον δρόμο και… σταματάει στη μέση του δρόμου. Τον κοίταξα παραξενεμένος αλλά αφού είχε περάσει δεν έδωσα σημασία και συνέχισα πριν χρειαστεί να ακουμπήσω το πόδι. Έλα όμως που ο άνθρωπος κάτι θυμήθηκε, βάζει όπισθεν και μου ορμάει σα να του χρωστούσα λεφτά Να σταματήσω ούτε λόγος. Ήμουν ακριβός πίσω του. Ανοίγω το γκάζι αλλά ήμουν πολύ χαμηλά και δεν έφυγε όσο γρήγορα θα ήθελα. Με πετυχαίνει πίσω από τον πίσω μαρσπιέ στην αριστερή εξάτμιση. Και ω του θαύματος δεν έπεσα. Ίσως η μικρή αυτή επιτάχυνση να βοήθησε να εξισορροπήσουν οι δυνάμεις. Η μόνη ζημιά είναι η στραβωμένη αριστερή εξάτμιση, που έφυγε τελείως από κάτω. Αυτό βοήθησε να μην γίνει σαν σίγμα τελικό. Από πέρυσι τον Μάιο έχω ένα sbf 1000 του 2008. Το αγόρασα με γιοσιμούρα (όχι από επιλογή αλλά γιατί ήταν σε καλή τιμή και με λίγα χιλιόμετρα.) Η πρώτη βόλτα που το έκανα ήταν Αθήνα Λάρισα. Κατέβηκα με το κεφάλι καζάνι και μου υποσχέθηκα να τις αλλάξω το συντομότερο. Κατάφερα πούλησα τις γιοσιμούρα και έβαλα τις δικές του. Μου άρεσαν πολύ. Άλλαξε όλο το μηχανάκι. Ε κάποιος μου τις μάτιασε γμτ. (500 ευρώ η μία μου είπαν) Πρώτη φορά μπλέκομε σε τέτοια φάση και με πείραξε πολύ. Χόρια η ταλαιπωρία με αστυνομίες ασφάλειες κλπ.
Οπότε γύρισα σπίτι χωρίς καμία διάθεση για τίποτα. Βλέποντας όμως τα σχόλιά σας ανέβηκα λίγο και είπα να... σας φορτώσω «και» με αυτό.
Ευχαριστώ και πάλι για τα καλά σας λόγια και όχι μόνο.